• Blog ใส ๆ กับคนมันส์...คิดไรมากก็ชีวิตมันเป็นของเรา

ที่ตรงนี้...กับ Story ดีดี มุมนี้ขอเว้นที่ว่างไว้สำหรับ Story ดีดีตามสไตล์ของ.....ทะเลจันทร์.....ขอบคุณคนเขียนนะคะ ...........เราไม่ได้รักกัน แต่.......... บนเตียงเล็ก ๆในบ้านอบอุ่น....หลังหนึ่ง แดดยามเย็น.....ทอบางบาง....ผ่านหน้าต่าง หญิงชรา.....อายุราว ๆ 70 ปี นอนซม.....อยู่บนเตียง เธอรู้ว่า.....นี่เป็นช่วงเวลาสุดท้าย.....ในชีวิตของเธอแล้ว ....แต่จะเป็นอะไรไปล่ะ เธอพอใจกับชีวิตทั้งหมด.....ที่เธอได้ผ่านมา เธอได้แต่งงานมีครอบครัวที่อบอุ่น แม้จะไม่มีลูก.....ก็ตาม มีเพื่อนที่ดี .....ผ่านชีวิตการงานที่ดี ถึงแม้วันนี้.....สามีของเธอจะตายไป..ร่วม 10 ปี แต่.....ในวันสุดท้าย.....ของชีวิต เพื่อนที่เธอรักที่สุด..... ก็มานั่งเคียงข้างเธออยู่ตรงนี้ มาส่งเธอเหมือนทุกครั้งทุกคราว “หมอบอกว่า.....ฉันคงอยู่ได้ไม่เกินพรุ่งนี้เช้าหรอก” เธอเอ่ยบอกกับเขา เพื่อนชราที่รู้จักกับเธอมา.....แต่ครั้งยังเด็ก “ฉันรู้” ชายชราพยักหน้ารับ “เธอมาส่งฉัน.....เหมือนทุกทีสินะ” หญิงชรา..มองหน้าชายชรา “ใช่..ก็ฉันส่งเธอ..มาตลอดทั้งชีวิตนี่นา ..ขาดไปอย่าง..คงไม่ครบ” ชายชราตอบ..ด้วยรอยยิ้มบางๆ ตอนเด็กๆ..บ้านเรา..อยู่ทางเดียวกัน..เรากลับบ้านด้วยกันทุกเย็น.. บ้านฉัน..อยู่เลยบ้านเธอไปมาก..” เธอ..รำลึกความหลัง “แต่ฉัน..ก็ไปส่งเธอทุกวัน” ชายชราบอก “ใช่..เธอทำอยู่อย่างนั้น..ตลอดชั้นประถม..และมัธยม..ที่เราเรียนด้วยกัน ..จนเพื่อนๆล้อว่า..เราเป็นแฟนกัน” หญิงชราพูดขึ้น “สุดท้าย..ก็ต้องเลิกล้อกันไป” เพื่อนชราของเธอ..ต่อคำ “ตั้งแต่..เธอคบกับแฟนคนแรกของเธอ..นั่นแหละ” เธอเย้ายิ้มๆ “แต่ฉันก็ไปส่งเธอทุกวัน..อยู่อย่างเดิม... จนต้องเลิกกับแฟน..ไม่ใช่รึ” ชายชรา..ทวนความหลัง เธอจำได้ว่า..เธอบอกเขาอยู่บ่อยๆว่า..ไม่ต้องเดินมาส่งเธอแล้ว..เดี๋ยวแฟนเขาจะโกรธเอา.. แต่เขาก็ยังดึงดัน..ที่จะมาส่งเธอ “โกรธก็โกรธไป ..ฉันรู้จักเธอ-มาก่อนตั้งนาน ..ยังไงเธอ..ก็ต้องมาก่อน” นั่น..เป็นคำพูดที่เธอจำได้-ไม่ลืม ..แม้ว่า..มันจะผ่านมาเกือบ 60 ปีแล้ว..ก็ตาม.. เธอยังจำ..วันที่เขาต้องขึ้นรถไฟ..เพื่อไปเรียนต่อในมหาวิทยาลัยได้ วันนั้น..เธอไปส่งเขาที่สถานี ..ร้องไห้จะเป็นจะตาย ..เขาวุ่นกับการปลอบเธอ..จนไม่เป็นอันได้ร่ำลาพ่อแม่ พอเธอสงบลง..