เขียน : โอตสึ อิจิ
แปล : สุดารัตน์ นิยมพานิชพัฒนา


คำโปรยปกหลังของหนังสือ: ฉันหายไปในวันหยุด นาโอลูกเลี้ยง ของมหาเศรษฐี เมื่อพ่อแต่งงานใหม่ เธอจึงทำเป็นหนีออกจากบ้าน แล้วซ่อนตัวอยู่ในห้องคนรับใช้ แล้วก่อคดีลักพาตัวเอง เพื่อนร่วม บ้านที่มองไม่เห็น เกี่ยวกับมิตรภาพ ของหนุ่มน้อยซึ่งย้ายเข้าไปอยู่ใน บ้านที่ผู้พักคนเดิมถูกฆาตกรรม โดยวิญญาณยังวนเวียนอยู่ในบ้าน จนกลายเป็นเพื่อนร่วมบ้านที่มอง ไม่เห็นของเขา


ฉันหายไปในวันหยุด นี่นิยายหมวด suspense หรอเนี่ย ถ้าไม่อ่านเราคงคิดว่ามันเป็น comedy ซะอีกนะ ไม่น่าจัดหมวด suspense เลย อ่านแล้วเป็นอะไรที่ฮามาก ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าเดาได้หรือไม่ได้ ตอนจบก็รู้สึก เป็นเราคงโกรธอะนะ รู้สึกเหมือนโดนหลอกใช้เลยง่ะ ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย

เพื่อนร่วมบ้านที่มองไม่เห็น อันนี้ความเป็นอยู่ของคนกะวิญญาณมันสลับกันนะเนี่ย คนดันอยากอยู่มืดๆเงียบๆ ทึมๆ วิญญาณดันชอบความสดใส พระอาทิตย์ ต้นไม้ อ่านเรื่องนี้ได้บรรยากาศเหงาๆ แต่จบแล้วก็รู้สึกดี พออ่านจบแล้วก็เหงาอีก เฮ้อๆๆ ท่าทางพี่โอ๊ตเราจะเป็นหนุ่มขี้เหงานะเนี่ย

• สรุป : แนะนำให้อ่าน แต่ไม่ถึงกับต้องซื้อมาไว้ในครอบครอง ยืมเพื่อนหรือร้านหนังสือเอาก็ได้ถ้าไม่ชอบสะสมหนังสือ เพราะเราคงอ่านรอบเดียวแหละ ไม่น่าอ่านซ้ำขนาดนั้น บรรยากาศและความน่าอ่านเทียบกับ Goth ไม่ได้เลย แต่ไม่ใช่ว่าไม่สนุกนะ เพราะแต่ละเรื่องเราก็ได้ลุ้นว่ามันจะจบยังไง