ยี่ร้อยพลอยโกสินทร์ _ บทที่ ๑๔ (๑) สะพานใจ บทที่ ๑๔ สะพานใจ (พ.ศ. ๒๕๔๖ - ๒๕๔๗)
ตั้งแต่หัวใจของพลอยต้องบอบช้ำอย่างหนักเพราะความรักจากคนลวง แต่โชคยังดีที่ความเสียใจทำให้เธอกลายเป็นคนใหม่ซึ่งขยันเรียนขึ้นมากอย่างผิดหูผิดตา และในปีการศึกษาสุดท้ายนี้เธอสามารถทำเกรดเฉลี่ยให้พุ่งขึ้นสูงจนทุกคนในบ้านพากันประหลาดใจ ซึ่งพี่แก้วที่ที่สนิทกันมากและรับฟังเรื่องราวแย่ ๆ นั้นมาตลอดก็ห่วงพลอยไม่ได้เพราะสังเกตมานานแล้วว่าน้องสาวดูไม่ร่าเริงอย่างเคย แม้กระทั่งเช้าวันหยุดเช่นนี้ที่พลอยน่าจะออกไปเที่ยวสนุกกับอย่างเพื่อนนักศึกษาในวัยเดียวกัน แต่เธอกลับลุกขึ้นมาผสมปูนพลาสเตอร์เพื่อทำงานศิลปะอยู่ที่สวนหลังบ้านแต่เช้าตรู่ และพอดีแก้วมองเห็นมาจากหน้าต่างบนห้องจึงเดินลงมาดูใกล้ ๆ ตื่นแต่เช้าเชียว แก้วค่อย ๆ ย่อยเข้ามาหาน้องสาว ค่ะ พี่แก้วว่าไงนะคะ พลอยสะดุ้งเมื่อแก้วเดินเข้ามาทักโดยไม่ทันรู้ตัวจนมือที่เลอะดินปูนนั้นเผลอป้ายเข้าที่แก้มตัวเอง ปั้นอะไรอยู่อะพลอย ไม่ไปออกเที่ยวกับเพื่อน ๆ เหรอ แก้วแปลกใจที่พลอยไม่ออกไปสังสรรค์กับใครเลยในช่วงใกล้ปีใหม่เช่นนี้ แค่ฝึกมือหนะคะ ไม่มีอะไรมาก เช้า ๆ สมองเล่นดี พลอยตอบไปพลางปั้นไปพลาง ใช่ลูกโลกปะ แก้วประเมินจากลักษณะกลม ๆ ที่เห็น คนค่ะคน เดี๋ยวเสร็จแล้วจะเป็นคนค่ะ พลอยแสร้งหัวเราะร่าให้พี่สาวสบายใจ แต่ก็เกือบถูกนะคะ เพราะจะเป็นธีมคนกู้โลก เดี๋ยวคอยดูตอนปั้นเสร็จน้าค่า เชื่อจ้า เธอหนะปั้นได้เจ๋งแน่นอน แก้วพูดเย้าด้วยเสียงแหลม ฮื๋อ! พี่แก้วอะแหย่น้องอีกแล้ว พลอยแกล้งหนีบเสียงเสียงน้อยตามอย่าง อะ ๆ ไม่แกล้งแหละ แก้วเสียงอ่อนลงและเริ่มเข้าประเด็น พี่กะจะมาชวนเราไปดูหนังกัน อ้าว! ใช่ที่นัดกับพี่ยอดไว้รึเปล่าค่ะ ครบรอบคบกันสามปี พลอยถามเพราะจำได้ว่าพี่สาวมีนัดสำคัญกับแฟนหนุ่ม ใช่จ้ะ ดูฟรีกินด้วยนะ แก้วชวนเชิญพลอยอย่างเต็มที่เพราะอยากให้น้องได้สนุกและผ่อนคลายบ้าง พี่เค้าเพิ่งได้เงินจากงานพิเศษที่คลินิก ไม่อะ ไม่อยากเป็น กขค พลอยเลี่ยงเพราะไม่อยากขัดจังหวะความสุขของทั้งคู่ นี่พี่กะจะไปร้านโปรดเราเลย อร่อย