เรื่องเล่าจากหญิงชราชื่อ โรส วันแรก ที่พวกเราเริ่มการเรียนในมหาวิทยาลัยนั้น อาจารย์ของเราได้เข้ามาแนะนำตัว และบอกให้พวกเราทำความรู้จักกับคนอื่นๆ ที่เราไม่รู้จักมาก่อน ผมยืนขึ้นแล้วมองไปรอบๆ และมีมือๆ หนึ่ง เอื้อมมาจับบ่าของผม ผมหันไปพบกับหญิงชราร่างเล็ก ผิวหนังเหี่ยวย่น ที่ส่งรอยยิ้มอันเป็นประกายมาให้ผม รอยยิ้มนั้นทำให้เธอดูสดใสอย่างยิ่ง หญิงชราคนนั้นกล่าวขึ้นว่า ผมหัวเราะกับท่าทางของเธอ และตอบอย่างร่าเริงว่า เธอตอบด้วยเสียงปนหัวเราะว่า ผมขัดจังหวะเธอ โดยถามว่า 'ไม่เอาครับ.. ถามจริงๆ ' และเธอตอบว่า หลังเลิกเรียนวิชานั้น เราเดินไปที่อาคารสโมสรนักศึกษาด้วยกัน และนั่งกินชอคโกแลตปั่นด้วยกัน เรากลายเป็นเพื่อนกันในทันที ตลอดสามเดือนหลังจากนั้น เราจะออกจากชั้นเรียนพร้อมกัน และจะไปนั่งคุยกันไม่หยุด ผมนั้นประหลาดใจเสมอเมื่อได้ฟัง 'ยานเวลา' ลำนี้ แบ่งปันความรู้ และประสบการณ์ของเธอให้กับผม ตลอดปีนั้น โรสได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของมหาวิทยาลัยของเรา พิธีกรแนะนำตัวเธอ และเธอก็เดินขึ้นมาที่แท่น ตอนที่เธอกำลังเตรียมตัวที่จะพูดตามที่เธอตั้งใจนั้น เธอทำการ์ดที่บันทึกเรื่องที่เธอจะพูดตกพื้น เธอทั้งอาย ทั้งประหม่า แต่เธอโน้มตัวเข้าหาไมโครโฟนแล้วบอกว่า ' ขอโทษด้วยนะ ที่ฉันซุ่มซ่าม ฉันเลิกกินเบียร์มาตั้งนานแล้ว แต่วิสกี้พวกนี้มันแรงจริงๆฉันคงจะเอาบทของฉันมาเรียงใหม่ไม่ทันแล้วงั้นฉันก็คงได้แค่บอกเรื่องที่ฉันรู้ให้กับพวกคุณก็แล้วกัน' พวกเราทุกคนหัวเราะกันท้องคัดท้องแข็ง ตอนที่เธอเริ่มต้นว่า
เธอจบการพูดของ เธอด้วยการร้องเพลง 'The Rose' อย่างกล้าหาญ เมื่อสิ้นปีการศึกษานั้น โรสได้รับปริญญาที่เธอได้เริ่มฝันไว้เมื่อนานมาแล้ว หนึ่งสัปดาห์หลังจบการศึกษา โรสจากไปอย่างสงบ เธอนอนหลับไปและไม่ตื่นขึ้นอีกเลย นักศึกษากว่าสองพันคนไปร่วมพิธีศพของเธอ เพื่อแสดงความเคารพ ต่อหญิงชราผู้วิเศษ ผู้ได้สอนให้พวกเขาได้รู้ ด้วยการทำให้เห็นเป็นตัวอย่างว่า ไม่มีคำว่าสายเกินไปที่จะเป็นทุกสิ่งที่คุณสามารถเป็นได้ จงจำไว้ว่า ' การแก่ขึ้นนั้น เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่การเติบโตขึ้นนั้นเป็นสิ่งที่เราเลือกได้ เราอยู่ได้ด้วยสิ่งที่เราได้รับ แต่เราจะมีชีวิตอยู่เพราะสิ่งที่เราให้ไป' ที่มา : Forward Mail ที่ได้รับมาจากเพื่อน อ่านแล้วชอบเลยเก็บมาฝากกันค่ะ Note : ช่วงนี้งานยุ่ง ๆ อาจจะไม่ได้เข้าไปทักทายเพื่อน ๆ แต่ก็คิดถึงเหมือนเดิมนะคะ "ช่วงนี้ฝนตกอากาศเปลี่ยนแปลง รักษาสุขภาพด้วยนะคะ" Free TextEditor ไม่ได้เข้ามาซะนานหยากไย่ขึ้นเต็มเลย
โดย: anakin IP: 202.91.19.205 วันที่: 9 มิถุนายน 2551 เวลา:11:43:46 น.
ก็งานน้องมันยุ่งนี่นาพี่มันก็ เหอ ๆ
โดย: Ying IP: 124.121.72.115 วันที่: 9 มิถุนายน 2551 เวลา:15:38:50 น.
อ่าฮ่ะ!!พี่สาวตัดผม น่ารักดีค่ะ^^
ใครๆก็ตัดม้าเต่อ หนุก้ออยากตัดนะ..แต่จะดับอนาคตตัวเอง 555 ยังคิดถึงพี่หญิงเสมอนะคะ ปล.ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ โดย: Dewreeya IP: 118.172.66.172 วันที่: 9 มิถุนายน 2551 เวลา:21:53:04 น.
www.tame.com
โดย: tame IP: 125.25.242.157 วันที่: 13 มิถุนายน 2551 เวลา:12:50:41 น.
มาเยี่ยมอีกครั้ง
โดย: bagel IP: 192.99.14.36 วันที่: 31 สิงหาคม 2557 เวลา:4:01:00 น.
|