สงกรานต์ หน้าร้อน แต่ อบอุ่น 13 เม.ย. 2551 วันสงกรานต์ สงกรานต์ปีนี้ มีอะไรพิเศษกว่าทุกปี พิเศษตรงที่เรานับวันเวลาที่จะได้อยู่ด้วยกัน พร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว รดนำขอพรพ่อแม่ และก็เข้าวัดกัน ตัวจังหวัดที่ฉันมาพักอยู่กับพ่อแม่ เป็นเมืองแห่งการทำบุญ เด็ก หนุ่มสาว ผู้ใหญ่ ร่วมกันทำบุญตักบาตร ซึ่งหาได้อยาก...ในเมืองใหญ่ เป็นภาพที่น่าประทับใจ ไม่ลืมเลือน วันที่ 14 วันครอบครัว ครอบครัวเราไปรับประทานอาหารกลางวัน ที่สวนอาหารแห่งหนึ่ง สวนอาหารกว้างขวาง เปิดเพลงเต้นรำเสียงดัง เพราะอยู่ช่วงสงกรานต์ ขำตรงที่ว่า ร้านกว้างขวางแต่พนักงานต้อนรับและพนักงานบริการ ลาหยุดไปเล่นน้ำสงกรานต์กันซะครึ่งร้าน แม่ครัวเลยเป็นพนักงาบริการเสริฟอาหารแทน แม่ครัวหุ่นอ้วนตุ๊ต๊ะ (เหมือนใครน๊า :) ) กลัวลูกค้ารออาหารช้า เลยวิ่งเสริฟอาหาร โต๊ะเราร้องตะโกนลั่น บอกแม่ครัวว่า อย่าวิ่ง อย่าวิ่ง กลัวแม่ครัวหกล้ม เดี๋ยวอาหารคว่ำหมดอดกินคะ วันที่ 15 วันสิ้นสุดวันสงกรานต์ของครอบครัวเรา เย็นนี้เราไปทานข้าวที่ร้านอาหารร้านโปรด ไปถึงหน้าร้าน พบหนุ่มสาว เล่นสงกรานต์หน้าร้าน เราเลยถามว่า "เปิดร้านไหมคะ" สาว ๆ ตอบว่า เปิดค่ะ เชิญค่ะ พอดี ออกมาเล่นสงกรานต์ด้วยค่ะ เราได้รับการต้อนรับจากนางสงกรานต์ เอ้ย น้อง ๆ พนักงานบริการ ด้วยการเปิดห้อง VIP คาราโอเกะ ให้ซะเลย เพราะยังไม่มีลูกค้า เราได้รับการต้อนรับอย่างดีจากพนักงานต้อนรับ ทั้ง ๆ ที่สาว ๆ ตัวเปียก และมีความสามารถพิเศษสุดของสาว ๆ เพราะสามารถ มาบริการ เติมข้าว เสริฟอาหาร คีย์เพลงคาราโอเกะ และวิ่งออกไปเล่นน้ำสงกรานต์ โดยบริการ ไม่ขาดตกบกพร่อง เป็นครั้งแรกมั๊ง ที่ครอบครัวเราไปทานข้าวนอกบ้าน และมีการร้องเพลงร่วมกัน ฉันร้องเพลงลูกทุ่งด้วยเสียงสูงปรี๊ด และลูกคอไม่ให้ จนพ่อบอกว่าป๊ะรร้องเองเพราะกว่า บรรยากาศเริ่มสนุก เมื่อหลานชายเทวดาตามมาสมทบ และเริ่มร้องเพลงวัยรุ่นตามชอบของเขา นาน ๆ ได้ยินเขาร้องที (แต่ก่อน เคยได้ยินตอนเด็ก และ เสียงเริ่มแตก) พ่อเริ่มยิ้มอย่างมีความสุข ฉันแจกรางวัลหลาน ด้วย เหรียญ 5 บาทหนึ่งเหรียญ และเพิ่มความสุข ด้วยการกรี๊ด และร้องเรียกชื่อเขา ประหนึ่งว่าเป็นแฟนคลับของเหล่า นักประกวดร้องเพลงตามรายการทีวี เย็นนี้แจกไปหลายบาท คริก ๆๆ แจก ห้าบาทให้หลานเทวดา ไปสองเหรียญ ขณะฟังเพลงเพลิน ๆ หลานเทวดาเริ่มตะโกนแบบนักร้องเพลงร๊อกคสมัยนี้ ฉันตกใจ เลยรีบแจกไปอีกหนึ่งร้อยบาท บรรยากาศสนุกไปเรื่อย ๆ โดยที่ฉันก็ร้องเพลงดำน้ำไปเรื่อย ๆ แต่มีคนหนึ่งที่ไม่ดำน้ำเลย ได้ยินเสียงร้องเพลงได้ทุกเพลง คนนั้นคือ คุณแม่ของดิฉันเอง ร้องได้ทุกเพลง อย่างสนุกสนาน จนต้องแจกรางวัลไปหนึ่งใบ พอถึงเวลชำระค่าอาหาร ฉันแทบจะวิ่งไปของเงินนแม่กับหลานเทวดาคืนซะแล้ว สวัสดีวันสงกรานต์ค่ะ   Create Date : 19 เมษายน 2551     Last Update : 19 เมษายน 2551 22:40:43 น. Counter : 453 Pageviews.   1 comment Share Tweet

แอ๊บ แบ๊ว เป็น วี วี วี วี แอ๊บ แบ๊ว เป็น วี วี วี วี อิอิ เรื่องนี้จะเขียนมานานแล้ว .... แต่กระแส การทำรายงาน ที่เรียน มากลบกระแส เลยไม่ได้ เขียน ซะที เรื่องของเรื่องก็คือว่า น้องเน้า และน้องจ้อ ชวนไปทานข้าว และร้องคาราโอะเกะ ฉลองรับปริญญา ที่ ร้าน ป.