ๆ แก้วพยายามนำเรื่องอาหารมาจูงใจเพิ่มขึ้นอีก น้องตั้งใจแล้วค่ะ วันนี้ต้องทำผลงานนี้ให้สำเร็จเสร็จ พลอยตอบอย่างหนักแน่นเพราะต้องการสร้างวินัยให้ตนเอง ขอบคุณพี่แก้วมาก ๆ เลยค่ะ เอาเถอะ ๆ เชื่อแล้วว่าคราวนี้น้องพี่เอาจริง แก้วยิ้มอย่างเอาใจช่วย สู้ ๆ เป็นกำลังใจให้นะจ้ะ ความตั้งใจของพลอยที่มุมานะอย่างต่อเนื่องนี้นอกจากเป็นการแข่งกับตัวเองแล้ว เธอยังตั้งใจที่จะพัฒนาฝีมือให้ก้าวหน้าขึ้นทันปีหน้าเพราะต้องการทำผลงานร่วมเข้าในสนามประกวดการออกแบบงานศิลปะระดับประเทศที่มีนักศึกษาจำนวนมากให้แวดวงนี้หมายมั่นปั้นมือเข้าร่วมแข่งขัน เมื่อช่วงเวลาสำคัญมาถึงพลอยได้ทุ่มเทแรงกายแรงใจซุ่มทำผลงานชิ้นสำคัญที่มีชื่อว่าถ้วยแห่งธรรม ซึ่งเป็นบรรจุภัณฑ์เพื่อสิ่งแวดล้อมอันทันสมัยที่สามารถใช้ประโยชน์ได้หลากหลายส่งเข้าประกวดด้วย แต่อย่างไรก็ตามเธอนั้นไม่กล้าที่จะคาดหวังกับรางวัลใหญ่เพราะคนส่วนใหญ่ที่ส่งผลงานมาชิงชัยล้วนมีฝีมือฉกาจฉกรรจ์อย่างมาก กระทั่งวันที่ประกาศผลการประกวดนี้มาถึงเธอจึงตื่นเต้นมากจนไม่มีสมาธิกับชั่วโมงเรียนในห้องสี่เหลี่ยมที่อยู่ตรงหน้านี้ เฮ้ย! ข่าวล่ามาแล้วครับ เอ้ยักคิ้วและทำสีหน้าแปลก ๆ หลังจากกลับมาจากไปเข้าห้องน้ำ ว่าไง พลอยสงสัยว่าเอ้คงไปรู้เรื่องผลการประกวดแล้ว ที่บอร์ดหนะ ประกาศแล้วนะ เอ้ทำเป็นเล่นตัวเพราะอยากให้เพื่อนลุ้นกับข่าวดีที่เจ้าหน้าที่ของคณะฯเพิ่งติดประกาศ ว่าไง อ้ำอึ้งอยู่นั่นแหละ พลอยร้อนใจขึ้นอีก ได้รางวัลที่หนึ่ง เอ้แกล้งกระซิบเบา ๆ ที่ข้างหนูพลอย จริงดิ! พลอยอุทานเสียงดังจนรีที่นั่งอยู่ติดกันตกใจ รวมถึงทุกคนในห้องที่หันมามองเธอเป็นตาเดียว มีอะไรรึเปล่าครับ อาจารย์ประจำวิชาก็อดสงสัยไม่ได้ ข่าวดีค่ะอาจารย์ ผลงานที่พลอยส่งเข้าประกวดชนะเลิศอันอับหนึ่ง สาขาการออกแบบบรรจุภัณฑ์ค่ะ เอ้ประกาศเสียงลั่นห้องให้ทุกคนทราบ ยินดีด้วยครับพลอยมณี ครูเห็นเธอซุ่มทำชิ้นโบแดงมานานแล้ว เก่งมาก ๆ ครับ อาจารย์รู้สึกปลาบปลื้มในความสามารถของลูกศิษย์คนโปรดที่สอนมากับมือ นี่เป็นการสร้างชื่อเสียงให้กับคณะมัณฑณศิลป์เราด้วย ทุกคนปรบมือดัง ๆ ให้เพื่อนด้วยครับ ขอบคุณอาจารย์ที่ให้ความรู้ แล้วก็เพื่อนทุกคนที่เป็นกำลังใจให้ค่ะ พลอยลุกขึ้นยืนกล่าวคำนี้ด้วยน้ำตาแห่งความปิติ
