Ratatouille ..กับ Paris ในความทรงจำ
เมื่อวานไปดูหนังเรื่อง Ratatouille (Rat - a - too -ee )
กับเพื่อนที่ทำงานมาครับ

ตัวหนังก็ถือเป็นการ์ตูนที่สนุกใช้ได้ครับ
ผมดูในโรงหนังที่เป็นระบบ Digital ด้วยภาพที่ออกมาชัดสดใสมากกกก
การ์ตูนเปิดเรื่องที่เป็นปกติของค่ายนี้ที่ต้องมี
ก็เจ๋งเหมือนเคยครับ เป็นเรื่องของมนุษย์ต่างดาว
ต้องไปดูเองครับสนุกดี








เรื่อง Ratatouille เป็นเรื่องราวของหนู
ตัวหนึ่งที่ใฝ่ฝันอยากจะเป็นพ่อครัวระดับโลก
โดยปกติส่วนตัวแล้วผมค่อนข้างจะขยะแขยงหนูอ่ะครับ
(ไม่ได้กลัว แบบเห็นแล้วร้องลั่น แต่แค่เห็นแล้วมันแหยง ๆ)
แต่หนูตัวนี้น่ารักดีนะครับ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ผมชอบหนูขึ้นมาเท่าไหร่
เพราะคือกราฟฟิคการทำตัวหนุทำออกมาได้เหมือนหนูจริง ๆ
มากกว่านายเจอร์รี่ หรือนายมิคกี้เมาส์
มีฉากหนึ่งที่ฝูงหนูเป็นร้อยโผล่ออกมา
เห็นแล้วก็ยังโคตะระหยะแหยงอยู่ดี ...








ภาพฉากวิวหรือบรรยากาศของเรื่องเป็นเมืองปารีส
ที่ร้านอาหารร้านนี้ตั้งอยู่
เห็นเมืองปารีส แล้วก็ไปคิดถึงเรื่องในอดีตขึ้นมาครับ
มุมมองในหนังไม่ว่าจะเป็นฉากหอไอเฟล
หรือฉากเรือล่องในแม่น้ำแซน
มันกระตุกต่อมความรู้สึกเก่า ๆ กลับคืนมา

ฉากวิวมองจากห้องพักไปเห็นหอไอเฟลในการ์ตูน
มันทำให้คิดถึงอดีต
คิดถึงคืนนั้น คืนที่ผมเปิดหน้าต่างของโรงแรม
เมื่อมองจากโรงแรมที่พักมาทางฝั่งขวาจะเห็นหอไอเฟล
เราสองคนตื่นเต้นกันใหญ่..รีบเอากล้องมากดกันแล้วกดกันอีก







เรื่องในอดีตเลยย้อนกลับมาเทียบเคียงคู่กับฉากในหนัง
ฉากเรือในแม่น้ำแซน
คิดถึงตอนที่เราสองคนไปเที่ยวล่องเรือแม่น้ำแซนด้วยกัน..
ด้วยความบ้ากล้อง เราถ่ายรูปไปคนละ 100 กว่ารูป


เหตุการณ์ในอดีต บางครั้งเมื่อเราได้ย้อนกลับไปอีกครั้ง
มันก็ทำให้เรายิ้มขึ้นมาได้
วันนี้ตอนเช้าผมตื่นแต่เช้าขึ้นมา ก็เปิดคอม
ดูรูปเก่า ๆ สมัยที่เราสองคนไปเที่ยวยุโรปด้วยกัน
ดูไปก็ยิ้มไป นานแล้วนะ.. ที่ไม่ได้ดูรูปพวกนี้
คิดถึงเหตุการณ์มากมาย
เรื่องที่เค้างอนผมตอนไปเดินเล่นที่ moulin rouge
เรื่องที่ผมทำมือถือหายที่เบลเยี่ยม
เหตุการณ์ปาหิมะเล่นกัน บนยอด ทิทลิส
และอีกมากมาย....









ถึงวันนี้เราสองคนจะไม่ได้เป็นสถานภาพแบบเดิมแล้ว
แต่ร่องรอยของความทรงจำของพวกเรา
ก็จะยังคงงดงามเสมอ ทุกครั้งที่เราได้นึกถึง...






เพลงประกอบ Blog ครับ


เพลง : แค่ได้คิดถึง
ศิลปิน : ญารินดา บุนนาค



ตั้งแต่ครั้งที่เราจากกันแสนไกล
เหตุและผลมากมายไม่เคยสำคัญ
เท่ากับความรู้สึกที่ใจของฉันนั้นเก็บให้เธอ

แต่ละครั้งที่เราผ่านมาพบกัน
อาจบังเอิญได้ยินข่าวคราวของเธอ
นั่นคือความรู้สึกที่ฉันคอยอยู่เสมอ

* ขอบฟ้าที่เรานั่งบอกคราวนั้นยังมีความหมาย
ต้นไม้ลำธารยิ่งมองยิ่งคิดถึงเธอมากมาย
ชีวิตที่มันขาดเธอวันนี้ยังเดินต่อไป
แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจ

หยิบเอาภาพที่เรากอดคอด้วยกัน
ได้แต่ยิ้มกับมันด้วยความชื่นใจ
และก็ยังเสียดายกับการสูญเสียเธออยู่เรื่อยมา

ได้ยินเสียงบทเพลงที่เธอชอบฟัง
และทุกครั้งยังแอบมีน้ำตา
ยิ่งเวลารู้สึกไม่มีไม่เหลือใครอยู่ตรงนี้

(*,*)

และจะคิดถึงเธอตลอดไป






Create Date : 28 กรกฎาคม 2550
Last Update : 28 กรกฎาคม 2550 17:16:18 น.
Counter : 1179 Pageviews.