และขอตัวเข้าไปล้างหน้าล้างตา..ในห้องน้ำ .. พ่อแม่ของเขา..ไปเช็คเที่ยวรถไฟ ... พอเธอกลับมา..ก็พบเขานั่งร้องไห้คนเดียว..กับกองกระเป๋า...เงยหน้าขึ้นบอกกับเธอ..ทั้งน้ำตา “กลับบ้านเอง..เดินดีๆ นะ” และนั่น..ทำให้เธอต้องเสียน้ำตา..อีกรอบ เธอจำได้ว่า..วันที่เขาปิดภาคเรียน..และกลับมาบ้าน..เธอแนะนำเขา..ให้รู้จักกับแฟนหนุ่มของเธอ ตอนแรก..ทั้งสอง..เหมือนจะเข้ากันได้ดี ..แต่หลังจากนั้น 2-3 วัน ..มีคนมาบอกว่า..แฟนเธอกับเพื่อนเธอ..ต่อยกัน “มัน..นอกใจเธอ” เขาบอกเรียบๆ.. แต่..เธอไม่เชื่อ วันนั้น..เธอเชื่อแฟนมากกว่า..ว่าเขาอิจฉาแฟนเธอ..จึงหาเรื่องชกต่อย ..เธอว่าเขา..ไปหลายคำ อาทิตย์นึงให้หลัง..เธอจึงรู้ว่า..เขาเป็นคนถูก ..เมื่อเธอไปหาเขาที่บ้าน..ก็เจอแต่..พ่อของเขา “มันกลับไป..แต่อาทิตย์ก่อนแล้ว ..เห็นว่ามีธุระด่วน ..ไม่รู้อะไร” เธอส่งจดหมายไปขอโทษ ..เขาบอกไม่เป็นไร..เขาไม่เคยโกรธเธอ..แค่น้อยใจเล็กๆ ..ในจดหมายลงท้าย..ด้วยคำ-คำเก่า "กลับบ้านเอง..เดินดีๆนะ" เธอรู้ว่า..ในคำที่เหมือนสั้นๆนั้น ..เขาพูดอะไรออกมา..มากมายขนาดไหน เธอจำได้..ถึงวันที่เธอ..บอกเขาว่า..เธอจะแต่งงาน.. เขา..มองหน้าเธอ..เธออ่านไม่ออกว่า..มันเป็นความรู้สึกอะไร ..ดีใจ? ..เสียใจ? และเมื่อเธอถามเขาตรงๆ ..เขาก็ตอบว่า..“..เราใจหาย..” แต่ก่อนหน้านั้น.. ก็เขานี่แหละ..ที่เป็นคนช่วยเธอเลือก..ช่วยเธอดูว่า..ผู้ชายคนนี้นิสัยดี ..และรักเธอจริง “เรา-ผู้ชายด้วยกัน..เราดูออก” ซี่งเขา..ก็ดูไม่ผิด ..สามีของเธอดี..เหมือนอย่างที่เขาบอก .. วันแต่งงาน..เธอบอกเขาว่า.. “ความเป็นเพื่อนของเรา..ยังเหมือนเดิมนะ ..ไม่ต้องห่วง” เขามองเธอนิ่งๆ..พยักหน้าน้อยๆ.. ไม่ตอบคำ ถึงเวลารดน้ำสังข์ ..เขาอวยพรเธอมากมาย ..แต่พูดกับสามีเธอ..เพียงสั้นๆ ว่า..“ฝากด้วยนะ..” เขาแต่งงาน..มีครอบครัวของเขา เธอ..ก็มีครอบครัว..ของเธอ มีบางช่วงของชีวิต..ที่ห่างกันไป แต่ก็ไม่เคย..ลืมกัน เธอ..ส่งการ์ดอวยพรวันเกิดให้เขา..ทุกๆปี ตอนนี้..เขาน่าจะเก็บมันไว้ได้ 59 ใบแล้วล่ะ เพราะเธอนับของเธอแล้ว..มันได้ 58 ใบ น้อยกว่า..อยู่ใบนึง..เพราะเธอ..เกิดทีหลังเขา 5 เดือน.. บางที ..เธอรู้สึกสนิทกับเขา..มากกว่า..คนรักของเธอเสียอีก หลายเรื่อง..ที่เขารับรู้..แต่คนรักของเธอ..ไม่แม้แต่ระแคะระคาย.. และก็เช่นกัน..หลายความลับ..ที่เขาระบาย ..ที่เขาฝากไว้ที่เธอ..เธอก็รับ..และเก็บงำมันไว้..ด้วยความเต็มใจ.. “คิดอะไรอยู่?” เขาเอ่ยขึ้นมา..ทำลายความเงียบ “เรา..กำลังนึกแปลกใจ” เธอเอ่ย..ด้วยท่าทีครุ่นคิด “ทำไม..เราถึงไม่ได้เป็น..คนรักกัน?” เขานิ่งไป..เหมือนกำลังคิดเช่นกัน ”เราสนิทกันมาก..มั้ง” เขาว่า “นั่น..ไม่น่าใช่เหตุผลนี่” เธอว่า “เธอ..ถามยากไปนะ” เขาตอบ..หลังจากนิ่งคิดอีก..อยู่ครู่ใหญ่ “ไม่ยากหรอก ..ลองคิดเล่นๆ สิว่า..ทำไมเราถึงไม่รักกันนะ?” แววตาเธอ..มีแววขี้เล่นซุกซน ..เหมือนเด็กหญิง..ครั้งกระโน้น “อืมม..อันนี้..ค่อยง่ายขึ้นมาหน่อย” เขาพูดขึ้น เธอมองหน้าเขา.. แปลกใจเธอว่า..เธอไม่ได้เปลี่ยนคำถาม..นี่นะ.. “ฉันไม่รู้หรอกว่า..ทำไม-เราถึงไม่ได้เป็น..คนรักกัน” เขามองหน้าเธอ..ด้วยสายตาอ่อนโยน ”แต่..ถ้าเธอถามว่า..ทำไม-เราถึงไม่รักกันน่ะ” เขาเว้นช่วง “ฉันก็จะตอบว่า -- ฉันว่า..เราไม่ได้-ไม่รักกัน..ซะหน่อย” เธอหลับตาลง.. คำถามที่ถูกซ่อนไว้..หลายสิบปี..กลับตอบออกมาง่ายๆ.อย่างนี้เอง “นั่นสินะ ..เราไม่ได้-ไม่รักกัน..ซะหน่อย” เธอตอบ..ทั้งๆที่หลับตาลง ตอนนี้..เธอพร้อมที่จะจากโลกใบนี้ไป..อย่างมีความสุขแล้ว ในความรู้สึก..ที่เริ่มพร่าและเลือน...เธอสัมผัสได้ถึงมือของเขา..ที่เอื้อมมากุมมือเธอไว้ “กลับบ้านเอง..เดินดีๆนะ..” และนั่น..คือ..คำสุดท้าย..ที่เธอได้ยิน   Create Date : 12 ตุลาคม 2550     Last Update : 12 ตุลาคม 2550 14:57:37 น. Counter : 364 Pageviews.   2 comment Share Tweet

หัวใจคุณมอง...ความรัก...แบบไหน มีคนเคยบอกว่า.....ความรัก.....ไม่เคยทำร้ายใคร มีแต่ตัวเราเองทั้งนั้นที่ทำร้ายตัวเราเอง หลายคนปฏิเสธที่จะมีความรักเพราะกลัวผิดหวัง กลัวเสียใจ แต่คุณคงไม่ปฏิเสธใช่ไหม...ว่า...ความรัก คือ สิ่งที่ทำให้คุณอยากมีชีวิตอยู่ต่อไป ถึงตรงนี้อยากให้ทุกคนอ่านบทความนี้ดู ต้องขอบใจเพื่อนที่แสนดีที่ fwd. มาให้ "ความรัก" ไม่มีคำว่าถูกและผิด คุณไม่ผิดที่ไปรักเค้าคนนั้น และเค้าเองก้อคงไม่ผิดที่ไม่ได้รักคุณ ในทางตรงข้ามคุณไม่ผิดที่ไม่ได้รักเค้าคนนั้น และเค้าก้อไม่ผิดที่มารักคุณเช่นกัน การห้ามใจไม่ให้รักนั้นยากนัก แต่คงเทียบไม่ได้กับการห้ามใจให้ลืมรักเพราะย่อมยากกว่า คุณอาจทำได้เมื่อมีใครอีกคนก้าวเข้ามาในชีวิตคุณ .....