เมื่อจิตเวียนวนอยู่ในความเศร้า เมื่อ 'จิต' หลงอยู่ในความซึม เศร้า และทุกข์  ในหัวของเราก็คิดวนไปอย่างซ้ำซากไปมา ถึงความทุกข์ความเศร้าที่เราต้องเผชิญอยู่ วนไปมาซ้ำแล้ว ซ้ำอีก ซ้ำแล้ว ซ้ำอีก  จนเราลืมไปว่า 'ร่างกาย' ของเรายังคงหายใจ ต้องการอาหาร และต้องการ การพักผ่อน เมื่อใจเราไม่ยอมรับอาหารมานาน กระเพาะ ลำไส้ ของเราเองก็ชักจะลืมไปแล้วว่า เวลาเราหิว หรืออิ่มเป็นยังไง  ร่างกายเราก็เริ่มปรับตัวให้ตัวเราอยู่ได้ด้วยการทานอาหารเพียงเล็กน้อย วันละมื้อสองมื้อ มื้อนึงสองสามช้อน หรือบางวันอยู่ได้ด้วยน้ำหวาน และน้ำอัดลมเพียงเท่านั้น ..  ใช่ค่ะมันไม่พอ แต่ใจก็ไม่อยากกิน .. สุดท้ายร่างกายของเราก็เริ่มฟ้องจิตใจของเราด้วยอาการทรมานต่างๆ ค่ะ ปอเริ่มมึนหัว เวียนหัว หน้ามืดบ่อยครั้ง รู้สึกจะเป็นลมง่าย เริ่มไม่อยากจะขยับเนื้อขยับตัว ไม่อยากเดิน ขึ้นลงบันได ปั่นจักรยาน และอุ้มลูกที่หนัก 11 โลกว่า เพราะร่างกายปอเริ่มไม่ไหวแล้ว อาการมึนหัว ก็มาพร้อมๆ กับอาการเหวี่ยงๆ หงุดหงิดง่าย อารมณ์ไม่ดี อะไรก็ขวางหูขวางตาไปหมด ฟังอะไรก็ไม่เข้าหู เจ็บเนื้อเจ็บตัวง่าย  พอล้มตัวลงนอน ร่างกายแทบแตกเป็นเสี่ยงๆ ปวดตั้งแต่เนื้อ กล้ามเนื้อ เข้าไปถึงกระดูก ปวดจนนอนน้ำตาไหล หนาวง่าย และหนาวมาก เวลากินน้ำเย็น หรือเปิดแอร์  ปอไม่อยากออกไปไหนอีกแล้ว ไม่รู้สึกอยากที่จะอาบน้ำด้วยซ้ำ ยิ่งไม่อาบน้ำร่างกายก็เก็บความร้อนเอาไว้ ยิ่งไม่สบายตัวก็ยิ่งหงุดหงิด และทำให้นอนไม่หลับเข้าไปอีก  จากน้ำหนักตัวที่ไม่เคยเกิน 42 โลเลย ตอนนี้เหลือแค่ 38.5 แล้วค่ะ จะไปอุ้มลูกไหว และทำอะไรต่อมิอะไรได้อีกแล้วล่ะคะ ปอรู้สึกทรมานมาก แม้แต่ชาเขียวโออิชิ หรือโค้กที่เคยชอบกินเป็นที่สุด ตอนนี้แม้แต่น้ำเปล่า ก็ไม่อยากกินอีกแล้วค่ะ ... น้ำตาที่เคยไหล บัดนี้ไม่มีเหลือสักหยดจะร้องออกมาแล้วค่ะ มันนิ่งไปแล้ว ไม่ใช่นิ่งเพราะเราหยุดเศร้า แต่นิ่งเพราะมันไม่มีจะไหลอีกแล้วค่ะ ..   Create Date : 04 เมษายน 2555 3 comments Last Update : 4 เมษายน 2555 1:45:29 น. Counter : 2147 Pageviews. Share Tweet

เราเข้าใจคุณปอนะ เราเคยเป็นอาการแบบนี้ตอนอกหัก สุดท้ายหากิจกรรมทำยามว่าง หากลุ่มเพื่อนใหม่ๆ เราไปเข้ากลุ่มเดินป่า ไปเดินก็เดินไปร้องไห้ไปเนี่ยแหละ สุดท้ายก็ค่อยๆทำใจได้ อกหักอีกครั้งคราวนี้ปั่นจักรยานค่ะ ไปเข้าแกงค์กะเค้า ออกกำลังกายหนักๆ ทำให้ลืมความเครียดได้นะค่ะ ส่วนอกหักตอนนี้ เครียดก็เล่นกับลูกค่ะ สอนหนังสือ พาไปเดินเล่น เห็นลูกยิ้มหัวเราะ ความเครียดลดลงไปเยอะเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ   โดย: แม่น้องพุฒ IP: 58.11.66.65 4 เมษายน 2555 6:54:05 น.

เข้าใจความรู้สึกแบบนี้ค่ะ แต่ชีวิตมันต้องดำเนินต่อไปค่ะ รักลูก รักตัวเองให้มาก ๆ นะคะ รักเราให้เท่ากับที่เรารักเขา เก็บสิ่งที่ดี ๆ เอาไว้กับใจนะคะ ความรักสวยงามเสมอ (ก่อนนอน ไหว้พระสวดมนต์ก้อดีนะคะ) ^^   โดย: หวาน หวาน ได้อีก 4 เมษายน 2555 8:49:44 น.

สวัสดีค่ะอยากขอช่องทางการติดต่อค่ะพอดีว่าซื้อสุนัขมาจากสนามหลวง2เหมือนกันแล้วพอดีเจอคอมเม้นท์ของคุณในกระทู้นึงแล้วสงสัยว่าจะเป็นร้านเดียวกันค่ะ สะดวกติดต่อได้ไหมคะ   โดย: เชาตั้น IP: 49.49.243.158 16 มีนาคม 2559 21:40:22 น.

• Bloggang.com