|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
อุบัติเหตุ - กนกเรขา
30-2. [ทินา + Clear Ice + PToNZ_PRiNZz] นักเขียนโปรดของเพื่อน: อ่านหนังสือ 3 เล่ม 3 นักเขียน โดยเล่มหนึ่งเป็นนักเขียนคนโปรดของตัวเอง และอีก 2 เล่มเลือกจากนักเขียนคนโปรดของผู้ร่วมโครงการ (เล่มที่ 4 เป็นต้นไปบวกโบนัสเพิ่มเล่มละ 10 คะแนน มีข้อแม้ว่าไม่ซ้ำนักเขียน)
---------- เล่ม 1 นักเขียนคนโปรดของตัวเองค่ะ --------------
เรื่อง อุบัติเหตุ ผู้แต่ง กนกเรขา สำนักพิมพ์ บ้านวรรณกรรม จำนวนหน้า 736 หน้า ปีที่พิมพ์ ครั้งแรก 2539 (เล่มที่อ่านเป็นพิมพ์ครั้งที่ 10 พฤษภาคม 2547)
[จากปก]
ผู้ใด...กดเก็บความรู้สึกแห่งรักไว้ ผู้นั้น...ย่อมทุรนทุรายใจตลอดเวลา
การพบกัน ไม่ว่าเพื่อรักหรือเพื่อชัง ไม่ว่าบทเลวหรือดี ที่มีให้แก่กันและกัน มันเป็นบุพเพ เป็นอุบัติเหตุ ดั่งเขาและเธอ
วิศนี
อารุม เหตุการณ์ไม่คาดคิดที่เกิดกับวิศนี เป็นสิ่งที่พบได้เสมอในชีวิต และหากอุบัติเหตุนั้น มันแยกแยะถูกผิด ต่างความเห็นกันออกไป คุณจะพบว่า จริงแท้แล้ว ไม่มีสิ่งใดจากภายนอก จำทำให้มนุษย์เป็นมลทินได้ แต่สิ่งที่ออกมาจากภายในต่างหาก ที่ทำให้มนุษย์ทุกข์และเป็นมลทิน
[หลังอ่าน]
นิยายเรื่อง 'อุบัติเหตุ' นี้ เรียกได้ว่ากดดันอารมณ์ ให้คนอ่านหลั่งน้ำตาไปตลอดทั้งเรื่อง เป็นนิยายที่หนอนตอนซื้อมากจากร้านหนังสือมือสองในสภาพใหม่เอี่ยม ตอนได้มา คาดหวังว่าจะได้อ่านแนวโรแมนติคคอมเมดี้ ตามแนวปากกา แต่พออ่านไปๆ กลับเป็นนิยายชีวิตซะงั้น ฮา....
เพราะตัวละครหลักของเรื่องทั้งสองตัวนั้นก็คือพระเอกนางเอก ต่างก็มีปมชีวิตอันหนักหนาของตัวเอง ในส่วนของพระเอกเป็นเด็กวัดที่เริ่มจากไม่มีอะไรเลยผลักดันตัวเองจนกลายมาเป็นผู้จัดการโชว์รูมรถยนต์ หน้าที่การงานดีมีความรับผิดชอบ แต่เขาก็ยังต้องเจ็บปวดลึกๆ อยู่ตลอดเวลา เพราะแฟนที่คบอยู่ยังไม่พอใจกับฐานะความเป็นอยู่ที่เขามีให้ในขนาดนี้
ส่วนนางเอก ลูกสาวเจ้าของโชว์รูมรถชื่อดัง สวย รวย สดใส ภายนอกเหมือนจะเพอเฟคแต่ด้วยความที่เป็นเด็กที่เกิดมาจากครอบครัวที่แตกแยก และถูกบิดาส่งไปอยู่เมืองนอกตั้งแต่เล็กแต่น้อย ทำให้ขาดความทั้งทั้งจากพ่อและแม่ พอจะไปได้ความรักจากคนอื่นก็โดนพ่อกีดกัน เธอเลยกลายเป็นเด็กมีปัญหา โดดเดี่ยว ไม่ยอมลงให้ใคร จนในที่สุดก็แทบไม่อยากมีชีวิตอยู่
และเมื่อทั้งสองมาเจอะกัน คนอ่านจึงต้องซึมซาบไปกับปมปัญหาในชีวิตของทั้งคู่เรื่อยๆ และเรื่อยๆ อ่านไปเครียดไปร้องให้ตามไปได้อรรถรส ในเรื่องมีตัวละครที่หนอนชอบมมากที่สุดคือ เพื่อนพระเอก ผู้ชายหุ่นมะขามป้อมที่ชื่อ เดชชาติ เดชชาติ เป็นผู้ชายที่สนุกสนานร่าเริง เต็มไปด้วยมุขตลกขบขัน
สร้างรอยยิ้มให้นางเอกได้ตลอดทั้งเรื่อง แม้จะไม่ใช่พระเอก แต่ก็ดูเหมือนจะมีความสำคัญกับชีวิตเธอไม่น้อย ภายนอกของชายมะขามป้อมนี้เหมือนจะดูสดใส แต่ภายในกลับซ่อนความรักที่ซ่อนแร้นไว้ เพราะเขาดันไปแอบรักนางเอกของเรื่องเข้า
และแบบว่าเก็บไว้ดีมาก กว่าคนอ่านจะรู้ว่าเขารักนางเอกก็ปาไปเกือบท้ายเรื่อง เขาเป็นคนสู้ชีวิตคนหนึ่ง ตัวคนเดียวหาเลี้ยงทั้งครอบครอบครัว แล้วยังมีน้องชายที่ชอบสร้างเรื่องให้ขึ้นโรงพักตลอดเวลา แต่เดชชาติก็ยังยิ้มได้ หนอนชอบแนวคิดในการเดำเนินชีวิตของเขาหลายอย่าง
จึงขอยกบทสนทนาของตัวละครตัวนี้พูดกับนางเอกมาแปะให้อ่านกัน..