เป๋ เอ้ย เดี๋ยวนี้เปลี่ยนเป็นครัวมุกดาหาร หน้า ม. เกษตร นะคะ ตอนแรก ก็เกร๊ง ใจ เกรง ใจ น้อ ง ๆ และก็ตื่นเต้น กับการไปกินข้าว ร่ำ ด้วยเสียงเพลง เราก็ดับความตื่นเต้น ด้วยการเลือกเสื้อผ้าที่สวยที่สุด กลุ่มที่ไป ก็ไม่กี่คน ค่ะ มี เน้า จ้อ (เจ้าภาพร่วม อิอิ ) น้องนิด น้องซอ น้องสุ น้องอร และก็น้อง เอ้ย พี่กิ๊กอีกคน ไปถึงก็ เห็น น้อง ๆ ร้องเพลงซ้อม เสียง และ ลูก คอ ก่อน นำหน้า พี่กิ๊ก ซะแล้ว พร้อม กับ ซ้อม กระเพาะด้วยการสั่งอาหารมากิน อิอิ เวลาไป ร้องคาราโอะเกะ นี้ ขำนะคะ แบบว่า เพลงที่ร้องมันแบ่งช่วงอายุ ของคนได้ด้วยนะ เพราะว่า น้อง ๆ ทั้งหลาย เลือกเพลง วัยรุ่น เช่น บอดี้แสลม โบเตโต โพท์โมด์ (คนนี้พี่กิ๊ก้องได้บ้าง อิอิ) และอีก วง เขาขอกันจัง วงอะไร นี้แหละ ป้ากิ๊กฟังแล้วมันขัดหู อ้อจำได้แล้ว เร็ทโทรเสปก ดนตรีก็ดัง ร้องอะไร ป้ากิ๊กฟังไม่รู้เรื่อง ก็เลย ลุกขึ้น Dance ซะเลย น้องถัดมาหน่อย (รุ่น น้องอร น้องจ้อ น้องกิ๊ก อิอิ) ร้องเพลง พวก คริสตี้นา นูโว ใหม่ นิโค แหวน อิอิ อ้อ ยกเว้น จ้อ เพราะจ้ย เพิ่งเลยวัยเรียนเมื่อกี้ เลยเข้ากลุ่มกับน้องข้างบนได้ ทานข้าวเสร็จ เราก็เริ่มร้องเพลงกัน ร้องเพลงเสร็จแต่ละเพลงจะมีคะแนน ขึ้นให้ ร้องดี (คิดว่าดี) จะได้คะแนน 50 - 70 ร้อม มั่ว จังหวะตกหล่ม (อ่านถูกแล้วคะ เพราะมันไม่หล่น แต่ติดหล่ม ไปเลย) คะแนน อยู่ระหว่าง 80 - 95 คะแนน คนประเดิมคะแนน 95 คนแรก ก็คือ พี่กิ๊ก คนนี้นี้เอง ....... อิอิ ก็ร้องเพลง ภาพลวงตา ของดา เอ็นโดฟิน เพลง เขา ออกแนวเสียงสูง พี่กิ๊ก ก็สูงไม่ถึง แต่พี่กิ๊กเป็นคนไมยอมแพ้งเรื่องอะไรไม่ได้ยกเว้นเรื่องเรียน ก็เลยสูงตาม ๆๆๆๆๆๆ น้องดา ไปด้วย ผลปรากฏว่า พี่กิ๊กได้คะแนน โหนเสียงสูง ไป 95 คะแนน กำลังปลื้ม กับ คะแนน อยู่ดี ๆ โดยลืมไปว่า น้อง ๆ ที่มา เป็นนักวิทยาศาสตร์ทั้งนั้นเลย นักวิทยาศาสตร์เหล่านั้นเลย หาเหตุและผล ว่า ที่พี่กิ๊กได้คะแนนเยอะนั้น เพราะว่าพี่กิ๊กร้องเสียงแหลม จนเสียงสั่นสะเทือน เข้าไป ปะทะ กับ เครื่องวัด คะแนน ก็เลยได้คะแนเยอะ เพราะฉะนั้น เวลา อยากได้คะแนนเยอะ ๆ ต้องให้พี่กิ๊ก เปร่งเสียงแหลม ๆๆ ขึ้นมา อิอิ เปลี่ยนกันร้องเพลง ตามเพลงที่ขอ อยู่นั้น พี่กิ๊กก็คิดมุกตลก มาเพิ่มความสนุก ด้วยการ เติม V หน้าชื่อเล่น กัน เลียนแบบ V รายการอาคาดามีแฟนตาเซีย ทาง Ture move แต่ละคน ก็เป็น วีกิ๊ก วีอร วีเน้า วีจ้อ วีนิด วีซอ วีสุ อิอิ ร้องเพลงแต่ละเพลงเสร็จ เหล่า ๆ วี ๆ ๆ ทั้งหลายก็ร่วมกัน เป็นคอมเม้นเตเตอร์ จิกกัด กันซะแซบซะคัน ฮา ลั่น กรี๊ด กัน จนวัยรุ่นห้องข้าง ๆ มาแอบมอง ป้า ๆ ห้องนี้ ร้องเพลงกัน วีน้อง ๆ บางคน เลือกเพลงไป ร้องซ้อมไป (ก่อนร้องจริง ๆ อิอิ ใจรัก) ร้อง ๆ ไปกัน เรื่อย ๆ วีเน้า ก็เริ่มหาเพลงให้ วีพี่กิ๊ก โดยดูจาก วุฒิภาวะ และอายุ วีเน้า เสนอว่า "วีพี่กิ๊ก ร้องเพลงของ มาลีวัลย์ไหม คะ " วีพี่กิ๊ก มองสบตาน้อง วีเน้าเล็กน้อย ประหนึ่งว่า อุ้ยหาเพลงอะไรมาให้นี้ แต่พี่กิ๊ก กับเอยปากออกมากว่า "กดเลย คะ เพลงขอเพียงที่พักใจ " เมื่อเพลงที่พักใจ ขึ้นมา ประหนึ่งว่า ชีวิตวัยรุ่นกลับมาอีกครั้ง ร้องเพลงแบบไม่ต้องดูเนื้อ ในทีวีเลย เชิดหน้าเล็กน้อย ถือไมล์ ประมาณ 45 องศา สร้างอารมณ์ให้เข้ากับ บรรยากาศ ขอเพียงที่พักใจ " เดินอยู่กลางลมฝน สู้ทนฟันฝ่า กายที่มันอ่อนล้า แทบยืนไม่อยู่ เดินต่อไปคงล้ม มันหมดแรงจะสู้ เปิดประตูรับหน่อย..... ได้ไหม ทำปากสั่น เหมือนหนาวววววว (แสดงมิวสิกประหนึ่งว่าเป็นนางเอก มิวสิกวีดีโอ) ยืนอยู่ตรงประตู เนื้อตัวหนาวสั่น ช่วยแบ่งปันห้องใจ ให้พักสักครู่ ข้างนอกมันเหน็บหนาว ถ้าเธอนั้นเอ็นดู เปิดประตูรับหน่อย ได้ไหม อย่าปล่อยให้ฉันยืน อยู่คนเดียวเปลี่ยวใจเหลือทน ฝ่าพายุฝ่าแดดลมฝน จนมาพบเธอ (วาดมือซ้าย วาดมือขวา ประกอบท่าทาง) อย่าปล่อยให้ฉันรอ ด้วยใจท้อและทรมาน เปิดประตูให้ฉันพักพิงอิงแอบ สักครั้ง ถ้าหากใจเธอนี้ มีผู้ใดครอบครอง มีเจ้าของ จับจองเอาไว้ก่อน ขอซอกเพียงเล็กเล็ก ที่จะพอซุกนอน ตื่นขึ้นมา ก็พร้อมจะจากไป ปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปป ( พักหายใจ หอบบบบ ) ยืนอยู่ตรงประตู เนื้อตัวหนาวสั่น ช่วยแบ่งปันห้องใจ ให้พักสักครู่ ข้างนอกมันเหน็บหนาว ถ้าเธอนั้นเอ็นดู เปิดประตูรับหน่อย ได้ไหม (หลับตาพริม ผายมือ ซ้ายออก ในท่าจบ การร้องเพลง) ลืมตามา พบ วีน้อง ๆ ต่าง มองด้วยความตกภวังค์ (555) (ยกเว้นวี อร เพราะรู้นิสัยกันอยู่แล้ว) วีเน้าได้สติก่อนรีบพูดเตือนสติ เอ้ย คอมเม้นว่า วีพี่กิ๊ก นี้ร้องคาราโอเกะ กันเอง นะ ไม่ได้ไปประกวดที่ไหน และก็คะแนนที่ให้ นะ เขาไม่มีคะแนนท่าทางนะ มีแต่คะแนนเสียงแหลม คะ ขอบคุณ เวป //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=nukamrai&month=06-2007&date=06&group=3&gblog=25   Create Date : 14 กันยายน 2550     Last Update : 14 กันยายน 2550 15:37:37 น. Counter : 308 Pageviews.   4 comment Share Tweet

~@~ ความสุขไม่มีวันละลาย ~@~ ~@~ ความสุขไม่มีวันละลาย ~@~ @ ^_____________________^@ นี้คือหน้าของฉัน เมื่อวันอาทิตย์ที่ 2 ก.ค. 50 ที่ผ่านมาค่ะ เมื่อปลายเดือนที่ผ่านมา เรียนวิชาการสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการ Intergreted marketing communication IMC ค่ะ อาจารย์ได้มอบหมาย งานให้ทำทุกคน โดยดิฉันยกมือเป็นคนแรกที่รับ present งานค่ะ แหะ ๆๆ โดยไม่ดูงานเลย ว่างานมันยากง่ายแค่ไหน แต่ดูรวม ๆ แล้ว น่าจะทำได้น่า งานนั้นก็คือ แปล case การตลาดจากหนังสือ และก็รายงานข่าวการตลาดเกี่ยวกับ การสื่อสาร โดยมี powerpoint ประกอบการบรรยาย ค่ะ ดู (ดูนะคะ ยังไม่ได้อ่าน ) case และฟังท่านอาจารย์กล่าว ๆ รวม ๆ หน่อยหนึ่ง คิดว่าทำได้ และยัง ยังอีก เห็นน้อง ๆ บ่นกัน หลาย ๆ คนว่ายากจังค่ะ เป็นภาษาอังกฤษทั้งนั้นเลย น้ากิ๊ก เอ้ย พี่กิ๊ก ก็ทนไม่ได้ รับอาษาน้องว่า เดี๋ยวทำด้วยกัน เดี๋ยวพี่ช่วย ทั้ง ๆๆ ที่ภาษา ก็ Snake Snake Fish Fish มีเวลาสองอาทิตย์ ก่อนเริ่ม present ค่ะ ตอนนี้หน้าตาดิฉันยังคง ยิ้มหน้าบาน @ ^_____________________^@ อยู่นะคะ หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป ดิฉันสนุกกับหาหนังสือประกอบการเรียนใหม่ และถือ paper case ไปตลอดเวลา ตอนแรก ก็เอาไปดู เฉยๆ ๆ ค่ะ พร้อมกับหาข่าวไปด้วย ฉันปิ้งข่าวข่าวหนึ่งเกี่ยวกับ promotion ของเสื้อผ้าผู้ชาย ของค่าย the mall กับ ค่าย Central พอได้ข่าวก็แอบอมยิ้มเล็ก ๆ ว่าข่าวนี้เจ๋งสุด พอได้ข่าวข้อมูลดิบก็เก็บไว้ก่อน หลังจากนั้น ฉันก็เริ่มมานั่งอ่าน case (ครั้งนี้อ่านค่ะ เพราะที่ผ่านมาดู เฉย ๆ) พออ่านไปแค่ สองสามประโยคแรก เปิด พจนานุกรม อังกฤษ - ไทย เกือบทุกตัว แถมศัพท์ทางการตลาดที่แปลไม่ได้อีก คิ้มเริ่มขมวด ผมฟู ปากจู๋ อัตโนมัติ ทำอย่างไรดีละนี้ เครียตแล้ว เครียตแล้ว อีกตั้งหลายย่อหน้า ทำอย่างไรดี ทำอย่างไรละคะ ก็วาง case ลง เดินไปหน้า computer ไปเล่นเนตดีกว่า อิอิ ไม่ใช่ค่ะ ก็ลองอ่านใหม่ อ่านรวม ๆ ไม่แปลทุกตัว อ่านจนจบ ก็จับความได้บ้าง แต่ว่าต้องแปลออกมาให้เป็นภาษาการตลาดไม่ได้ละซิ เพราะยังไม่มีความชำนาญในเรื่องนี้ เครียตอีกแล้ว เอาน่า ทุกอย่างต้องหาทางออกได้ ทางออกก็คือ เพื่อนสาวแสนสวยที่ขับรถเล็ก ๆ แพง ๆ น้องแอน นั้นเอง