ศักดิ์ศรีของแมว ศักดิ์ศรีของเจ็ท หายไปสักพักเลยปุ๊ย พอดีว่ามีเรื่องราวเกิดขึ้นนิดหน่อย แต่ว่าวันนี้ก็กลับมาแล้ว ก็เลยคิดว่าเอาเรื่องนี้มาเล่าให้เพื่อน ๆ ฟังดีกว่า อย่างที่เคยเอารูปมาโพสไว้ว่าที่บ้านมีน้องแมวหนึ่งตัว กับน้องหมา อีกตัว วันนี้เลยขอมาเล่าเรื่องน้องแมว น้องเจ็ทที่ นั่นเอง เมื่อสองสามอาทิตย์ที่แล้ว เจ็ทไม่สบาย มีอาการแปลก ๆ ทำเอาทุกคนในบ้านเศร้าซึมไปตาม ๆ กัน ไอ้อาการแปลก ๆ ที่ว่าคือ เดินแทบจะไม่ได้ หัวเอียงไปข้าง ปุ๊ยนี่รับไม่ได้เลย เพราะว่าหลังจากที่เห็นเจ็ทมีอาการแปลก ๆ ปุ๊ยเองก็ต้องออกจากบ้านไปทำงาน ได้แต่ฝากน้องสาวจอนให้เค้าเข้ามาดูเจ็ทให้ด้วย พอไปถึงที่ทำงาน คิดว่าจะไม่เป็นไร ที่ไหนได้ เจอหน้าเพื่อนที่เค้ามีแมวเหมือนกัน เล่าให้เค้าฟังปุ๊ย ร้องไห้กลางที่ทำงานเลย ทำเอาเพื่อน ๆ ในที่ทำงานตกใจกันใหญ่เลย แต่ว่าหลังจากนั้นสองสามวัน เจ็ทก็อาการดีขึ้น เหมือนกับว่าไม่เคยเกิดอะไรขึ้นมาเลย ทุกคนในบ้าน รวมทั้งปุ๊ยเองก็ดีใจกันใหญ่ แต่ว่าปุ๊ยเองก็คิด ๆ อยู่ในใจว่า มันเป็น second breath รึเปล่า เพราะว่าจอนบอกว่า แมวที่แก่มาก ๆ ใกล้จะไปแล้ว บางทีเค้าจะมีแรกฮึด เหมือนกับว่าเอาเพื่อจะมาบอกลาทุก ๆ คน ปุ๊ยถามจอนว่า อันนี้ใช่ป่าว จอนเองก็บอกว่า ไม่ใช่หรอก ไม่ใช่ ปุ๊ยเอง สัญญากับตัวเองว่า ต่อไปนี้จะใช้เวลาทุกนาทีกับเจ็ทให้มากที่สุด เพราะว่าเจ็ทคือแมวตัวแรกที่ทำให้ปุ๊ยรู้จักรักแมว รักสัตว์ทุกชนิด สอนให้ปุ๊ยรู้ว่า แมวที่เจ้าเล่ห์ (อย่างเจ็ท) เป็นไง จากเมื่อก่อนเป็นคนที่เฉย ๆ กับแมวมาก แต่ว่าพอมาเจอกับเจ็ทแล้ว ชีวิตเปลี่ยนไปเลย กลายเป็นคนรักแมวขึ้นมาทันที และแล้ว เมื่อวันอังคารที่ผ่านมา (ทำไมมันต้องวันอังคารด้วยนะ) เจ็ทก็เริ่มมีอาการแปลก ๆ อีก คือ คอยแต่จะซุกตัวเข้าซอกเล็ก ๆ ตลอด ลินซี่น้องสาวจอน บอกว่า นั่นหล่ะ สัญญาณบอกเหตุแล้ว เพราะว่าเค้าเคยเลี้ยงหนู หนูเค้าก็เป็นแบบนี้ก่อนจะไป พอปุ๊ยกลับบ้านมา เลยอุ้มเจ็ทเอาไว้ เจ็ทยังมีอาการตอบสนองดีกว่า อาทิตย์ที่แล้ว เลยยังอุ่นใจ อุ้มเจ็ทอยู่นาน ก็เลยปล่อยให้เจ็ทลงจากตัว ไปทำในสิ่งที่เค้าต้องการ เจ็ทเองก็เดินเล่นไปมาอยู่ในห้องนั่งเลย พอทุกคนเริ่มวางใจว่าเค้าโอเค ดีแล้ว ก็เลยไปทำธุระของตัวเองกัน ปุ๊ยเองก็ขึ้นมาเช็คบล็อกดู แล้วสักพัก ก็ได้ยินเสียงแม่จอนตะโกนมาว่า แมวหายไปแล้ว มาช่วยกันหาหน่อยเร็ว ปุ๊ยเองก็วิ่งลงไปข้างล่าง แม่จอนบอกว่า ฉันพาเจ็ทมาฉี่ตรงสวนหน้าบ้าน พอหันหลังกลับไปอีกทีเจ็ทก็หายไปแล้ว สวนหน้าบ้านเล็กนิดเดียวเอง ไม่มีทางออกที่เจ็ทจะออกไปได้ ทุกคนในบ้านเลยออกมาหาเจ็ทกัน พวกเรา สี่คน รวมทั้งลินซี่แล้วก็แฟนเค้าอีก เป็น 6 คน เดินหาเจ็ทในสวนหน้าบ้าน ในบ้าน ทุกซอก ทุกมุม สวนหลังบ้าน เป็นเวลา 3 ชั่วโมง ตั้งกะ 4 ทุ่มยันเที่ยงคืน ก็ไม่เห็นแววเจ็ทเลย แม่จอนตัดสินใจ ตัดพุ่มไม้ทุกพุ่มที่สวนหน้าบ้าน ก็ไม่เจอ ส่วนสวนหลังบ้าน ตัดไปได้เลย เพราะว่าประตูปิด ไอ้ประตูเล็ก ๆ ที่ไว้ให้เจ็ทลอด ก็ล็อกไปนานแล้วเพราะว่าเจ็ทเลิกใช้นานแล้ว เดินหากับรอบทาวน์ ก็ไม่เจอเจ็ท ปุ๊ยเองเลยตัดสินใจ ปลอบใจตัวเองกับทุก ๆ คนว่า เนี่ย เดี๋ยวตอนเช้าเจ็ทก็กลับมาเองหล่ะ แต่ว่าในใจ ก็เตรียมใจเอาไว้แล้วว่า ถ้าตอนเช้าเจ็ทไม่กลับมา นั่นก็คือ เจ็ทได้จากไปแล้ว เพราะว่าปุ๊ยเองก็เคยได้ยินมาว่า แมว เค้ามีศักดิ์ศรีของตัวเองมาก เค้าจะไม่ยอมให้คนที่เค้ารัก เห็นสภาพเค้าในตอนที่เค้าตาย เค้าจะออกไปหาที่ที่เค้าอยากจะหลับเอง ตื่นเช้ามา ไม่เจอเงาเจ็ท ปุ๊ยเอง ก็ทำใจแล้วหล่ะ ว่าเจ็ทได้จากปุ๊ยไปแล้ว เหมือนจะเศร้า แล้วก็เหมือนจะไม่เศร้า เพราะว่าปุ๊ยคิดว่า อย่างน้อย เจ็ทก็ได้เลือกเวลา และสถานที่ ที่เค้าต้องการไปหลับอย่างสงบด้วยตัวของเค้าเอง แต่ว่าก็โกรธเจ็ทนิด ๆ นะ วันนั้นที่ตื่นมาไม่เจอเจ็ท ปุ๊ยร้องไห้ จอนสัญญาว่ากลับบ้านมาจะหาเจ็ท แต่ว่าปุ๊ยรู้ดีว่า ไม่มีทางเจอแน่ ๆ ปุ๊ยหยิบรูปเจ็ทมา แล้วก็บอกว่า เจ็ท ทำไมเจ็ททำแบบนี้ ทำไม ทำไม ........ วันนั้นทั้งวัน ปุ๊ยพยายามที่จะไม่เศร้า พอกลับบ้านมาก็คุยกับแม่จอนว่า เจ็ทไปแล้วจริง ๆ ทุก ๆ คนมีความรู้สึกเดียวกันว่า เค้าไปแล้ว ปุ๊ยเองก็ไม่ได้ร้องไห้อะไร แต่ว่าพอขึ้นมาบนห้อง เห็นรูปเจ็ทที่ติดไว้ที่ผนัง น้ำตาก็ร่วงมา ไม่คิดว่ามันจะมีวันนี้........พยายามทำใจ ทุกครั้งที่พูดถึงเจ็ท ปุ๊ยจะพูดกับทุกคนด้วยรอยยิ้ม เพราะว่าเจ็ทเป็นแมวที่มีแต่ทำให้ทุกคนหัวเราะ ไม่เคยทำให้ใครเศร้าใจหรือเจ็บใจอะไรเลย ........ปุ๊ยเองไม่ได้ร้องไห้เลยตั้งกะวันนั้น ......ตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมาปุ๊ยทำงานทุกวัน เพราะว่ายุ่งมากเลยต้องทำ โอเวอร์ไทม์ด้วย เลยไม่มีเวลาทำอะไรเลย วุ่น ๆ ทั้งวัน กลับมาบ้าน ก็ต้องเตรียมอาหารสำหรับวันรุ่งขึ้น บางวันเลิก 3 ทุ่มกว่า รุ่งขึ้นทำ 8 โมงเช้า เลยไม่มีเวลานั่งเล่นที่บ้านสักเท่าไหร่..... จนกระทั่งวันศุกร์ที่ผ่านมา พอกลับมาถึงบ้าน ก็เริ่มนั่งในห้องนั่งเล่น คนเดียว ......ความรู้สึกแรกที่เข้ามาก็คือ ทำไมเหงาจัง ห้องมันโล่ง ๆ จังเลย .....ทุก ๆ วันจะต้องมีแมวสีดำตัวหนึ่ง ตามปุ๊ยอยู่ตลอด คอยนั่งอยู่ข้าง ๆ หรือว่า มายืนมองคอยจะให้อุ้ม แต่ว่าวันนี้ไม่มีอีกแล้ว ....แล้วปุ๊ยเองก็ร้องไห้โฮ ออกมานานมาก ๆ รูฟัส นั่งอยู่ตกใจ หันมามองเป็นระยะ ๆ ปุ๊ยเองห้ามอารมณ์ไม่ได้อีกต่อไปแล้ว เจ็ทเค้าจากไปแล้ว เจ็ทที่ปุ๊ยรักมากที่สุดจากไปแล้ว ไม่มีเจ็ทอีกแล้ว........... หลังจากที่ซึมเศร้ามาสองวัน เลยคิดว่า ต่อไปนี้ปุ๊ยจะเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับเจ็ทลงในบล็อก เพื่อเป็นสิ่งที่ทำให้ปุ๊ยมีความสุขทุกครั้งที่กลับมาอ่าน ปุ๊ยรู้ตัวเองดีว่า ยังไงชีวิตนี้ ก็จะไม่มีทางลืมเจ็ทเป็นอันขาด เจ็ทเป็นแมวที่ไม่ว่าใครเจอก็ต้องรัก เค้าเป็นแมวที่น่ารักมาก ๆ มีเรื่องราวที่แสนจะตลก คอยทำให้ขำอยู่ทุกวัน ความกวนที่ไม่เคยลดลงตั้งกะวันแรกที่ปุ๊ยเจอ ดังนั้นเจ็ทจะอยู่ในหัวใจปุ๊ยตลอดไป สักวันปุ๊ยกับจอน จะได้กลับไปเจอกับเจ็ทอีกครั้ง ......... i love you my Jetty bobbie boy   Create Date : 09 ตุลาคม 2549 9 comments Last Update : 9 ตุลาคม 2549 2:55:04 น. Counter : 2228 Pageviews. Share Tweet