16 comments
แพ้เนื้อจากการโดนเห็บกัด alpha-gal allergy สวยสุดซอย
(17 เม.ย. 2567 14:07:10 น.)
เรื่องเล่าที่ไม่เกี่ยวกับวันสงกรานต์ tanjira
(13 เม.ย. 2567 16:10:32 น.)
พระราชวังบ้านปืน ดาวริมทะเล
(9 เม.ย. 2567 14:46:08 น.)
โจทย์ตะพาบ ... วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ เธอจะเห็นใครคนหนึ่งที่รอเธอ ... tanjira
(9 เม.ย. 2567 14:13:50 น.)
  
เก็บไว้เป็นความทรางจำดีๆนะคับ
จขบคงไม่ได้หยิบมันมาเพื่อระลึกถึงเท่านั้นใช่ป่ะคับ
โดย: Kurt Narris วันที่: 28 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:30:33 น.
  
หนังการ์ตูนน่ารักเรื่องนี้ ทำให้คุณย้อนกลับไปคิดถึงเรื่องราวและความทรงจำดี ดี ร่วมกับใครบางคน

แหม ดีจังเลยนะคะ
โดย: random-4 วันที่: 29 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:59:46 น.
  
คิดถึง Paris คิดถึง Eifel Tower คิดถึง Mon Matre คิดถึงขนมเค้ก โอ๊ย....ย อยากกลับไปอีกจัง :)
โดย: H2O IP: 61.7.182.88 วันที่: 29 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:25:43 น.
  
ความทรงจำที่ดีที่เกิดขึ้นในชีวิต จะมีค่ามากขึ้นทุกครั้งเมื่อนึกถึงมัน
โดย: จมูกติดดิน วันที่: 29 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:11:20 น.
  
อยากไปบ้างงงงงงงงงงงงงงงง
โดย: ราชันย์เมฆา IP: 203.144.187.18 วันที่: 30 กรกฎาคม 2550 เวลา:1:23:51 น.
  
เรื่องราวในอดีตมีสิ่งดีๆในนึกถึงอยู่เสมอครับ
แม้ว่าไม่เหมือนเดิม แต่ก็สามารถทำให้เรายิ้มได้อยู่เรื่อยๆ ครับ
โดย: samushi (samushi ) วันที่: 30 กรกฎาคม 2550 เวลา:1:57:19 น.
  
อ่านแล้ว เศ้รานะคะ..ความทรงจำเก่าๆ มาโยงกับหนังการ์ตูนน่ารักๆได้..

ช่วงนี้ไม่ค่อยสบายค่ะ คิดอะไรไม่ออกเหมือนกัน..
ขอบคุณที่แวะไปนะคะ..

จะหาเวลาไปดูเรื่องนี้บ้างค่ะ...
โดย: นู๋ญ่า (kayook ) วันที่: 30 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:33:36 น.
  

อ่านแล้วซึ้งจัง น้ำตาซึมเยยอ่ะ
โดย: zmen วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:0:01:12 น.
  
Sweet dreamนะค้าบ
โดย: Kurt Narris วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:2:53:56 น.
  
ไม่เคยไปอะ สงสัยต้องเก็บตังซะแล้ว

แต่ไปคนเดียวดีก่า ไม่อยากคิดถึงใครเวลาเห็นอะไรอีกต่อไป
โดย: zero IP: 203.107.189.197 วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:28:49 น.
  
ว่าจะไปดูเหมือนกัน

แต่ไม่มีความหลังกะเขาอะดิ
โดย: man@ (manatto ) วันที่: 2 สิงหาคม 2550 เวลา:21:20:25 น.
  
ยังมีกรูอยู่ข้างๆนะ




จุ๊บๆ
อิอิ
โดย: สันดานเสีย วันที่: 3 สิงหาคม 2550 เวลา:11:36:39 น.
  
ก็ดีนะคะที่อย่างน้อยก็ยังมีความทรงจำดีดีให้นึกถึงกัน

อ่านแล้วคิดถึงเรื่องของตัวเองค่ะ ... ตอนนี้กำลังเคว้งคว้างดีจัง --"

แล้วจะแวะมาบ่อย ๆ นะคะ

โดย: หนูปิว ~* (Accountant_Girl ) วันที่: 3 สิงหาคม 2550 เวลา:21:43:06 น.
  
โหยซึ้ง
โดย: สักคน IP: 58.9.35.4 วันที่: 5 สิงหาคม 2550 เวลา:23:19:21 น.
  
ใส ใส ดีคับ
โดย: Charlotte's Web IP: 58.8.2.72 วันที่: 8 สิงหาคม 2550 เวลา:23:58:24 น.
  
แต่ว่าปารีสเนี่ย..หมาเยอะนะคะ ว่าแร้วก้ออยากกลับปัยอีกเหมือนกัลเมือง Lyon มีมัสตารด์อร่อยมาก แม่น้ำ Loire
ก้อสวยมากเรยมีพระราชวัง2ข้างทางเต็มปัยหมดว่าแร้วก้อคิดถึงอยากพาคุนแม่ปัยเที่ยวอีกจัง
โดย: แพร IP: 125.25.78.205 วันที่: 23 กันยายน 2550 เวลา:12:07:22 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Winfatboy.BlogGang.com

Rovivrus
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด