ชีวิตเหมือนการว่ายน้ำ
<<
พฤษภาคม 2551
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
21 พฤษภาคม 2551

ทะเลและเวลา

artist : ทีโบน
album : กอด
title :
ทะเลและเวลา
ทุกนาทีผ่านพ้นไป ไม่มีใครเข้าใจทุกอย่าง
ทุกนาทีที่ฉันเดินมา ก็เคยนั่งเหงาเหมือนเธอ
ปลดปล่อยตัวเอง ค้นหาคำตอบไม่บอกกับใครว่าเสียใจ
ในความรักที่ฝันใฝ่ ได้แต่เก็บเอาไว้คนเดียว
ท้องทะเลมีคลื่นลม มีคนจิตใจไหวหวั่น
ท้องทะเลฝากสายลมบอกฉันเหตุใดเธอช่างเหงาเหลือเกิน
นั่งมองทะเล แล้วหาคำตอบ
ไปบอกกับคนที่เสียใจกับชีวิตที่ฝันใฝ่ เธออย่าได้หวั่นไหว
ถ้าในวันนี้เธอยังไม่มีใครเข้าใจไม่เป็นไร
ให้ท้องทะเลช่วยปลอบทะเลจะสวมกอด
บอกลมช่วยพัดพาหาทางออก
ไม่มีใครรู้เรื่องราวของวันต่อๆไป
ให้เผื่อใจเอาไว้ เมื่อวันผันเปลี่ยน
ทุกเรื่องราวอย่าหวั่นไหว แก้ไขด้วยตัวเอง
...ฉันคนหนึ่งให้ทะเล ปลอบใจเหมือนตัวเธอ **********************************************
ใครเคยฟังเพลงนี้บ้าง ตอนนี้เราชอบเพลงนี้มาก
เราโหวตให้เพลงนี้เป็นเพลงที่เหมาะกับการไปเที่ยวทะเลที่สุดในเวลานี้
แม้มันอาจจะดูเศร้านิดๆ ก็ตาม
เสียดายที่การไปเที่ยว(แบบโดนบังคับ)ภูเก็ตในหน้าฝน เมื่อสัปดาห์ที่แล้วของเรา ไม่มี "ทะเลและเวลา" ติดไปด้วย

ทะเลเป็นที่ที่คนไปหาคำตอบให้กับตัวเองมากที่สุดที่หนึ่ง...เราเชื่อเช่นนั้น

และคงไม่พ้นกับการหาคำตอบให้กับเรื่องที่ตัวเองทุกข์อยู่



ณ.ที่ที่เส้นขอบฟ้าตัดกับเส้นขอบน้ำมีคำตอบอยู่หรือ

ความสงบแต่มีพลัง และความกว้างใหญ่ ไพศาล เวิ้งว้าง ของท้องทะเล ช่วยเร่งให้คำตอบ ของคำถามในใจเรา มันคลอดก่อนกำหนดได้หรือ

สำหรับคนอื่นเราไม่รู้...สำหรับเรา เราไม่เคยให้ทะเลช่วยหาคำตอบ

แต่ทะเลมักจะทำให้อาการคิดถึงใครบางคน (หรือบางคราวอาจจะหลายๆคน :-P) ของเรา ผุดขึ้นมาเป็นดอกเห็ด

ไม่รู้ทำไมเราไม่เหงา อย่างที่หลายคนบอกว่าเวลามองทะเลแล้วเหงา

บางคนบอกว่า ถ้ามาทะเลตอนอกหัก มันเหงาขนาดฆ่าตัวตายได้

เวลามองทะเล เรารู้สึกสงบมากกว่า



แม้ไม่เคยให้ทะเลเยียวยา หรือหาคำตอบ แต่เราเชื่อว่า ทะเลเป็นยาขนานดีสำหรับเรา

ใน ทะเล มี ธรรมะ มี ธรรมชาติ

ทะเลอาจจะบอกคนเศร้าที่มาหา ด้วยภาษาทะเล ที่เราได้ยินเป็นเสียงคลื่นกระทบฝั่งว่า

"จะมานั่งเศร้าอยู่ทำไม...

ตัวแก ไอ้มนุษย์ตัวกระจิ๊ด ไอ้มะเร็งของโลกใบนี้ เมื่อเทียบกับข้าแล้ว แกช่างกระจ้อยร่อย

ความทุกข์ของแกเล่า มันแสนจะกระจ้อยเข้าไปอีก รู้มั้ยเวลาที่เค้าอนุญาตให้แกอยู่บนโลก เมื่อเทียบกับเวลาของข้าแล้ว

มันสั้นยิ่งกว่าการกระพริบตา ตามเวลาที่แกคุ้นเคยอีก...

