ฝน

ฝนตกแปะ แปะ
ทางเดินแฉะ แฉะ
น้ำตาหยดแหมะ แหมะ
เพราะไม่มีใครแวะมา

อยู่คนเดียวอย่างเหงา เหงา
นั่งมองพัดลมหมุนเศร้า เศร้า
และแล้วเสียงกริ่งดังเบา เบา
จากคนเหงากลายเป็นเราสองคน

เธอตากฝนตัวเปียก เปียก
ร้องเรียกด้วยคำหวาน หวาน
ฉันทำอาหารหลาย หลายจาน
นั่งลงรับประทานและยิ้มใ้ห้กัน

พอกันทีวันเหงา เหงา
หัวใจเราสั่นไหว ไหว
มีเธอ มีฉัน อยู่ใกล้ ใกล้
ให้หัวใจมีไออุ่น

ตอนนี้ฝนก็ยังคงตกอยู่
แต่ฉันรู้ต่อจากนี้จะไม่เหงา
จะมีเธออยู่เคียงข้างเหมือนดั่งเงา
ไม่มีที่ว่างให้ความเหงา เพราะมีเราอยู่สองคน

Create Date : 18 พฤษภาคม 2549		2 comments
Last Update : 18 พฤษภาคม 2549 14:36:12 น.
Counter : 2638 Pageviews.
Share Tweet