น้องเขามีความเชี่ยวชาญด้านธุรกิจและการตลาด เลยได้เพิ่งพาอาศัยให้แปล case ให้ ขอบคุณนะคะ พอไหว้วานเสร็จ เราก็กลับมาทำงานข่าวการตลาด พอเริ่มหาข้อมูล ภาพข่าวเพิ่มจาก web site รายงานและแผนการทำ powerpoint เป็นได้ด้วยดี แต่มีมารมาผจญ ซะแล้ว อิอิ มารตนนั้นคือ น้องนก เพื่อนสนิทที่จะรายงานวันเดียวกัน น้องนก ทำข่าว supermaket top และ web site ของน้องก็มีข้อมูลและรูปภาพน่าสนใจมาก พอเห็นข่าวน้องแล้วฉันแทบซ๊อค และนำก็เริ่มทำ powerpoint นำเสนอแล้ว ขณะที่ฉันยังไม่ได้เริ่มทำเลย นกแนะนำข่าวใหม่ ของ Big C ครบ 14 ปี และมีกลุยุทธ์หลายอย่าง เช่น ชิงโชคบ้าน คูปองส่วนลด และจัดหน้าร้านแนวใหม่โดยเฉพาะเสื้อผ้ากลุ่มผู้ชาย ฉันลุยงานนี้อยู่ หนึ่งคืน แต่ฉันไม่ค่อยชอบเท่าไร ก็ฉันปิ๊งข่าว The mall กับ Central แล้วนี้ ปรากฏว่าฉันเสียเวลาไปวันหนึ่ง วันต่อมาฉัน ตัดสินใจแล้วว่า ฉันจะยืนยันข่าวเดิม และจำนำเสนอภาพให้ดีที่สุด โดยเฉพาะภาพข่าวฉันเกี่ยวกับหนุ่ม ๆ หล่อ ๆ ทั้งนั้น ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉันทำงานข่าวเสร็จ ในวันอังคาร งานนี้ต้องขอขอบคุณน้องอร ที่ช่วยทำภาพวีดีโอบางอย่างให้ ขอบคุณมากนะคะ วันพุธตรวจสอบความเรียบร้อย และอ่าน case จริง ๆ จัง ประโยคที่ค้างคาใจ ก็ได้รับคำตอบ จากที่สาวสุดที่รักที่อยู่อุบล และ ข้อความที่กระชับและสวยงามจากน้องแอน หลังจากนั้นฉันก็เริ่มทำ powerpoint นรกมาเริ่มเยือนฉันอีกครั้งแล้ว เมื่อฉันหาเวปเม็คโดนัล ไม่พบ ฉังกังวลมากเพราะ เม็คโดนัล เป็นตัวอย่างที่ case ยกมามากที่สุด ในที่สุดฉันก็พบ ด้วยตัวช่วยที่ดีที่สุด นั้นก็คือ google ผู้นี้นี้เอง ขอบคุณมากนะคะ แต่ก็ยังทำไม่เสร็จค่ะ เพราะว่าการเสนอทำไปแต่ละย่อยหน้า ฉันทำไปสองย่อหน้าแล้วละ เหลืออีกสองย่อหน้า วันศุกร์ พ่อ แม่ กับ พี่สาว ฉันมาจากอุบล เราเลยไปทานข้าวข้างนอกกว่าจะกลับมาก็สี่ทุ่ม ห้าทุ่ม กว่าจะเริ่มทำงานต่อ (ต้องทำเพราะไม่เสร็จ จะ presen วันอาทิตย์แล้ว) แต่แม่ฉันชอบนะ เพราะแม่ฉันชอบให้ทำงาน อ่านหนังสือ อิอิ กว่าจะนอนก็เกือบตีสาม แต่ก็ยังทำไม่เสร็จ แต่มีแผนไว้แล้วละว่าจะทำอย่างไรต่อ เช้าวันเสาร์ไปเรียนหนังสือ และได้ร่วมพูดคุยกับมารดำ เอ้ย น้องนก และดูตัวอย่าง powerpoint ของน้อง เอาแล้วค่ะ คงรู้นะคะ นรกเริ่มมาเยือนฉันอีกแล้ว เพราะของนกมีเนื้อหา คำพูด ที่สำคัญ ๆ อยู่ในหน้า powerpoint ด้วยโดยนกบอกว่า จะได้ให้คนฟังอ่านและรู้ว่า เรากำลังพูดหัวข้ออะไร ฉันกระพริบปริบ ๆ เราไม่มีคำพูดเลย มีแต่ภาพ เราต้องกลับไปปรับปรุง วันนั้นกว่าจะเรียนเสร็จ ก็เกือบสองทุ่ม ฟ้าฝนไม่เป็นใจอีก ฝนตกลงมาห่าใหญ่ ออกไปไหนไม่ได้ พอฝนซา ก็รีบขับรถกลับบ้านเพื่อมาทำ powerpoint ต่อ ยังค่ะ ยังไม่หมด มารพี่มาอีก ดึก ๆ กำลังทำงานอยู่นั้น พี่สาวกลับมาจากดูคอนเสริทเฉลียง และวานให้ขับรถไปส่งเพื่อนที่ แถวเกษตรเสียเวลาไปเกือบชั่วโมง กลับมาค่อยเริ่มทำใหม่ กว่าจะเสร็จงานและพอใจในผลงานก็ประมาณ ตีสาม ตื่นขึ้นมา หกโมงเช้า ด้วย หน้าตาซีดเซียว ปน เลือดฝาดเล็กน้อย เพราะงานเสร็จและผลงานได้ดังใจทุกอย่าง อีกทั้งตื่นมา ได้พบหน้าครอบครัว และได้ใช้ชีวิตครอบครัวอีกครั้ง คือการได้ทานข้าวที่ป๊ะ (พ่อ) หามาให้ เสียงพูดคุยกัน เสียงทีวี ตอนกินข้าว เราคุยกันเรื่องกับข้าว พ่อซื้อผัดเครื่องในไก่กับผัดดอกกะหล่ำ มาให้กิน เราได้พูดถึงความหลังว่า ป๊ะรู้ว่าลูกชอบกินอะไร โดยเฉพาะไข่ปลา นะ ลูก ๆ ชอบมาก แต่ห้ามซื้อแบบเป็นกิโลเยอะ ๆๆ นะ ลูกจะไม่กิน (ชอบแย่ง ก็ไม่บอก