กางเกง(ต่อ)-อุปกรณ์-หนูแฮม-งานเลี้ยง-รูปเหมือนของแฮมมี่
ตั้งนาน เราเพิ่งรู้นะว่าเราโพสบล๊อกผิดหมวด.. อยู่เวียดนามก็ต้องชีวิตต่างแดนนี่หว่า..เอาเข้าไปมาพูดต่อดีกว่า คราวที่แล้วเล่าให้ฟังว่า ซื้อกางเกงไปตัวใช่มะ นอกจากเข็มขัดสุดระทีกแล้ว กางเกงที่ซื้อมาก็ใช่ว่าจะไร้ปัญหาเสียทีเดียว...เพราะมันไม่สำเร็จรูปน่ะสิให้ตายอ๊ะไม่สำเร็จรูปยังไง? คราวก่อนเล่าให้ฟังแล้วว่าคนขายต้องมาเย็บขากางเกงให้ ปกติใช่มั้ย?ที่สนุกคือ รูกระดุมทั้งหมด กับกระเป๋าหลัง มันเย็บตายมาน่ะสิ!เอาล่ะ เรามารู้เกร็ดเล็กน้อยเกี่ยวกับ ตัวคนเขียนหน่อยอันนี้สำคัญมากกกกก เพราะมันไปเกี่ยวกับที่จะเล่าให้ฟังนายคุง*ไม่ถนัดการเรือน*เอาล่ะวา เอาคนไร้ฝีมือเจองานฝีมือเป็นไงเนี่ย? คำตอบคือ...ไอ้หยา... วืดอย่างแรงทางเลือกที่มีตอนแรก คือ 1-ตัดผ้าให้ขาดไปเลย <--นายคุงเลือกข้อนี้2-เลาะตะเข็บที่เย็บออก ผิด!กางเกงราคาสามร้อย เสียไปหนึ่งตัว...บ๊ายบาย (จิงๆแล้วก็ทนใช้ไปจนกว่ามันจะพัง)เลิกพูดเรื่องหดหู่แบบนี้ดีกว่าแหะ พูดแล้วเศร้าอุปกรณ์ที่ขนติดตัวมาจากเมืองไทย ก็เดี้ยงไปแล้วสอง นี่คือศพก่อนเฮียป.มารับตอนแรกก็แทปเล็ต..ตอนนี้ก็เมาส์ต่อไป..?พูดถึงหนู ที่ทำงานมีคนเลี้ยงแฮมสเตอร์ไว้สองตัวด้วย วิ่งวุ่นไปทั้งโต๊ะ เลยให้เจ้าของถือไว้แล้วถ่ายซะ..บ๊ะ ยังไม่แม่น คงเพราะใช้กล้องมือถือถ่าย มันไวไม่เท่า fx10 คู่บารมีของข้าน้อยน่ะหลังถ่าย เราก็ได้ฤกษ์โดนสิ่งที่เราประวิงมาหลายเดือนแล้ว..งานเลี้ยง(เพื่อน)น้องใหม่เข้าทำงานซึ่งเราต้องจ่ายค่าข้าวให้ทุกคนเฮ้ยๆ พอเลี้ยง คว้าอาหารครบเซ็ททุกคนเลยนะพวกแกอ้าวๆ เป๊บซี่คนละกระป๋องด้วย..อั่ก ค่าข้าวพุ่งไปที่ 5แสน2หมื่น2พันด่อง! (เกือบแตะพันนึงเป๊ะๆเลย) แถมคำว่าเลี้ยงพอกระจายไป มีคนมาแจมรวม16คน!เพื่อนกินนี่หาง่ายดิเนอะ...แป้ง(//paeng.bloggang.com/) ขอให้เราปรับรูปสุดสวยของหล่อนให้กลายเป็ฯมาสเตอร์พีซสุดจ๊าบ...จะเห็นว่ารูปเดิมก็ดีอยู่แล้ว แหมถ่ายได้เด็ดดวงดีมากถ้าผ่านมือตาคุงล่ะจะเป็นไง?อุมะเหมือนเดิมแหะ...fail รึเราปล. แมนซิ ชนะ 2-0 วันเสาร์ ได้ดูด้วย! 5555เคเบิ้ลเวียดนามนี่ดีจริง..
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [