เป็นภาพที่คุ้นตาเด็กผู้หญิงอย่างชาลีเลยล่ะค่ะ
(ช่างกล้าพิมพ์ว่าเด็กผู้หญิง อิอิ )

ตอนเด็กๆ ชอบดูการ์ตูนญี่ปุ่น แนวๆ เจ้าหญิงเจ้าชาย
หรือแนวแปลงร่าง (เซเลอร์มูน ฯลฯ)
แต่ก่อนจะฉายเสาร์อาทิตย์ช่อง 9 ดูทีครึ่งค่อนวันกันเลย
(เม้นท์บอกอายุกันแล้วนะคะนี่ อิอิ)
และก็สะสมหนังสือการ์ตูนเยอะมาก แต่หายเกือบหมดแล้วค่ะ
เป็นเพราะย้ายบ้านมาหลายหนนั่นเองค่ะ

  

สว้สดีค่ะ คุณสิน

ชอบมากค่ะ
การ์ตูนญี่ปุ่นเขียนได้สวยดี ตาแจ๋วแหว
เด็กสมัยนี้ได้ดูการ์ตูนสวยๆ น่ารักๆ สมัยน้อยชอบการ์ตูน
หนูแจ๋ว ค่ะน่ารักดี แก้มพองตาโต ติดหน้งสือตุ๊กตา มาก
ไม่แน่ใจว่าตอนนี้ยังมีหรือเปล่า

newyorknurse

  

ตาโตดีครับ

อาจจะเป็นแรงกดดันจากคนญี่ปุ่น ที่ปกติจะตาอี๋รึเปล่า?


----

สำหรับผม เอนทรี่ที่ผมเขียนวันนี้ ยาวแล้วครับ

ฮ่าๆๆ

ยาวมาก คนไม่มีเวลาอ่านกันน่ะพี่

เอิ้กๆ

  

งามมากๆค่ะ เราอยากได้ทรงผมแบบที่เค้าวาดจัง หวานดี

  

คุณน้อย newyorknurse คอมเมนต์ว่า

“สมัยน้อย ชอบการ์ตูนหนูแจ๋ว ค่ะน่ารักดี แก้มพองตาโต ติดหน้งสือตุ๊กตามาก ไม่แน่ใจว่าตอนนี้ยังมีหรือเปล่า?”


ตอบ ... หนังสือการ์ตูน ‘ตุ๊กตา’ เลิกผลิตนานแล้วครับ หนังสือที่เข้ามาแทนที่ คือหนังสือ ‘ขายหัวเราะ’

  

การ์ตูน ‘ตุ๊กตา’




















พิมน กาฬสีห์ ผู้สร้างหนังสือการ์ตูน "ตุ๊กตา" เขาเกิดเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2468 ที่จังหวัดลำปาง บิดาเป็นคนไทย เชื้อสายอิตาเลียน ปู่เป็นชาวอิตาลี ที่เดินทางเข้ามารับราขการทหารในเมืองไทยสมัยรัชกาลที่ห้า นามสกุลเดิมคือ Gallassi และเปลี่ยนมาเป็น กาฬสีห์ เมื่อครั้งจอมพล ป. พิบูลสงคราม เป็นนายกรัฐมนตรี



เมื่ออายุได้ 4 ขวบ มารดาเสียชีวิต จึงอยู่ในความดูแลของคุณป้า พออายุได้ 11 -12 ขวบ บิดา
เดินทางกลับไปเรียนดนตรีที่ประเทศอิตาลี ได้ฝากเขาไว้กับอาจารย์ศิลป พีระศรี เพื่อเข้าเรียนวิชาศิลปะ เขาเข้าเรียนหนังสือที่โรงเรียนอัสสัมชัญ บางรัก จนจบมัธยม 6 แล้วไปเรียนต่อที่โรงเรียนเพาะช่าง



พิมน กาฬสีห์ สมัครงานเป็นคนเขียนภาพประกอบให้หนังสือสยามสมัย ต่อมาเขียนให้หนังสือแสนสุข หนังสือสยามรัฐสัปดาห์วิจารณ์ และหนังสือชาวกรุง ที่ วิลาศ มณีวัต เป็น บ.ก.



เขาเขียนและวาดการ์ตูนด้วย โดยใช้นามปากกาว่า "ตุ๊กตา" ซึ่งนำมาจากชื่อเล่นของลูกสาวคนแรก



หนังสือการ์ตูน ‘ตุ๊กตา’ ฉบับแรก เกิดขึ้นเมื่อประมาณปี พ.ศ.2497 โดยเขารวบรวมผลงานการ์ตูนของเขาที่ลงพิมพ์ไว้ในหนังสือต่างๆ เช่น อมยิ้ม, ยิ้มแย้ม, แจ่มใส, บ้านตุ๊กตา และต่อมาหนังสือการ์ตูน ‘ตุ๊กตา’ ของเขาก็เป็นที่รู้จักแพร่หลาย.

  

สว้สดีค่ะ คุณสิน
น้อยกำลังคิดว่าหน้งสือตุ๊กตา มีประวัติอย่างไร
หน้งสือขายห้วเราะ น้อยเห็นไม่เคยเปิดดูเลยค่ะ ไว้คราวหน้ามาต้องซื้ออ่านดูว่าสนุกเหมือนหนังสือ ตุ๊กตา หรือเปล่า?

ขอบคุณมากค่ะ

newyorknurse

  

เคยเหงการ์ตูนญี่ปุ่นแบบนี้จนคุ้นตา เพิ่งเคยเห็นหน้าคนวาดก็วันนี้ล่ะค่ะ

  

ขอแสดงความยินดีกับสายสะพายด้วยค่ะพี่สิน

มาแสดงความยินดีช้าไปหน่อย
ช่วงนี้ยุ่งๆนะคะ งานยุ่ง รถก็มาพัง ต้องตระเวณหาดูรถคันใหม่
แล้วก็มาวุ่นๆจัดห้องใหม่ให้ลูกสาวอีก
คงอีกสักพักได้กลับมาอัพบล๊อกเหมือนเดิม

บล๊อกวันนี้น่ารักจังเลยค่ะ
กาญติดหนังสือการ์ตูนอยู่เรื่อง คำสาปฟาร์โรห์ค่ะ

สุข สดชื่นกับทุกๆวันนะคะ

  

ดูแล้วคิดถึงตอนเด็กเลยค่ะพี่สิน คิดถึงตุ๊กตากระดาษด้วย

  

สวัสดีค่ะพี่สิน

มาชมภาพวาดการ์ตูนสวยๆค่ะ
ตอนเด็กๆชอบตัวการ์ตูนพวกนี้
เรียกว่าคลั่งไคล้เลยดีกว่า
ถึงกับยอมอดขนม เพื่อจะเก็บเงินไว้
ซื้อหนังสือการ์ตูนพวกนี้
ชอบสะสมค่ะ ทุกวันนี้ก็ยังชอบอยู่
เค้าวาดได้สวย เหมือนตัวการ์ตูนมีชีวิตจริงเลยนะคะ

  

รูปอย่างเยอะเลยครับ

เป็นลายเส้นการ์ตูน (ผู้หญิง) ญี่ปุ่นเมื่อสมัยก่อนครับ ตาหวานเป็นประกายเลยทีเดียว นักเขียนการ์ตูนผู้หญิงบางคนจะวาดผมละเอียดมาก เห็นแล้วเหนื่อยแทนเลย ท่าทางต้องใช้เวลามากพอสมควรเลยทีเดียว

  

โห พี่สิน เข้ามาแล้วได้ดูสองเรื่องสองรสครบเลยทั้งตุ๊กตาญี่ปุ่นทั้งหนังสือตูนไทยนั่น ไม่เคยเห็นเหมือนกันเพิ่งรู้ว่าคือขายหัวเราะในอดีตนี่เอง
บล็อกวันนี้ถูกใจสาวน้อยสาวใหญ่สาวทุกวัยแน่ อิอิ ยกเว้นลูกสาวผมเนี่ยแหละ ไม่ยักกะชอบตุ๊กตาหรือรูปวาดสวยๆอย่างนี้อ่ะพี่ เค้าชอบแต่โดเรม่อน ไรไรก็โดเรม่อน

  

  

  