อิอิ) จากนั้นฉันก็เริ่มแต่งตัว วันนั้นฉันเลือก ชุดแซ็ก ตัวโปรด (ตัวที่ทุกคนชมว่าฉันสวย มากกกก) แต่งหน้าทำผมเรียบร้อย และ ป๊ะ แม่ พี่สาว ก็จะขับรถกลับบ้านที่อุลลเช่น กัน เราลากันที่หน้าคอนโด ด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข ฉันขับรถปุกลุกมาถึงมหาลัย และกล่าวทักทายกลับเพื่อน ๆ ที่ห้องพักกาแฟ ด้วยคำว่า "วันนี้ พี่/น้อง กิ๊กสวยไหมคะ" "วันนี้มี present ค่ะ" นั้นคือคำตอบ และคำถามของฉัน ในตอนเช้าก่อนเข้าห้องเรียน พอเข้าห้องเรียน อาจารย์ก็ทักทันทีว่า "อุ้ยทำไมวันนี้สวยจังเลย" ฉันก็ตอบว่า "วันนี้หนูมี present" ค่ะ ทุกคนก็ขำ คะ ในขณะเดียวกัน มารดำ เอ้ย น้องนก ก็ present เหมือนกัน แต่นกก็แต่งตัวมาน่ารักดีจ๊ะ ช่วงพักทานกาแฟ ฉันก็ดีดดิ้น เอ้น ฉันก็ดื่มกาแฟกับ ทักเพื่อน ๆ ทุกคนในห้อง มีอาจารย์ผู้หญิงท่านหนึ่งเดินเข้ามา ท่านทักดิฉันว่า วันนี้แต่งตัวสวยจัง ครูเห็นตั้งแต่เช้าแล้วละ ยักกะดาราแหนะ" ฉันยิ้มขวนเขินมวนต้วนเป็นเลข 100 อิอิ พร้อมกับ กล่าวขอบคุณคะ และก็ เสริฟกาแฟให้อาจารย์ด้วยขนมพูนจาน อิอิ และแล้วก็ถึงเวลา present ฉันก็สามารถทำได้ด้วยดี ตื่นเต้นเล็กน้อย น้อง ๆ สนใจ(สังเกตนะคะ เกือบแก่สุด ค่ะ เพราะมีพี่อีกคนอายุมากว่า นิดหน่อย) คลิ๊กหน้าแรกก็ฮือฮาแล้วละ เพราะฉันเลือกรูปดิฉัน ลงไปใน powerpoint ด้วย (555555555555555555555555 อนุญาตให้หัวเราะดัง ๆ ได้ค่ะ) พอรายงานเสร็จ ทั้งข่าว และ case อาจารย์ท่านก็ชมว่าฉันทำ powerpoint ได้สวยมาก การนำเสนอดี แค่นี้หน้าของฉันบานเท่า จอโปรเจ็คเตอร์ แล้วค่ะ @^ ค วา ม สุ ข ไม่ มี วั น ละ ล า ย จ ริ ง ๆ ค่ะ ^@   Create Date : 10 กรกฎาคม 2550     Last Update : 10 กรกฎาคม 2550 21:51:06 น. Counter : 412 Pageviews.   2 comment Share Tweet

@ ^ แค่อมยิ้มก็ดีใจแล้ว ^ @ เกาะหมากตอนจบ ค่ะ หล่อนจะเริ่มออกเดินทางแล้วนะคะ ไปลุ้นว่าหล่อนจะตกระกำลำบากอะไรบ้าง ขอเชิญอ่านได้เลยค่ะ 06.00 หล่อนอาบน้ำแต่งชุดบีกินนี่ เอ้ย แต่ชุดสำหรับเดินทาง ไปสมทบพี่จิ๋วที่ตลาด พร้อมขนเสบียงสำหรับเดินทางประกอบด้วย ผักสด จำนวน 1 ร้านได้มั๊ง พอรถมารับ หล่อนกับพี่จิ๋วก็เริ่มทำงาน (ไหนว่าไปพักร้อนงัยคะ) น่านะ ไปฟรี ต้องทำงานหน่อยก็แล้วกัน ขนทุกอย่างขึ้นพร้อมกับฤกษ์ดีฝนตกไล่ช้าง(เหมือนรู้ว่าหล่อนเหม ือนช้าง) เพื่อเอาฤกษ์เอาชัย รถวิ่งจากทางด่วน ไปบางนา ชลบุรี หล่อนโทรศัพท์บอกพ่อแม่ที่อยู่ต่างจังหวัด หล่อน “hello Pa how are you?” ขอโทษ ขอโทษ พูดผิดค่ะ ต้องเป็นภาษานี้ หล่อน “hello ป๊ะบ้อ เฮ็ดหยังอยู่” “วันเสาร์ถึงวันจันทร์ หนูบ่ออยู่เด้อ ไปบ้านเจ้านายที่จังหวัดตราด” ป๊ะ “เออ เดินทางโดยสวัสดภาพเด้อลูก” หล่อน “ค่ะ ขอบคุณค่ะ” ส่งภาษาเสร็จหล่อนก็เข้าสู่นิทรารมณ์ กำลังเคลิ้มอยู่เสียงริงโทนจังหวะ hot dance ก็ดังลั่น หล่อนตื่นมา dance เอ้ย รับสาย มองดูหน้าจอโชว์เบอร์ อ้อ เพื่อนรักในกลุ่มเมื่อคืนนี้เอง เพื่อนรัก “ hello หล่อนหรือจ๊ะ (พูดด้วยน้ำเสียงงังเงียมาก) ตื่นทันหรือเปล่าจ๊ะ เราเป็นห่วงกลัวจะไปไม่ทัน โทรมาถามดูว่าเขาทิ้งเธออยู่ที่คอนโดหรือเปล่า” หล่อน “ตื่นทันจ้า (เสียงงังเงียไม่แพ้กัน) กำลังนอนต่อจ๊ะ” เพื่อนรัก “ok เดินทางโดยสวัสดิภาพนะจ๊ะ” หล่อน “จ้า thank you” (ฝรั่งกันจังกลุ่มนี้ พอเจอฝรั่งจริง ๆ ก็วิ่งผลัด 5 x 100 เมตร) พอถึงท่าเรือจังหวัดตราด ก็เริ่มพักผ่อน เอ้ย ทำงานค่ะ คือขนของทุกอย่างลงเรือ เพื่อไปเกาะสวาทหาดสวรรค์ อิ อิ อิ จะได้ไปถึงเกาะแล้วน๊ะ พอลงเรือพี่จิ๋วก็แอบกระซิบว่า ไปถึงเกาะก็ไม่ต้องทำอะไรแล้วล่ะหนู เพราะบ้านเจ้านายเขามีคนทำงานเยอะแยะ ไปนั่ง ๆ นอน ดูนั้น ดูนี้ก็พอแล้วล่ะ ครั้งที่แล้วพี่มาก็ไม่ได้ทำอะไร ไปถึงก็สบายแล้วล่ะ พอได้ฟังอย่างนั้นก็หล่อนอมยิ้ม แล้วบอกกับพี่จิ๋วว่า “ไม่เป็นไรค่ะ จะให้หนูทำอะไรก็ได้นะคะ หนูทำได้ทั้งนั้นค่ะ” อิ อิ อิ ในใจเธอคิดว่า “อิ อิ อิ สบาย ไม่ต้องทำอะไร สบาย ๆๆๆๆ” ระหว่างนั่งเรือหล่อนก็เริ่มเข้าสู่นิทรารมณ์อีกครั้ง (นอนเก่งจริง ๆ หล่อนคนนี้) เพราะอากาศดีมาก ๆ ไม่มีคลื่นลม แดดไม่ร้อน น้ำทะเลยังกะสระว่ายน้ำ หรือว่า ทะเลต้อนรับหล่อนผู้ไม่เคยมาเกาะ อิ อิ อิ (หารู้ไม่ว่ามันจะเกิดมรสุม ใน วัน สองวันข้างหน้า) พอถึงเกาะ หล่อนก็ตื่น พร้อมกับตื่นตาตื่นใจมาก เพราะบ้านพักเจ้านายสวยมาก ๆ ยังกับ resort กลางทะเล ชื่นชมความงามไม่นาน พี่จิ๋วกระซิบ(อีกแล้ว) พี่จิ๋ว “ หนูเอ้ย เจ้านายเค้าฝากกระซิบมาอีกที ต้องทำงานต่อจ๊ะ คนงานบ้านเจ้านายเขาลาออกไปทำงาน resort กันหมดแล้ว ทำงานจ๊ะ ทำงาน ขนของ ขนของต่อ เร็ว ๆ แล้วเข้าไปในครัว ช่วยกันทำงานหน่อย” หล่อนแอบทำหน้าเอ๋ออีกแล้ว ในใจคิดไม่เป็นไร คนอย่างหล่อนน๊ะทำอะไรก็ได้ทั้งนั้นแหละ มาเข้า เข้ามา งานการอะไรทำได้อย่างนั้น สู้โว้ย หลังจากช่วยกันขนของ หน้าที่ต่อไปของหล่อนก็คือ Mrs. จะเด็ด หล่อนเด็ดผักทุกอย่างในบ้าน ตั้งแต่ตำลึง ยัง ใบชมวง (ก็เพิ่งรู้ว่าใบชมวงเหมือนใบไม้ทั่ว ๆ ไป) ช่วยเหลืองานบ้านทุกอย่าง (อย่างที่คอนโดของเธอเองก็ไม่เคยทำ) แต่ก็ทำด้วยความเต็มใจนะคะ และแล้วหล่อนก็ได้เปลี่ยนหน้าที่ จาก Mrs. จะเด็ด ก็เป็นน้องมะหมี่แห่งแม่เบี้ย เมื่อคุณแม่บ้านให้ขูดมะพร้าว พอได้กระต่ายขูกมะพร้าวกับมะพร้าวมา 2 ลูก หล่อนขึ้นนั่งกระต่าย พร้อมลงมือขูดทันที่ แครก แครก แครก เสียงขูดมะพร้าวเป็นจังหวะน่าฟัง จนคุณป้าแม่บ้านชม คุณแม่บ้าน “หนูนี้ก็ขูดมะพร้าวเป็นนะ” หล่อนยิ้มแก้มแทบปริ อิ อิ อิ “ขอบคุณค่ะขูดเป็นค่ะ เคยขูดตอนเด็ก ๆ” พี่จิ๋วได้ยินหล่อนพูดคุยกับคุณป้าก็หันมาดูว่าหล่อนทำอะไร พอหันมาตั้งตกตะลึง พร้อมอุทานว่า “น้องมะหมี่ นั่งคล่อมกระต่ายซะไม่เห็นตัวกระต่ายเลย” หล่อนเลยถือโอกาส ทำท่ายั่วยวนเหมือนน้องมะหมี่ในแม่เบี้ย พี่จิ๋วพูดต่อ “ แต่หนูใหญ่กว่า มะหมี่ พี่ตั้งชื่อใหม่เป็นน้อง บะหมี่เกี๊ยว ก็แล้วกันนะจ๊ะ” หล่อน “ขอบคุณค่ะพี่จิ๋ว นี้ถ้าน้องมะหมี่มาเห็นหนูน๊ะ หรือแม้แต่น้อง ทาทา Dhoom Dhoom มาเจอน้องบะหมี่เกี้ยวเขาไปแล้วจะหนาวเน๊าะพี่เน๊า” (เอาเข้าไปพี่น้องคู่นี้) พอหลังจากทำงานเสร็จ เจ้านายให้รางวัลด้วยการให้นั่งเรือหางยาวไปเที่ยวเกาะกระดาด ข้างเกาะสวาทฯ ตายละหว่า หล่อนเริ่มเกาหัว คิดในใจ “อยากไปก็อยากไป นั่งเรือก็อย่างนั่ง แต่มันเป็นเรือเล็ก ไอ้เราก็ว่ายน้ำไม่เป็นจะทำงัยดีนี้ เอาละวะมาเที่ยวทั้งที พี่ปั๋ง(คนขับเรือ) ก็คนพื้นเมือง นั่งเรือแบบนี้คงไม่ไรหรอกนะ” คิดได้ดังนั้นหล่อนก็ลงเรือ พี่จิ๋วลงก่อน แล้วเป็นหล่อน ก่อนขึ้นหล่อนก็ยกมือกราบแม่ย่านางเรือ เรียกเสียงหัวเราะของเหล่าเจ้านายได้อย่างดี พอขึ้นเรือได้ ด้วยน้ำหนักตัวของหล่อนทำให้เรือเกยตื้นทันที พี่ปั๋งก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงดังลั่น พี่ปั๋ง “หนูลงมาก่อน เรือมันเกยตื้นแล้ว ลงมา ลงมา” หล่อน “เอ้ย ทำไมพี่ปั๋งพูดอย่างนี้ล่ะ กว่าจะลงเรือได้ก็กลัวแทบแย่แล้วน๊ะ” พี่ปั๋ง “ลงมาก่อน ลงมาก่อน ลงมาเร็ว ๆ ยายอ้วน” หล่องลงมาอย่างทุลักทุเล เรียกเสียงหัวเราะจากเล่าเจ้านายอีกรอบแล้ว