ตามล่าหาฝัน สักวันฉันต้องเป็นแอร์!!!!!!!!!!!
|
||||||||||||||
ภารกิจล่าฝัน 2!!! ภารกิจล่าฝัน 2 ฮุๆ มาต่อค่ะ หายไปนานเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย คราวนี้จะมาเล่าภาคต่อความฝัน และนี่คือจุดไคลแม็กซ์ของเรื่องที่ทำให้เราอยากจะเลิกเป็นแอร์เลย มา...ต่อ หลังจากไม่สมหวังกับสายการบินบ้านเรา ผู้หนุนหลังก็แนะนสายการบินกแอร์ให้ เราก็ไปสมัครจนถึงวันพรีสกรีก็ไปตามสเต็ปเดิม ยื่นเอกสาร ชั่งน้ำหนัก วัดส่วนสูง แล้วก็ทำ Group discussion ค่ะ โชคดีได้ภาษาไทย (ขืนเป็นภาษาอังกฤษพี่นี่ตายแน่) ก็ตอบคำถามไปจนเสร็จ โทรรายงานผล กลับบ้านไปนั่งลุ้นหน้าจอ ตึกๆๆๆ ฮ่า มีชื่อเราด้วย ไปต่อๆ วันที่สองเป็นการแสดงความสามารถพิเศษ แน่นอนเราเลือกร้องเพลงอาการรักของญาญ่า (เอาให้ตรงคอนเซ็ปของสายการบินน่ารัก สดใส) เราได้รอบบ่ายนังตั้งแต่บ่ายถึง 6 โมงเย็นแถมวันนั้นมีนัดกับเพื่อนด้วยว่าจะไปหาอะไรกินกัน สรุปอดคร้าบบบบบ แต่ปรากฏว่าเราผ่านรอบ 2 มาได้ (แหงสิ แกมีคนหนุนหลังนิ แต่ไม่ได้มีแค่เราคนเดียว มีหลายคนเลยคะที่มีผู้สนับสนุน) จนกระทั่งเข้าวันที่ 3 เป็นสิ่งที่เรากลัวที่สุด สัมภาษณ์ ได้รอบบ่ายอีกเช่นเคย แต่โชคดีว่าเป็นเลขต้นๆ เลยได้เข้าเร็ว (แต่ก็ล่อไปบ่าย 3 ) รอบนี้เข้าไปทีละ 3 คน สัมภาษณ์ทั้งไทย อังกฤษ มันเป็นครั้งแรกที่เราเข้ามาลึกถึงขนาดนี้เลยตอบไม่ค่อยโดนใจสักเท่าไหร่ แต่สิ่งที่เจ็บจี้เลยคือ "หนูเอวเท่าไหร่" "29 คะ" "หนูตัวใหญ่ไปนะ จะใส่ยูนิฟอร์มได้เหรอ หนูเห็นยูนิฟอร์มเรามั้ย" โอ้โห เจ็บจึกเลยคะ บอกว่าหนูอ้วนไม่ง่ายกว่าหรือคะ พอออกมาจากห้องสัมภาษณ์เอามาเล่าให้คนอื่นฟัง ทุกคนพูดเป็นคำเดียว แรงอ่ะ!!!!!! เย็นวันนั้นก็ได้เจอกับผู้สนุบสนุน เขาก็ยืยันว่าชื่อเราไปถึงรอบสุดท้ายแล้วนะ บอกคุณแม่สบายใจได้ลูกได้เป็นแอร์แล้ว โฮ้...ใครได้ยินแบบนี้ก็ตัวลอยสิคะ ในที่สุดฝันฉันก็เป็นจริงแล้ว ฉันจะได้เป็นแอร์แล้ว (แม้ว่าจะแอบโกงชาวบ้านก็ตามเถอะ) แต่เหมือนการโกงของเราจะส่งผลประดุจกรรมติดจรวด วันต่อมาเราได้รับโทรศัพท์จากผู้สนุบสนุนว่ากรรมการไม่ให้เราผ่านเพราะเราตัวใหญ่ไป!!!!!! เน้นย้ำ ตัวใหญ่ไป!!!!! ความรู้สึกตอนนั้นเราแถบไม่รับรู้สิ่งรอบตัวเลยคะ มันเหมือนโดนผลักตกจากหน้าผาสูงเลย อาจฟังดูเวอร์นะ แต่ถ้าใครมีความฝันแล้วถูกคนอื่นทำลายคงเข้าใจดีว่ามันเจ็บแค่ไหน เรากลับบ้านเล่าให้แม่ฟังทั้งน้ำตา เราพูดได้เลยว่าไม่เคยร้องไห้ต่อหน้าครอบครัว ไม่เคยเสียใจและผิดหวังขนาดนี้ พ่อแม่เราเคืองมากคะคุณพูดให้ความหวังลูกเราแล้วทำแบบนี้ได้ไง ป้าเราต่อสายหาผุู้สนับสนุนเลยคะ เขาก็งงว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้เหมือนกัน เราก็เข้าใจว่าเขาพยายามที่สุดเเล้ว มันคงยังไม่ใช่วันของเราจริงๆ แต่แม่งโคดเจ็บใจอ่ะ เหตุผลมันงี่เง่ามาก เราเป็นคนสูงนะหุ่นถือว่าสมส่วนเลยละ( ถ้าใครได้เห็นรูปนะ) ตอนนั้นเราร้องไห้หนักมาก ในหัวนี่มีแต่ความคิดที่ว่า ไม่เอาแล้วไอ้อาชีพเฮงซวย (เราคิดแบบนี้จริงๆ นะ อาจจะหยาบกว่านี้ด้วย) ได้ยากได้เย็นเหลือเกิน ฉันจะเลิกสมัครแอร์แล้ววววววววววว แต่แล้วเหมือนพระเจ้าไม่ให้เรายอมแพ้ ได้ส่งญาตชาวอเมริกันมากระพือไฟในตัวเราอีกครั้ง คำพูดที่ทุกวันนี้เราจำขึ้นใจคือ "เธอไม่ผิดที่สอบไม่ได้ คนพวกนั้น (กรรมการ) ต่างหากที่ผิดที่ไม่เลือกเธอ เพราะฉะนั้นเธอต้องพิสูจน์ให้พวกเขาเห็นว่าพวกเขาคิดผิดแล้วที่ไม่เลือกเธอ" โอ้โห!!! OoO มันเหมือนมีแสงสว่างผ่านเข้ามา ทำให้เราคิดได้ว่า เออ ไม่ใช่ความผิดตูสะหน่อย ทำไมตูต้องมาเสียใจด้วยว่ะ ไม่เอาๆ เลิกร้อง แล้วสะบัดบ๊อบใส่ ฮึ สักวันพี่จะต้องได้สายการบินที่ดีกว่านี้ หลังจากนั้นเราก็เว้นว่างการสมัครมาสักพักเพื่อทำใจ แล้วก็เริ่มสมัครใหม่กับายการบิน QATAR เป็นสายการบินต่างชาติแห่งแรกและเป็นครั้งแรกที่ลองสมัครการ์ต้าหลังจากที่พี่แกเล่นมารับสมัครทุกเดือนแต่ไม่เคยสนใจ และขอบอกว่าการสมัครครั้งี้เราค่อนข้างภูมิใจมาก (แต่ว่ายังไม่ได้นะ T^T) เราก็ส่งใบสมัครออนไลน์ไป แอบคิดว่าคงไม่ได้ invite ด้วยซ้ำ แต่ปรากฏว่าได้จ้า! ก็เตรียมเอกสารแบบขี้เกียจ คิดในใจคงได้แค่พรีสกรีนเหมือนเดิมอีกตามเคย ก่อนไปก็อ่านโพรเซสสักนิดจะไ้ด้รู้ว่ามีอะไรบ้าง ต้องทำยังไง วันจริงเราไปถึงแต่เช้าได้คิว 100 นิดๆ โฮ้! แต่ละคนเป๊ะจัง พอ 9 โมงกรรมการให้ขึ้นไปทีละ 20 คน (มั้ง จำไม่ได้ ฮิๆ) เราก็ขึ้นไปตอน 10 โมงกว่าๆ นั่งรอจนเกือบเที่ยงถึงจะได้เข้าไปยื่นรีซูเม่ แต่ระหว่างรอนั้น อิชั้นกระวนกระวายมากคะ เฮ้ย! ไหนบอกว่า 3 วิไง นี่แม่ง 3 นาทีแหละ... คือแต่ละคนเข้าไปนานมากอ่ะ เพราะปกติเขาบอกว่าแค่ยื่นรีซูเม่แล้วก็เสร็จ แต่นี้เข้าไปกันนานมาก เอาละสิ...จะรอดมั้ย? แต่ก็ไม่ซีเรียสเพราะเราไม่ได้หวังว่าเขาจะเลือกอยู่แล้ว พอใกล้ถึงคิวเราก็แอบมองเข้าไป มีกรรมการ 2 คน เอเชียกับแขก แต่แอบสังเกตว่าแขกไม่ถามอะไรเลย แต่เอเชียนีคุยเป็นกิจจะลักษณะเลย ยืภาวนาให้ได้โต๊ะแขก จะได้รีบยื่นรีบกลับ แต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่เข้าข้างเลยคะ อิชั้นได้โต๊กเอเชีย กรรมการ: Hi, how r u? me : I'm fine. (สั้นมาก) กรรมการ : แนะนำตัวสิ me: My name..... กรรมการ : ทำที่การบินไทยเหรอ ทำไมลาออกละ? เราก็อธิบายไปว่านู่นนี่นั้น นางก็ถามว่าเเล้วทำอะไรบ้างที่การบินไทย สักพักนางก็ยิงคำถามาซึ่งเราฟังไม่ออก เดาว่านางน่าจะถามว่าชอบผู้โโยสารชาติไหนที่สุด เราตอบไปว่าชอบยุโรปนะ เขา nice ดี ไม่ค่อยมีปัญหาตอนทำไฟล์ทเหมือนอินเดียกับจีน แล้วนางก็ถามว่าปัญหาอะไรละ? เงิบไปไม่ถูกเลยครับ คือมีคำตอบในใจนะ แต่จะอธิบายยังไงดี เอาจริงๆ แม่งก็มีทุกชาตินั้นแหละ แต่ 2 ชาติแม่งเยอะสุด คุยไปคุยมานางฟังเราไม่รู้เรื่อง นางถามว่า "ฉันไม่เข้าใจสิ่งที่คุณพูด คุณหมายความว่ายังไง" โอ็ย! ตายคะ คุยกัไม่รู้เรื่องแล้ว ตอบอะไรไปเนี่ย เราเลยรีบแก้ไปว่า "ยกตัวอย่างคนจีน จะสื่อสารกันไม่รู้เรื่องเพราะเขาพูดภาษาอังกฤษไม่ได้" นางก็พยักหน้าแล้วก็ก้มเขียเลขลงบนกระดาษแล้วยื่นให้เรา เราก็รับมาแล้วนางก็พูดขอบคุณที่เรามาวันนี้ อันี้เป็นใบโพรเซสพรุ่งนี้นะ หวังว่าจะเจอคุณ แต่ตอนนั้นเราไม่ได้ฟังเเล้ว่านางพูดอะไร ใจนี่อยากจะวิ่งออกจากห้องไปเลย พอเดินออกมาเสร็จเราก็เปิดดูใบที่นางให้ "Assesment Day Date 24 March อ้าวพรุ่งนี้นิ เฮ้ยตูผ่านเหรอ!" คึือแบบงงมาก พยายามมิงว่าคนอื่นได้เหมือนกันมั้ย ปรากฏว่าคนอื่นก็ไม่มีใบนี่เหมือนเรา มีแต่ใบทรานสคริปที่เขาคืน แต่เราก็คิดในใจเขาบอกว่าจะคอลรึเปล่า ตอนเย็นเรารีบเช็กในเน็ตเลยว่าอะไรเป็นยังไง ถามเพื่อนอีกคนที่ไปบ่ายว่าได้ใบมั้ย เพื่อนก็บอกว่าไม่ได้นะ สักพักมีคนมาเขียนไว้ว่าใครได้กระดษาคือไปต่อ อ้าว เราได้ไปต่อเหรอ เฮ้ย! คุยกันไม่รู้เรื่องด้วยนะ 555 วันต่อมาเราก็มาแต่เช้าวันนี้คิดแล้วว่าคงไปไกลสุดแค่รอบ essay เพราะรู้ skill ภาษาตัวเองดี แต่ๆๆๆ รอบนี้เปลี่ยนโพเซสจ้า นางให้ไปเอื้อมแตะแล้วค่อยลงมาสอบภาษาอังกฤษซึ่งแน่นอนข้าพเจ้าก็ขึ้นไปเอื้อมแตะ ก่อนเข้าไปแอบเห็นคนก่อนนะจิ้มๆ ที่แขน ก็คิดแล้วว่านางต้องทำเรื่องแผลเป็น แต่คำถามที่เราได้นั้น "...... aviation risk......in emergency situation...how to identify yourself....show us" เฮ้ยๆๆๆ นางรัวมาเป็นชุดเลยจ้า พี่นี่ฟังไม่ชัด จับใจความได้ตามด้านบน (จุดๆ นั้นคือฟังไม่ทันว่านางพูดอะไร) อ้าวละ ตายห่า! จะตอบไงดีว่ะ เฮ้ย มันมีโชว์อัสๆ เอาว่ะ "I have a little scar on my arm." "anything eales?" "just a little scar." แล้วนางก็เซย์แท้งคิ้ว ออกมารอผลเราหันไปถามพี่อีกคนที่แอบตีสนิทกันพี่บอกของเขาโดนถามว่าตอนอยู่โคเรียแอร์บินไปไหนบ้าง (นางเป็นแอร์โคเรียนแล้วก็ย้ายมาเอเชียแอตแลนติก คุยไปคุยมาเพื่อนเราที่บินอยู่เอเชียฯ ก็เป็นเพื่อนกับนางซะงั้น) และแล้วผลก็ออกอิชั้นผ่านอีกแล้วเจ้าคะ (แต่พี่คนนั้นตกรอบไป T^T) ในใจนี้แบบ เฮ้ย! เหนื่อยแล้วนะเว้ยยยยย (ตอนนั้นบ่าย 3 แล้วอ่ะ มาตั้งแต่ยังไม่ 7 โมง คิดว่าอิชั้นจะไหวมั้ยเจ้าคะ) รอบต่อมาessay คะ ฮา...