ช่วงเวลาที่ลูกพูมได้ลืมตาดูโลก คืนวันที่ 3 แม่ไม่สามารถหลับแบบสนิทใจได้ ตื่นเต้นที่จะได้เจอหน้าลูก อีกทั้งตัวเองก็กลัวเจ็บแสนเจ็บ ทำไงดี เช้าวันที่ 4 ธันวาคม 2549 แม่ไม่ค่อยมีสติเลย เราจะได้เจอกันแล้วน่ะลูก แม่เข้าไปในห้องเตรียมคลอดตอนประมาณ 10 โมงเช้า นางพยาบาลได้ทำการตรวจสุขภาพทั้งแม่และลูกว่าปกติสุขดีหรือไม่ นางพยาบาลบอกว่าแม่หัวใจเต้นเร็วมา อย่าตื่นเต้น ไม่มีอะไรที่หน้าเป็นห่วง แต่แม่ก็อดตื่นเต้นไม่ได้ วันนั้นมีคุณพ่อ คุณยาย มารอเพื่อเชยชมหน้าลูกหล่ะ แม่เข้าไปในห้องหนึ่งในตอนประมาณเที่ยงกว่าได้ คุณหมอสุชาดา ให้พยายาลได้ทำการฉีดยาเข้ากระดูกสันหลังให้แม่ พยาบาลบอกว่าให้แม่นอนกอดหัวเข่า เพื่อที่พยาบาลจะได้หาเส้นในการฉีดยาด้านหลังให้ แม่รู้สึกมันอึดอัด และลำบากมากเลย เค้าฉีดไปประมาณกี่เข็มแม่ไม่แน่ใจอ่ะ แต่รู้อย่างเดียวว่ากลัวมาก แต่แล้วแม่ก็เริ่มรู้สึกตัวชาจากช่วงอกไปถึงเท้าเลยหล่ะ แต่แม่ก็ยังรับรู้ทุกอย่างน่ะ เค้าเอาผ้ามากั้นหน้าแม่ไว้ จนถึงเวลาที่คุณหมอได้ทำการผ่าคลอดลูกออกมา คุณหมอใช้เวลาเพียงแค่ไม่กี่นาทีลูกของแม่ก็ลืมตาดูโลกแล้ว ลูกร้องไห้เสียงไม่ดังมาก คุณหมอบอกว่าได้ลูกชาย และแม่ก็ได้ยินเสียงลูกร้องเป็นพัก ๆ แม่ถามคุณหมอว่าลูกสมบูรณ์แข็งแรงดีใช้มั้ยคะ คุณหมอบอกว่าแข็งแรงดี และพยาบาลก็พาลูกไปเช็ดทำความสะอาด และก็แจ้งกลับมาว่าลูกแม่มีน้ำหนักตัวเท่าไหร่ และเวลาเกิดของลูก และก็พาลูกมาหาแม่ ให้แม่ได้เชยชมหน้าลูกครั้งแรก แม่น้ำตาซึมเลย ถึงแม้ว่าแม่จะเห็นหน้าลูกไม่ชัดเจน จากการที่แม่สายตาสั้น แต่แม่ก็รู้สึกได้ถึงความดีใจ และตื่นเต้นที่ได้เห็นหน้าลูก เค้าให้แม่เห็นหน้าลูกซักแป๊บเดียว เค้าก็พาออกไป แต่ไม่ใช่ทุกอย่างจะราบรื่นน่ะ คุณหมอบอกแม่ว่าเส้นเลือดฝอยบนผนังมดลูกของแม่แตกทำให้เลือดไหลออกไม่หยุด ถึงขั้นคุณหมอสุชาดา ต้องเชิญหมออีกท่านหนึ่งมาช่วยเลยทีเดียว แม่รู้สึกว่าเกิดอะไรขึ้นกับแม่ทำไมแม่ถึงมีปัญหาเช่นนี้ เค้าใช้เวลาค่อนข้างนานอยู่ทีเดียว ถึงสามารถเย็บแผลให้แม่ได้ หลังจากนั้นเค้าก็พาแม่ไปห้องพักฟื้น ประมาณ 1-2 ชม. แม่อยากเห็นหน้าลูกมากมายเลย จนกระทั่งเย็นแม่ได้เข้าไปพักที่ห้องของตัวเอง คุณหมอให้ยังคงงดน้ำ งดอาหาร เพราะเนื่องจากปัญหาที่เกิดกับแม่ พอแม่ตื่นมา แม่ไม่สามารถลุกขึ้นได้เลย ตัวยังคงชาจากฤทธิ์ของยา คุณหมอบอกว่าผ่านช่วงคืนนี้ไปให้แม่พยายามลุกขึ้นนั่ง หรือเดิน มดลูกจะได้เข้าอู่ แต่ขอบอกเลยว่าสุดแสนจะเจ็บปวดมาก แม่เจ็บแผลและเจ็บท้องไม่รู้จะพูดอย่างไรดีแล้ว จนถึงประมาณวันที่ 2 พยาบาลก็ได้พาลูกมาหาแม่ที่ห้อง แม่เห็นหน้าลูกแบบเต็ม ๆ แล้ว ลูกรักของแม่ คุณหมอพยายามให้แม่ให้ลูกดูดนม แม่ก้พยายามอยู่แต่ทำไมแม่ไม่มีน้ำนมเลยหล่ะ แม่คนอื่น ๆ เค้ามีน้ำนมเยอะแยะไปหมดเลย แม่พาหนูไปศูนย์ให้นมแม่ เพื่อให้พยาบาลสอนวิธีการให้นม คุณหมอแนะนำให้แม่พาหนูไปคลิปที่ปลายลิ้น หมอบอกว่าถ้าคลิปตอนนี้ จะเจ็บน้อยกว่าคลิปตอนโต แม่ก็เลยพาลูกไปคลิปใต้ลิ้นหล่ะ พร้อมกับสอนวิธีการอาบน้ำให้ลูก จนในที่สุด แม่อยู่ที่โรงพยาบาลทั้งหมด 5 วันแม่ก็ได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วหล่ะลูก พ่อพาแม่และลูกกลับบ้านคุณยาย   Create Date : 07 มกราคม 2552     1 comment Last Update : 7 มกราคม 2552 13:42:06 น.     Counter : 436 Pageviews.   Share Tweet

ประสบการณ์ก่อนคลอดลูกพูม 1 เดือน อีก 1 เดือนน่ะที่เราจะเจอหน้ากันแล้วหล่ะ ช่างเป็นอะไรที่มีความสุข แต่ในใจลึก ๆ แม่ก็มีแต่ความกลัวว่าจะเิกิดอะไรขึ้นหรือไ่ม่สำหรับการคลอดหนู แม่ได้ข้อมูลจากทางคุณหมอว่าลูกพูมของแม่ตัวค่อนข้างใหญ่ ทางคุณหมอก้เลยแนะนำแม่ว่าควรจะผ่าคลอด บวกพ่อของหนูมองว่าถ้าคลอดเองแล้ว กลัวว่าแม่จะมีปัญหา พ่อเลยตัดสินใจให้แม่ผ่าคลอด เพื่อความปลอดภัยของเราแม่ลูกไงหล่ะ ซึ่งแม่อยากบอกลูกว่าจริง ๆ แม่ต้องการอยากรับรู้ความรู้สึกการคลอดเองว่าเป็นอย่างไร อยากผ่านช่วงเวลานั้นมา แต่อยากให้รุ้ไว้ว่า ถึงแม้แม่ไม่คลอดหนูเอง เป็นแค่เพียงการผ่าตัดก็ตาม แต่แม่เชื่อว่าหนูก็น่าจะรับรู้ได้ว่าแม่รู้สึกอย่างไรในช่วงที่มีหนู ช่วงนี้แม่นอนไม่ค่อยหลับเพราะตื่นเต้นมาก อยากให้เวลาการคลอดผ่านไปเร็ว ๆ จััง คุณหมอบอกกำหนดการคลอดให้แม่ทราบว่า ถ้าไม่ผิดพลาดอะไรก็คงประมาณช่วงต้นเดือนธันวาคม แต่คงระบุวันไม่ได้แล้วแต่แม่จะน้ำเดินเมื่อไหร่ ทั้งแม่และพ่อก็ไปให้ซินแส ที่เป็นหมอดู และเป็นพ่อของเพื่อนพ่อหนูเพื่อดูวันและเวลาคลอดให้ตอนช่วงนั้นให้ ปรากฎว่าได้วันที่ 4 ธันวาคม 2549 เวลาเกิดขอให้เป็นตอนบ่ายน่าจะดีที่สุดสำหรับลูกพูมของแม่ แต่แม่ก็กังวลว่าหนูจะไม่ได้เกิดวันนั้นน่ะสิ เพราะแม่กลัวน้ำจะเดินก่อนวันที่ 4 หน่ะ พ่อบอกแม่ว่า ถ้าดวงชะตาของลูกต้องเกิดวันนั้น อะไรก็ไม่สามารถมาขวางได้หรอก พร้อมกับพูดกับลูกว่าขออย่าให้แม่เจ็บก่อนวันที่ 4 เลยน่ะ ในที่สุดแม่และลูกพูมของแม่ก็สมปรารถนา ลูกพูมได้เกิดในช่วงวันและเวลาที่ดีจริง ๆ และแม่ขอบคุณลูกมากน่ะที่ทำให้แม่ไม่เจ็บปวดก่อนคลอดหนู มันช่างเป็นอะไรที่สมบูรณ์แบบจริง ๆ เลยหล่ะ วันที่ 3 ธันวาคม 2549 แม่จะต้องไปนอนที่ รพ.ศิริราช ก่อนการเตรียมคลอดในวันรุ่งขึ้น แม่อยากกินติ่มซำ ก่อนเข้าไป รพ. พ่อพาแม่ไปกิน ติ่มซำ ที่แชงการีล่า หล่ะลูก แม่กินขนมจีบแล้ว บอกลูกว่า มื้อนี้จะเป็นมื้อสุดท้ายที่ลูกได้กินอาหารจากแม่ผ่านสายรกของแม่นะลูก พรุ่งนี้เราก็ได้เจอกันแล้ว ขอให้อาหารมื้อนี้ทำให้ลูกพูมของแม่ได้รับรู้รสชาตแห่งความสุขที่กำลังจะเกิดในวันพรุ่งนี้น่ะค่ะ ลูกชายสุดที่รักของแม่ (ความสุขครั่งที่ 2)   Create Date : 07 มกราคม 2552     0 comment Last Update : 7 มกราคม 2552 13:00:21 น.     Counter : 519 Pageviews.   Share Tweet

ช่วงเวลาที่ลูกพูมอยู่ในท้องแม่ ตอนที่ 2 พฤติกรรมของลูกตอนอยู่ในท้องแม่ ลูกเชื่อมั้ยว่าตอนช่วง 3 เตือนแม่รู้สึกได้ว่าลูกดิ้นแล้วน่ะ แม่ไม่รู้ว่าเวอร์ไปหรือป่าว หมอบอกว่าไม่น่าจะเกิดได้ แต่แม่รู้สึกว่าเหมือนมีอะไรดุ๊กดิ๊กอยู่ในท้องจริง ๆ อ่ะ แม่บอกใคร ไม่มีใครเชื่อแม่ซักคนเลย แต่ไม่เป็นไรหรอก แม่มีความรุ้สึกดี ๆ ที่มีต่อหนู ระหว่างเรา 2 คนก็พอแล่ะ ไม่ต้องบอกคนอื่นให้รับรู้หรอก จริงป่ะ หลังจาก 5 เดือนที่ลูกอยู่ในท้องแม่ แม่จะมีอุปกรณ์ประจำกายทุกคืน ก็คือ ไฟฉายอันเล็ก ไว้สำหรับเล่นกับลูกก่อนนอน และ MP3 ไว้ให้กล่อมหนูฟังก่อนนอนไวจ๊ะ หนูรุ้มั้ยตอนที่แม่เล่นกับหนูหน่ะ เหมือนหนูมีปฏิกิริยาตอบสนองกับแม่ด้วยน่ะ แม่รู้สึกได้ว่าหนูรับรู้ได้ด้วยหล่ะ หนุซนมากเลยรู้มั้ย ทั้งถีบทั้งเตะ บางทีท้องแม่จะเบี้ยวไปอีกข้างหนึ่งตลอดเลยหล่ะ หลังจากนั้นแม่ก็อ่านนิทานให้หนูฟังทุกคืนเลย แม่จะอ่านนิทานเรื่องหน้าต่างสีทอง ให้หนูฟังจ๊ะ พออ่านจบแม่ก็บอกหนุว่าแม่จะกินนมให้หนูนะ แล้วแม่ก็กินนมให้หนู 1 แก้วหล่ะ และบอกหนูว่าคืนนี้อย่ากวนแม่นะลูก ขอให้แม่หลับฝันถึงหนู่นะ ให้แม่ได้เห็นหน้าหนูในฝันด้วยนะ และเราจะได้มาเจอกันในฝันด้วยจ๊ะ ช่วงเวลาที่ทราบว่าหนูเป็นชาย หนูรุ้มั้ยว่าแม่รุ้ว่าหนูเป็นชายตอนไหน แม่รุ้ตอนตั้งท้องหนู 3 เืดือนจ๊ะ แม่ไปหาคุณหมอ ที่สมิติเวช ที่เป็นเพื่อนพ่อหนู เค้าบอกว่าจากประสบการณ์ และการดูเพศ เค้าเชื่อว่าลูกแม่จะเป็นชายแหล่ะคะ แม่และพ่อแอบดีใจนิด ๆ แต่ก้เผื่อใจไว้บ้าง เผื่อว่าจะไม่เป็นผู้ชาย แต่ทั้งหมดทั้งสิ้น สิ่งที่แม่อยากรู้ก็ไม่ใช่เรื่องเพศหรอก แม่อยากรุ้ว่าทุกส่วนของร่างกายของหนูเป็นอย่างไร แข็งแรงดีมั้ย พอคุณหมอบอกมาว่าหนูแข็งแรงดี แม่ก็ค่อยโล่งใจแล้วหล่ะ หลังจากนั้น ตอนช่วง 4-5 เดือน แม่ก็ไป ultrasound ให้เห็นชัด ๆ อีกครั้ง ผลปรากฎว่าคุณหมอสุชาดาที่แม่ฝากครรภ์ไว้ ยืนยันว่าเป็นผู้ชายอีกครั้ง พ่อกับแม่ก็ดีใจมากเลยหล่ะลูก ที่มาของชื่อลูก หลังจากที่แม่ได้รู้ว่าหนูเป็นผู้ชาย ตอนหลัง 3 เดือนนั้น แม่กับพ่อก็เริ่มหาชื่อเล่นให้หนู เลยมาสรุปอยู่ที่ชื่อ น้องพูม หล่ะจ๊ะ พ่อกับแม่มีความเห็นตรงกันว่าลูกชื่อนี้น่าจะดีน่ะ ความหมายจะคล้ายกับ ความภูมิใจ ของพ่อกับแม่ และหลังจากนั้นมา แม่ก็เรียกหนูว่าน้องพูมตลอด แม่ไม่รู้ว่าหนูรู้หรือป่าวน่ะ แต่แม่รู้สึกได้ว่า ถ้าแม่เรียกชื่อหนู น้องพูม ทีไร หนูก็จะมีปฎิกิริยาตอบสนองแม่ ไม่รู้ว่าแม่คิดไปเองหรือป่าวน่ะ ลูกพูมของแม่ ส่วนชื่อ ศรัณยพงศ์ ถกลธรรม แม่ได้ทำการค้นหาใน หนังสือ และ Internet แม่อยากให้หนูชื่อเพราะ ๆ ไม่อยากให้ลูกชื่อโหล เหมือนกับแม่ แม่ก็เลยมาจบอยู่ที่ชื่อนี้และ ศรัณยพงศ์ มีความหมายว่า เป็นที่พึ่งของวงศ์ตระกูล ขอให้ลูกชายของแม่ เป็นความภูมิใจที่พ่อแม่มีหนู และช่วยทำให้ความหมายของชื่อหนูเป็นจริงด้วยน่ะจ๊ะ ลูกรัก   Create Date : 07 มกราคม 2552     0 comment Last Update : 7 มกราคม 2552 12:51:30 น.     Counter : 353 Pageviews.   Share Tweet

ช่วงเวลาที่ลูกพูมอยู่ในท้องแม่ ตอนที่ 1 ตอนนี้แม่รู้ว่าในท้องแม่กำลังจะมีหนูเกิดขึ้นมา จากเดิมที่เคยใช้ชีวิตกับตัวเองและกับพ่อของหนู แต่ตอนนี้ไม่ได้แล้ว เพราะแม่กำลังจะมีลูกแล้ว อีกไม่นานที่บ้านเราก็จะมีสมาชิกใหม่เพิ่มขึ้น หนูรู้มั้ยว่าช่วงเวลาที่แม่ตั้งท้้องหนู แม่ดูแลตัวเองยังไง อาหารการกินของแม่เป็นยังไงรู้มั้ยจ๊ะ แม่จะเล่าให้ฟังน่ะ ตอนช่วงที่แม่เพิ่งรับรู้ว่ามีหนู แม่ก็กินยาบำรุงเป็นหม้อ ๆ อีกเช่นเคย (แม่เชื่อว่าที่แม่มีหนูเพราะแม่ได้กินยาหม้อเหล่านี้แหล่ะ) หมอบอกว่าถ้ากินยาเหล่านี้แล้วลูกแม่จะแข็งแรง ยาที่แม่กินจะขมแค่ไหนแม่ก็ไม่หวั่น พร้อมกับพอแม่รู้ว่ามีหนู วันรุ่งขึ้นแม่ก็ไปฝากครรภ์ทันที แม่ฝากครรภ์ที่ คลินิกอรุณอัมรินทร์ นะลูก คุณหมอที่ดูแลแม่และทำคลอดหนูชื่อ คุณหมอสุชาดาจ๊ะ แม่กินยาหม้อไปพร้อมกับยาแผนปัจจุบันด้วยน่ะ ยาทุกอย่างจะอร่อยมากถ้าเทียบกับความแข็งแรงของหนู แม่กินยาไม่เคยขาดตกบกพร่องเลยแม้แต่เวลาเดียว แม่เริ่มกินนม ถึงแม้ว่าจะเป็นคนไ่ม่ชอบกินก็ตาม แต่แม่ก็กินวันละ 1- 2 แก้วเลย กินอะไรก็ได้ที่มีประโยชน์สำหรับหนู แม่ไม่ห่วงเรื่องน้ำหนักแม้แต่นิดเดียว ช่วง 3 เดือนแรก น้ำหนักแม่เพิ่มขึ้นประมาณ 5 กิโล มันขึ้นเยอะจริง ๆ เพราะหมอบอกว่าถ้าแม่กินยาบำรง (ยาหม้อ) เยอะ ๆ แล้วจะมีผลเรื่องน้ำหนักจะทำให้น้ำหนักขึ้น แ่ม่กินยาหม้ออยู่ประมาณ 4 เดือนแม่ก็หยุด เพราะแม่เืชื่อว่าตอนนี้ลูกของแม่แข็งแรงแ้ล้ว