วันที่เราต้องจากกัน

16 กพ 54 ตอน กลางคืน

อยู่ๆก็มีเลือดออก ตอนนั้นตกใจมากเลยรีบไปเข้าห้องน้ำ ก็มีเลือดออกมาอีก ใจลึกๆของคนเป็นแม่ รู้เลยว่า ลูกคงไม่อยู่กับเรา ตอนนั้นกอดสามีร้องไห้ เค้าก็ได้แต่ปลอบใจว่าคงไม่ใช่


ตื่นมาตอนเช้า พอเข้าห้องน้ำก็มีเลือดสดๆ ไหลออกมาอีก ก็เลยโทรหาคุณหมอ คุณหมอบอกว่าเข้าช่วงบ่ายๆ พอไปถึง โรงพยาบาล เลือดก้เริ่มออกเยอะขึ้นเหมือนมีประจำเดือน ยิ่งตอกย้ำให้รู้ว่า เราคงต้องทำใจ

คุณหมอฟังเสียงหัวใจเด็กแต่ก็ไม่ได้ยินกก็เลยส่งไปอัลตร้าซาวด์ พบตัวเด็ก แต่อายุจาก 9 สัปดาห์ ก็หดเหลือแค่ 5 สัปดาห์เท่านั้นเองและหัวใจก็ม่เต้นแล้ว ตอนที่วัดคลื่นหัวใจ คุณหมอให้เรากลั้นหายใจ เส้นยึกยือที่แรกก็กลายเป็นเส้นเทาๆเรียบๆ มันคือลมหายใจของลูกที่หยุดไปแล้ว พร้อมกับลมหายใจของเรานั้นเอง



17 กพ 54

คุณหมอนัดขูดมดลูก ตอน 9 โมง โรงพยาบาลให้มาถึง 8 โมง
แต่เรามาถึงตั้งแต่ 7 โมงครึ่ง ก็นอนรอในรถ เพราะเมื่อคืนไม่ได้นอนทั้งคืนเพราะว่าปวดท้องมากๆ ทุกๆ 10 นาที แล้วเลือดก็ออกตลอดคืน วันนั้นเรานึกในใจว่า ขอให้ลูกมาหาแม่นะ ขอให้ได้เจอกันก่อนที่เราจะต้องจาก

ทั้งๆที่เราแทบจะไม่ได้นอน แต่ก็ฝันถึงเด็กผู้หญิงหน้าตาหมวยๆขาวๆ ผมบ๊อบสั้น 2 คนมาเล่นกับเรา แล้วอีกคนก็บอกว่าไปก่อนนะ แต่ไม่เป็นไรเรายังมีอีกคนนึง ก็ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่านั้นคือลูกมาหาเราหรือปล่าว


8.30 คุณหมอยังไม่มาเรานั่งรอ นั่งไปปวดท้องไป ไม่มีใครมาสนใจดูเลย จนแฟนเราเดินไปถามว่าให้รออะไร พยาบาลเลยโทรหาห้องผ่าตัด ก็ส่งตัวเราเข้าไป ตอนนั้นจะไม่ไหวแล้วเพราะว่าปวดท้องมาก เข้าห้องผ่าตัด หมอท่านอื่นก็ ฉีดยาแก้ปวดให้ก็พอช่วยบรรเทาได้บ้าง ใส่สายออกซิเจน แล้วก็ ให้น้ำเกลือ อยากบอกว่าให้น้ำเกลือเจ็บมาตีหลังมือเราผัวะๆๆๆ ให้เส้นขึ้นเจาะก็เส้นเลือดแตก ต้องเจาะตั้ง 2 ครั้ง ระหว่างรอหมอ ก็นอนฟังหมอเม้ากันไป เพลินๆ


9.30 ได้ยินเสียงหมอมา แล้วเราก็รู้สึกปวดแขนที่ให้น้ำเกลือ แล้วก็วูบไปเลย รู้สึกตัวอีกทีได้ยินผู้ช่วยพูดว่า เอ้ากลืนน้ำลายได้แล้ว ตื่นมาก็มองๆไปรอบๆ เราหลับไปเพราะยาสลบ

11.30 ก็ออกจากห้องผ่าตัด กลับมาพักที่บ้าน ไม่รู้สึกปวดแล้ว แต่ก็ยังเพลียๆอยู่มาก



ตอนนี้รู้สึกใจมันว่างเปล่าเหมือนกับว่าเรา รู้ว่าเราคงไม่ได้เจอกับเค้าอีก ร้องไห้ ทุกวัน ทุกครั้งที่คิดถึง แต่ก็รู้ว่า เค้าไปดี คิดว่าถ้าเค้าโตมาแบบไม่สมบูรณ์เค้าก็คงทรมานให้เค้าไปแบบนี้ก็ดีแล้ว


แม่อยากบอกลูกว่า ไปสบายนะ ไปอยู่ในที่ๆสวยงาม หนูเป็นเด็กมีบุญเลยมาชดใช้กรรม บนโลกนี้แปบเดียว แล้วก็คงไปอยู่บนสวรรค์ แม่ขอบคุณ ที่หนูทำให้แม่มีความสุขมากๆ แม่สุขใจจริงๆนะลูกทุกครั้ง ที่แม่รู้ว่ามีหนู

ถึงตอนนี้เราไม่ได้อยู่ด้วยกันอีก แต่หนูก็จะอยู่ในใจแม่เสมอ แม่กับพ่อจะไม่มีวันลืมลูกนะ

สักวันเราคงมีโอกาสได้พบกันอีก แม่รักลูกมากนะ

Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2554		3 comments
Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2554 20:20:48 น.
Counter : 3884 Pageviews.
Share Tweet