ก้าว เดือนกึ่ง จ๊าบบ วันนี้คุณแม่กะปะป๊าพาหมูน้อยโชกุนไปหาคุณหมอ จิงๆ ผมต้องไปฉีดวัคซีนตั้งแต่วันที่ 25 พฤษภา แล้ว แต่ปะป๊าไปต่างประเทศ  ก้อเลยต้องเลื่อนมาเป็นวันที่ 8 มิถุนา แทนวัยรุ่นเซ็งเลย เข้าไปหาลุงหมอ (วันนี้ป้าหมอติดธุระผมเลยต้องไปหาลุงหมอแทน) ไปถึงผมก้อไม่รอช้า ยกมือสวัสดีคั๊บ พร้อมทั้งแลบลิ้น ให้ลุงหมอทันทีลุงหมอก้อตรวจหัวใจจับโน่นจับนี่ผม แล้วบอกว่าโอเคคั๊บถามเรื่องดอกไม้ผม จุนแม่รีบบอกว่า 6 ซี่แล้วค่ะ แล้วจะให้อมฟลูออไรด์ได้หรือยังค่ะลุงหมอบอกว่าให้ตอน 1 ขวบดีกว่าตอนนี้เอาผ้าชุบน้ำเช็ดหลังมื้อนมก้อพอ......... จากนั้นผมโดนขึ้นเขียง เฮ่ยขึ้นเตียง ลุงหมอเอาพี่โดเรมอนมาให้ผมเล่น แล้วมันก้อเจ็บจี๊ด ผมร้องเสียงดัง แง แงจากนั้นผมก้อยิ้ม ก้อเล่นได้เหมือนเดิม (ผมเก่งไหมคั๊บ แม่ แม่)...... ลืมบอกไปครั๊บว่าตอนนี้ (9 เดือน 12 วัน) น้ำหนักผม 9.6 กิโลกรัม คิคิ อีก 1 ขีดผมก้อจะเข้าไปที่เกณฑ์น้ำหนักเกินมาตราฐานแย้ว สูง 75 เซนติเมตร อันนี้ก้อเหมือนกัน ลุงหมอบอกว่าส่วนสูงผมเท่ากับเด็ก 1 ขวบเลยนะ พัฒนาการ 9 เดือน 12 วันของหมูน้อยโชกุน เริ่มจาก คลาน 2-3 ครั้ง เพื่อจะไปเอาสิ่งของที่ต้องการถ้าโชกุนยังเอื้อมไม่ถึงเค้าจะใช้วิธี ยืดมือให้สุดๆไปเลย แต่ยังไม่ถึงของเล่น คราวนี้จะยกก้นยกมือขึ้นทำท่าเตรียมพร้อม แต่ไม่ได้คลานนะกระโจนไปเอาของทันที(โห้ คิดได้ไงเนี่ยลูกแม่)และคลานได้อย่างคล่องตอน 9 เดือนคั๊บลุกขึ้นเองจากการนอนอยู่ที่เปลเปลี่ยนมาเป็นท่ายืนเกาะเองได้เริ่มที่จะเกาะเดินตามโชฟา แต่ยังได้ไม่กี่ก้าว ก้อจะหยุดเพื่อเล่นและจะซ่าส์มากจะชอบยืนๆแล้วปล่อยมือข้างเดียว และสองข้าง แม่ต้องคอยลุ้นประคองหลังไว้ตลอดเล๊ย....... เจ้าตัวยุ่งแม่อุ้มอยู่.... คุณชายจะไม่ยอมอยู่เฉย อุ้งเท้าน้อยๆ จะถีบ ถีบ ปีนป่าย เริ่มจากพุงแม่ นมแม่ เฮ่ยย เล่นเอาอีฉานเจ็บไปหมดแย๊ววว เจ้าลูกหมูพร้อมกับโหนตัวเอง ถ้าเห็นสิ่งของที่อยากได้เข้าใจนะคร๊าบบบ.....