แกจงอย่าสำคัญว่าตัวแกมันใหญ่ และทุกข์ ซึ่งเป็นสมบัติของแกมันสำคัญ

ในเมื่อตัวแกมันแสนกระจอกงอกง่อย ทุกข์ของแกมันจะสำคัญ ยิ่งใหญ่ ขนาดให้แกมานั่งคร่ำครวญได้อย่างไร

แกควรจะสังวรไว้ในความเล็กจิ๋ว ความอ่อนแอ ความเปราะบาง ความไม่แน่นอน และความไม่สำคัญของแก

แล้วข้าก็ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมแกถึงชอบหาความทุกข์มาใส่ตัวกันนัก

พวกแกมันชอบยึดติด คิดว่าอะไรต่ออะไรที่แกได้มา จะเป็นของแกไปได้ตลอดกาล

โดยเฉพาะไอ้สิ่งที่พวกแกเรียกว่า ความรัก ที่แกยึดติดกับมันเป็นที่สุด ข้าก็สงสัยจริงๆว่าแกเข้าใจสิ่งนี้จริงๆหรือป่าว

ข้าเห็นพวกแกพยายามแต่จะไขว่คว้า ครอบครอง เอามันมาเป็นสมบัติ และยึดมันไว้กับตัว...

ข้าไม่รู้หรอกนะว่าแกทุกข์เรื่องอะไร เลยดั้นด้นมาหาข้า

แต่ข้าจะบอกอะไรให้อย่าง เมื่อเทียบความทุกข์ของแกกับประดามนุษย์ตัวอื่นๆแล้ว ทุกข์ของแกก็ยังคงเล็กจิ๋วเช่นกัน

ข้าเอาอะไรมาตัดสิน่ะเหรอ...

แกรู้มั้ยว่า ถ้าทุกข์ของแกแสนสาหัสจริง แกไม่มีเวลามานั่งมองข้า แล้วพยายามปั้นหน้าอย่างกับเป็นพระเอก(นางเอก) mv หรอก

ความทุกข์ ที่พอจะเรียกได้ว่าทุกข์จริงๆ นั้น มันทุกข์เกินกว่าที่แกจะมีเวลามานั่งคร่ำครวญอีก

แต่เอาเถอะ ข้าเข้าใจว่านอกจากการหลงตัวเองของพวกแกแล้ว ความอ่อนแอก็ยังเป็นคุณสัมบัติประจำตัวพวกแกด้วย

เพราะฉะนั้นแกจงเอาความทุกข์ของแกมาทิ้งให้ข้าไว้ ข้าสามารถกลืนกินไอ้ของกระจอกนี่ได้สบายๆ

...

...

เสร็จแล้ว จงรับพลังของข้าไป และต่อไปแกควรจะจัดการกับไอ้ทุกข์กระจอกของแกได้ด้วยตัวเองนะ

แต่ถ้ามีวันใดแกรู้สึกทุกข์จนจะขาดใจตายขึ้นมาอีก แกก็กลับมาหาข้าได้เสมอได้นะ เพราะยังไงข้าก็อดสงสารและช่วยพวกแกไม่ได้

เพราะแกก็เป็นส่วนหนึ่งของข้า แม้แกจะเป็นส่วนที่ไม่รักดีก็เถอะ

แต่ข้าเตือนไว้อย่างนะ

ถ้าแกมาหาข้า ในวันที่ข้าโบยตีสั่งสอนพวกแก เพื่อให้มนุษย์อย่างพวกแกเลิกจองหอง เลิกกร่าง

ให้พวกแกรู้ว่าไม่มีทางอยู่เหนือข้า ยิ่งใหญ่กว่าข้า เอาชนะข้าได้...

ข้าก็ช่วยอะไรไม่ได้นะ แกคงต้องเป็นหนึ่งในผู้ที่ถูกลงโทษ ในความผิดที่แกและพวกพ้องแกทำ

...

...

ดีขึ้นแล้วสินะ...ไอ้มนุษย์กระจอก

ลาก่อน แล้วอย่ารีบร้อนหาความทุกข์มาใส่ตัวมานักล่ะ"



****************************************

ถ้าในวันนี้เธอยังไม่มีใครเข้าใจ
ไม่เป็นไรให้ท้องทะเลช่วยปลอบ
ทะเลจะสวมกอด บอกลมช่วยพัดพาหาทางออก
ไม่มีใครรู้เรื่องราวของวันต่อๆไป
ให้เผื่อใจเอาไว้ เมื่อวันผันเปลี่ยน
ทุกเรื่องราวอย่าหวั่นไหว แก้ไขด้วยตัวเอง...

*****************************************




 

Create Date : 21 พฤษภาคม 2551
4 comments
Last Update : 21 พฤษภาคม 2551 20:55:51 น.
Counter : 3787 Pageviews.

 

อ้าว แอบมามีบล็อกที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่คะนี่

 

โดย: grappa IP: 58.9.187.26 3 มิถุนายน 2551 2:00:33 น.  

 

ไม่ได้ไปค้างานเพชะ คุชะ คราวนี้
เสียดายอยากฟังคุณมาโนช
มาอัพบล็อกเล่าให้ฟังสิคะ

 

โดย: grappa 7 มิถุนายน 2551 11:44:02 น.  

 

เพราะเหมือนกันนนะเพลงเค้าน่ารักดี

 

โดย: กา IP: 125.26.65.240 19 มิถุนายน 2552 11:09:15 น.  

 

เขียนดีมากค่ะ อ่านแล้วประทับใจ

 

โดย: นางมารร้าย IP: 110.164.27.247 3 ธันวาคม 2552 1:22:14 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


Chayo.k
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




:-)
[Add Chayo.k's blog to your web]