เขินจัง......อยากบอกความในใจ....อยากทำBlogเป็นของตัวเองมานานมาก.....แต่ว่าชอบคิดว่า ไม่มีเวลาบ้าง...ทำยากบ้าง...สุดท้ายก็คือ..ขี้เกียจ..
เอาล่ะ
...ไหนๆ ก็เริ่มทำแล้ว....ไม่อยากบ่นอะไรมาก
...ตั้งใจว่าจะทำBlog เอาไว้บ่น...ระบายความในใจ...ที่อัดอั้น
55555
...
..
.
เข้าเรื่องซะที...
...เพลง......เออ..ใช่...จะบอกว่า.....เพลงนี้ (เรื่องจริง)......อยากขอบคุณ..คุณบอย โกสิยพงษ์ มาก
...ไม่รู้จักเป็นการส่วนตัวนะคะ...
แต่พอได้ยินเพลงนี้ครั้งแรก.....แค่เสียงเปียโน....ตึ่ง ตึง...ตึ้ง ตึง......เชื่อไม๊อ่ะ......ขนลุก...ซู่เลย...((ไม่ได้ปวดฉี่ นะ)) 
..ซึ้งมาก....ฟังครั้งแรก....(พอดีอยู่ในสถานที่ตั้งใจฟังได้).....ทำให้นึกถึง....คนที่เราปลื้มอยู่ (GongYoo)....ใครไม่รู้จัก ก็ข้ามไปได้ค่ะ ...
กับเรื่องจริงต่อจากนี้ไป
กับเสียงเพลงที่พูดแทนหัวใจ
ว่าฉันรักเธอโดยที่ไม่รู้จัก.....
....และฉันรักเธอตั้งแต่แรกพบหน้า
มากมายจนข้างใน ต้องระบายออกมา...
ให้เธอ... ได้ยิน....ว่า..
สำหรับฉันนั้นเธอคือทุกสิ่ง
เป็นแรงบันดาลใจเป็นทุกๆอย่าง..
เธอเชื่อมให้ฉันเห็นภาพที่สวยงามของชีวิต...
แม้ว่าเรายังไม่ทันได้รู้จัก..กันเลย
...
..
.
Free TextEditor