ถ้าบอกว่าจะไปเที่ยวแล้วนะ ไปกับแม่เป่า โชกุนจะรีบยกมือสองมือให้อุ้ม และยกมือขึ้นทำท่าจะให้พาไปเที่ยวและเมื่ออยู่ในท่าอุ้มแล้วทันทีเลยครับ แม่....... โชกุนจะกลายเป็นจอมบ่งการทันที ยกมือและนิ้วป้อมๆ ชี้ๆ จะไปโน่นจะไปนี่อ่ะแม่พูดคำว่า อ่ำและ หม่ำ ได้ชัดเจน(แหมม เวลาจะกินเนี่ยพูดคล่องเชียวนะครับลูก ) พร้อมทั้งส่งภาษาต่างดาว คุยได้คนเดียว (ส่งสัยว่าจะอยากคุยแล้วใช่ไหมคร๊าบ) นั่งเล่นของเล่นคนเดียวได้แต่ไม่นานพอเบื่อจะเริ่มมองหาแม่อยู่ไหน ปะป๊าอยู่ไหนถึงแม้ว่าจะส่งเสียงเรียกบอกว่า โชกุนคั๊บแม่อยู่นี่คั๊บ ก้อยังไม่วายแหกกปากก ร้องคือต้องรีบเดินไปเพื่อนั่งเล่นกับเค้า นั่นแหละถึงจะหยุดร้อง แล้วเริ่มเล่นของเล่นต่อ(แหมม แม่ก้ออยากจะแว๊บไปทำงานบ้านมั้งจิครั๊บลูก) สดๆ ร้อนๆ เลย เมื่อาทิตย์ที่ผ่ามมานี่เอง โชกุนหมูน้อยของแม่ ยกมือเล็กๆ สวัสดีคั๊บบ๊ายๆ และส่งจูบและตรบมือ แป๊ะ แป๊ะ ตามจังหวะเพลง ได้แย๊ว เย้ๆๆขอบอกว่าภาษากาย แบบนี้ประทับใจแม่มาก เก่งจิ๊งๆ ครั๊บ ลูกชายแม่ แรงบันดาลใจทำให้ chatcha ต้อง Post เพลงนี้ขึ้นมา : คุณวอเตอร์ ลี คุณพ่อที่มีหัวใจไม่ยอมแพ้ ที่มาเพลง : Beautiful boy - John Lennon He's on the run and your daddy's here Beautiful , beautiful , beautiful Beautiful boy Beautiful , beautiful , beautiful Beautiful boy Before you go to sleep , Say a little prayer Every day in every way , It's getting better and better Beautiful , beautiful , beautiful Beautiful boy Beautiful , beautiful , beautiful Beautiful boy Out on the ocean sailing away I can hardly wait , To see you come awake But I guess we'll both just have to be patient 'Cause it's a long way to go , hard row to hold Yes it's a long way to go , but in the meantime Before you cross the street , Take my hand Life is what happens to you While you're busy making other plans Beautiful , beautiful , beautiful Beautiful boy Beautiful , beautiful ,beautiful Beautiful boy Before you go to sleep , Say a little prayer Every day in every way , It's getting better and better Beautiful , beautiful , beautiful Beautiful boy   Create Date : 21 พฤษภาคม 2551     Last Update : 18 กันยายน 2552 19:25:12 น. Counter : 652 Pageviews.   2 comment Share Tweet

