เป็นการเลือกที่ไม่ง่ายเลยจริงๆ

ตั้งแต่เป็นเด็กฝันมาตลอดว่าสักวันฉันอยากไปเที่ยวรอบโลกจนมาถึงวันนี้วันที่เราโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเรียนจบมาและเป็นมนุษย์เงินเดือนมาได้ระยะหนึ่งทำให้ต้องยอมรับความจริงที่ว่าการไปเที่ยวรอบโลกจริงๆมันไม่ง่ายเลยเพราะต่อให้มีความกล้าที่จะเดินทางคนเดียวหรืออยากไปมากแค่ไหนแต่ถ้าไม่มีเงินคงยากสักหน่อยไม่ใช่ว่าไปไม่ได้แต่ด้วยจำนวนเงินที่ต้องใช้ค่อนข้างเยอะและด้วยระดับเงินเดือนพนักงานออฟฟิศบวกด้วยภาระส่วนตัวต่างๆที่ยังต้องแบกรับอยู่ทำให้เราต้องคิดให้รอบคอบมากยิ่งขึ้น แต่ในเมื่อใจมันร่ำร้องว่าชีวิตนี้ขอสักครั้งเถอะว่ะก่อนที่จะไม่มีแรงจะเที่ยว

ในที่สุดเมื่อตัดสินใจเด็ดขาดว่าถ้าไม่มีครั้งแรกครั้งที่สอง สาม สี่ ก็คงไม่เกิด ฝันที่หวังไว้ก็ไม่มีวันเป็นจริงสักทีเมื่อคิดได้ดังนั้นเลยมาเริ่มคิดว่าประเทศแรกที่เราจะเลือกเป็นทริปแรกจะเลือกที่ไหนดีและด้วยความที่สกิลภาษาอังกฤษอ่อนด้อยเหมือนเด็กน้อยหัดเดิน ฉะนั้นที่ที่เราจะไปนั่นต้องใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลักอย่างน้อยถึงจะพูดไม่ถูกแต่ยังพออ่านป้ายบอกทางได้และที่สำคัญสามารถใช้วิชาดรรชนีนิ้วชี้เอาไว้จิ้มเมนูอาหารที่เราอยากกินได้

ตอนแรกคิดไว้ว่าทริปแรกของฉันจะต้องเป็นเกาะลังกาวีเท่านั้นแต่เมื่อได้ศึกษาข้อมูลการเดินทางบนเกาะจะต้องเช่ารถยนต์ขับเท่านั้นไม่อย่างนั้นต้องไปกับทัวร์แต่การไปกับทัวร์มันผิดคอนเซ็ปของการออกเดินทางท่องเที่ยวคนเดียวหากจะขับรถก็ดันขับไม่เป็นอีก ถ้าจะไปต้องไปหัดขับรถก่อน ทริปเกาะลังกาวีเลยต้องยกเลิกไป

แล้วทีนี้จะเที่ยวไหนดี ที่ไม่ไกลเดินทางไม่นาน และใช้งบไม่เยอะ

จะไปที่ไหนดี....คิดสิคิด

ดวงคนจะเสียตังค์ ยังไงก็ต้องได้เสีย

มีอยู่วันนึงมีสายการบินต้นทุนต่ำมีตั๋วโปรราคาถูกออกมาราคาพอจับต้องได้ก็เลยตัดสินใจจองทันทีแบบไม่ต้องคิดอะไรมาก โชคดีนะเนี่ยที่มีบัตรเครดิตเลยไม่ต้องวิ่งวุ่นไปยืมบัตรคนอื่นให้วุ่นวาย ใครบอกว่าบัตรเครดิตไม่มีประโยชน์ทำให้คนใช้จ่ายเกินมือ ขอเถียงขาดใจเลย เพราะถ้าเราใช้ให้เป็นมันจะมีประโยชน์กับเรามากกอไก่ล้านตัว

และประเทศที่โชคดีได้รับการคัดเลือกเพื่อต้อนรับสาวไม่ค่อยสวยแต่รวน(หนี้)มากเป็นทริปแรกได้แก่........ประเทศสิงคโปร์

เมื่อได้ตั๋วเครื่องบินเรียบร้อยร้อยแล้วขั้นตอนต่อไปก็คือการหาที่พัก ที่พักเป็นเรื่องอะไรที่สำคัญมากสำหรับสาวๆที่คิดจะเดินทางคนเดียวเพราะเราต้องหาที่พักที่ปลอดภัยและเดินทางสะดวกหากได้ที่พักไม่ดีจะพาลให้ทริปเที่ยวหมดความสนุกเอาได้

