เชื้อมันร้าย เชื้อมันรัก ตอนที่ 2 หน้า 4 ความชุลมุนวุ่นวายใจกับหนุ่มน้อยที่กวนใจเธอนั้น เชิญขวัญกลับสนใจไลน์กลุ่มของชมรมที่กระหน่ำข้อความเข้ามา หาอาสาสมัครจัดทีมเพื่อสู้โรคระบาด กลุ่ม 1 ทีมคัดกรองผู้ป่วย รับอาสาสมัครทำงานคัดกรองผู้ป่วยผ่านไลน์ กลุ่ม 2 ทีมแพทย์ตรวจโรค ทีมแพทย์ตรวจโรคทางโทรศัพย์ สำหรับผู้เรียนจบและมีใบประกอบ กลุ่ม 3 ปรุงยาที่สถาบัน เธอชั่งใจอยู่นาน ด้วยเพราะไม่รู้ว่าจำเป็นต้องเป็นผู้สำเร็จการศึกษาก่อนหรือไม่ เมื่อเจ้าหน้าที่เพิ่มเติมข้อความท้ายกลุ่มหนึ่งว่า ผู้ที่จบและกำลังศึกษาอยู่ทุกรุ่น เชิญขวัญไม่รอช้าที่จะส่งข้อความส่วนตัวหาเจ้าหน้าที่ทันที เพื่อขอเป็นส่วนหนึ่งในการทำงานจิตอาสานี้ตามประกาคนกระหายอยาก อยากช่วยคนอื่นอย่างเธอ เชิญขวัญ “ คุณจิลคะ พี่ขอเข้าทีม 1 ได้ไหมคะ?” จิล “ได้ค่ะ พี่ขวัญ ดีใจมากๆ ค่ะ รุ่น 18 ก็มีเข้ามาช่วยอยู่นะคะ พี่ขวัญลงชื่อต่อในไลน์เลยค่ะ ใส่รุ่นและวันเรียนด้วยนะคะ” เชิญขวัญ “จะช่วยเต็มที่เลยค่ะ” จิล “  ”ความใฝ่ฝันของคนขี้เซาอย่างเธอ คือการอุทิศชีวิตเพื่อช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์เท่าที่เธอจะสามารถพอทำได้ในยามที่เธอไม่หลับ ในเมื่อโอกาสเช่นนี้มาถึงแล้ว จะปล่อยผ่านอยู่เฉยๆ รอผู้คนป่วยตายไปทำไม เราก็มาช่วยในส่วนที่พอช่วยได้ไม่เสียหาย นั่นคือก้าวเล็กๆ ที่ เธอกำลังต้องการหลุดออกจากกรงที่ขังเธอไว้ในที่ทำงาน แต่หากกลับเป็นก้าวที่ยิ่งใหญ่เพื่อหลายชีวิตที่รอการช่วยเหลือ ที่จะสร้างความมั่นอกมั่นใจและความภูมิใจในชีวิตของเธอตลอดไป การแพทย์แผนโบราณและแพทย์ทางเลือกที่ประชาชนมีสิทธิ์เลือก เพื่อให้ชีวิตพวกเขารอด ในเมื่อทางหลัก ทางใหญ่ เริ่มจะตันไปแล้ว ทีมแพทย์แผนโบราณที่ถูกปิดกั้นมานาน ต้องการแสดงศักยภาพออกมาให้ประจักษ์ การรักษาแบบดั้งเดิมก่อนเก่าสมัยหมอทองเอกนั้น หรือ เป็นแพทย์ศาสตร์ที่อยู่คู่ชาติไทยเรามาตั้งแต่สมัยขอม ต้นกำเนิดมีมาก่อนแพทย์ฝรั่งเข้ามาเยือนสยามประเทศเสียอีก จะบอกว่าล้าหลัง สมัยนั้น ผู้คนก็รักษาด้วยแผนโบราณมาแต่เก่าก่อน