8 เดือนแล้วจ๊าบบ พัฒนาการด้านต่างๆ ตอนนี้ @ คืบหน้าคืบหลัง โก่งก้น ยกแขน (กระโดด เหมือน กบ) แต่ไม่ยอมที่จะคลานซะกะที และที่หมูน้อยโชกุนชอบมาก เวลาที่จะไปไหนตอนนี้ เรียนรู้เองว่ากลิ้งตัวไปได้ คุณเค้าก้อจะกลิ้งๆ ม้วนๆ ทันที @ @ ชอบเล่นน้ำลาย บรื้นปากเอง เวลาที่นั่งอยู่บนรถ น้ำลายเต็มปาเย้ย ..... บรื้น บรื่น @ @ นั่งเล่นของเล่นเองได้ เกือบ 100% แต่ก้อยังไม่วางใจยังต้องเอาหมอนมาวางข้าง (กันพลาด) @ @ ยังคุยภาษาต่างดาวกับแม่เหมือนเดิม อู้ๆ โฮ่ย เฮ่ย ประมาณเนี่ย แต่ว่าร้องไห้เนี่ยน่าตีสุดๆ เสียงดัง โฮ้ๆ ลั่นบ้านเลย @ @ จดจำชื่อตัวเองได้เวลาที่เรียก โชกุน โชกุน จะหันมาแล้วมองคนที่เรียกทันที .....ถ้ามีคนมาทำมือจะอุ้มโชกุนจะรีบเอามือสองมือให้ พร้อมขาที่ถีบออกดิ๊กๆๆ ทำท่าจะไปๆๆ อ่ะ..... เริ่มเรียนรู้ต่อว่าคนที่ยืนจะพาเค้าไปเที่ยวได้มากกว่าคนที่นั่ง ดังนั้น ถ้าให้เค้าเลือกโชกุนจะเลือกคนที่ยืน และเลือกคนที่ตัวอยู่นอกบ้าน นั้นแสดงว่าถ้าคนนั้นอุ้ม ฉันได้ไปเที่ยวแน่ แน่ @ @ ทานน้อยลงทั้งนมและอาหารเสริม ส่วนใหญ่จะห่วงเล่นซะมากกว่า ตอนนี้เริ่มที่จะปรับเปลี่ยนนมโดยผสมนมสูตร 2 ใส่ไปในสูตร 1 ให้ด้วย @ @ ใช้มือจับหยิบ ของได้เอง ทั้งสองมือ ต้องระวังเวลาเอาไปเดินตามห้างไม่งั้นถุงขนมอาจจะติดมือมาได้ (ตั้งแต่เมื่ไรไม่รู้ หุหุ) ฮั่นแน่ ที่ลืมไม่ได้คือพัฒนาการการใช้นิ้วมือน้อยๆ ที่เริ่มจะเล่นกับเราทั้งดึงผม ทั้งจิกหน้าแม่กับปะป๊า จนปะป๊าได้แผลตรงปากเลือดซิบๆ เลยคราวนี้ @ @ ฟันขึ้น 4 ซี่ ข้างบน 2 ซี่ (ขึ้นตอน 7 เดือน) ข้างล่าง 2 ซี่ (ขึ้นตอน 6 เดือนครึ่ง)ทำให้เริ่มที่จะชอบเคี้ยว หงิบ หงั๊บ ๆ เวลาเห็นคนอื่นกินอะไร ตาก้อจะมองไปที่สิ่งนั้น จากนั้นก้อจะทำปากมุบหมิบๆ พร้อมทั้งกลืนน้ำลายไปด้วย (มองลูกแล้วพูดกับลูกตลอดเวลา อย่าทำแบบนั้นโชกุน มันเหมือนเด็กตละกะอ่ะลูก อายเค้า อายเค้า เห๊อะๆๆ) @ ------------------------------------------------------------------------- วันนี้แม่พาโชกุนไปเที่ยวที่ จ.กาญจบุรี ปะป๊าบอกว่าอยากไปเช่าพรประทานเพื่อไปไว้ที่วัด จ.สระบุรี เนื่องจากทางวัดนั้น ไม่มีพระประทานให้ประชาชนได้กราบไหว้บูชา และตอนนี้ก้อกำลังที่จะสร้างศาลา ....แต่พอดีมีเพื่อนปะป๊าเค้าแนะนำมาให้ลองไปที่นี้ดู สถานที่โชกุนไปไม่ใช่วัดนะครั๊บ แต่เป็นเป็นสถานที่บูรณะพระที่ผุพังให้กลับมาสง่าและงดงาม ได้เหมือนเดิม ซึ่งพระที่จะขอนำไปประดิษฐานที่วัดอื่น จะต้องมาดำเนินการทำหนังสือเพื่อขอจองคิวให้จัดทำ .... หลังจากเสร็จสิ้นแล้วก้อนำเงินมาบริจาค อันนี้แล้วแต่ศรัธธา ปะป๊าบอกว่าเราได้ทำบุญ 2 ต่อ คือ 1. เงินที่มาบริจาคให้ที้ก้อเหมือนให้ท่านนำไปต่อยอดในการทีจะสร้างพระองค์อื่นๆ ต่อไป 2. พระที่เรานำไปให้วัดที่ขาดแคลน ถือเป็นเสมือนการทำบุญครั้งยิ่งใหญ่เพราะพระประทานเป็นสิ่งที่ไว้สำหรับกราบไว้บูชา ดีกว่าการที่เราเอาเงินไปเช่าซื้อตามร้านขายพระทั่วไปนั้นแรกว่าการทำบุญทางเดียว โชกุนเลยได้มีโอกาส เป็นผู้ติดสอยห้อยตามแม่กับปะป๊าไป ตั้งแต่กรุงเทพ จนไปถึง กาญจนบุรี ฝนตกไปตลอดทางเลย ที่สถานที่บูรณพระ ถึงฝนจะตกแต่อากาศอบอ้าวค่อนข้างร้อนแล้วก้อไม่มีพัดลม โชกุนเลยค่อนข้างจะหงุดหงิด .......... ตามที่ตั้งโปรแกรมเอาไว้ซะยาวววเลยปรากฎว่า วันที่ 11 โชกุนมีไข้ ตัวรุ่มรุ่ม ตอนแรกกะว่าเช้าวันที่ 12 เมษายน จะไปบริจาคเลือดที่กาชาด กับปะ ป๊า แต่แล้วก็อดเพราะปะป๊าบอกว่าให้ลูกนอนอยู่บ้านย่าดีกว่า บ่ายของวันที่ 13 เมษายน เริ่มอาการดีขึ้น แม่เลยพาไปเที่ยวบ้านคุณน้าที่แถววัชรพล หึหึ ไปแอบเล่นของเล่นของพี่พี่เค้าอ่ะครับ วันที่ 14 เมษา ไปทำบุญเริ่มที่วัดระฆัง (ไหว้หลวงพ่อโต) คนเยอะมากๆ แล้วอากาศก้อร้อนสุดๆ ไปเล๊ย นั่งเรือที่ท่าช้าง ข้ามไปฝั่งวัดพระแก้ว ปะป๊าอุ้มโชกุนเดินๆ ฝ่าทั้งฝูงคน แล้วก็แดดร้อนๆ ขนาดว่าแม่ก้อกางร่มให้ตลอด แต่มันก้อยังร้อนอยู่ดี อ่ะครั๊บ ยังไงโชกุนก้อยังยิ้ม สู้ต๊ายย วันที่ 15-16 เมษา ก้อไม่ได้ป่ายย พัทยาอย่างที่ตั้งใจไว้ เพราะแม่บอกว่าโชกุนพึ่งจะฟื้นไข้ อย่าพึ่งเอาไปลงน้ำเลย งั้นเราเปลี่ยนแผนเอาแค่ไปเดินเที่ยวตากแอร์ที่ห้างกันดีก๋า เลยสรุปไป shop ที่ห้างแฟชั่นไอซ์แลนด์ในวันที่ 15 และห้างซีคอนสแควร์ ในวันที่ 16 แฮะๆ จบทริปสงกรานต์ ด้วยปากานละฉะนี้   Create Date : 17 เมษายน 2551     Last Update : 22 พฤศจิกายน 2551 10:45:06 น. Counter : 351 Pageviews.   4 comment Share Tweet

