• ก้อเรื่องมันมีอยู่ว่า

Otop Boy กลับมาเขียนบล็อกอีกครั้ง จากที่ไม่ได้เขียนมานานมาก ช่วงเวลาที่ไม่ได้เขียนก้อไปเจออะไรมากมาย ตอนนี้ก้อได้ออกบูทออกรา้นเป็นเรื่องเป็นราวขายโอทอปกับน้า เค้่าจ้างขายบ้าง ตัดยอดบ้าง เวลา1ปีกว่าๆ ไปมาแล้วเกือบ 20 จังหวัด เจอะอะไรมาก้อเยอะ จะให้เล่าก้อยาวอะเนอะ วันนี้เลยขอเล่าเรื่องการเตรียมตัวคราวๆแล้วเนอะ ก่อนเดินทางก้อไม่พ้นเรื่อง เสื้อผ้าเครื่องใช้ต่างๆเครื่องอาบน้ำ เหมือนปกติที่คนอื่้นเค้าแพคไปเที่ยวต่างจังหวัด แต่พวกออกร้านจะมีพวก เต้นท์ สายยาง ถังน้ำ ขัน มีอีกเยอะอะเพราะว่า เวลาเราไปที่ต่า่งๆ มักจะเจอห้องน้ำไม่เหมือนกัน บางที่ก้อเจอห้องน้ำสะอาด มีห้องอาบน้ำ และถ้าไม่มีละ เราก้อต้องหาแระว่าที่ไหนมี ก็อกน้ำบ้าง ถึงจำเป็นต้องมีสายยาง เหอๆ เคยไปขายที่ราชบุรีหน้าห้างอะไรสักอย่างอะ ที่อยู่ตรงข้ามโรงเรียน ไม่มีห้องอาบน้ำ มีแต่ก็อกที่ติดถนน เหอๆ อาบน้ำกลางแจ้งครั้งแีรก ที่นี่แหละ นุ่งผ้าขาวม้าอาบ มันริมถนนนั้นแหละ มีกระเทยมาทักด้วยนะว่า "อาบน้ำคนเดียวไม่เหงาหรอ " แอบคิดในใจนะ ว่าปกติแกอาบกัน 3 คนหรือไง พอเห็นเรื่องอาบน้ำแบบนี้ก้อมีึคำถามแระว่าทำไม ไม่ไปนอนโรงแรม ก็อยากจะไปอยู่นะ แต่คิดดูดิ ไปออกร้าน 10 วัน นอนโรงแรม วันละ 200 ก้อเป็นเงิน 2000 แล้วเหอๆ มันดูว่าราคาถูก แต่ว่าพอนานๆแล้วมันแพง ปล.ไว้วันหลังจะมาเล่าให้ฟังอีกนะครับ เรื่องราวเกี่ยวกับออกบูทอะมีเยอะ   Create Date : 03 มิถุนายน 2552     Last Update : 3 มิถุนายน 2552 23:52:08 น. Counter : 421 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ที่เกลียดคงเพราะไม่เข้าใจ เพิ่งเข้าใจเรื่องเพื่อนแหละ เมื่อวานก่อนเพื่อนมาที่บ้านมานั่งคุยเรื่องเก่าๆตามเคย คุยไปคุยมาก้อเข้สเรื่องเพื่อนคนหนึ่งซื้อ เพื่อนคนนี้ไม่มีคนชอบ แต่แปลกนะทำไมเราไม่เห็นคิดอย่างนั้นเองแหละ พอถามเหตุผลทำไมถึงไม่ชอบล่ะ มันก้อตอบประมาณว่า มันขี้เก็ก (เราไม่เห็นมันเก็กตรงไหนเลย) คิดไปคิดมา ที่มันคิดอย่างนั้นคงเพราะมันไม่ได้ไปรู้จักคนๆนั้นแบบใกล้ชิดอะดิ เราอยู่กับไอ้เก๊กมาเป็นปีๆไม่เห็นว่าจะเกลียดมันเลย สรุปว่ามันไม่เข้าใจไอ้เก็ก แต่ว่าพอลองมาคิดดูนะ อย่างที่มันบอกว่าเกลียดคนนั้น ก้อคงเพราะว่าไม่เข้าใจว่าคนนั้นเป็นคนอย่างไงถึงได้ไปเกลียดเค้า ดังนั้นถ้าเราเกลียดใครก้ออาจจะหมายความว่าเราไม่เข้าใจคนนั้นก้อได้มั้ง   Create Date : 14 มกราคม 2549     Last Update : 14 มกราคม 2549 21:29:10 น. Counter : 204 Pageviews.   2 comment Share Tweet

