Group Blog All Blog
|
ไม่ยอมปล่อย วันที่ 26 ธันวาคม 2556 วันนี้ครบรอบ 7 เดือน พอดีเป๊ะ!!!! ที่เราไม่ได้เจอกัน พอเจอกันครั้งนี้ มันรู้สึกว่า เราเหมือนคนรักที่รอวันเวลาเจอกันนานแสนนาน ทุกครั้งที่คุณถามถึงฉัน ผ่านเพื่อนคุณเอง หรือเพื่อนของฉันเอง ในใจมันภาวนา ภาวนาให้วันที่รอคอย มาถึงเร็วๆ เราไม่ค่อยได้คุยกัน เพราะงาน เพราะเขาคนนั้น เพราะฉัน เพราะคุณ บลาๆ ปลายปีนี้เราคุยกันบ่อยมาก อาจเพราะคุณมีปัญหากับเขา เพราะคุณเหงา หรือคิดถึงฉัน ในวันเกิดของฉัน คุณโทรมา 15 นาทีสุดท้าของวัน ฉันรู้สึกปลื้มจนน้ำตาคลอเบ้า ฉันเก็บวันเวลาดีๆของเราเอาไว้ โดยลืมความทุกข์ที่เคยผ่านมา วันนี้เราเจอกัน รอบยิ้มที่เหมือนเดิม คำพูดที่รู้สึกจริงใจไม่เคยเปลี่ยน คนที่เฝ้ารอมาตลอด มายืนอยู่ตรงหน้า ฉันเองทำอะไรไม่ออก การกลับเจอกันครั้งนี้ ดูเหมือนว่าคุณห่วงใย และดีกับฉัน แต่ในทางตรงกันข้าม ฉันกลับเย็นชา ความเย็นชาเกิดจากความน้อยใจ ที่ตลอดเวลาที่ผ่านมา คุณมีเวลาให้กันไม่ถึง 5% ของทั้งหมด เขายังคงมีความหมาย ทั้งๆที่เขาทำให้คุณเจ็บ ทำห้คุณทุกข์ใจ ซึ่งต่างกับฉัน ที่ทำยังไงก็ไม่มีความหมายอยู่ดี แต่ฉันก็ยังยินดีที่จะอยู่ข้างๆคุณ คุณอาจจะเหมือนฉันในตอนนี้ ที่แม้เขาจะร้ายต่อเราแค่ไหน เราก็ยังตัดไม่ขาด ฉันจะรอวันที่เราที่คู่จะตัดใจได้ซะทีนะ แล้วเราจะได้ปล่อยมือกัน CH
ไม่รู้จะบอกคุณยังไงดี แต่เป็นกำลังใจให้นะคะ
 โดย: ชัชชษา
 วันที่: 13 มกราคม 2557 เวลา:19:35:28 น. |
Poohmelody
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] อะไรที่มันยาก มันมักจะมีค่า
| |||||||||||||
