• ชีวิตครูกวด
• Kina-again
• โจ๊กฝรั่ง...ใส่ไข่ไทย
• โพม-ฉัน-กะ-กลอน
• kina's guestbook

ครูกวดปวดใจ อันที่จริงโรงเรียนของเราไม่เชิงเป็นโรงเรียนกวดวิชา เราใช้ชื่อว่า "โรงเรียนเสริมทักษะ..." นับว่าตรงตามวัตถุประสงค์ของผู้ก่อตั้งมาก เราเน้นเสริมทักษะ (ทักษะ แปลว่า ความชำนาญ) แล้วเด็กๆต้องเสริมทักษะด้านใดบ้างล่ะ เมื่อ(๖-๗ปี)ก่อนโน้น คนกรุงเทพนิยมส่งลูกเล็กเรียนเลข ประเภทคณิตคิดเร็วเว่อร์ คงเชื่อกันว่าใครคิดเลขเก่ง ก็จะเรียนเก่งด้วย ตอนแรกเราก็เชื่อเช่นนั้นเหมือนกัน แต่พอสอนๆไป ได้เจอเด็กมากขึ้น (ส่วนใหญ่เป็นนักเรียนชั้นประถม) เด็กที่มาเรียนกับเราเมื่อได้ฝึกฝนการคำนวณพื้นฐาน (บวก-ลบ) จนชำนาญในขั้นหนึ่งแล้ว เราก็คิดว่าพวกเขาน่าจะนำไปประยุกต์ใช้กับการเรียนที่โรงเรียน น่าจะช่วยให้ผลการเรียนดีขึ้น แต่...ไม่ใช่ ผู้ปกครองหลายรายโวยวายว่าทำไมเรียนกับเราแล้วลูกยังสอบเลขตกอยู่อีก ตายละวา! เราจึงต้องสังเกตุและวิเคราะห์ปัญหาของเด็กๆกันใหม่ ทำให้เราได้พบความจริงข้อหนึ่งว่า ปัญหาแท้จริงของนักเรียนส่วนใหญ่ของเราไม่ใช่การคิดเลข แต่เป็นการอ่านภาษาไทย ! เด็กๆที่ฝึกฝนการบวกลบคูณหารไปแล้ว ตกเลขเพราะอ่านโจทย์เลขไม่เข้าใจ ปัญหาของเด็กๆที่โผล่ขึ้นมาทิ่มหน้าเรานั้น มันช่างเสียดแทงจิตใจ นักเรียนชั้นป.๓-ป.๔ (ที่มาเรียนกับเรา) มีจำนวนเกินครึ่งที่อ่านพอออก แต่ไม่เข้าใจ และอีกไม่น้อยที่อ่านหนังสือไม่แตก ความจริงข้อนี้มันทำให้ครูกวดปวดใจเหลือเกิน   Create Date : 13 มกราคม 2558     Last Update : 13 มกราคม 2558 16:26:18 น. Counter : 619 Pageviews.   1 comment Share Tweet

จุดเริ่มต้น   ชีวิตนี้ไม่เคยคิดจะเป็นครู แต่ก็จับพลัดจับผลูมาเป็นเข้าจนได้ ไม่ได้เป็นครูแท้ๆ แบบเรียนจบครุศาสตร์ หรือศึกษาศาสตร์ จบปริญญามาแต่ก็เป็นสาขาที่ห่างไกลจากความเป็นครู คงเป็นเพราะชะตาชีวิตมันบิดผัน ทำให้จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ถ้าใครถามว่าทำอาชีพอะไร ก็คงต้องบอกว่าเป็นครู เป็นครูกวด ... วิชา ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ พูดเป็นภาษาอังกฤษจะเข้าใจถ่องแท้กว่า ดิฉันไม่ได้เป็น teacher  แต่เป็น tutor แต่กระนั้นก็ภาคภูมิใจอยู่ลึกๆ เพราะเด็กๆที่มาเรียนกับเรา เขาก็เรียกเราว่าครู เอาน่า เป็นครูกวด ก็ได้ชื่อว่าครูเหมือนกัน ชีวิตครูกวดเริ่มต้นเมื่อประมาณ ๗ปีก่อน นับตั้งแต่ตกงาน เมื่อตอนฟองสบู่แตกครั้งใหญ่ (ประมาณปี พ.ศ.๒๕๓๙ ) ดิฉันก็ไม่ได้กลับเข้าทำงานในสาขาอาชีพที่ร่ำเรียนมาอีกเลย รวมหัวกับน้องสาวทำกิจการส่วนตัวเล็กๆน้อยๆมาเรื่อย จนกระทั่งเราถึงจุดที่ต้องตัดสินใจ ว่าถ้าจะทำกิจการต่อคงต้องลงทุนชนิดเป็นกอบเป็นกำ ถ้ายังคงทำแบบกระจิบกระจอกอยู่ ก็คงไม่มีอะไรงอกเงย แต่ในตอนนั้นไม่มีทุน และไม่กล้ากู้เงินมาลง เลยตกลงปิดกิจการ น้องสาวแสนดีก็ได้ความคิดว่าเขาอยากเปิดโรงเรียนสอนพิเศษ เริ่มแรกก็ไปซื้อแฟรนไชส์เขามา เปิดสอนแต่เลขวิชาเดียว จนเข้าปีที่๒-๓ น้องสาวอยากเปิดสอนวิชาภาษาอังกฤษเพิ่ม เลยมาขอให้ดิฉันช่วย ซึ่งดูๆหลักสูตรแล้วก็คิดว่าทำได้ ความรู้ภาษาอังกฤษของตัวเองที่ได้สั่งสมมา ตั้งแต่ ป.๔ จนถึง ม.ศ.๕ น่าจะเอาอยู่ ก็เลยตอบตกลง และนั่นคือก้าวแรกของชีวิตครูกวดคนนี้                                                       Create Date : 11 มกราคม 2558     Last Update : 12 มกราคม 2558 16:18:37 น. Counter : 375 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• ป้ามะลิกับลุงมะระ
• ป้ามด
• กะตุ้งนิ้ง
• กบเมืองชล
• Webmaster - BlogGang

• www.bloggang.com
• BlogGang.com