แต่มันคงไม่ง่าย .. ถ้าคุณต้องหักใจให้ลืมในขณะที่คุณอยู่คนเดียว.......... เค้าว่าการชนะใจตัวเองนั้นอาจดีและมีค่าที่สุด แต่ในเรื่องความรัก การชนะใจคนที่เรารักนั้นอาจย่อมมีค่ากว่าแต่มันอาจมีค่ากว่านั้น ถ้าคุณสามารถชนะใจตัวเองที่จะปฏิเสธกับความรักที่ย้อนมาหาคุณ และมันอาจมีค่าที่สุด ถ้าคุณยอมที่จะ "แพ้" ใจตัวเองเพื่อจะกลับไปหาความรักนั้น........... ความรักเป็นเรื่องของคนสองคน แต่อย่าลืมว่าบนโลกไม่ได้มีแค่เค้าทั้งคู่ อย่าโกรธเค้าที่ต้องปฏิเสธรักจากคุณ ด้วยเหตุผลว่าเราเข้ากันไม่ได้ ด้วยเหุผลว่าสังคมเราต่างกัน ด้วยเหตุผลว่าเค้ายังรักคุณอยู่ ด้วยเหตุผลว่าเค้ารักคนอื่นที่มีค่าพอกับคุณ............ วิทยาศาสตร์อาจต้องการเหตุผล แต่เรื่องความรักย่อมไม่ต้องการเหตุผลใดใด คนดีอาจรักกับคนเลว จงอย่าโทษเค้าว่าเค้ารักคนผิด จงอย่าโทษเค้าว่าเค้ารักคนที่ไม่เอาไหน และจงอย่าโทษตัวเองว่าเรารักคนที่ไม่ดี เพราะสิ่งที่คุณทำนั้นถูกต้องแล้ว จงเชื่อในสายตาของตัวเอง จงเชื่อประตูหัวใจอันมีค่าที่เลือกจะเปิดรับเค้าคนนั้น ............ แม้ใครจะพูดว่าคู่ของเราเป็นคนไม่ดี แต่ในแง่ของความรัก คุณทั้งสองเป็นคนดีของกันและกัน อย่าโกรธเค้าที่บางครั้งเค้ายอมเป็นคนตาบอด อย่าโกรธเค้าที่บางครั้งเค้ายอมเป็นคนหูหนวก บางครั้งการไม่เห็นและไม่ได้ยิน เพื่อรักษาและถนอมความรักเอาไว้ก็อาจเป็นสิ่งที่ดีที่สุด............. นิยามความรักแต่ละคนย่อมต่างกัน ไม่แปลกที่บางคู่อาจทะเลาะกันทั้งวัน ไม่แปลกที่บางคู่อาจหวานให้แก่กันได้ทั้งวัน และไม่แปลกที่บางคู่ต่างเฉยชาต่อกัน และก้อคงไม่แปลกเลยที่บางคู่อาจต่างกันราวฟ้ากับดิน เพราะบางครั้งความรัก คือ การเติมเต็ม แต่บางครั้งความรักอาจ คือ การเสียสละและการแบ่งปัน บางคนความรักอาจเป็น การดูแลและปกป้อง อย่าไปคิดว่าทำไมคู่เราถึงไม่เหมือนคู่ของใครเค้า อย่าไปคิดว่าคู่เราแปลกหรือเปล่า อย่าไปสนใจว่าเราควรเปลี่ยนแปลงอะไรมั๊ย ถ้าจะเปลี่ยน.....ขอให้เพื่อรักมิใช่เพื่อเลิกรัก   Create Date : 12 ตุลาคม 2550     Last Update : 17 ตุลาคม 2550 10:42:59 น. Counter : 267 Pageviews.   6 comment Share Tweet

เข้ามาแล้วนิ่ง...ไม่ทักไม่ทายกันบ้างเลยเหรอ   Create Date : 11 ตุลาคม 2550     Last Update : 25 มีนาคม 2551 14:06:03 น. Counter : 439 Pageviews.   10 comment Share Tweet

• ความดีสวยงามเสมอ
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com