คืนสยองน้องหนอนกระดึ๊บ คำเตือน : นี่คือเรื่องที่เกิดขึ้นจริง ผู้ปกครองกรุณาชี้แนะบุตรหลานของท่านก่อนการรับชม ณ ค่ำคืนหนึ่ง ที่ฟ้ามืดหม่น พร้อมกับเงาแห่งสายฝนที่กำลังจะพัดผ่าน สาวน้อยคนหนึ่ง ได้จัดการเปิดถุงชนิดหนึ่งขึ้นมา หมายที่จะกำจัดสิ่งอันโอชะล่อน้ำลายนี้ให้สิ้นไป ในถุงพลาสติกน้อยใบนั้น บรรจุไปด้วย ผักกาดหอมใบเขียวแกนๆที่ยังโตไม่เต็มที่นัก ถั่วลิสงคั่วถุงน้อยๆหนึ่งถุง ถุงผักใบน้อยอันประกอบไปด้วยเศษมะม่วงซอย เศษหัวหอม และซากใบผักชี แน่นอนพระเอกของงาน ถุงกรอบๆน่าตาจิ้มลิ้มและน้ำจิ้มสีแดง แน่นอน มันคือ ยูปลาดุกฟำ ยำปลาดุกฟู ชุดละ 35 บาท พร้อมสารอาหารครบ 5 หมู่นั่นเอง สาวน้อยบรรจงเทถุงปลาดุกฟูที่ถูกยีและทอดจนกรอบ ตามด้วยการเทถุงที่ใส่เศษผักลงไป เธอหยิบถั่วขึ้นมาดู อืม..แล้วเธอก็ทิ้งมันไป เพราะเธอไม่ชนะ (แพ้) มัน เธอบรรจงฉีกใบผักกาดหอมของโปรดลงไปในจาน แล้วเทน้ำจิ้มลงไปคลุกเคล้าให้เข้ากัน โอว..หน้าตามันช่างยั่วยวนยิ่งนัก ในขณะที่เธอกำลังมองมันด้วยความชื่นชมนั่นเอง เธอรู้สึกได้ว่า มีสิ่งมีชีวิตเล็กๆชนิดหนึ่งกำลัง กระดึ๊บ กระดึ๊บ อย่างเชื่องช้าที่แขนข้างซ้ายของเธอ มันเป็นสิ่งมีชีวิตตัวยาวประมาณ 1 cm สีเขียวปี๋แบบหนอนสุขภาพดี มันค่อยๆกระดึ๊บ กระดึ๊บ ไต่ขึ้นไปด้านบนของแขนสาวน้อย หญิงสาวมองมันด้วยสายตาอันยากจะบรรยาย ฉับพลันที่สมองของเธอประมวลผลออกมา "หนอน" (เออ ก็หนอนงัย) เธอกรี๊ดประหนึ่งว่ามันคืองู กันเลยก็ไม่ปาน เธอเอามือข้างขวาปัดมันไปในทันทีนั้นเอง แล้วเธอก็ไม่สนใจอีกเลยว่ามันจะไปกระดึ๊บ กระดึ๊บ ณ ที่แห่งไหน เธอมองผักกาดหอมอย่างผู้ต้องสงสัย เธอจำใจทิ้งเจ้าผักที่เธอโปรดทั้งหมดออกจากจานใบนั้น จากนั้นเธอก็จัดการเจ้าอาหารที่อยู่ตรงหน้าแม้จะไม่มีผักเขียวๆที่เธอชอบ จนหมด เช้าวันรุ่งขึ้น หลังจากที่สาวน้อยคนนั้นเตรียมพร้อมที่จะออกจากที่พักเพื่อไปทำงานตามปกติของเธอ เธอมองไปรอบๆเคหาสน์สถานว่าได้หลงลืมอะไรไปหรือเปล่า ครั้นทบทวนสิ่งต่างๆเสร็จสิ้น เธอหยิบรองเท้าคัชชูสีชมพูคู่หนึ่งขึ้นมา หมายที่จะใส่คู่นี้ไปทำงานในวันนั้น เธอก้าวเท้าขวาไปที่รองเท้า แล้วตามด้วยเท้าข้างซ้าย ทันใดนั้นเอง สิ่งหนึ่งมวลเล็กๆ ยาวๆ ขยุกขยิก อยู่ภายใต้ฝ่าเท้าด้านซ้าย หมายที่จะเป็นอิสระ เธอถอดรองเท้าข้างนั้น แล้วหยิบมันขึ้นมาดู ฉับพลันนั้นเอง เจ้าสิ่งที่อยู่ในนั้นคล้ายว่าเป็นภาพรีรันจาก คืนก่อน เธอสำเหนียกขึ้นมาในทันที ไอ้ที่เธอปัดไป แล้วไม่ใคร่ใส่ใจว่ามันจะไสหัวไปอยู่ ณ จุดไหน มันอยู่ใต้ฝ่าเท้าเธอนั่นเอง โอ้ แม่เจ้า ..เธอเขี่ยมันไปอย่างไร้เยื่อใย และวิญญาณ เพราะมันออกจากร่างไปตั้งแต่รู้ว่ามันคือหนอนเจ้ากรรมตัวเดิม ณ ขณะนี้เธอใช้ชีวิตอย่างหวาดระแวง เธอต้องเคาะรองเท้าทุกครั้งก่อนออกจากบ้าน เธอปลอบใจตัวเองว่า เอาน่ะ ยังดีกว่าเจอครึ่งตัวอยู่ในจาน และแน่นอน เธอยังคงไม่เลิกกินยำปลาดุกฟู และยังคงไม่เปลี่ยนใจจากผักกาดหอมไปชอบผักอย่างอื่น นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว จบ ปล. เกี่ยวไหมนั่น ปล 2 ขอบคุณที่สละเวลามานั่งอ่านเรื่องที่หาสาระไม่ได้ ขอให้ผลบุญนี้ส่งผลให้ท่าน มีจิตใจผ่องใสหลังจากอ่านจบ
ยึยๆๆ....ถึงเป็นชายแต่ก็ไม่ชอบหนอน..ฟังแล้วขนลุก....
 โดย: non lock
 วันที่: 29 มิถุนายน 2552 เวลา:23:33:42 น.555+ชอบที่คุณเขียนค่ะ
อ่านทุกหัวข้อแล้ว จะรออัพนะคะ โดย: เปา IP: 112.143.70.128 วันที่: 6 กันยายน 2552 เวลา:5:05:43 น.
ชอบ
โดย: ด.ช.ณัฐพงศ์ แท่งทอง IP: 182.52.135.39 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:30:51 น.
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
ไงจ๊ะ ก็เห็นเดี๋ยวนี้เขาฮิตใส่ชาเขียวเป็นส่วนผสมทุกอย่างเลย แสดงว่าร้านนี้อินเทรนด์