เสียใจกับเรื่องของ "เจ็ท"ด้วยนะครับ   โดย: suthan (ราม-ไทย-จีน ) 9 ตุลาคม 2549 8:29:52 น.

So sad....rest in peace Jetty...... How is everything going Nong Pui other than Jetty pass away...? Long time no see.....How are you doing? Haven't seen you for ages....How is P' Too? Do you contact her? I miss you guys..!!! and I miss Jet too.   โดย: PoomPim..TMB 9 ตุลาคม 2549 13:13:48 น.

ปุ๊ย...แมวทุกตัว ตายแล้วไปสวรรค์ ตอนนี้เขาไปวิ่งเล่นสนุกสนาน แล้วมองดูปุ๊ย จากบนนั้น จากกันวันนี้มันไม่ใช่ตลอดไปหรอก สักวันเรากับเขาจะได้พบกันอีก พี่เป็นกำลังใจให้ปุ๊ยกับจอนเสมอนะ เชียร์ๆ   โดย: soulfighter 9 ตุลาคม 2549 23:01:39 น.

อ่า.. อ่านบล็อกเพื่อนที่เขียนเรื่องแมวตายไป 2 คนล่ะ สงสารเน้อ แต่ว่าเจ็ทแก่แล้วใช่ป่ะ ก็คงจะไปสบายแล้วล่ะ *มองเจ้า baku แมวของลูกแกะ* ไม่อยากให้มันแก่ ไม่อยากให้มันตายเลย.. be with you..   โดย: Deliver 15 ตุลาคม 2549 16:22:34 น.

Ho! Ho! Ho! MERRY CHRISTMAS (in advance) I'm now enjoying my X'Mas holiday in Tokyo hehe.. I may not able to online on Christmas day, so I would make a wish at this time.. May love & joy be with you in this Christmas and forever!   โดย: Deliver 23 ธันวาคม 2549 18:58:48 น.

ขอโทษที่เขียนสั้นๆ แต่ก็ตั้งใจทำรูปมาอวยพรปีใหม่.. มีความสุขมากๆน๊า   โดย: Deliver 29 ธันวาคม 2549 17:39:10 น.

คิดถึงค่ะสบายดีนะคะ   โดย: hanabi_henna 22 มกราคม 2550 16:32:27 น.

สงสารปุ๊ยจังเลย..แต่ทำใจน่ะ..วันก่อนนกแม่จ๋าก็หาย แม่จ๋าเศร้ามากๆ พอถามว่าเพราะอะไร แม่จ๋าไม่อยากพูดถึง แบบสงสารแม่จ๋ามากๆ..เห็นน่ะ เวลาเราเลี้ยงอะไรแล้วมันผูกพันธ์ ราเลยไม่ค่อยอยากเลี้ยงอะไร แต่ตอนนี้มีนก คิดอยู่ว่าถ้ามันตายคงเศร้าน่าดู....แต่ทำใจน่ะจ๊ะ รักษาสุขภาพด้วยจ้า...   โดย: ราแวะมาหาจ้า.. (Katja ) 10 กันยายน 2550 19:39:24 น.

เสียใจด้วยนะคะ กับเรื่องแมว รักษาสุขภาพนะคะ   โดย: manlika 9 กุมภาพันธ์ 2551 16:22:16 น.