Sliding Door.... เลือกเปลี่ยน ชีวิตก็เปลี่ยน หลายๆคน รวมทั้งฉันเอง อาจจะเคยตั้งคำถามกับตัวเองว่า.. ถ้าวันนั้น ฉันเลือกทางเดินอีกทางเดินนึง แล้วตอนนี้ ชีวิตจะเป็นอย่างไรนะ วันก่อน ได้มีโอกาสหยิบหนังในดวงใจอีกเรื่องนึงขึ้นมาดูซ้ำ  หนังเรื่องนี้ได้เข้าไปอยู่ในหัวใจฉันอีกเรื่องหนึ่ง ตรงที่ดูแล้วได้ข้อคิดมากมายว่า หากชีวิตนี้ เราเลือกทางเดินที่ต่างออกไปจะเป็นอย่างไร หนังเริ่มต้นจากนางเอกสุดน่ารัก กวินเนต พัทโทรว ที่วิ่งกระหืดกระหอบขึ้นรถไฟฟ้า โดยรถไฟฟ้านี่เอง ที่เป็นจุดเปลี่ยนชีวิต ระหว่าง วิ่งขึ้นรถไฟฟ้าไปทัน กับวิ่งขึ้นรถไฟฟ้าไปไม่ทัน... หนังสร้างให้เราเห็นถึงโลกคู่ขนานของนางเอกคนเดียวกัน ที่ดำเนินชีวิตไปพร้อมๆกัน บนเหตุการณ์ที่แตกต่างกันไป และจบที่บทสรุปที่ว่า ถึงแม้ทางเลือกที่อาจจะดูดีในตอนแรก ก็อาจจะไม่สวยหรูในตอนจบ หรือ ทางเลือกที่อาจสร้างความเจ็บช้ำ กลับเป็นประสบการณ์เพื่อทำให้เราเข้มแข็งในตอนท้าย ดูแล้วมาย้อนคิดถึงตัวเองว่า ในชีวิตที่ผ่านมา เราเคยผ่านเหตุการณ์คล้ายๆแบบนี้บ้างไหม ตอบตัวเองได้ว่า มีเหตุการณ์นึงที่ถือว่าเป็นจุดหักเหในชีวิต ... ตอนสอบเข้ามหาลัย จากที่เคยอยากเรียนหมอมาตลอดชีวิต กลับสอบได้โควต้าเรียนบริหาร ซึ่งที่บ้านก็อยากให้เรียน เคยคิดมาตลอดสิบกว่าปี ว่า ถ้าวันนั้น ฉันเลือกเรียนหมอ จะเป็นอย่างไรนะ จากที่เคยไปงานสัมมนาทางการเงิน ก็คงต้องไปงานสัมมนาทางการแพทย์แทน ^^" จากที่เวลาเจอเพื่อนพี่ๆในสายงาน ก็จะถกกันเรื่องหุ้น เรื่องเศรษฐกิจ ก็คงเปลี่ยนมาเป็นถกเรื่องโรคใหม่ ยาที่ค้นพบ แต่ที่สำคัญที่สุดที่ไม่รู้เลยว่าจะเป็นอย่างไร คือ การที่ได้พบเจอคนจากการที่ฉันเลือกเรียนสายการเงิน ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนสมัยเรียนที่กลายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด ... เพื่อนร่วมงานที่แสนดี ที่ยังติดต่อกันเสมอๆไม่ว่าจะแยกย้ายบริษัทกันไป ... หรือแม้แต่การได้พบผู้ชายที่รักเรามากๆและดีต่อกันมากๆ ถึงแม้ว่า.. จะเคยสงสัยว่า หากวันนั้น ฉันเลือกทางเดินนั้นไป จะยังได้เจอได้พบสิ่งเหล่านี้อีกหรือเปล่า ถึงจะสงสัย แต่ไม่เคยเสียดาย เพราะคิดเสมอว่า ทางที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็ดีมากๆแล้ว และฉันก็จะทำทางที่เดินในปัจจุบันนี้ให้ดีที่สุด ส่งท้ายอีกนิด กับหนังสือที่เพิ่งได้อ่าน
ขอบคุณครับที่แวะมาทักทาย..