หกเดือนผ่านไป ไวเหมือนโกหก จากแม่ถึงลูก 5 เดือน กับ 1 อาทิตย์ วันศุกร์คุณย่าโทรมาบอกว่าโชกุน มีตุ่มเล็กๆ ขึ้นเต็มเลยทั้งหน้า ทั้งตัว แขน ขา บอกว่าตอน บ่าย 3 จะให้อาพาไปหมอที่ศิริราชดู แม่ใจร้อนไม่เป็นอันทำงาน กว่าจะได้ออกจากที่ทำงาน กว่าจะไปถึงลูกก้อเย็นจนค่ำ แม่คล่ำๆ ดู(โชกุนหลับแล้ว คุณย่าได้แต่เปิดไฟโคมเล็กๆไว้) มีตุ่มๆ ขึ้นเต็มตัวลูกย่าบอกว่า เบาลงแล้วละ แม่ใจชื่น คิดว่าลูกคงไม่เป็นไรแล้วคุณหมอที่ศิริราชก้อบอกมาว่า ลูกอาจจแพ้อาหาร หรืออากาศ หรือฝุ่น แต่ไม่ใช่อาการออกหัดแน่นอน เช้ามา ตายละหว่า ทำไมลูกชายฉาน ถึงได้เห่อเต็มไปหมดอย่างนี้ สงสารลูกก้อสงสาร อยากให้ปะป๊ารีบกลับมาจากที่ทำงาน ปะป๊าก้อห่วงงานซะเหลือเกิน กว่าจะมา ลูกคงจะแย่แน่ๆ (ในความลูกสึกของแม่) แม่ถามย่าว่าพาไปคลีนิคแถวบ้านอีกครั้งดีกว่า และแล้วก้อพาลูกไปคลินิคเด็กแถวบ้าน คุณหมอยืนยันว่าแพ้อาหารชัวร์ ก้อให้ยาแก้แพ้+วิตมันซี+ยาทาเหมือนคล้ายๆ พวกคาราไมด์ และย้ำว่าช่วงนี้ให้น้องโชกุนทานนมอย่างเดียวเท่านั้น จนกว่าจะหาย ซึ่งเหมือนเป็นการทรมานลูกเพราะโชกุนของแม่ ชอบการทานเป็นชีวิตจิตใจ ใครเอาอะไรใส่ปากก้อทานอย่างเมามัน (จนเป็นผื่นเห่ออย่างที่เห็นนั่นแหละ) วันนี้แม่พาหนูไปงานรับปริญญา ดูโชกุนของแม่มีความสุขมาก อาจเพราะเจอญาติๆเยอะ เสียงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากๆ ดังเชียว แล้วตอนเย็นแม่ยังต้องกระเต้งโชกุนไปงานเลี้ยงที่ 13 เหรียญต่ออีก พี่ๆเค้าร้องคาราโอเกะกันสนุกเชียว ตอนแรกโชกุนอาจจะสนุกตามประสาเด็กๆ แต่ชักดึกแล้วนะลูก 3 ทุ่ม 4 ทุ่ม 5 ทุ่ม กว่าจะกลับ เล่นเอาหงอมเลย ลูกแม่ โชกุนได้งีบในห้องจัดเลี้ยงแป๊ปหนึ่ง แล้วก้อตื่นขึ้นมาคงเพราะเสียงเพลงที่เค้าร้องมันดังเกินไป....... โชกุน เพลียมากยังไม่ทันขึ้นรถกลับบ้านก้อ คร๊อคคค ฟี้ ซะแล้วจนถึงบ้านคุณย่า แล้วไง พอถึงบ้าน เหมือนหนูจะรู้........