|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
5 เมษายน 2557 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
นิรโทษรัก บทที่ 2 -พยาน
บทที่ 2 พยาน
ฟ้าสว่างมากพอจนเห็นสีแดงของเลือดนองเต็มพื้นรอบผู้ตาย รอยกระเซ็นของเลือดตามเก้าอี้พักในสวนสาธารณะเริ่มแห้งเกราะบ้างบางจุดที่แสงแดดพาดผ่าน
แถบคาดกั้นล้อมรอบห้ามคนภายนอกที่ไม่เกี่ยวข้องเข้าไปในพื้นที่ เพื่อป้องกันร่องรอยการฆากรรมเสียหาย หรือ ถูกบิดเบือน ด้านในจึงมีเพียงตำรวจ เจ้าหน้าที่ของปอเต็กตึ้งเพียงสองนาย แพทย์สนามซึ่งกำลังตรวจสอบศพและเก็บหลักฐานการฆาตกรรม
เมญาดากำลังถูกสอบปากคำตรงจุดที่เธอมองเห็นการฆาตกรรม แน่นอน เธอคือผู้เดียวที่เห็นเหตุการณ์และเป็นคนโทรไปแจ้งตำรวจที่อยู่ใกล้ๆ ก่อนตำรวจจะถึงสถานที่ เธอได้ถ่ายรูปการฆาตกรรมครั้งนี้ไว้ครบถ้วน แม้จะตกใจจนอยากจะกรีดร้องเมื่อเห็นเลือดเต็มหน้าอกของผู้ตาย แต่สติก็ทำให้เธอกดโทรศัพท์ไปแจ้งความได้ภายในระยะเวลาอย่างรวดเร็ว
เมญาดาเล่าทุกสิ่งที่เธอเห็นพร้อมแจ้งว่าเธอได้ถ่ายภาพคนร้ายไว้ โดยให้ตำรวจก๊อปปี๊ภาพทั้งหมดจาก SD Card ของเธอหนึ่งชุด ก่อนจะขอแยกตัวกลับมา
ช่างเป็นวันอาทิตย์ที่เหนื่อยล้ายิ่งกว่าอาทิตย์ใหนๆ หัวใจยังเต้นไม่เป็นจังหว่ะ ภาพหน้าคนร้าย ภาพเลือด ภาพคนตายนอนนิ่ง ยังคงติดตาเธอไม่อาจจะลบไปได้
เธอหอบกล้องกลับมาอย่างหมดแรง ล้มลงบนเตียง 'นี่คือเรื่องจริง ฉันเห็นคนตายจริงๆเหรอนี่' เธอคิดก่อนจะเผลอหลับไป...
"ปี๊ดๆๆ ปี๊ดๆๆ" เมญาดา สะดุ้งตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์จากกระเป๋าดังขึ้น
"สวัสดีค่ะ" "เมญ่า แม่เองนะลูก เมญ่า แม่เห็นข่าวฆาตกรรมที่สวนสาธารณะ ลูกเป็นอะไรมากรึเปล่า เมญ่า แล้วนี่ลูกต้องเป็นพยานให้ตำรวจไหม จับคนร้ายได้ไหม เมญ่า ตอบแม่สิลูก" "แม่ค่ะ แม่ใจเย็นๆนะคะ" เมญาดาหรือเมญ่าลุกพรวดนั่งเพื่อตั้งสติและตอบคำถามแม่ที่มาเป็นชุดจนเธอตอบไม่ทัน "เมญ่า ไม่เป็นอะไรค่ะ แล้วแม่รู้ข่าวจากใหนกัน" "ก็ข่าวในทีวีนะสิ ตอนนี้กำลังออกอากาศอยู่นะ เมญ่า หน้าลูกออกทุกช่องเลย" "อะไรนะคะ" เมญาดาตกใจรีบกดเปิดทีวี ข่าวออกอากาศบอกว่าเธอเป็นพยานคนเดียวในเหตุการณ์ฆาตกรรมนักธุรกิจใหญ่ ตอนนี้ทราบตัวคนร้ายแล้ว คาดว่าจะจับตัวได้เร็วๆนี้ และจะให้พยานมาชี้ตัวทันที
หน้าโผล่ในจอทีวี ตายแล้ว อย่างนี้คนร้ายก็เห็นหน้าของฉันหน่ะสิ พระเจ้า นักข่าวทำไมไม่คิดถึงพยานบ้างนะว่าจะอันตรายแค่ใหน เมญาดาตัดพ้อนักข่าวในใจ ก่อนจะขอวางสายจากแม่ เพื่อโทรหาตำรวจและขอคนคุ้มกัน