งานี้ได้กลับบ้านแล้วเราเพราะรู้ว่าตัวเองไม่ผ่านแน่ๆ และก็เป็นไปตามคาดเรามาไกลสุดแค่รอบนี้ แต่ถือว่าไกลมากสำหรับคนที่ภาษาอ่อน มาครั้งแรก มาแบบไม่ได้เตรียมตัวเลย ถามว่าเสียดายมั้ย? ไม่นะ เรารู้สึกว่าทำดีที่สุดเเล้ว เราไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมาไกลขนาดนี้กับสายต่างชาติ ที่ผ่านมาเราตกพรีสกรีนตลอด (ยกเว้นตอนมีผู้หนุนหลัง) แต่ครั้งนี้เรามาด้วยตัวเราเอง เราภูมิใจนะและรู้สึกขอบคุณการ์ต้าที่ให้โอกาสเราแม้เราจะไม่ได้ไปต่อ (ลากกระเป๋ากลับบ้าประหนึ่งเอเอฟ) หลังจากนั้นเราก็สมัครอีกหลายครั้งแต่ก็ไม่ได้เช่นเคยจนเราชินแล้ว ทุกวนนั้นเรายังคงเดินหน้าสมัครต่อไป เพราะเราเชื่อว่าสักวันนึงคงมีสักที่ที่เหมาะกับเรา เรารู้ว่าเราเกิดมาเพื่อสิ่งนี้และจะพยายามทำให้ได้ (จนกว่าจะรู้สึกว่าพอเถอะ หาอย่างอื่นทำ อิๆ) สิ่งหนึ่งที่เราอยากบอกจากประสบการณ์นะ อย่าไปหวังพึ่งใคร พึ่งตัวเราเองดีที่สุดและเราจะภูมิใจกับมันมากที่เราสามารถคว้ามันมาด้วยตัวเราเอง หลายครั้งที่หวังพึ่งคนนู่นคนนี่ฝาก สุดท้ายเราผิดหวังหมดเลย แม้แต่งานอื่นที่ไม่ใช่งานแอร์ เพราะฉะนั้นตนเป็นที่พึ่งเเห่งตน สุดท้ายที่เรากล้าพิมพ์กล้ายอมรับว่ามีคนฝากไม่ได้จะดิสเครดิตสายการบินนะ แต่ยอมรับเถอะว่าทุกองค์กรในเมืองไทยมันมีเรื่องระบบเส้นสายทุกที แต่เราต้องทำให้กรรมการเห็นว่าเราเจ๋งกว่าคนเหล่านั้น คนเก่งอยู่ที่ไหนก็มีคนสนใจ มีคนอยากร่วมงานด้วย เป็นอุมาหรณ์ให้คนอื่นๆ ว่าอย่าไปฝากความหวังที่ใครมาก เราต้องทำตัวเองให้ดีด้วย ใครที่มีความฝันอย่าเอาความฝันของเราฝากไว้ที่ใคร ทำมันด้วยตัวเองแล้วเมื่อถึงวันที่เป็นของเรา เราจะภูมิใจกับมันมาก เชื่อพี่สิน้อง.... นี่คือภารกิจล่าฝัน (ที่ยังไม่สำเร็จ) ของเรา...วันไหนที่เราประสบความสำเร็จจะมาแชร์อีกแน่นอน รอเจอกัน episode หน้านะ บุ้ยๆ ^^ แถมๆ รูปตอนสมัครการ์ต้า เพราะลุคนี้เลยเตะตากรรมการ... 
|
Pomisung
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] Hello อันนยองฮาเซโย สวัสดีค่ะ!!! ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่........บล็อกของคนสวย ชื่นชอบการท่องเที่ยวและการแต่งหน้า (ว่างเมื่อไหร่แล้วชอบหาวิธีทำให้ตัวเองสวย 555) และยังคงวิ่งตามความฝันการเป็นแอร์โฮสเตสต่อไป สู้เขา ทาเคชิ!!! Group Blog Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