หล่อนคิด “งานนี้มาคุ้ม นอกจากทำงานแลกที่อยู่อาศัย ยังเล่นตลกให้เจ้านายดูอีก เฮ้ยงานนี้มี show not charge แฮะ สงสัยจะรุ่งแล้วเรา” พี่ปั๋งและหล่อนช่วยลากเรือลงทะเลไปอีกไกล กว่าจะให้หล่อนขึ้นเรืออีกครั้ง และแล้วก็ถึงเวลากลางคืนและเวลารับประทานอาหารระหว่างเพื่อนร่ว มงานก็มาถึง (รอมานานแล้ว หิว หิว) สถานที่รับประทานอาหารอยู่มุมระเบียงหนึ่งของบ้าน มองเห็นโค้งป่ายางพาราและมะพร้าวท้ายเกาะ ท้องฟ้ามือครึ้ม ดวงจันทร์เด็มดวงส่องสว่างสุขใส และรับประทานอาหารใต้แสงเทียน บรรยากาศโรแมนติกมาก ๆ ทำให้หล่อนอดร้องเพลงตามประสาสาวโรแมนติกไม่ได้ “จันทร์เจ้า ขอข้าว ขอแกง ขอแหวนทองแดงผูกมือน้องข้า” อิ อิ อิ ไม่ใช่เพลงนี้ค่ะ แต่เป็นเพลงนี้ต่างหาก จันทร์เจ้าเอ๋ย จะไม่ขอข้าวแกงแหวนใด ไม่ใส่ใจ ไม่ขอวอนจากดวงจันทร์ แม้ขอจันทร์ ดังใจฝันอย่างนั้นได้จริง มีสิ่งเดียวที่คิดจะอยากขอจันทร์ จะขอให้มีแค่ใครคนหนึ่ง ที่จะไม่ทำให้ช้ำ และไม่ทำให้เราเศร้าใจ อยากจะเพียงขอให้มีซักคนเคียงใกล้ ให้เขามีความจริงใจ และไม่คิดจะทำร้ายกัน จันทร์เจ้าเอ๋ย ข้าเคยถูกคนทิ้งไป ทำให้ใจต้องร้าวรานอยู่เสมอ แม้ขอจันทร์ได้ดังฝันก็คงได้เจอ เจอกับใคร ที่เขามีใจให้จริง จะขอให้มีใครคนหนึ่ง ที่จะไม่ทำให้ช้ำ และไม่ทำให้เราเศร้าใจ อยากจะเพียงขอ ให้มีซักคนเคียงใกล้ ช่วยซับน้ำตาปลอบโยน เมือยามใจเหงา ยามที่เราผิดหวัง มีไหม จะขอให้มีแค่ใครคนหนึ่ง ที่จะไม่ทำให้ช้ำ และไม่ทำให้เราเศร้าใจ อยากจะเพียงขอ ให้มีซักคนเคียงใกล้ ช่วยซับน้ำตาปลอบโยนเมื่อยามใจเหงา ยามที่เราผิดหวัง ขอจันทร์ ขอพระขอบคุณ //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=kayray&month=04 -2005&date=08&group=1&blog=1   Create Date : 25 พฤษภาคม 2550     Last Update : 25 พฤษภาคม 2550 11:19:56 น. Counter : 338 Pageviews.   0 comment Share Tweet

@ ^ แค่อมยิ้มก็ดีใจแล้ว^ @ ไปเกาะหมากค่ะ เรื่องขำ ๆ เรื่องที่ 4 นะคะ เธอไปพักร้อนค่ะ เรื่องมีอยู่ว่าปกติเธอคนนี้ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหนต่อไปเป็นการ ส่วนตัวระหว่างเพื่อน ๆ ไม่ว่าเพื่อนที่เรียนหรือเพื่อนที่ทำงาน เพราะเป็นเด็กอนามัยค่ะ พ่อแม่หวง อิ อิ (เธอเป็นคนขี้กลัวต่างหากและก็ติดคอนโดมากค่ะ ห่วงพ่อแม่ ซึ่งเพิ่งแก่เฒ่าอยู่ต่างจังหวัด และห่วงพี่ ๆ หลานๆอยู่ต่างจังหวัดเหมือนกัน) อิ อิ (แล้วห่วงทำไมนี้ ไม่ได้ดูแลเขาซักหน่อย) หรือเวลานัดกันไปเที่ยว long weekend หล่อนก็ต้องกลับไปเยี่ยมบ้านต่างจังหวัด หล่อนก็เลยค่อยได้มีโอกาสไปเที่ยว ๆ กับเพื่อน ๆ ซะที และ แล้ว ในที่สุด หล่อนก็รับคำชวนของเจ้านายสุดที่รัก ให้ไปบ้านพักตากอากาศ เกาะสวาทหาดสวรรค์แห่งหนึ่ง ในจังหวัดตราด การเดินทางของหล่อนจะเป็นอย่างไรติดตามนะคะ การเดินทางของหล่อนเริ่มตั้งแต่ท่านชวนค่ะ หล่อนตื่นเต้นกับการไปครั้งนี้มากกกกก หล่อนต้องเตรียมอะไรบ้างเอ่ย ครีมกันแดดSPF 50 หลอดใหญ่พิเศษ (พื้นผิวหนัง หล่อนกว้างใหญ่ไพศาล) เสื้อผ้าหน้าร้อนสำหรับไปเกาะ และก็อะไรอีกน้า อ้อ ชุดว่ายน้ำ หล่อนอยากมีชุดว่ายน้ำใหม่ เพราะจะได้ไปเล่นน้ำทะเล ดำน้ำดูปะการัง อิ อิ อิ หล่อนต้องไปซื้อแล้วล่ะ เย็นวันศุกร์ต้องไปซื้อให้ได้ ว่าแล้วหล่อนก็โทรศัพท์ไปหาเพื่อนรักชักชวนกันไปซื้อของ หล่อน “hello เธอจ๋าเย็นนี้ว่างหรือเปล่า ไปซื้อชุดว่าน้ำกับเราหน่อยซิจ๊ะ” เพื่อนรัก “อะไรกันจะ เธอจ๋า (พูดกันเพราะน๊ะ ) จะบ้าหรืองัย (อ้าว ทำไมพูดอย่างนี้) เย็นนี้เรามีนัดกินเลี้ยงวันเกิด