ไม่นานนัก ตำรวจสองนายก็มาถึงที่คอนโดของเธอคนแรกคือ รองสารวัตร ธีร์ เมพเที่ยงธรรม เป็นสารวัตรหนุ่มหล่ออายุราวๆ สามสิบกว่าๆ ดูภูมิฐาน ผิวคล้ำเล็กน้อย แต่เมื่ออยู่ในชุดตำรวจ เขาดูเท่ห์มากจนทำเมญาดาอดสงสัยไม่ได้ว่า เขาคือตำรวจหรือ พระเอกละครหลังข่าว อีกนายคือ ดาบ ชูศักดิ์ ตรงประสิทธิ์ เป็นลูกน้องของสารวัตรธีร์
เมญาดาไหว้ตำรวจทั้งสองนาย ก่อนเชิญให้นั่งที่ห้องรับแขก
"ทำไมตำรวจไม่ปกปิดพยานให้เป็นความลับคะ ยังจับตัวคนร้ายไม่ได้แท้ๆ หน้าดิฉันก็โผล่หลาบนทีวีทุกช่องเสียแล้ว " หลังเสิรฟน้ำให้แขกทั้งสอง เมญาดาก็ตัดพ้อต่อว่าตำรวจทั้งคู่ทั้งๆ ที่รู้อยู่แก่ใจว่าพวกเขาอาจจะไม่เกี่ยว
"ผมต้องขอโทษในความสะเพร่าของทาง สน ด้วยนะครับ คงมีนักข่าวมาสืบข้อมูลไป ทางสารวัตรจึงรายงานท่านผู้กำกับ แล้วส่งผมมาคุ้มกันคุณเมญาดาเอง โดยตรง คุณเมญาดาไม่ต้องห่วงครับ ผมจะดูแลคุณเป็นอย่างดี จนกว่าคดีนี้จะจบ" รองสารวัตรธีร์กล่าวขอโทษ และกำชับให้เธอมั่นใจ
รองสารวัตรธีร์ เป็นตำรวจฝีมือดี หลังจากจบปริญญาตรีก็มาประจำที่ สน ในกรุงเทพตลอด และได้รับการยอมรับจากผู้ใหญ่มากมาย แม้จะอายุยังน้อย แต่ก็ได้เลื่อนขั้นจนได้เป็นรองสารวัตรโดยใช้เวลาไม่ถึงห้าปี และถ้าสารวัตรคนปัจจุบันมีการโยกย้าย รองสาวรวัตร์ธีร์ก็ถูกหมายมั่นว่าจะเป็นสารวัตรคนถัดไป
"คดีนี้ เราทราบตัวผู้ต้องสงสัยแล้วครับ กำลังส่งจดหมายเรียนเชิญให้มามอบตัวและให้ปากคำ..." รองสารวัตรพูดค้างก่อนจะหุบเสียงลงเล็กน้อย จนเมญาดาอดแปลกใจไม่ได้ "จดหมายเรียนเชิญ หมายความว่ายังไงค่ะ" เมญาดาจ้องตารองสารวัตรธีร์ด้วยความสงสัย
"ผู้ต้องสงสัยในภาพ มีตำแหน่งเป็นนายพลครับ ทำให้ต้องทำหนังสือส่งทางผู้บังคับบัญชาก่อน แล้วจึงออกหมายโดยคำสั่งศาล เราไม่สามารถไปจับได้ทันที"
ตำรวจหนุ่มเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะให้ความมั่นใจกับเธอ
"แต่คุณเมญาดาวางใจได้ครับ ผมจะอยู่คุ้มกันคุณ จนกว่าคดีนี้จะจบ"
สีหน้าและแววตาที่มุ่งมั่นจริงจังของเขา ทำให้เธอต้องยิ้มแทนคำขอบคุณแทน แม้เธอจะรู้ว่าคดีนี้ไม่เพียงแค่อันตรายธรรมดาๆ เท่านั้น แต่น่าจะเป็นอันตรายขั้นสูงสุด
Create Date : 05 เมษายน 2557 |
Last Update : 5 เมษายน 2557 14:58:11 น. |
|
0 comments
|
Counter : 287 Pageviews. |
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|