บล็อกพี่สินวันนี้ถูกใจนิคจริงๆค่ะ
ค่อยๆดูทีละรูปแบบตาเป็นประกายเลย
เด็กผู้หญิงส่วนใหญ่เป็นแบบนี้จริงๆค่ะ

ตุ๊กตากระดาษเป็นน้องสาวที่เราเอาไปโรงเรียนด้วย
แล้วให้เค้านอนแอบอยู่ในหนังสือเรียน
แล้วก้อเอามาอวดกับเพื่อน

ต้องขออนุญาติกลับมาเซฟรูปบ้างแล้วละค่ะพี่สิน
ขอบคุณค่ะ

  

อ๊า กรี๊ดๆๆๆๆ ชอบชอบๆๆๆๆๆ
ขอแชร์ไปที่กลุ่มนะคะพี่สิน
การ์ตูนลายเส้นแบบนี้หวานจับใจเลย
เห็นแล้วเคลิ้มไปกับความงาม คนวาดนี่สุดๆ เลยนะคะ
น่าอิจฉาง่ะ งิงิ

  

เป็นการ์ตูน สมัยเด็กเลยนะคะ เลยทำให้นึกถึงหนังสือการ์ตูน เรื่อง แคนดี้จอมแก่น คำสาปฟาโรห์ และก็ Purple Eye

  

  

  

เห็นแล้วทำให้คิดถึงสมัยเด็กๆ ค่ะคุณสิน
พอมาเห็นตอนี้ก็ยังชอบค่ะ
เรื่อง รูปที่คุณสินเลือกมาแต่ละเรื่องที่วาเข้ามาอ่านก็น่าสนใจทั้งนั้น
ขอบคุณที่หยิบเรื่องมาให้อ่าน ชม เพราะบางที
ถ้านึกว่าจะไปหาเอง ก็คิดไม่ถึง เพราะมีอะไรหลากหลาย
ที่น่าสนใจเต็มไปหมดค่ะ
บลอกคุณสินก็เหมาะสมมากๆ เช่นกันค่ะ
ขอบคุณที่เข้าไปยินดีกับวานะคะ

  

การ์ตูนสวยหวานจัง

โหวตให้แล้วนะคะ

  

สวัสดียามบ่ายครับ แวะเข้ามาชมการ์ตูนสวยๆ น่ะครับ เห็นแล้วคิดถึงแคนดี้จอมแก่นเลย....

  

สวัสดีค่ะพี่ิสิน

ขอแสดงความยินดีอย่างยิ่งค่ะ กับสายสะพายหนึ่งเดียวในหมวดนี้ ยินดีมากที่พี่สินได้เพราะเหมาะกับบล็อกคุณภาพอย่างนี้เหลือเกิน

การ์ตูนลายเส้นบล็อกนี้เคยเห็นจนชินตาสมัยเด็กๆ เวลาดูการ์ตูนพวกนี้ทีไรจะให้ความรู้สึกเจ้ายิ้งงงง.. เ้จ้าหญิง สาวๆแต่ละคนผมเป็นหลอดสวยงาม โดยเฉพาะลูกกะตาเปล่งประกายแจ่มจรัส คางทุกคนจะปลายแหลม ป้าโซเคยพยายามจะหัดวาดการ์ตูนพวกนี้อยู่พักนึงตอนเด็ก แต่มันเป็นแค่ความฝันค่ะพี่ิสินเพราะหัวไม่ไปทางนี้เล้ยยย.. การ์ตูนป้าโซแต่ละตัวคางแหลมเปี๊ยบ

ตุ๊กตากระดาษตัดนั่นเป็นจินตนาการตามความฝันของสาวน้อยๆสมัยนั้นนะคะพี่ จำได้ว่าสมมุติว่าตัวเองเป็นพวกสาวๆเหล่านั้น เปลี่ยนชุดไปมาอยู่นั่นแล้ว ทั้งๆที่จับเดินแล้วแข็งโป๊ก เดินก๊อกๆด้วยขากระดาษนั่นแหละ สมัยก่อนเค้ามีขายเป็นหน้าๆ หน้าละเซ็ต

