พอลงจากเครื่องบินที่ฮาวายได้กลิ่นดอกไม้คล้ายๆกับดอกมะลิ หรืออะไรก็จำไม่ได้ หอมจริงๆ เหมือนกับกลับมาเยือนบ้านเมืองเมืองนอน - ประเทศไทย

อากาศ ทะล ภูเขา คล้ายเมืองไทยมากเพราะเป็นเขตเมืองร้อน แต่ที่ต่างกันก็คืออาหารไม่เป็นเรื่องเลย ต้องไปกินพิซซ่า (ที่ผมทำเองได้ และทำอร่อยกว่า) หรือแฮมเบอรเกอร์  มีบางมื้อไปกิน อาหารฮาวาย กินได้ไม่อั้น พอกินได้ แต่ราคาแพงมากหัวละ ๓๐- ๔๐ เหรียญต่อคน  ที่ชอบอยู่อย่างเดียวคืออาหารบุฟเฟ่ญี่ปุน ราคาไม่แพง คงไม่เกิน ๒๐ เหรียญต่อคน

ไปดำน้ำดูปลาตามเกาะต่างๆ ก็สู้ไปดำน้ำที่เกาะเสม็ด หรือเกาะล้านเมืองไทยไม่ได้

ดำน้ำไปก็คิดถึงเมืองไทยไป คนเราถ้าได้เจอของสวยของงามที่สุดมาก่อนแล้ว พอเห็นสิ่งที่เป็นรอง ใจมันก็คิดว่าอย่างนั้นๆ อะไรๆก็สู้เมืองไทยไม่ได้ ต้องมีการเปรียบเทียบ

พอมีลูกมีเต้า มัวแต่ยุ่งกับลูก ไปรับไปส่ง พาไปเรียนเปียโน ไปว่ายน้ำ ไปเล่นเทนนิส ไปเล่นสเก็ตน้ำแข็ง ไปเล่นสกีที่ภูเขา ไปเรียนภาษาไทย ไปเรียนพิเศษ  คุณพูดมาเถอะ ผมทำมาทั้งนั้น 

ลืมภรรยาไปเลยครับ

สิ่งมหัศจรรย์เกิดขึ้น ปีนี้เอง ภรรยาพาผมไปเที่ยว เรือสำราญ (Princess Cruises) ไปเที่ยวอลาสก้า จัดการทุกอย่างให้หมด ผมมีหน้าที่อย่างเดียวที่ชอบ คือถ่ายรูป ใจมันก็คิดแบบเดิม ไปเที่ยวทะเล  ที่ไหนจะไปสนุกเท่าประเทศไทย นี่ขนาดเวลาผ่านมาแล้วร่วมสามสิบปี ยังไม่ยอมเปลี่ยนใจ

แต่ความจริงก็คือความจริง ภรรยามีความสุขมากๆ เพราะรูปภาพของเธอทุกรูปมีแต่รอยยิ้ม  พร้อมกับเสียงหัวเราะ  

ผมสันนิษฐานเอาเองว่า เนื่องจากการไปเที่ยวในเรือใหญ่ๆ  อาหารทุกมื้อรวมอยู่แล้ววันละ ๕๐ เหรียญ  คิดเสียว่ากินฟรีครับ  กินๆๆๆๆๆ กินเช้า กินกลางวัน กินเย็น  ซ้ำตอนเย็นต้องแต่งชุดสวยๆ เหมือนกับคุณไปงานแต่งงาน ต้องผูกไทค์  สาวๆชอบมาก เพราะเป็นโอกาสอันดีงาม ที่จะโชว์แหวนเพชร ตุ้มหู  ทุกคนมีความสุขครับ  ซ้ำพนักงานเสริฟเป็นคนไทย พูดไทยเสียอีกด้วย  ทุกวันมาถามผมกับภรรยาเสมอๆว่า จะทานอะไรวันนี้  ภรรยานี้ยิ้มแก้มปลิ เพราะทุกวันมีแต่ทำกับข้าวให้สามีทาน ตอนนี้มีคนทำให้ทานบ้าง มีความสุขมากๆ  สุขจริงๆ  วันสุดท้ายเธอไปบอกให้ทริปพนักงานคนไทยมากๆ เพราะ Make her happy จริงๆ

ถึงแม้จะหมดโปรโมชันแล้วก็จริง  พาภรรยาไปเที่ยวพักร้อนกันบ้างครับ  เอาอย่างที่ภรรยาไม่ต้องทำกับข้าว ไม่ต้องเตรียมของ  ไม่ต้องคิดไม่ต้องเตรียมอะไร  ตื่นมาก็กินเลย เสร็จแล้วก็พาเธอไปเที่ยว ให้เธอดูแหวนเพชรงามๆ  ถึงจะซื้อให้จริงๆ รับรองเธอไม่อยากได้หรอกครับ  

ผลเป็นอย่างไร ก็อย่างลืมเอามาเขียนเป็นวิทยาทานให้กับบรรดาสามีอย่างผม ที่วันหนึ่งๆ ไม่ทำอะไรนอกจากจะมัวแต่มาเสียเวลาเขียนบล๊อค ภรรยาตำหนิทุกวันว่ามานั่งอยู่หน้าคอมอยู่ได้  หัดทำงานถูบ้านเช็ดบ้านบ้างซิ พ่อคุณ พ่อมหาจำเริญ