กันยายน 2559

ตอนนี้อยู่นิวซีแลนด์มาก็เกือบจะครบปีละ (อีกแค่ 12 วัน) อยากกลับบ้านมาก ตอนแรกก็ว่าจะกลับเลย ไม่ต่อวีซ่าอีก 3 เดือนละ ทำไปทำมา ดันไปต่อวีซ่า แล้วนี่ก็ยังไม่ได้ใช่วีซ่า 3 เดือนนั้นเลย ดันกำลังจะต่อวีซ่าทำงานอีก คือไม่ได้อยากอยู่ต่อสักเท่าไหร่ อายุก็ไม่ใช่น้อยๆ แล้ว ยิ่งกลับช้าเท่าไหร่ ก็ยิ่งหางานยากขึ้น แต่อยู่ๆ ตอนนั้นก็เปลี่ยนใจไปบอกหัวหน้าว่า อยู่ต่อก็ได้ อาจเป็นเพราะ พอใกล้ต้องกลับจริงๆ มันใจแป้ว แล้วคิดว่าคงจะยากที่จะได้กลับมาที่นิวนี้อีกครั้ง เลยขออยู่ต่ออีกสักหน่อยก็แล้วกัน ฮ่าๆ แล้วตอนนั้นก็ดันมีเพื่อนอยู่ต่อทั้งนั้นเลยด้วย ไม่เจอแบบ กลับบ้านกันเถอะๆ แล้วตอนนี้ก็เป็นแบบว่า ไม่อยากอยู่ละ (ยังไม่ทันยื่นวีซ่าเลย) แต่บอกเค้าไปแล้วอ่ะ

เรื่องของเรื่อง ช่วงนี้ก็ไม่ค่อยสบายใจ เราก็รู้นะว่าเราเป็นคนยังไง คิดว่ารู้ แต่เพื่อนที่เราไว้ใจ ทั้งๆ ที่เคยโดนหลอกมาแล้วครั้งนึง ก็ยังไม่เข็ด ดันทำตัวเหมือน ถามอะไรเราไปทุกอย่างก่อนจะขออะไรของเรา หรือมันก็ถูกแล้วที่เค้าถาม ? แต่เราก็ว่ามันเยอะไปมั้ย คือคนนี้นะ ไม่ต้องขอก็ยกให้ แต่พอเจอแบบนี้ก็เฟลตัวเอง ว่าเราดูเป็นคนแบบไหนหรอ แต่คนที่อยากให้รู้สึกบ้าง กลับไม่เคยรู้สึก แล้ววันนี้ก็โกหกเราอีกเรื่องเพื่อนเค้าที่เราเจอ บอกเราว่าเค้าแค่มาเที่ยว แต่จริงๆ เค้าก็ทำงานอยู่ที่นี่เหมือนกัน ทำไมต้องโกหกกันด้วย เรื่องแค่นี้ หวงเพื่อนมากหรอ ไม่เข้าใจ เพื่อนเรา เราแนะนำให้หมด แถมดึงเพื่อนเราไปหมด แต่เพื่อนตัวเองไม่เคยแนะนำเลย มีแต่กีดกัน นี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกด้วย เราเหนื่อยใจนะ ถ้าอยู่แบบนี้ เชิญไปอยู่ด้วยกันตามสบาย เราอยู่คนเดียวก็ได้ นี่คงเป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ทำให้อยากกลับบ้าน ถ้าต้องทนอยู่แบบนี้ ในที่ที่ไม่สบายใจ จะทนอยู่ไปเพื่ออะไร

เรารู้นะ ว่าเราเป็นคนคิดมาก แต่ก็ไม่ต้องทำเหมือนเราเป็นคนขี้อิจฉาได้มั้ย ลึกๆ ใช่อาจมีบ้าง แต่เราก็มีเหตุผลที่จะเข้าใจว่าทำไมใครถึงทำอะไรแบบนี้ และก็มีอีกหลายๆ อย่างที่เรายังไม่เข้าใจโลกนี้

คืนนี้พอก่อนเน๊อะ ไปนอนละ นี่ก็เที่ยงคืนสี่สิบ พรุ่งนี้ต้องเดินทางไกลอีก

สู้ๆ นะตัวเรา :D