ถ้าเทียบกันแล้วการ์ตูนสมัยก่อนจะออกแนวแฟนตาซีมากกว่า ในขณะที่การ์ตูนสมัยนี้ให้ความรู้สึกใกล้เคียงความจริง การบ่งบอกความรู้สึกแสดงได้ดีทางลายเส้นของหน้าตา ถึงแม้ลายเส้นจะไม่ละเอียดยิบเท่าสมัยก่อน ไอ้ที่ว่าๆมาน่ะ ไ่ม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญทางด้านการ์ตูนซักนิดเลยนะคะพี่ มั่วตามความรู้สึกตัวเองเท่านั้น

  

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

บล็อกนี้ของพี่สินดูหวานแหว๋วมาก ๆ เลยครับ ภาพการ์ตูนญี่ปุ่นแบบนี้พี่สาวของผมชอบมากเลยครับ

อิอิ

  

  

กลับมาดูอีกครั้งบล็อกนี้มีอัพเดตเพิ่มด้วย (สุดยอดจริงๆ)

  

ภาพการ์ตูนบล็อกพี่สวยมากๆเลยครับ อย่างนี้ต้องแนะให้หลานสาวเปิดดู เพราะแกชอบการ์ตูนญี่ปุ่นมาก แถมวาดเองก็สวยด้วยนะ

  

  

ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้ ค่ะ

ยินดีด้วยนะคะ กับสายสะพาย

  

การตูนญี่ปุ่นตาโตหวานแป๋วแหววนะคะ คิดว่าเธอกระพริบตาเบาๆความหวานคงจะหยาดหยดเป็นเกล็ดดาวระยิบระยับแน่ๆ สมัยเด็กๆก็ชอบการ์ตูนเพราะมันเสริมจินตนาการที่ดีได้ พอมีลูกก็ชอบให้ลูกได้อ่านการ์ตูนและเลือกสรรที่มีพิษภัยต่อจิตใจของลูกน้อยที่สุด เพราะสมัยลูกการ์ตูนมีมากมาย แววตาอำมหิต บู๊ โหดเลือดกระเซ็นก็เยอะ ที่เลือกให้จะเป็นการ์ตูนคอร์สมิคของเดอะเนชั่น เป็นการ์ตูนดิสนีย์ มีรักโลภโกรธหลงบ้างแต่ไม่มีฆ่าฟันกันจนถึงตาย ลูกอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีกไม่มีเบื่อจนเค้าเลิกพิมพ์ แม่ยังเก็บไว้เกือบทุกเล่มกะว่าเอาไว้ให้หลานๆอ่านค่ะ เดี๋ยวนี้ลูกสาวเอาดีทางวาดการ์ตูนเป็นอาชีพไปแล้ว เขามีความสุขกับงานที่ทำและรายได้พอสมควรเชียวค่ะ

  

ขอแก้ไขคำผิดค่ะ การ์ตูนคอร์สมิค ที่ถูกคือ การ์ตูนคอสมิคค่ะ

  

นิคเข้ามาดูอีกที
มาเพื่อขอรูปนะคะ
ขอบคุณค่ะพี่สิน ที่เอารูปตุ๊กตาเปลี่ยบชุดมาเพิ่มให้ด้วย
ดีจังเลยยยย ..

  

แวะเข้ามาดูภาพการ์ตูนสวยมากๆ คิดถึงตอนเด็กๆค่ะคอยรออ่านแคนดี้ต่อจากพี่สาว เค้าอ่านแล้วก็เอาโปสเตอร์ที่เค้าแถมมาติดผนังไว้ให้ดูเยอะเลย ส่วนการ์ตูนกระดาษเปลี่ยนชุดก็เป็นของสะสมตอนเด็กค่ะ ซื้อจากร้านขายขนมแถวบ้าน ได้มาต้องตั้งชื่อให้ทุกตัวด้วยนะ ห้ามซ้ำ แถมบางตัววาดชุดไทยเพิ่มให้ด้วย แล้วก็เสียบคั่นในหนังสือหญิงไทยจนเล่มพอง เอาไว้เลือกเล่นกับเพื่อนๆ คิดถึงบรรยากาศเก่าๆขึ้นมาแล้วมันอิ่มใจทุกทีค่ะ

  

สวยจังสวยจริงจริ๊งค่ะ
ไม่รู้ว่าจะบอกยังไงดีว่าสวยยยยยย