และในทุก ๆ วันหลังจากนี้ไป จนถึงหนูเกิด ทุกวันแม่กินอาหารที่มีประโยชน์ตลอดเลยหล่ะ อาหารที่แม่กิน - ผลไม้ 3 มื้อทุกวัน หลังอาหารเช้าแม่กินฝรั่ง 2 ลูก หลังอาหารเย็นแม่กิน แอปเปิ้ลเขียว 1 ลูก และประกอบกับผลไม้อื่น ๆ - นม ช่วงเช้า และก่อนนอน กินนมวันละ 2 แก้ว แม่กินแอนมัมแบบชง (เพราะเค้าบอกกันว่าถ้าิกินแบบชงจะมีประโยชน์กว่ากินแบบกล่อง) ส่วนช่วงบ่าย แม่กินนมถั่วเหลือง แอนมัมมาร์เทอร์น่า รสชาตินมที่แม่กินนั้น อย่าให้บรรยายเลย ถึงขั้นต้องปิดจมูกกินเลยทีเดียว - แม่กินอาหารที่เป็นประโยชน์โดยเฉพาะปลา แม่ชอบกินมากเลยหล่ะลูก แม่กินได้ทุกอย่างเลย หากเป็นอาหารที่ซื้อมานั้น แม่ต้องกำชับแม่ค้าว่าอย่าใส่ผงชูรส เพราะแม่กลัวจะมีผลกับลูกหล่ะ แม่กินทุกอย่างเท่าที่แม่จะกินได้เลยหล่ะ แต่แอบมีกินขนมอยู่บ้างน่ะ ถ้าไม่อย่างนั้นน้ำหนักแม่ไม่ขึ้นเยอะขนาดนี้หรอก แม่น้ำหนักขึ้นมาเกือบ 20 กิโล จนถึงวันที่แม่คลอดหนูเลยหล่ะ อยากบอกว่าหนักมาก ๆ เลย อ้วนฉุเลยหล่ะ อาการตอนท้อง ลูกเชื่อมั้ยช่วง 3 เดือนแรก แม่ไม่เคยแพ้ท้องแบบถึงขั้นอาเจียนเลย แต่ก็มีบ้างที่เวียนหัว คลื่นไส้ แต่ที่แปลก แม่จะแพ้ทอง อาเจียน ตอน 4-5 เดือนหล่ะ ได้กินอาหารอะไรที่มีกลิ่นมาก ๆ หรือแม่อิ่มมากๆ ก็จะอาเจียน ใน 1 วันตอนช่วงนี้ แม่อาเจียนวันละ 1-2 ครั้งได้เลย แต่ก็ไม่หวั่นที่แม่้ต้องกินให้ลูกน่ะ มีอยู่บ่อยครั้งที่แม่จะเจ็บท้องแปล๊บ ๆ ด้วยส่วนหนึ่งที่แม่ต้องนั่งทำงานนาน ๆ จนทำให้เกิดปัญหานี้ แต่หมอบอกว่าเป็นเรื่องปกติ แต่แม่ก็ต้องทำงาน เพื่อจะเก็บเงินไว้ให้หนูนะลูก หน้าตาแม่เปลี่ยนไป น่าเกลียดมาก ใคร ๆ ก็บอกว่าสีหน้าและผิวพรรณของแม่ ส่วนใหญ่จะได้ลูกชาย แต่แม่ก็ได้คิดอะไรหรอก แต่แค่ว่าทำไมหน้าแม่เปลี่ยนไปค่อนข้างเยอะ ไม่เหมือนตอนสาวเลยหล่ะ นับวันแม่เริ่มปวดหลังมากขึ้นทุก ๆ ที ปวดแบบ อยากให้ใครมานวดให้ แต่ก็ต้องทน พร้อมกับแม่ต้องพยุงท้องที่มีหนู อยากบอกว่าทั้งอึดอัด ทัี้งหนักท้อง และ ลำบากมากเลยหล่ะ แต่เอาน่ะอีกไม่กี่เดือนเท่านั้นเราก็จะได้เจอกันแล้วน่ะจ๊ะ   Create Date : 07 มกราคม 2552     0 comment Last Update : 7 มกราคม 2552 12:49:56 น.     Counter : 437 Pageviews.   Share Tweet

