เมื่อพาสุนัขเดินทางไปสถานที่ต่างๆ สุนัขควรสงบทั้งก่อนขึ้นรถ ขณะอยู่บนรถ และ เมื่อจะลงจากรถก็ต้องสงบเช่นกัน เพื่อให้เขายอมจำนนต่อสิ่งแวดล้อมที่เขากำลังจะไปเจอ นั่นหมายถึงเขาจะยอมเป็นผู้ตามและยอมให้เราควบคุมสถานการณ์ในสิ่งแวดล้อมใหม่แห่งนี้ แล้วสุนัขจะว่านอนสอนง่ายในสถานที่แห่งใหม่ และจะปรับตัวได้ง่าย แม้กระทั่งก่อนจะลงจากรถเมื่อกลับถึงบ้าน เขายังคงต้องสงบก่อนลงจากรถ เพื่อให้เขายอมจำนนต่อสิ่งแวดล้อมของบ้านและยอมให้เราเป็นผู้นำของบ้าน
ถ้าเขายอมจำนนต่อสิ่งแวดล้อมที่เขากำลังจะเจอ นั่นคือเขาไม่ได้เป็นฝ่ายคุมสถานการณ์ เขาไม่มีสิทธิ์ที่จะทำอะไรตามใจตัวเอง แต่เราต่างหากที่เป็นคนคุมสถานการณ์ เป็นฝ่ายออกคำสั่ง เป็นฝ่ายทำตามใจเราเอง แล้วสุนัขต้องตามใจเรา จะทำให้การควบคุมสุนัขง่ายขึ้นในสถานที่ใหม่ๆ ในทางกลับกันถ้าสุนัขไม่สงบก่อนลงจากรถ เราให้เขาลงจากรถด้วยภาวะอารมณ์คึกตื่นเต้น นั่นคือเราอนุญาตให้เขาคุมสถานการณ์ เหมือนกับเราอนุญาตให้สุนัขไม่ต้องฟังคำสั่งเรา อยากทำอะไรก็ทำ นั้นเองเขาจะเดินไปไหน ดมอะไร จะทำอะไรก็ได้ เขาจะเดินดึงสายจูงจนเราแทบปลิว ก็เพราะเราได้เสียการปกครองไปแล้ว ณ สถานที่นั้นๆ นั่นเองเราถึงพบว่าเราควบคุมสุนัขยากขึ้นเมื่อต้องไปสถานที่ใหม่ๆ
ยกตัวอย่าง
สุนัขต้องสงบก่อนลงจากรถเมื่อกลับถึงบ้าน พอเขาสงบแล้วค่อยอนุญาตให้เขาลงได้ เป็นการย้ำเตือนอีกทีว่า บ้านนี้คนคุม ไม่ใช่สุนัขคุม
สุนัขต้องสงบก่อนลงจากรถเมื่อไปคลินิกสัตวแพทย์ ถ้าสุนัขสงบก่อนไปเจอสัตวแพทย์ก็จะช่วยลดความตื่นเต้นความกลัว ความกังวล เมื่อจะต้องไปเผชิญกับประสบการณ์ใหม่ๆเช่น ถูกเจาะเลือด ถูกตรวจ ทำให้เขามีแนวโน้มจะรับมือกับสถานการณ์ได้ดีกว่า
สงบก่อนลงจากรถเมื่อจะไปพบกับสถานการณ์ชวนตื่นเต้น เช่นงานสุนัข จะทำให้ควบคุมสุนัขได้ง่ายขึ้น ความตื่นเต้นลดลง หรือ ความกลัววิตกกังวลลดลง