เด็กรัตนโกสินทร์-รังสิต กับ ถั่วเขียวต้มน้ำตาล ก้อเรียนประถมที่โรงเรียนนี้แหละค่ะ เหมือนโรงเรียนประถมทั่วๆไปแหละค่ะ ทานอาหารกลางวันตอนเที่ยงตอนประมาณบ่าย 2 โมงก้อทานขนม แต่ที่นี้ทำถั่วเขียวต้มน้ำตาลบ่อยมากจนเด็กที่เรียนจบจากที่นี่ไม่ทานถั่วเขียวต้มน้ำตาลกันไปเลยรวมถึงตัวนู๋ด้วยค่ะ เพราะว่ามีบ่อยมากๆๆ อาทิตย์ละ3-4วัน ทานไม่หมดโดนตีด้วยนะ โอ้ย ตอนนั้นเป้นเด็กประถมไม่ชอบเลยค่ะ แต่ว่านี้ก้อตั้งแต่สมัยที่นู๋เรียนแล้วนะค่ะ ก้อประมาณ10กว่าปีแล้วจบมาเป็นรุ่นที่ 2 ของโรงเรียนค่ะ เชื่อไหมค่ะทุกวันนี้เจอคนที่จบจากรุ่นเดียวกัน ถามทุกคนว่าทานถั่วเขียวต้มน้ำตาลไหมทุกคนต้องตอบว่าไม่แทบทุกคน   Create Date : 25 ธันวาคม 2548     Last Update : 25 ธันวาคม 2548 1:36:55 น. Counter : 776 Pageviews.   51 comment Share Tweet

ซ๊วยซวย เรื่องนี้เกิดขึ้นได้ประมาณหนึ่งปีแล้วค่ะ ถือว่าเป็นวันซวยที่สุดในชีวิตแล้ว พึ่งกลับมาจากการโดนแฟนบอกเลิกก้อประมาณ 2 ทุ่มกว่านู๋ก้อมานั่งเศร้าอยู่ที่หน้าเมเจอร์รังสิต เฮ้อ! โดนทิ้งอีกแล้ว นั่งบ่นพึมพัมคนเดียวสักพักก้อเกิดปวดท้องฉี่เลยไปห้องน้ำ พอเดินไปได้ประมาณ 10 เมตร อุ้ย! ลืมกระเป๋าตังค์ไว้ตรงที่นั่งตะกี้ เราก้อเดินกลับไป แน่ส์..มันยังอยู่ แต่ทันได้นั้น มีชะนีหน้าพม่าคนหนึ่งคว้ากระเป๋าตัง(มีเงินอยู่แค่300บาท)นู๋วิ่งขึ้น แท็กซี่ไป เราวิ่งตามก้อไม่ทันยืนโว้ยวายเหมือนคนบ้าอยู่สักพัก เริ่มรู้สึกตัวว่าคนมอง เริ่มอายค่ะ ชั้นต้องคิดหาทางกลับบ้านตายแหละ 3 ทุ่มกว่าแล้วที่บ้านก้อไม่มีคนอยู่จะนั่งแท็กซี่ไปเก็บเงินที่บ้านก้อไม่ได้ นึกขึ้นได้ทอสับมือถือมีเงินเหลือโทรหาเพื่อนให้มาช่วย แต่! ความซวยยังไม่หมดเท่านั้นแบทหมด ทำไงดีกระเทยตัวน้อยๆคนหนึ่ง รื้อไปรื้อมาเจอที่ชารต์สวรรค์ทรงโปรด แต่! ไม่มีทีให้เสียบ โฮ้ อกอีแป้น เอาไงดี เดินกลับก้อได้บ้านอยู่ไกลแค่ 60 บาทแท็กซี่เอง เลยตัดสินใจเดินกลับค่ะ ก้อเดินไปเรื่อยก้อแอบด่านังชะนีในใจไปเรื่อย จนไปผ่านวินมอเตอร์ไซค์ที่ริมถนน ก้อได้เหลือบไปเห็น ปลั้กไป โอ้ สวรรค์ยังไม่ลืมที่จะช่วยเรา ก้อรีบเอาที่ชาร์ตไปเสียบค่ะ เสียบได้ประมาณ 2 นาทีค่ะ ไม่น่าเชื่อ ไปดับหมดทั้งแทบเลยค่ะ อารมย์นั้นนะค่ะ วิ่งเลยค่ะ โถ ชาร์ตได้ 2 นาทีเปิดเครื่องก้อดับแล้ว ก้อตื่นตระหนกไปเรื่อยชั้นทำอะไรผิด แล้วทำไมไฟดับ อะไรต่ออะไรมากมาย จนได้มารู้คำตอบว่าทำไมไฟดับ อ๋อ มีรถบรรทุกเสียหลักไปชนเสาไฟนั้นเองคนก้อมุงเต็มเลยเราก้อเดินเข้าไปดู ไม่คาดฝันค่ะ เต็มๆตาเลย คนขับตายเละอยู่หน้ารถนั้นแหละค่ะ พอเห็นดังนั้นเลยเดินหนีออกมาค่ะ แต่ว่า ภาพคนขับก้อหลอนติดตามาเรื่อยๆ แล้วก้อเดินได้สักครึ้งทางแล้วก้อเห็นพวกวัยรุ่นนั่งกินเหล้ากันอยู่ เราก้อกลัวก้อได้แต่เดินกล้มหน้ากล้มตาไปเรื่อย แหละแล้ว สิ่งที่ไม่คาดคิดก้อเกิดขึ้น มีมอเตอร์ไซค์ที่ไหนขี่มาแล้วด่าไอ้กลุ่มที่กินเหล้าอยู๋ว่า " ฆวย " แล้วพอที่กินเหล้าก้อคิดว่าดิชั้นด่าค่ะ วิ่งลากไม้ลากมีดเข้ามาค่ะ เท่านั้นแหละค่ะ ร่างกายก้อสั่งให้วิ่งทันที่ค่ะ เข้าไปหลบในปั้ม ก้อไม่มีที่หลบจะเข้าไปแอบในซุปเปอร์เค้าก้อไม่ให้เข้า เค้ากลัวพวกนั้น จึงปล่อยให้วิ่งไปแอบที่อื่นแต่เค้าก้อยังใจดีมีกระใจโทรเรียกตำรวจให้ค่ะ พอตำรวจมาก้อเล่าเรื่องให้ฟังมีการว่าไปหาเรื่องเค้าทำไม โธ่ทำไมไม่นึกนะว่ามาคนเดียวจะไปเปรี้ยวทำไมค่ะ เราก้อนึกว้าตำรวจเค้าจะไปส่งที่บ้านแต่ไม่ค่ะ ปล่อยให้เดินกลับแล้วก้อบอกว่า เดินกลับดีๆนะอย่าไปหาเรื่องใครอีก บอกเดินมาถึงบ้านเพื่อนชะนีบ้านตรงข้ามบังเอิญกลับมาอีกเลยมานั่งคุยจนเช้าาา เป็นวันที่ซวยที่สุดเลยค่ะ   Create Date : 22 ธันวาคม 2548     Last Update : 22 ธันวาคม 2548 10:28:10 น. Counter : 286 Pageviews.   5 comment Share Tweet