ประสบการณ์ก่อนการตั้งครรภ์ลูกพูม หลังจากที่แต่งงานกันมาแล้ว 1 ปี คำว่าครอบครัว จะเกิดขึ้นไม่ได้เลย ถ้าเรา 2 คนไม่มีเด็กตัวน้อย ๆ มาให้เชยชม เรา 2 คนมีความคิดตรงกันว่า เราอยากจะมีลูก เราเห็นครอบครัวอื่นที่มีทั้ง พ่อ แม่ และลูกแล้วนั้น ทำให้เราเกิดความต้องการ ถึงแม้ว่าเราจะไม่พร้อมก็ตาม แต่ในที่สุดแม่ก็ได้รับข่าวดีว่าแม่ตั้งครรภ์แล้ว แต่ช่างเป็ข่าวดีในช่วงระยะเวลาแค่ 2 วันเท่านั้นจากนั้นแม่ต้องสูญเสียลูกของแม่คนแรกไปโดยที่แม่ก็พยายามที่จะเก็บลูกคนแรกไว้ แล้วน่ะ แต่สุดท้ายก็ไม่สามารถรั้งชีวิตหนูได้ ถามว่าเสียใจมั้ย ไม่มีแม่คนไหนที่จะไม่เสียใจหรอก หลังจากที่แม่เสียลูกคนแรกไป แม่ก็ตั้งใจอีกครั้งว่าเอาหน่า ครั้งหน้าต้องมีให้ได้ แม่พยายามไปปรึกษาหมอว่าต้องเตรียมตัวอย่างไรบ้าง แม่พร้อมจะทำทุกอย่าง แม้กระทั่งหมอแผนโบราณเองก็ตาม แม่กินยาเป็นหม้อ ๆ ทำตามคุณหมอทุกอย่าง ทุก ๆ เดือน จนในที่สุดความหวังครั้งที่ 2 ก็เกิดขึ้น แม่ได้รับข่าวดีอีกครั้ง หลังจากที่เสียลูกคนแรกไปแล้วเมื่อปีก่อน ลูกจ่า ในเมื่อลูกมาเกิดเป็นลูกของแม่แล้ว หนูต้องอดทนไว้น่ะ แม่ได้แต่ภาวนา ลูกรู้มั้ย แม่มีอุปสรรคมากมายที่กว่าจะให้ลูกคนนี้อยู่กับแม่ได้ แม่ีมีเลือดออกมามากเช่นเคย ซึ่งเหมือนกับครั้งที่แล้วเลย ไม่ อย่าเกิดขึ้นกับลูกคนนี้ซ้ำสองน่ะ แม่พยายามรักษาลูก และดูแลตัวเองในช่วงนั้น ไม่กล้าแม้แต่จะเดินเพราะกลัวลูกจะมีปัญหา ถึงขั้นแม่ต้องลาหยุดในช่วงเดือนแรกเพื่อต้องมาดูแลหนูและตัวแม่เอง วันเวลาผ่านไปในเดือนที่ 3 ในที่สุดลูกและแม่ก็ผ่านช่วงวิกฤตนั้นมาแล้ว ลูกแม่จ๋า ไว้เจอกันน่ะลูก.... (มีความสุขครั้งที่ 1)   Create Date : 07 มกราคม 2552     0 comment Last Update : 7 มกราคม 2552 12:48:22 น.     Counter : 547 Pageviews.   Share Tweet