เที่ยวไปเรื่อย ๆ ตามสไตล์..ปั้นมณี เที่ยวไปเรื่อย ๆ ตามสไตล์ "ปั้นมณี" พ่อ..แม่..น้องกิ๊ฟ..และน้องกาย เรามี  ให้แก่กันและกัน       Papi Ka NongGuy  Mami  NongGive   Create Date : 24 มีนาคม 2553 11 comments Last Update : 24 มีนาคม 2553 8:50:03 น. Counter : 3733 Pageviews. Share Tweet

ทักทายตอนสายๆ จ้า   โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว 24 มีนาคม 2553 11:01:59 น.

เข้ามาบ้านนี้ เหมือนมีแสงพลังแห่งความฉลาดพาดผ่านเข้ามา อิอิ น่ารักกันทั้งครอบครัวเลยค่ะ   โดย: nompiaw.kongnoo 24 มีนาคม 2553 13:09:12 น.

ครอบครัวน่าจะมีความสุข   โดย: ธันวา IP: 58.8.70.16 27 มีนาคม 2553 21:53:57 น.

สวัสดีค่ะครอบครัวสุขสันต์ บ้านนี้น่ารักมากๆเลยค่ะ มีความสุขมากๆนะคะ   โดย: ภายใต้ 21 กันยายน 2553 15:23:32 น.

ไปพักผ่อนกันค่ะ   โดย: ภายใต้ 24 กันยายน 2553 15:59:52 น.

ทักทายยามบ่ายค่ะ   โดย: ภายใต้ 28 กันยายน 2553 13:57:19 น.

เป็นได้หรือ ที่เราจะรักใครซักคนโดยไม่กลัวการสูญเสีย และเป็นไปได้หรือเราจะไม่ยอมรักใครเลย เพียงแค่กลัวจะสูญเสียเขาไปในที่สุด* แค่เริ่มต้นรักใครซักคน เราก็เริ่มนับถอยหลังแล้ว่า ความผูกพันในครั้งนี้มันจะจบลงเมื่อไหร่หนอ ? อีกนานมั้ย ที่เราจะไม่ได้อยู่ด้วยกันแบบนี้อีก ? และวันนั้นจะเสียใจแค่ไหน ? แต่นั้นแหล่ะ โลกใบนี้ไม่ได้อนุญาตให้เราผูกพันกับใครแบบไม่ตายจากกัน วันหนึ่งรักกัน แล้ววันหนึ่งก็จากกัน แต่อย่างน้อยการที่ได้ร้องไห้เพราะใครซักคน มันทำให้รู้ว่า เราไม่ได้เกิดมาอย่างโดดเดี่ยวในโลกใบนี้ ความผูกพัน บอกให้รู้ว่า..เราไม่ได้เหงาจนเกินไป รักเถอะ..ไม่ว่าลงเอยของรักเราจะเป็นยังไง อย่างน้อยการได้รู้ว่า ชีวิตเรามีผลต่อใคร และชีวิตของใครที่มีผลต่อหัวใจเรา มันเป็นความสุขที่สอนกันไม่ได้ และนี้คือเหตุผลหนึ่ง ที่ไม่ว่าคนเราจะเคยอกหักและเสียใจกับรักมาหนักหนาแค่ไหนก็ตาม เราพร้อมจะเริ่มต้นรักใหม่ได้เสมอไม่เห็นต้องกลัว แย่ที่สุดในชีวิต ก็แค่ร้องไห้ออกมาเท่านั้นเอง   โดย: ภายใต้ 1 ตุลาคม 2553 14:26:52 น.