ครั้งแรกในการใส่บาตร เรื่องมันเกิดขึ้นวันที่นู๋กลับมาจากเที่ยวค่ะ กำลังนั่งกินโจ๊ก ฉ่ำๆอยู่เลยค่ะ โจ๊กยังไม่ทันหมดถ้วยเลยค่ะ เห็นสีส้มเหลืองอยู่ไรๆตรงหาตาค่ะ เดินดิ่งเข้ามาทางนู๋ค่ะ มองไปมองมา "พระ! ตายแหละ พระมา" ด้วยความตกใจค่ะ ไม่รู้จะทำอย่างไร"ไหว้ เห็นพระต้องไหว้" กำลังตาลีตาเหลือกกับโจ๊กที่ยังไม่หมด ไหนจะพระที่ไหนเข้ามาบ้านเราอีก "แต่! นี่มัน 6 โมงเช้า ท่านต้องมาบินตถบาตรแน่ๆเลย" นู่เลยวิ่งเข้าไปในบ้านเลยค่ะ แอบหันไปมองหน้าท่านแปปหนึ่งค่ะ เหมือนว่าท่านตกใจด้วยแหละค่ะ ท่านคงคิดว่า สีกาคนนี้เป็นอะไร ลกๆลนๆ นู๋ก้อเลยไปหาข้าวกับปลามาให้ท่านค่ะ แล้วก้อวิ่งออกมาค่ะ ดีนะที่ท่านยังอยู่ เหอๆ ช่วงนั้นเที่ยวจัดเลยกลับเช้าแทบทุกวันเลบ ท่านก้อมาทุกวันเลย พอผ่านไปสัก 4-5 วัน ก้อเพิ่งจะได้ทราบข้อเท็จจริง ท่านเป็นพระใหม่ เลยยังไม่รู้เส้นทางเลยเข้าบ้านผิด เลยเป็นเหตุที่ทำให้นู๋ใส่บาตรจนทุกวันนี้เลยค่ะ   Create Date : 22 ธันวาคม 2548     Last Update : 22 ธันวาคม 2548 9:53:40 น. Counter : 284 Pageviews.   5 comment Share Tweet

• กตัญญุตา
• Mr.Vop
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com