ตื่นทันที กว่าแม่จะเอาหนูนอนได้คราวนี้ถึงกับต้องเอาลงเปลกันเลย แต่ยังไม่เสร็จภาระกิจ ในเปลอ่ะหนูหลับแล๊ว แต่พออุ้มมาวางที่เบาะ โชกุนก้อดิ้นดุ๊ก ดิ๊กๆ แล้วส่งเสียงร้องดังลั่น เหมือนหลับไม่สนิท โถ คนดีของแม่ นอนเถอนะครับลูก ................ วันนี้(17 กุมภาพันธ์) แม่พาผมไป งาน Thailand Baby & Kids Best Buy ครั้งที่ 4 ที่ศูนย์ประชุมสิริกิตต์ มีเพื่อนๆ รุ่นเดียวกบผมเยอะแยะเลย แต่ว่าก้อของขายน้อยจัง ผมคิดว่ามันน่าจะมีเยอะกว่านี้น๊า แต่คุณแม่ก้อได้เสื้อผ้า ของเล่นมาให้ผมหลายอย่างเหมือนกันคั๊บ วันนี้ผมมาฉีดวัคซีนครบ 6 เดือน โดนเข้าไป 6 ตัวยาแถมปะป๊าเพิ่ม HIP ให้ผมด้วย ตอนฉีดโคตรเจ็บเลย ผมร้องแคว๊กๆๆ แต่พอฉีดเสร็จผมก้อเงียบทันที แถมยังแอบส่งยิ้มหวานให้ป้าหมอด้วย...... น้ำหนัก 8.2 กิโลกรัม อีก 3ขีดป้าหมอบอกว่าจะเกินเกณฑ์แล้วน๊า ส่วนสูงก้อ 68 เซนติเมตร อีก 1 เซนติเมตร ผมก้อ อยู่ในเกณฑ์สูงมาก สรุปคือ อยู่ในเกณฑ์ทั้งคู่เลย แม่บอกหมอว่าโชกุนทานนมน้อย วันไม่ถึง 20 ออน หมอบอกว่าน้อยจริงๆ แต่น้ำหนักก้อโอเคนะ แสดงว่าเค้าได้อาหารเสริมเยอะไปหรือเป่า ...... ส่วนเรื่องพัฒนาการผมคืบถอยหลัง มีจุดกึ่งกลางที่อยู่พุงเพราะผมสามารถหมุนรอบๆตัวเองได้เหมือนนาฬิกาเล๊ยยย........ เวลาที่ผมนอนคว่ำผมจะยกแขนตัวเองขึ้นมาตั้งฉากได้ส่วนก้นยังยกไม่ขึ้นครับ ..... แฮะ ดอกไม้ผมจะขึ้นแล้วนะแต่วันมันยังไม่พ้นเหงือกผมเลย ผมคันๆ เหงือกมากๆ คุณย่าจะเอาแตงกวา มะม่วง มะเขือเทศ ให้ผมเคี้ยวเล่นปาจำคั๊บ...... หุหุ ปะป๊าพาไปเดินเซ็นทรัล ปิ่น มีงานพี่หมีแต่งตัว สวยๆหล่อๆ เต็มเลย แถมท่านอน ของหมูน้อยอย่างกระผ๊ม   Create Date : 12 กุมภาพันธ์ 2551     Last Update : 22 พฤษภาคม 2551 8:12:43 น. Counter : 634 Pageviews.   8 comment Share Tweet

4 เดือนครึ่งแล้วครับ ตอนนี้ผมก้อ 4 เดือนครึ่งแล้วครั๊บแม่ แม่ น้ำหนักก้อประมาณ 7.5 โล ผมเป็นเด็กร่าเริงยิ้มเก่งเหมือนเดิม (โดยเฉพาะกับสาว จะยิ้มมากเป็นพิเศษ ฮั๊บ) ผมคว่ำได้แล้วนะครับตอนนี้ เริ่มอยากเล่น พี่ช้างน้อย+พี่หมาน้อย+พี่โดเรมอน+พี่นกฮูก ที่คุณแม่ยื่นมาให้แล้วครับ ผมชอบเพราะมันมีสีส้ม สีเขียว สีแดง สวยดีคั๊บ ...... แล้วผมก้ออยากเป็นคนขี้คุยเหมือนเดิม คุณย่าจะชอบคุยกับผม วู้ๆๆๆ ทุกวันๆๆ คุณแม่บอกว่าคุยไร ฟังไม่รู้เรื่อง ไว้ผมคุยเป็นภาษาเมื่อไร คุณแม่อย่ามาว่าผมพูดมากไม่ได้นะครั๊บ คุณย่าพาผมไปเสริมหล่อมา คุณแม่มาเห็น บอกว่าลูกชายตัวน้อยของแม่หล่อขึ้น กลมขึ้นหรือเปล่าลูก ดูเป็นหนุ่มขึ้นเยอะเลย ผมก้อภูมิใจ๊ ภูมิใจ งั้นคุณแม่อย่าลืมอุ้มผมไปอวดสาวๆ เยอะๆ นะครับ............. ท่านอน...คนแมนแมน...อย่างผ๊ม บึงฉวาก...สุพรรณบุรี (โห้...พี่ปลาน่าหม่ำจัง) เครียด..สุด สุด เล๊ยยยยย อะไรอ่ะ...เพ่ หม่ำๆ พี่ช้างน้อย+พี่หมาน้อย (งานนี้เสร็จโชกุน แน่ แน่) ไปเที่ยวอีกแย๊ว.....(คันหูตลอดคั๊บ) โชกุน...ร่าเริงเลย (ไปเสริมหล่อมา...ผมหล่อไหมครั๊บ) เจอกับผมอีกครั้งตอน 6 เดือนนะครับแม่ แม่   Create Date : 14 มกราคม 2551     Last Update : 12 กุมภาพันธ์ 2551 20:03:04 น. Counter : 901 Pageviews.   9 comment Share Tweet

3 เดือนกะอีก 2 อาทิตย์ครับ ตอนนี้ผม อายุ 3 เดือนแล้วครับ คอแข็งแล้วส่วนน้ำหนักไม่ต้องพูดถึงใกล้จา 7 โล แย๊ววว แต่ผมยังไม่คว่ำเลย (รู้สึกว่าจะหนักพุง) ผมชอบยิ้มและ คุยม๊ากที่สุด (แม่บอกว่าผมพูดอะไรฟังม่ายยยรู้เรื่องเลย.....พูดเหมือนคนเมา อ้อ แอ้ อ้อ แอ้) กิจกรรมอีกอย่างที่ชอบเล่นคือน้ำลายนี่แหละไม่ต้องใช้อุปกรณ์อื่น จนแม่ต้องไปหาซื้อที่ซับน้ำลายให้ผม แล้วอีกอย่างที่ชอบมากคือ อมมือ อมมันทั้งมือเลยครับถ้าให้ผมอมเป็นนิ้วๆ มันน้อยไม่สะจ๋ายยย เด็กวันโจ๋อย่างผม ลืมเล่าไปครับ...วันที่ 5 ธันวาคม แม่กับปะป๊า พาผมไป เฝ้าในหลวงที่สนามหลวง ผมไม่รู้เรื่องอะไรเห็นแต่คนใส่สีเหลืองๆเต็มไปหมด เห็นสีๆ ของธง แดง น้ำเงิน ๆ ผมก้อชอบมองซิคราวนี้ .......... ปะป๊าอุ้มผมตลอดงานตั้งแต่นั่งเรือข้ามฝั่งจากศิริราช จนมาที่สนามหลวง แล้วไปวัดหลวงพ่อโต ...จนกลับบ้านคุณย่า...... *** พึ่งตื่นนอน ปะป๊าก็จับผมเป็นดาราหน้ากล้องตะแล๊ววววว *** ดูดน๊ม ......ดูดนม @ ..... อาบน้ำ ป๊อม แป๋ม ...... @ ทรงพระเจริญครับ.......   Create Date : 11 ธันวาคม 2550     Last Update : 15 มกราคม 2551 16:32:48 น. Counter : 485 Pageviews.   3 comment Share Tweet