เห็นด้วยครับ..เวลาคนที่เรารักป่วย เราก็จะเครียด..จริงๆ ครับ โดย: Mega-Batt
 วันที่: 21 ธันวาคม 2551 เวลา:9:32:49 น.ขอบคุณค่ะที่แวะไปบ้าน ชอบเด็กเหมือนกันเลยค่ะ
เคยมีจุดเปลี่ยนในชีวิตหลายจุดเหมือนกันค่ะ แล้วก็เคยแอบคิดเหมือนกันว่าถ้าเราไม่เลือกในเส้นทางที่เรากำลังเดินอยุ่ แต่ไปเลือกอีกทางนึงจะเป็นยังไง แต่ก็ไม่ได้คำตอบอะไรที่ดีไปกว่าคิดไปเอง 555 ตอนจบประถม สอบเข้าเรียนที่สตรีวิทย์ได้ แต่เลือกที่จะเรียน รร สาธิตศิลปากร เพราะใกล้บ้านและสามารถไปสอบเข้าเตรียมอุดมฯได้ แต่พอจบ ม.ต้น สอบเข้าเตรียมไม่ได้ก็เรียนต่อที่ รร เก่า เลือกเรียนสายวิทย์ แต่ก็มากลับลำไปเรียนสายศิลป์ในปีสุดท้ายและเลือกสอบเข้าคณะอักษรฯ แทนคณะสายวิทย์ต่างๆที่เคยคิดอยากเรียน... ถ้าเลือกเรียนสตรีวิทย์ตั้งแต่แรกจะเป็นไงนะ ถ้ายังคงเรียนสายวิทย์ต่อไปจะเป็นไงก็มะรุ รู้แต่ว่าตอนนี้ก็พอใจสิ่งที่มี ที่เป็นอยู่ในระดับนึงค่ะ อิอิอิ หนังเรื่องนี้ ไม่เคยเห็นเลยอ่ะ แต่อยากดูจัง  โดย: rainoflove (rainoflove
) วันที่: 22 ธันวาคม 2551 เวลา:9:51:54 น.ส่งความรักมาทักทายในวันเช้า
จันทร์ไม่เหงาเพราะเจ้าเคล้าคลอคู่ วันจันทร์พลันสว่างตาใจส่งมาให้รับรู้ กำลังใจส่งให้สู้มิรู้เลือน แม้นความหมายหลายเหตุในใจมิตร ผ่อมต่างคิดผิดแผกแยกคลาเคลื่อน แต่อย่างไรคำว่าเพื่อนยังย้ำเตือน เพื่อนคือเพื่อน...แม้ลางเลือนในบางครา ได้รับแล้วแก้วตากำลังใจที่เธอส่ง ทำให้ใจคลายสับสนปนอ่อนล้า ด้วยวันนี้ใจดีๆมีกลับมา จึงส่งต่อขอนำพามาแด่เธอ โดย: ส่งรักมาทักทายจ้า (KunKrOo~AaW~
) วันที่: 23 ธันวาคม 2551 เวลา:9:28:43 น.ยินดีที่รู้จัก และขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมในบล็อคนะค่ะ... ขอบคุณ ข้อความดีๆ จากหนังสือ "รักแท้มีจริง" ที่เอามาแบ่งปันนะจ๊ะ แล้วจะแวะมา หากำลังใจอีกนะค่ะ... โดย: สาวน้อยคนโง่ (sha..la..la..la
) วันที่: 23 ธันวาคม 2551 เวลา:19:20:26 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
นั่นสินะ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ แล้วเราเลือกทางเดินอีกทาง ณ วันนี้จะเป็นอย่างไร
แต่มีความสุขกับปัจจุบันดีกว่านะ
อ้อ ! หนังสือดังตฤณดีมาก ๆ เลยค่ะ รัชชี่คิดว่าเขาได้รับบุญกุศลมาก ๆ แน่ ๆ เลย ที่งานเขียนของเขาได้เตือนใจคนหลายคน