เอาเรื่องราวน่ารักๆมาฝากค่ะ มนุษย์ คือนักเดินทางที่โดดเดี่ยว ยิ่งสร้างอะไรไว้เยอะก็ยิ่งสูญเสียเยอะตอนที่เราจากไป พลัดพรากจากสิ่งที่รักคือ ทุกข์อันดับหนึ่งของชีวิต มันคือเรื่องปกติไม่มีใครไม่โดน ทุกคนต้องเจอความสูญเสียแรงที่สุด อย่างน้อยก็ 1 ครั้ง รู้ว่ามันคือธรรมชาติของโลกใบนี้ แต่พอเกิดขึ้นกับเรา มันก็ทำใจยากเหลือเกิน ในคืนหนึ่ง ช่วงเวลา 2 ชม. เต็ม ชีวิตจริงของหลายๆ คน ถูกถ่ายทอดสดผ่านสายโทรศัพท์ จากคนที่ผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก จนยอมรับความสูญเสียได้มากขึ้นเรื่อยๆ บางคนกำลังจะเป็นเจ้าสาวในวันรุ่งขึ้น คือเช้าวันเสาร์ ทุกอย่างจัดเตรียมไว้หมด โชคร้าย!! ว่าที่เจ้าบ่าว เสียชีวิตกะทันหันจากอุบัติเหตุรถยนต์เมื่อวันศุกร์ เธอเสียงสั่นเครือ และงงๆ ยังทำใจยากกับสิ่งที่เกิดขึ้นเธอเล่าให้ฟังว่า ช่วงเวลาสุดท้ายที่เธอไปหาเค้าที่โรงพยาบาล จับมือมองตากัน เจ้าบ่าวถามเธอว่า รักเขาบ้างรึเปล่า ตลอดเวลาที่รักกัน จนจะแต่งงาน ผู้หญิงไม่เคยบอก ได้แต่พูดว่า เห็นแบบนี้ยังไม่รู้อีกเหรอ ในที่สุด บอกรักคำแรก ก็เลยกลายเป็นคำสุดท้าย ก่อนที่จะไม่ได้ยินเสียงกันอีกแล้ว สารภาพตามตรง ไม่รู้จะปลอบเธอยังไง ‘ใจเย็นๆ อย่าคิดมาก เดี๋ยวก็จะผ่านไปได้’ ดูเป็นประโยคไร้สาระทันที ในวันที่ความสูญเสียยิ่งใหญ่เกิดขึ้นตรงหน้า คำถามสุดท้าย ‘พรุ่งนี้ตั้งใจจะทำอะไร เพราะตอนแรกจะเป็นวันแต่งงาน’ ‘พรุ่งนี้ก็คงไปโบสถ์ค่ะ เพราะเราสองคนเป็นคริสต์’ เธอตอบได้แค่นั้น วินาทีเดียว ชีวิตก็เปลี่ยนแล้ว วันเดียวกัน สถานที่เดียวกัน แต่เป้าหมายต่างกันแบบไม่ตั้งใจ วันนี้มีคนบอกรักหรือยังคะ ^_^ เจนค่ะ   โดย: ภายใต้ 14 ตุลาคม 2553 13:32:50 น.