วันเกิดพี่ส้มโอ จำไม่ได้หรือหล่อน ” หล่อน “ก็จำไม่ได้ (เกาะสวาทฯ มันบังความทรงจำ) ก็ฉันอยากได้ชุดว่ายน้ำนะ ตามไปที่ร้านไม่ได้หรือ” หล่อนทำเสียงเหมือนเด็กขี้งอนโดนขัดใจ เพื่อนรัก “เธอจะตามไปกี่โมง” หล่อน “ก็ประมาณ 3 – 4 ทุ่มได้เปล่า เขาจะไปเดินงานฟอร์นิเจอร์เป็นเพื่อนพิ่จิ๋วด้วย (พี่จิ๋วคนนี้เป็นคนสนิทของเจ้านายค่ะและเป็นเพื่อนสนิทที่ทำงา นด้วย พี่จิ๋วต้องไปค้างที่คอนโดของหล่อนก่อนวันเดินทาง หล่อนกลัวไม่ได้ไป ต้องเอาใจพี่เขาหน่อย) เพื่อนรัก “เธอจะบ้าหรืองัย 3 – 4 ทุ่มนี้น๊ะ ถ้าเธอมาอาหารก็หมดแล้วน๊ะ และกว่าแกจะ build อารมณ์ ได้นะ ก็ 5 ทุ่ม พอเที่ยงคืนก็กลับแล้ว น่า มาเถอะ วันเกิดพี่ส้มโอหนึ่งปีมีครั้งนะยะ พี่ส้มโอเค้าจะเสียใจด้วย ถ้าเธอไม่ไป (หล่อนคนสำคัญเหรอ ไม่จริงจ๊ะ ถ้าขาดหล่อนตัวหารค่าของขวัญจะน้องลงต่างหาก อิ อิ จากเพื่อนรัก ) ที่สำคัญร้านโปรดของเธอด้วยนะจะ ขาหมูเยอรมัน ไก่ทอดกรอบ ปลากระพงทอดน้ำปลา cocktail หอม ๆ รสละมุน อิ อิ คิดใหม่ได้นะ หล่อน “เอ้อ ขอคิดก่อนดิ แต่ฉันต้องไปเกาะพรุ่งนี้น๊ะ เธอนะ เธอ ชุดว่ายน้ำก็อยากได้ ต้องเอาใจพี่จิ๋วอีก ok ขอคิดก่อนดูก่อนน๊ะ” ความคิดหล่อน “ ขาหมูเยอรมัน ปลาทอด ไก่ทอด เอ๋ น้ำอะไรหยดจากปากนี้ (อิ อิ น้ำลายค่ะ กลืนไม่ทัน)” หล่อน “ก็ได้ ก็ได้ ฉันไปก็ได้ เห็นแก่พี่ส้มโอนะเนี้ย ฉันจะยกเลิกซื้อชุดว่ายกับ เดินดูงานกับพี่จิ๋วก็ได้ ที่สำคัญ เพื่อนกินหาง่าย เพื่อนตายหายาก ฉันว่างานนี้ไปหาเพื่อนกินเอ้ย เพื่อนตาย ที่ร้านอาหารดีกว่านะ ร้านโปรดด้วย อิ อิ (มันเกี่ยวกันมั๊ยนี้ ขาหมูเยอรมัน ปลากระพงทอดน้ำปลา ไก่ทอดกรอบ cocktail หอม ๆ หนุ่ม ๆ นักร้อง อิ อิ ) ขนาดแค่เตรียมตัวนะเนี้ย หล่อนก็มีอุปสรรคแล้ว ชุดว่ายน้ำก็ไม่ได้ซื้อ แถมยังโยนกุญแจให้พี่จิ๋วไปค้างที่คอนโดโดยไม่ได้ต้อนรับอะไรเล ย แล้วหล่อนจะได้ไปเกาะมั๊ยนี้ พี่จิ๋วจะยกเค้าบ้านเธอหรือเปล่า เฮ้ย กลิ่นขาหมูเยอรมันลอยมาแล้ว เพลงจากวงโปรดขึ้นแล้ว หล่อนจะได้ไปเกาะหรือเปล่าหนอ เกาะสวาทหาดสวรรค์ รอก่อนนะจะ พรุ่งนี้น๊ะ พรุ่งนี้ วันนี้ขอหล่อน drink dance dinner ก่อนนะจ๊ะ หลังจากรับประทานอาหารเย็นถึงค่ำจนกระทั่งดึกดื่นจนถึงเวลา 24 นาฬิกา ซินเดอร์ เอ้ย หล่อนก็กลับดงคอนโดของหล่อนอย่างสวัสดิภาพ เพราะหล่อนมีหน้าตาและร่างกายเป็นอาวุธจ้า อิ อิ แล้วหล่อนก็มาเคาะห้องตัวเอง “เก๊าะ เก๊าะ เก๊าะ เปิดประตู เปิดออกดู อ๋อเป็นเธอ ยกเค้าบ้านเขาไปหมดแล้วเออ” เสียงหล่อนเคาะห้อง พี่จิ๋ว “มาแล้วหรือ สนุกมั๊ย” หน้าตางังเงียมั่ก ๆ ขอบอก หล่อน “มาแล้วค่ะ สนุกมาก ๆ ค่ะ พี่จิ๋วมานานหรือยังคะ นอนต่อเลยน๊ะ น้องต้องจัดเสื้อผ้าก่อนน๊ะ” หล่อนยังไม่จัดกระเป๋า พี่จิ๋ว “ตามสบาย” (บ้านใครกันคะพี่จิ๋ว) หล่อนก็จัดเสื้อผ้าใส่กระเป๋า ใบใหญ่ (คนละใบกับไฟใหม้นะคะ) พี่จิ๋วก็หลับสบาย ก่อนหลับบอกหล่อนว่าตื่น 6 โมงนะจะ พี่จะตื่นตี 5 ไปจ่ายตลาดสำหรับไปเกาะ น้องตามพี่ไปที่ตลาดก็แล้วกัน นัดรถเพื่อน ๆ อีก 2 คนที่ตลาด” หล่อน “ค่ะ” แต่ขณะนี้ตี 3 แล้ว หล่อนจะตื่นไหมนี้ เวลา 05.00 น. เสียงนาฬิกาปลุกดัง กรี๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ตื่นได้แล้วคนอยากไปเกาะ ตื่นได้แล้ว หล่อนเด้งตัวออกมาจากเตียง และเตรียมพร้อมสำหรับไปเกาะสวาทหาดสวรรค์แล้ว การเดินทางหล่อนเริ่มต้นจริง ๆ อีกครั้งแล้วค่ะ   Create Date : 15 พฤษภาคม 2550     Last Update : 15 พฤษภาคม 2550 0:53:46 น. Counter : 315 Pageviews.   0 comment Share Tweet