|
ฝากนิยายหน่อยฮะ
//my.dek-d.com/pond/story/view.php?id=315699
ตามลิ้งค์นี้แหละฮะ อยากให้ลองอ่านดูแล้วถ้ายังไงจะเอามาลงในนี้อีกทีนะฮะ
Create Date : 08 กรกฎาคม 2550 | | |
Last Update : 8 กรกฎาคม 2550 18:06:06 น. |
Counter : 331 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
บทสุดท้ายของนิยายผม
นิยายตอนสุดท้ายถูกใส่ลงบนอินเตอร์เน็ตเว็บประจำไปเรียบร้อยแล้ว...
เลยมีบทสุดท้ายของนิยายมาฝากให้อ่านกัน
'ผมเป็นคนที่ไม่เคยทำตัวดีเลยตั้งแต่จำความได้ เคยแกล้ง เกเรและเย้าแหย่คนโน้นคนนี้อยู่บ่อยครั้ง แต่คงไม่ใหญ่พอเท่ากับครั้งที่ผมไปมีเรื่องกับเด็กต่างโรงเรียนจนต้องขึ้นโรงพัก แม่ผมตามไปประกันตัวให้เพราะอาจารย์ที่โรงเรียนไม่สนใจใยดีเหมือนโรงเรียนก่อน ผมถูกย้ายโรงเรียนในเวลาต่อมา จนได้มาอยู่ที่นี่ ผมมีเพื่อนสนิทอยู่ไม่น้อยแต่ก็ไม่ได้มากจนคนทั้งโรงเรียนรู้จัก แต่แล้ววันหนึ่งความคิดแปลกประหลาดก็ปรากฏเมื่อผมหันไปเห็นป้ายรับสมัครประธานนักเรียน ไม่นึกไม่ฝันมาก่อนเลยว่าคนอย่างผมจะได้คะแนนเสียงจากคนในโรงเรียนมากกว่าพวกเด็กนักเรียนเก่งๆอย่างที่ปีอื่นๆเคยเป็น ความรู้สึกดีใจส่องประกายทันทีที่ผมรู้ผล มีคนหลายคนเข้ามาแสดงความยินดีให้พร้อมๆกับที่ตัวผมก็ประกาศมั่นในความคิดว่าจะพัฒนาระดับจิตใจคนในนี้ให้ดีขึ้นไปพร้อมๆกับที่ผมจะเริ่มเปลี่ยนตัวเอง จนถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่รู้ว่าตัวผมนั้นเปลี่ยนไปมากแล้วสักแค่ไหน ผมรู้แค่ว่าผมเป็นที่รู้จักของคนในโรงเรียนทุกคน เป็นที่กล่าวขานกันว่าเป็นนักเรียนห้องบ๊วยคนแรกที่ได้มายืนอยู่ ณ จุดนี้ ผมดีใจที่ทุกคนคิดแบบนั้น เพราะตลอดเวลาผมกลับคิดว่าคนอื่นอาจจะมองว่าเด็กห้องบ๊วยอย่างผมไม่มีคุณภาพ ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากเรื่องชกต่อย คงต้องบอกขอบคุณบรรดาพี่น้องเพื่อนนักเรียนด้วยกันที่ทำให้ผมได้พิสูจน์ตัวเองว่าสิ่งที่คิดมันเป็นจริงได้ถ้าเราคิดจะลงมือทำ ไม่ใช่แค่เรื่องประธานนักเรียนเท่านั้นที่ผมรู้สึกดีใจ แม้แต่เรื่องเรียนผมก็ดีใจครับ ผมพึ่งรู้แท้ในความขยันก็วันที่ได้เข้าเรียนครบทุกวิชาเป็นวันแรก ไม่คิดว่าอาจารย์ที่เข้าสอนทุกคนจะทำหน้าตกใจที่เห็นผมมานั่งหน้าเสร่ออยู่ตรงนั้น แต่ทุกคนกลับอ้าปากบอกผมเป็นเสียงเดียวกันว่าดีใจที่เห็นผมขึ้นมาเรียนจริงๆ ผมรู้ว่าเพราะผมชอบเกเรียน การเรียนของผมและเพื่อนอีกคนจึงล่าช้าไปกว่าคนอื่นๆ หนังสือจึงเป็นสิ่งเดียวที่ผมต้องตีสนิทด้วยในช่วงใกล้สอบแบบนี้และมันก็ได้ผลเพราะความตั้งใจที่จะอ่านมัน แต่คงจะได้ผลยิ่งกว่านี้ถ้าผมอ่านภาษาไทยมาให้มากพอ คืนวันสุดท้ายก่อนสอบผมมีเรื่องทำให้แม่ต้องน้อยใจ เพราะความตั้งอกตั้งใจอ่านไอ้เจ้าหนังสือนี่ บางครั้งมันก็ทำให้ผมรู้สึกว่าช่างน่าเบื่อเสียจริงที่ต้องเอาเวลาทั้งวันมาทิ้งไว้ที่มัน แต่พอเมื่อวานมันกลับทำให้ผมคิดว่าบางทีมันก็เป็นเครื่องมือกระชับความสัมพันธ์ได้ดีเยี่ยมเลยทีเดียว แม่นั่งอ่านหนังสือเป็นเพื่อนผม ทั้งๆที่แม่ไม่จำเป็นต้องทำก็ได้ แต่แม่ก็ทำ และยังแบ่งปันความรู้มาให้ผมอย่างน่าแปลกใจ แม่จำมันได้ดียิ่งกว่าผมเสียอีกนะ เมื่อคืนผมจึงมีแม่เป็นครูจำเป็นให้แบบฟรีๆไปเลย อยากร้องตะโกนบอกให้ดังๆว่า...ผมรักแม่สุดหัวใจ ชีวิตของผมมันก็มีแค่นี้ล่ะมั้งครับ มีแม่ที่รัก มีเพื่อนสนิทและมีใครอีกคนที่สำคัญ ความตั้งใจมันสามารถบันดาลสิ่งที่ต้องการได้จริงๆ ชีวิตที่ผ่านมามันทำให้ผมได้เรียนรู้สิ่งที่ไม่เคยได้รู้มากมาย ความรักที่ไม่เคยได้ในเมื่อก่อนแต่ตอนนี้ผมกลับมีมันอยู่ในใจอย่างเต็มเปี่ยม เพื่อนพ้องที่รักกันในวันวานวันนี้กลับรักกันมากขึ้นกว่าเก่า นี่ก็เป็นเหตุผลของชีวิตของผมล่ะครับ ชีวิตที่อยู่ด้วยเหตุผล ความรักและความตั้งใจ'
Create Date : 09 มิถุนายน 2550 | | |
Last Update : 9 มิถุนายน 2550 20:18:57 น. |
Counter : 158 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
| |
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
[[ง่ายๆ อะไรก็ได้ ไม่โดนจับเป็นพอ]]
...ที่ผ่านมาทำไมไม่บอก...
ทุกอย่างมันเริ่มต้นที่ 'บ้า' เพราะคนปกติธรรมดาไม่สามารถทำได้...บ้าเข้าไว้ แล้วอะไรๆจะดีเอง
|
|
|
|
|
|
|