" มนุษย์เราเกิดมากว่าจะโตก็ปาไปเกือบครั้งคนแล้ว ทำมาหากินเสียอีกครึ่งชีวิต พอรู้สึกว่าว่างก็แก่ใกล้ตายพอดี จะเอาอะไรนักหนา ทู้ซี้อยู่ๆ มันไป คุณจะเอาอะไรให้มากกว่านั้น ? "
" ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันตัวเองต้องการอะไร "
"ถ้าคุณไม่รู้ก็อย่าไปคิดให้เสียหัวขมอง คิดแต่วันนี้กับพรุ่งนี้ก็พอ ปัญหาอย่างอื่นให้มันมาถึงเสียก่อนค่อยแก้ ขืนคุณคิดถึงวันนี้ พรุ่งนี้ กับอีกสิบปีข้างหน้าเลยไม่ต้องทำอะไรกัน กลัวความคิดของตัวเองจนดีฝ่อตาย...."
" ชีวิตของคนเรามันก็เหมือนกับรถยนต์คันที่คุณขับอยู่เดี๋ยวนี้แหละถ้าคุณขับมันดีๆ มีความระมัดระวังพอสมควร มันก็วิ่งราบเรียบไปเรือยๆ จนกว่าจะพังตามอายุขัยของมัน แต่ถ้าคุณขับไม่ดีมันก็ต้องเฉี่ยวกับคนโน้นคนนี้มั่ง ตั้งแต่วันออกจากอู่จนถึงวันสิ้นสภาพ คุณจะไม่ให้มันมีรอยขุขีดเสียเลยน่ะเป็นไปไม่ได้ ! "
อย่างไรก็ตาม นิยายเรื่องนี้ ก็เป็นนิยายเครียดที่จบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง และยังทำให้คนอ่าน เกิดอารมณ์ไปกับตัวละครทุกตัว ปมชีวิตของตัวละครแต่ละตัว ทำให้หนอนอินไปกับมันมากๆ แม้ตอนท้ายๆ จะรู้สึกตะหงิดๆ ใจกับพระเอก นิดๆ อันนี้เป็นความรู้สึกส่วนตัว แบบว่าเหมือนพระเอกกระตือรือร้นจะอยากจดทะเบียนกับนางเอกมากๆ จนเหมือน หนูอยากรีบตกถังข้าวสารยังไงยังงั้น แม้ว่าอีกใจนึงก็เข้าใจว่าพระเอกกลัวนางเอกจะหนีไปอีกก็เลยอยากจะผู้มัดไว้ แต่นั้นล่ะ ก็ยังตะหงิดๆ ใจ กับตัวพระเอกนิดๆ อยู่ดี ฮ่าาา
สรุป
เรื่องนี้ ไม่เสียดายเงินเลยที่ซื้อมา ถึงแม้ว่าภาษาจะเก่าไปหน่อยเพราะเป็นเรื่องที่แต่งนานแล้ว แต่ว่าพออ่านแล้วได้ร้องห่มร้องให้ ทำให้รู้สึกเมามันในอารมณ์มากจริงๆ ว่ะ ฮ่า.. แถมมีที่ไหน นิยายเศร้าแต่จบแฮปปี้แอนดิ้ง เสียน้ำตา แต่ไม่หดหู่
Create Date : 18 พฤษภาคม 2554 |
Last Update : 22 เมษายน 2557 13:48:48 น. |
|
13 comments
|
Counter : 6981 Pageviews. |
|
|
|
โดย: แนน IP: 1.46.30.79 วันที่: 25 มีนาคม 2555 เวลา:18:48:02 น. |
|
|
|
โดย: พิม IP: 1.46.30.79 วันที่: 25 มีนาคม 2555 เวลา:18:56:29 น. |
|
|
|
โดย: เกล IP: 1.46.30.79 วันที่: 25 มีนาคม 2555 เวลา:19:08:31 น. |
|
|
|
โดย: คิม IP: 115.67.64.75 วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:15:53:16 น. |
|
|
|
โดย: เเนน IP: 115.67.64.75 วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:15:56:38 น. |
|
|
|
โดย: sweeties IP: 61.19.18.2 วันที่: 20 กันยายน 2555 เวลา:17:44:37 น. |
|
|
|
โดย: การสร้างบทประพันธ์ IP: 1.1.221.219 วันที่: 12 ตุลาคม 2555 เวลา:10:32:26 น. |
|
|
|
โดย: ดอกอ้อ IP: 171.7.170.109 วันที่: 24 ตุลาคม 2555 เวลา:18:10:39 น. |
|
|
|
โดย: sario 4842 IP: 58.11.4.47 วันที่: 31 ตุลาคม 2555 เวลา:21:44:56 น. |
|
|
|
โดย: เคโระ IP: 171.5.117.93 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2557 เวลา:21:39:44 น. |
|
|
|
โดย: ฮิโต IP: 125.27.82.227 วันที่: 15 เมษายน 2564 เวลา:19:23:00 น. |
|
|
|
โดย: ฮิโต IP: 125.27.82.227 วันที่: 15 เมษายน 2564 เวลา:19:23:53 น. |
|
|
|
|
|
|
|