หลังจบคาบเรียนนั้นสามสาวก็พากันไปกินเลี้ยงฉลองความสำเร็จกันที่ร้านอาหารอิตาลีเจ้าอร่อย เพราะครั้งนี้นอกจากพลอยจะได้รับโล่ห์ประกาศเชิดชูแล้ว ทีมผู้จัดประกวดเวทีนี้ยังมอบรางวัลพิเศษเป็นตั๋วเครื่องบินไปกลับพร้อมเบี้ยเลี้ยงทั้งหมดเพื่อพาไปดูงานศิลปะที่สามวันนิวยอร์กอีกด้วย เก่งมากเลยพลอย ดีใจด้วยจริง ๆ รีปลื้มใจอย่างมากกับความสำเร็จอันเหลือเชื่อของเพื่อนที่กลับตัวกลับตัวเป็นคนขยัน มื้อนี้เดี๋ยวฉันกับเอ้ขอเป็นเจ้าภาพฉลองให้เอง อย่างนี้ก็แกก็จะได้ไปเที่ยวอเมริกาสิหนะ เอ้เม้มปากอย่างมีเลศนัย เพราะรู้ว่าผู้ชนะเลิศนั้นจะได้รับรางวัลไปดูงานที่นิวยอร์ก เค้าให้ไปดูงานศิลปะ ไม่ได้ไปเที่ยว รีพูดแย้งขึ้นมาทันที คงไม่ได้เที่ยวหรอก แค่ไม่กี่วันเอง แล้วก็ไปกันเกือบสักสิบคนที่ได้รางวัลชนะเลิศในแต่ละสาขาหนะ พลอยพยายามอธิบายเหตุผลให้เอ้เข้าใจ แต่ยังไงฉันก็ต้องมีของติดไม้ติดมือกลับมาฝากเพื่อนอยู่แล้ว เอาเป็นแบรด์แนมนะ เดี๋ยวจดรายการให้เลย เอ้ยังไม่หยุดเซ้าซี้ รับรองเอ้จะไปรับไปส่งเพื่อนถึงสนามบินเลยน้ะ อะ ๆ เอ้ว่าไงก็ว่ากัน พลอยจำใจรับคำด้วยลูกตื้อของเพื่อน แหมะ! หน้าบานเชียว รีแซวเอ้ด้วยความหมั่นไส้ เธอยังมีเวลาคิดอีกหลายเดือนนิ ว่าอย่างได้อะไร ฝากด้วยน้าพลอย ขอบคุณล่วงหน้าไว้เลย เอ้ลุกขึ้นกอดพลอยด้วยอาการลิงโลด หลังจากนั้นเพียงไม่กี่เดือนก็เข้าสู่ฤดูปิดเทอมใหญ่ที่นักศึกษาในรุ่นเดียวกันกับพลอยพากันเรียบจบครบหลักสูตรสี่ปีและพร้อมที่จะเข้าสู่สนามการทำงานอย่างเต็มตัว แต่พลอยนั้นกำลังจะได้บินข้ามน้ำข้ามทะเลไปยังดินแดนที่ใครหลายคนใฝ่ฝันอย่างสหรัฐอเมริกาเป็นโบนัสก้อนโตที่ได้รับตอบแทนความพากเพียรที่เธอเอาใจใส่กับงานศิลปะที่เธอรักมาโดยตลอด พลอยรู้สึกตื่นเต้นมากกับการขึ้นเครื่องบินครั้งแรกในชีวิตเมื่อกำหนดการนี้มาถึง และหอบกระเป๋าเดินทางใบโตมาเพื่อการนี้โดยเฉพาะ ซึ่งสองสาวเพื่อนชี้กับทุกคนในครอบครัวพากันแห่มาส่งที่สนามบินดอนเมืองราวกับว่าพลอยจะย้ายสำมะโนครัวไปอยู่ที่นั่นเป็นการถาวร ทั้ง ๆ ที่เธอไปจะไปดูงานศิลปะที่นั่นเพียงไม่กี่วัน โดยการเดินทางคราวนี้พลอยต้องปรับตัวพอสมควรเพราะนอกจากต้องนั่งอยู่บนเครื่องบินที่ไม่คุ้นเคยร่วมยี่สิบชั่วโมงแล้ว และเมื่อถึงที่แผนดินใหญ่เวลานั้นก็กลับกลางวันกลางคืนกับที่บ้านเกิดอีกด้วย
พอเครื่องบินลงจอดที่สนามบินเจเอฟเคตรงเวลาประมาณบ่ายโมงเย็นและทุกคนก็ผ่านการตรวจอย่างเข้มงวดของเจ้าหน้าที่ที่ด่านตรวจคนเข้าเมืองได้เรียบร้อย หัวหน้าทีมจัดงานที่เป็นอาจารย์นี้ก็เดินนำมาเรียกนักศึกษาทั้งหมดมารวมกลุ่มกัน ก่อนที่จะนัดแนะกำหนดการในวันถัดไปและเดินทางไปพักเอาแรงที่โรงแรมใจกลางมหานคร เมื่อพลอยเปิดประตูห้องของโรงแรม เธอก็รีบกระโจนขึ้นเตียงและเอนกายลงนอน ง่วงสุด ๆ เลยอะ พลอยหันไปบอกกับนักศึกษาหญิงต่างมหาวิทยาลัยนั่งข้างกันมาบนเครื่องบิน เหมือนกันเลยค่ะ นิวนักศึกษาสาวคนนี้ขยี้ตา ดูท่าพวกเราจะเจ็ตแล็ก พลอยออกอาการอยากนอนมาก จะอาบน้ำก่อนไหมค่ะ นิวถามตามมารยาท ตามสบายจ้ะ อาบก่อนเลย พลอยชักง่วงมากจนพูดจาไม่เต็มเสียง ขอบใจ งั้นเราอาบหละนะ นิวพูดพลางหยิบชุดนอนออกจากกระเป๋าเดินทาง ราตรีสวัสดิ์ ขอซักแห้งสักวัน พลอยพูดไม่ทันขาดคำก็หลับไปทันที
ถึงพลอยจะอกหักแต่มันก็เป็นแรงให้มุ่งมั่นทำในสิ่งอื่นจนประสบผลสำเร็จ มากกว่าจะมานั่งเสียใจ แบบนี้สิถึงจะเป็นตัวอย่างที่ดีให้คนอื่นได้ทำตาม
โดย: ruennara
 วันที่: 21 พฤษภาคม 2561 เวลา:4:35:07 น.ยินดีกับพลอยด้วยค่ะน้องหยก
ผลงานชนะเลิศ เก่งมากๆ และยังได้ไปดูงานที่อเมริกาอีกด้วยนะคะ พี่ต๋าจะติดตามอ่านตอนต่อไปค่ะ ขอบคุณน้องหยกสำหรับกำลังใจด้วยค่ะ  โดย: Sweet_pills
 วันที่: 21 พฤษภาคม 2561 เวลา:7:34:54 น. ยินดีที่ได้รู้จักผ่านบล๊อกและได้อ่านเรื่องราวที่เขียนขึ้นจากพรสวรรค์ ความสามารถในการเขียนที่จะเป็นหนึ่งในนักเขียนที่เก่งมากๆในอนาคตคะ  โดย: Tui Laksi
 วันที่: 21 พฤษภาคม 2561 เวลา:9:25:44 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ขอบคุณที่แวะชมดอกไม้จ้ะ