การหาที่พักนั้นไม่ยาก แต่จะหาให้ถูกใจและถูกกับกระเป๋าสะตังค์นั้นยากยิ่งนัก ที่ถูกใจก็ไม่ถูกเงิน ที่ถูกเงินก็ไม่ถูกใจก็ต้องเปลี่ยนเป้าหมายใหม่ในเมื่องบประมาณมีจำกัดงั้นก็ต้องเลือกนอนโฮสเทลแต่..ค่ะแต่...ต้องมีความปลอดภัยระดับนึงด้วยเฮ้ย...จะเที่ยวทั้งทีข้อแม้เยอะไปหมดเลยเกิดปฎิบัติการค้นฟ้าคว้าดาวเกิดขึ้น ในเมื่อข้อแม้เยอะก็ต้องหาข้อมูลให้เยอะและวิธีที่ง่ายที่สุดสำหรับคนขี้เกียจก็คือรีวิวตามเว็บต่างๆ เว็บที่มีรีวิวและแนะนำการเดินเยอะมากที่สุดคือเว็บพันทิปมีข้อมูลให้เลือกอ่านเยอะมากถึงมากที่สุด แต่..ค่ะ แต่อีกแล้ว ที่เขารีวิวไว้ส่วนใหญ่จะเป็นแบบไปกันเป็นกลุ่มซึ่งไม่ตรงกับสไตล์ของเราอีกครั้ง สำหรับการหาข้อมูลที่พักนั้นใช้เวลานานมากว่าจะเจอที่ถูกใจประมาณเดือนนึงถึงจะเจอโฮสเทลที่ตามหามานานแสนนานซึ่งเจอแบบบังเอิญในเว็บอโกด้าราคาพันนิดๆเป็นห้อง8เตียงหญิงล้วน มีทีวีส่วนตัวทุกเตียง ฟรีไวไฟมีรถไปส่งสนามบินวันละสองรอบ มื้อเช้ามีอาหารพวกซีเรียลทานฟรีเพราะรวมอยู่ในค่าห้องแล้วอยู่ไม่ไกลกับสถานีรถไฟฟ้าและที่สำคัญที่สุดคืออยู่ใกล้แหล่งของกินและของฝาก คือแบบทุกสิ่งอย่างดีงามมากเมื่อหาเจอเลยไม่ปล่อยให้หลุดมือรีบจองทันทีทันใดอย่าให้เสียเจตนารมณ์

หลังจากจองทั้งตั๋วและที่พักเสร็จเพิ่งนึกได้ว่าจะเที่ยวนอกมันต้องใช้พาสปอร์ตนี่หว่า เอาแล้วงัยจะไปเที่ยวหนังสือเดินทางยังไม่มีก็รีบแจ้นไปลางานเพื่อทำพาสปอร์ตในอีกสองวันถัดไปอย่างรวดเร็ว

พอพาสปอร์ตมาถึงเปิดมาดูด้วยความตื่นเต้น ฝันฉันใกล้จะเป็นจริงแล้ว แต่.....จะรีบทำไปเพื่อ??เพราะกว่าจะเดินทางตั้งอีกหลายเดือน ฮา.. ก็คนมันตื่นเต้นนิ

สุดท้าย...เหลือวางแผนการเดินทางและค่าใช้จ่ายต่างๆ เพราะหากวางแผนไม่ดีเที่ยวจนเงินหมดกลับมามีช็อตกันยาวแน่

ปอลิง.สุดท้ายท้ายสุด มีการเปลี่ยนแผนการเที่ยวเล็กน้อยเพราะมีสมาชิกมาเพิ่มอีกสองคนทำให้ต้องหาที่พักใหม่ส่งผลให้การเที่ยวรอบบนี้เละเทะเป็นที่สุดแพลนการเที่ยวเปลี่ยนจุดที่อยากไปก็ได้ไปไม่ครบ ที่พักก็เกินงบ แต่ก็พยามยามมองในแง่ดีเพราะอย่างน้อยการเที่ยวต่างประเทศทริปแรกของเราก็มีคนเก่งภาษาไปด้วยทำให้อุ่นใจขึ้น แม้เอาเข้าจริงเมื่อไปถึงเราพึ่งตัวเองเป็นหลักมากว่าเนื่องจากเรากลายเป็นหัวหน้าทริปแบบสถานการณ์พาไปต้องคอยวางแผนเดินทางเพื่อทันเวลาที่มีอยู่อย่างจำกัดก็ตาม

ประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิต

แค่ได้ก้าวขาไปข้างหน้าก็สุขแล้ว