- Let's Me 'Sea' -
และแล้วผมก็ได้ไปทะเล คิดมานานแล้วครับว่าอยากไป ปิดเทอมนี้ผมเองก็ยังไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย พอได้กล้องมาใหม่ ยิ่งทำให้อยากแล่ดไปถ่ายรูป ว่าแล้วก็เข้าไปในห้อง Blue Planet ตระเวนดูไปทั่วว่าจะไปที่ไหนดี ผมเน้นถูก + สงบ แล้วก็มาเจอที่ครัวชมวาฬ ประจวบนี่แหละ ตอนแรกคิดอยู่ว่าจะไปคนเดียว คิดไปคิดมามันจะเปลี่ยวไปไหมเนี่ย ไอ้อ๊อฟ (รี) ก็ดันโทรมาพอดี เลยลองชวน ไอ้นี่ชวนไปไหนก็ไปหมด (ปฎิเสธกรูมั่งก็ได้นะ) มันก็บอกว่าให้ผมโทรไปชวนคนอื่นด้วย ตอนนั้นผมโทรไปจองแล้ว 1 ห้อง คืนละ 500 บาทอยู่ได้ 3 คน (ถูกเนอะ) ผมก็เลยโทรไปชวนไอ้บอย มันก็บอกว่าจะไป แต่จะพาแฟนไปด้วย ผมก็ย้ำแล้วย้ำอีกไอ้ตอนที่โทรไปหามัน "มึงไปแน่ ๆ นะ""เออ...ชัวร์""แน่ ๆ นะมึง กูจะได้โทรไปจองห้อง""เออ...กูไปอยู่แล้ว" พอมันว่าอย่างนั้นไอ้เราก็โทรไปจองเพิ่มอีกห้องนึง พอใกล้วันจะไป มันก็โทรมา "ฮัลโหล""ฮัลโหล..อาร์มหรอ (เสียงอ่อยมาเชียว)" ไอ้นี่ผมจะรู้แกวมันถ้าเสียงอ่อยแบบเนี้ย มันต้องมีอะไรซักอย่างแน่"เป็นเหี้-ไรวะ เสียงอ่อยเชียว" "เปล่า ๆ อาร์ม คือกูกับน้องแพร (แฟนมัน) ไม่มีตังค์ว่ะ ตังค์ออกสิ้นเดือน มึงไปวันที่ 31 สิ""ไปได้ไงล่ะ กูโทรไปจองห้องมาแล้ว""เฮ้ย..ขอโทษทีว่ะ กูไม่มีตังค์จริง ๆ""เออ ๆ ไม่เป็นไร" บอกมันไปว่าไม่เป็นไร แต่ในใจ "แสดดดดดดดด...กูว่าแล้วมันต้องเป็นแบบนี้ ไหนมึงบอกจะไปชัวร์ ๆ ไง กูก็อุตส่าห์ย้ำแล้วย้ำอีกว่าไปแน่นะ มึงก็บอกจะไปชัวร์ แล้วมึงก็ไม่ไป กูโทรไปจองห้องแล้วนะ..." (ด่าเป็นชุด ) แล้วผมก็ต้องโทรไป cancel ห้องที่จองไว้ แต่เจ้าของร้านเค้าก็ใจดีมั่ก ๆ เลย บอกว่าไม่เป็นไร ไม่รู้ในใจจะคิดเหมือนผมรึเปล่า ผมโทรไปจองวันอาทิตย์ที่ 28 ซึ่งวันเสาร์ก็ต้องไปงานซาน มิเกล มิวสิคเฟสที่สวนลุมไนท์ หลังจากงานเลิกไอ้อ๊อฟ (รี) ก็มานอนที่หอผม กลับมาถึงหอก็เที่ยงคืนแระ พรุ่งนี้ต้องออกแต่เช้า รีบนอน ๆ แต่นอนยังไงก็ไม่หลับอ่ะ รึว่าจะไม่คุ้น เพราะปกติไม่เคยเปิดแอร์ที่ห้องเลย วันนี้ไอ้อ๊อฟ (รี) มานอนด้วยเลยเปิด ปกติถ้าร้อน ๆ ก็จะลุกขึ้นไปอาบน้ำ แล้วทาแป้งเย็น 55+ (ประหยัดสุดริด) กว่าจะหลับได้ก็ตอนก่อนจะตื่นสักแป๊บนึง (จะนอนทำไมเนี่ย ) ตื่นขึ้นมาตอนตี 5 รีบอาบน้ำ ออกจากหอตอนประมาณตี 5 ครึ่ง ไอ้เราก็ไม่รู้จะนั่งรถอะไรไปขนส่งสายใต้ ว่าแล้วก็ขึ้น Taxi ไป ไปถึงก็เสียไป 100 กว่าบาท ผมไม่เคยมาที่นี่ก่อนเลย พอลงจากรถก็จะมีคนเดินมาหาถึง Taxi เลย ถามว่าจะไปไหน ผมก็บอกว่าจะไปบ่อนอก เค้าก็พาเดินไปยันรถเลย (ดีจัง ไม่ต้องเดินหารถ ) พอขึ้นรถกรุงเทพ - ประจวบไปก็ทำใจอยู่แล้วว่ากว่าจะถึงมันต้องนานแน่นอน แล้วมันก็นานจริง ๆ แสดดดด 5 ชม.กว่า!! กว่าจะไปถึง นั่งหลังขดหลังแข็งกันเลยทีเดียว พอไปถึงที่ก็เอาของไปเก็บที่ห้อง แล้วก็ออกมากินข้าว ไอ้เราก็กะว่าจะไปกินอาหารหลาย ๆ อย่าง สรุป ต้องกินอาหารจานเดียว เพราะเงินที่เตรียมไป ต้องเอาไปให้ไอ้อ๊อฟยืมพันนึง อดกินอาหารอร่อย ๆ เลยกรู แต่อาหารที่นั่นอร่อยมากนะครับ อยู่ที่นั่น 3 มื้อนี่ กินอาหารจานเดียวตลอดเลย มื้อสุดท้ายผมสั่ง ข้าวผัดรวมมิตร เจ้าของร้านก็ผัดให้เยอะมาก ประมาณว่ากินกันได้ 3 คนเลย (จริง ๆ นะ ไม่ได้โม้!!) ผมกินไปครึ่งจานก็อิ่มแล้วอ่ะ แต่ก็ต้องทานจนหมดเพราะเสียดายของ ได้กุ้ง ปลาหมึก และเนื้อปูใหญ่และเยอะมาก จานละ 50 เอง (คุ้มมาก) พอกินข้าวเสร็จก็ไม่รู้จะทำอะไร เลยกลับมานอนที่ห้อง เอาหมอนออกมานอนหน้าบ้านกัน 2 คน ลมเย็นมั่ก ๆ ผมนอนไปได้ตื่นนึงก็ออกมานั่งตรงศาลา (คนเศร้า) คนเดียว ไอ้อ๊อฟมันยังนอนอยู่เลย พอมานั่งปุ๊บมันก็เหงาจริง ๆ นะ เหงาจนอยากจะร้องไห้เลย ว่าแล้ว น้ำตามันก็ไหลออกมาเอง ทะเลที่นี่สงบจริง ๆ ครับ มองออกไปจากศาลานี่ไม่เห็นใครเลย นอกจากหาดทราย ทะเลและก็ผืนฟ้ากว้าง พอถึงซัก 4 โมงเย็นก็เอากล้องออกมาถ่ายรูป ถ่ายได้ซักพักเมฆก็ครึ้มมาแต่ไกลเลย ฝนตกแน่ ๆ คืนนี้ ผมก็รีบไปกินข้าวแล้วก็เดินไปหาซื้อเหล้ามานั่งกินกันตอนกลางคืน ในร้านราคาจะแพงหน่อย (แต่ก็ถือว่าถูกกว่าที่เที่ยวอื่นอยู่มาก) ว่าแล้วก็เดินไปร้านค้าแถวนั้นได้แสงโสมมากลมนึง โซดา 6 ขวด และน้ำแข็งเปล่าอีก 2 ถุงพร้อมด้วยขนมขบเขี้ยว ฟ้ามืดเร็วมากเลยครับ ฝนก็ตกด้วย ตอนนั้นไม่ได้ดูโทรศัพท์ว่ากี่โมงแล้ว นั่งกินไปซักพักหันมามองโทรศัพท์ ไรวะ เพิ่งจะ 6 โมงครึ่งเอง ฟ้ามืดเชียว พอเริ่มเมา ไอ้อ๊อฟ (รี) ก็เริ่มเลื้อย คืนที่ไปอยู่จะมีบ้านผม กับอีกบ้านนึงเท่านั้นที่ครัวชมวาฬ ตอนแรกกะว่าจะไปยืมไฟฉายพี่อีกบ้านนึงไปเดินส่องเล่นชายหาด สุดท้ายก็ไม่ได้ยืม ไปนั่งคุยกันที่บ้านพี่เค้า พี่เค้านั่งกินแบล็ค (คนละชั้นกันเลย) อยู่กับเมีย ไอ้อ๊อฟ (รี) แม่งก็พร่ำไปทั่ว ไม่เคยเห็นแม่งรั่วอย่างนี้เลย ปกติแม่งจะคอแข็งมาก แดรกเบียร์ทุกวัน แต่วันนี้ดูท่าแล้วจะไม่ไหว ถ้าไปคนเดียวผมก็คงไม่กล้าไปคุยกับพี่เขาหรอก ผมสันโดษ คงนั่งกินคนเดียวมากกว่า นั่งคุยกันสักพัก ไอ้อ๊อฟ (รี) ก็ขอตัวไปฉี่ที่ห้อง แม่งไปนานมาก ผมเลยบอกพี่เค้าเดี๋ยวขอตัวไปดูเพื่อนก่อน ไปถึงแม่งอาบน้ำนอนแระ (แสดดด ทิ้งกูไว้บ้านพี่เค้า จะกลับมานอนก็ไม่บอก) ผมก็อาบน้ำนอนเลย ตอนนอนนี่ได้ยินเสียงคลื่นด้วย แล้วก็ตั้งโทรศัพท์ให้ปลุกตี 5 ครึ่ง จะออกมาถ่ายรูปพระอาทิตย์ตอนเช้า พอได้ยินเสียงปลุกก็แย้มม่านดูที่หน้าต่าง พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้น นอนอีกแป๊บนึง ดูใหม่ อ้าว..จะขึ้นแล้ว ผมก็รีบหยิบกล้องออกไปข้างนอกห้อง แต่พระอาทิตย์ขึ้นไกลจากที่พักมาก ๆ อ่ะ ประมาณว่าอยู่ข้างหน้าที่พักประมาณ 20 องศาแต่ระยะทางนี่ไกลมั่ก ๆ ผมก็เดินเลียบชายหาดไปเรื่อย ๆ เดินไปประมาณ 18 ล้านไมล์กว่าจะไปเจอเรือลำแรกมาประกอบฉาก แล้วก็ถ่ายเล่นกับเรือลำนั้นซะหลายรูป พระอาทิตย์นี่ขึ้นเร็วจริง ๆ แป๊บเดียวเองแดดก็ร้อนแระ ผมก็เดินกลับห้องซึ่งไกลจากที่ยืนอยู่มั่ก ๆ ไปถึงไอ้อ๊อฟ (รี) แม่งยังไม่ตื่นเลย ผมจะกลับไปนอนก็นอนไม่หลับแระ ว่าแล้วก็มานั่งเล่นตรงศาลาสักพัก ประมาณ 10 โมงก็กลับไปอาบน้ำเตรียมเช็คเอาท์ หลังจากกินข้าวเสร็จก็ได้หลายชายเจ้าของร้านขี่มอไซค์ไปส่งที่แยกบ่อนอก พี่เค้าบอกว่าถ้ามาทีหลังให้โทรเข้าร้านให้เขาไปรับก็ได้ เพราะขามาผมเสียค่ามอไซค์ไปคนละ 30 บาท ผมก็ชวนพี่เค้าคุยไปเรื่อย เห็นว่าช่วงเดือนกรกฎาจะมีวาฬมาขึ้น ผมเองก็อยากไปนะ แต่อีกเดือนเดียวเองอ่ะ จะมีตังค์ไหมเนี่ย แล้วช่วงเวลาแห่งความสุขก็หมดลง หลังจากนั้นก็มานั่งรอรถทัวร์ ได้ขึ้นรถตอน 11 โมง กว่าจะมาถึงขนส่งสายใต้ก็ 4 โมงกว่า นั่งตูดชากันไปเลย และกว่าจะถึงหอก็ปาไป 6 โมงแล้ว ถึงหอก็กินข้าว อาบน้ำนอนเลย ล้ามาก ๆ พอหยิบกล้องออกมาดูรูปที่ถ่ายไว้ มันก็มีความสุขนะ กี่ปีแล้วนะที่ผมไม่ได้ไปเที่ยวทะเล (ถ้าไม่รวมตอนรับน้อง) กี่ปีแล้วนะที่ผมไม่ได้เห็นท้องฟ้ากว้างขนาดนี้ เราคงจะได้เจอกันอีกแน่...ครัวชมวาฬ
)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แล้วก็ต้องบอกว่า.............
รูปสวยมากๆเลย..........