“ความลับของแม่" ...ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง... "ขอให้ฉันดูหน้าลูกหน่อยได้ไหมคะ" คุณแม่คนใหม่กล่าวแก่พยาบาล ซึ่งได้ส่งห่อผ้าคลุมร่าง เด็กน้อยเกิดใหม่ส่งให้แม่ เมื่อคลี่ห่อผ้าออกเพื่อดูหน้าลูกรักให้ เต็มตา คุณแม่คนใหม่ก็กรีดร้องอย่างตกใจ ทำให้พยาบาลต้อง รีบอุ้มเด็กน้อยกลับไปตามเดิม... เด็กน้อยที่เกิดใหม่ไม่มีใบหูทั้ง สองข้าง!!! วันเวลาผ่านไป...เด็กน้อยผู้ไร้ใบหูเติบโตขึ้น เขาไม่มี ปัญหาเรื่องหูเกี่ยวกับการได้ยินเลย ความผิดปกติมีเพียงที่เขา ไม่มีใบหูเหมือนคนอื่นเท่านั้น หลายครั้งเขาต้องร้องไห้กลับ จากโรงเรียนวิ่งมาซบอกของแม่ เพราะถูกเพื่อนล้อเลียนว่าเป็น สัตว์ประหลาดที่ไม่มีใบหู เขาไม่มีปัญหาในการเรียนและทำ งานทุกอย่างได้ดี วันหนึ่งเมื่อเขาจะเรียนจบปริญญาออกไปทำงานในปีหน้า พ่อก็ได้ข่าวดีว่า มีหมอคนหนึ่งสามารถผ่าตัดเสริมใบหูมนุษย์ ให้เหมือนจริงได้ แต่ต้องหาใบหูจากคนที่มีชีวิต ซึ่งเป็นเรื่อง ยากอย่างยิ่งเพราะผู้บริจาคจะกลับกลายเป็นคนไม่มีใบหูทันที แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากรอใบหูจากคนมีชีวิตอยู่หลายเดือน ก็โชคดีพบผู้ใจดีคนหนึ่งที่จะบริจาคใบหูทั้งสองข้างให้หนุ่ม น้อยโดยไม่คิดค่าตอบแทน แต่มีข้อแม้ว่าผู้เกี่ยวข้องทุกคนต้อง ให้สัญญาว่าจะเก็บชื่อของผู้บริจาคใบหูไว้เป็นความลับจนถึงวัน ตายของผู้บริจาค การผ่าตัดเสริมใบหูของหนุ่มน้อยเป็นไปด้วยดี จนไม่มี ใครสังเกตเห็นว่าเขาเคยพิการมาก่อน เขาเรียนจนจบปริญญา ทำงานเป็นนายแบบโฆษณาและผู้อ่านข่าวทางสถานีโทรทัศน เขาสมัครรับเลือกตั้งเป็นผู้แทนราษฎร และอาจได้รับแต่งตั้ง เป็นรัฐมนตรีในอีกไม่ช้า วันหนึ่งเขากลับไปหาพ่อและแม่ “ผมอยากทราบชื่อคนที่บริจาคใบหูให้ผมครับ อยาก จะทดแทนบุญคุณอันยิ่งใหญ่ของเขาที่ทำให้ผมได้มี ชีวิตอยู่ในโลกใบนี้เหมือนคนปกติ” “ไม่ได้หรอกลูก...เราให้สัญญากับผู้บริจาคว่าจะเก็บ เรื่องนี้เป็นความลับจนถึงวันตาย” พ่อตอบ แม้ลูกจะอ้อนวอนขอชื่อผู้บริจาคหลายครั้งอย่างไร คำ ตอบของพ่อยังคงปฏิเสธเหมือนเดิม อีกปีหนึ่งต่อมาแม่ป่วยหนักและเสียชีวิตอย่างกระทันหัน ในวันรดน้ำศพแม่ พ่อเรียกลูกเข้าไปใกล้ศพแม่ พ่อจับผมยาว สลวยสีน้ำตาลของแม่แล้วยกขึ้นช้า ๆ ลูกร้องไห้โฮ เสียงดังลั่นเหมือนจะขาดใจ หน้าของแม่ นั้น ไม่มีใบหูทั้งสองข้าง ใบหูของแม่ถูกตัดออกไปเพื่อมอบให้ แก่...“ลูกสุดที่รักของแม่” ทักทายยามเช้าค่ะ   โดย: ภายใต้ 29 พฤศจิกายน 2553 9:43:03 น.

ผมรบกวนขอข้อมูล บ.ทัวร์และราคาจะพาคุณพ่อ (อายุ ๗๙) ไปเที่ยวครับ ขอบคุณครับ   โดย: มานะ IP: 202.47.237.156 5 เมษายน 2555 18:45:14 น.

เพิ่มเติม "อินเดีย" ครับ   โดย: มานะ IP: 202.47.237.156 5 เมษายน 2555 18:46:13 น.