เหตุใด รุ่นใหม่ถึงไม่ผสมผสาน การรักษาแบบองค์รวมเข้ากับแผนปัจุบัน เพื่อให้การแพทย์ไทยก้าวไกลกว่าชาติไหนๆ ผลประโยชน์ส่วนตนมันมีมากจนบังตามองไม่เป็นทุกข์ร้อน หรือประโยชน์ในการพัฒนาชาติไปเลยเชียวหรือ เรื่องนั้นก็ช่างเถอะ มันก็หลายเรื่องวิสัยทัศน์ผู้นำคือความเป็นชัยของประเทศ ตอนนี้เรามีชัยเรื่องใดบ้างให้ บวก ลบ คูณ หาร เอา ว่าสำเร็จในเรื่องใดให้สรรเสริญ สอบก็จะสอบ จิตอาสาก็จะทำ เรื่องสอบดูเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับเธอไปเลย เมื่อคิดถึงการทางรอดของคนอื่น แว๊บหนึ่งของความคิดอันหลากหลาย เมื่อเธอเห็นชื่อใครคนหนึ่งปรากฏที่กลุ่ม 3 กลุ่ม 3 ปรุงยาที่สถาบัน มะเดี่ยว รุ่น 16 วันอาทิตย์ สมชาย รุ่น 14 วัน ศุกร์ แดนเทพ รุ่น 18 วันอาทิตย์ ********** หัวโจก ก็คือหัวโจก นี่เขาก็ไม่ใช่นักศึกษาที่หวาดกลัวการสอบไม่ผ่านเทอมแรกเหมือนเพื่อนหลายๆ คน หัวโจก ที่กระหายอยากทำกิจกรรมอะไรมากมายก่อนใครเพื่อน ขนาดจะสอบอีกไม่กี่อาทิตย์ นางก็อาจหาญไปทำกิจกรรมมากมาย เพื่อช่วยส่วนรวมงั้นหรือ เธอจำได้ว่า เรียนจัดกระดูกก็มาจากแดนเทพที่ล่ะ ที่ชักจูง ชักชวน เพื่อนๆ ใครที่สนใจอยากจะไปเรียนด้วยกัน และนัดหมายไปคุยกับอาจารย์ในตอนแรก เขาชักจะเป็นหัวโจกที่เธอคิดว่าน่าจะไม่ธรรมดาเอาเท่าไหร่ มี Facebook เขาโชว์มาเธอลองกดเข้าไปดู ถึงได้รู้ว่าเขาเป็นอาจารย์สอนวิศวกรรมศาสตร์สถาบันมีชื่อลือเลื่องแนวหน้าต้นๆ ของประเทศไทย เวลาเรียนหนังสือ ก็จะมีเสียงเขาคอยถามอาจารย์ตลอดชั่วโมงการสอน ทีแรกเธอก็ไม่รู้หรอกว่าเป็นใครแต่ถามบ่อยๆ ทุกชั่วโมงเข้า เธอก็คุ้นหู ดูเป็นคนฉลาดและอยากรู้ ช่างแตกต่างจาก เชิญขวัญที่ตั้งหน้าตั้งตาหลับ แล้วตื่นมาถามท้าย ชั่วโมง เหมือนให้ใครๆ คิดว่าเธอตั้งอกตั้งใจเรียน (ทั้งที่เธอก็ตั้งใจเรียนในแบบของเธอ) แล้วทำไมเธอถึงไปว่าเขาได้ ก็ในเมื่อเธอลงเป็นจิตอาสาทีม 1 มิใช่หรือ เย็นวันนั้นอาจารย์และหัวหน้าทีม 1 พี่เหลิม และ ร่อย ทีมจิตอาสาเริ่มก่อตัวขึ้นก่อนจากลุ่มอาจารย์ ที่เปิดรับเคส ปรึกษาให้คำแนะนำ การดูแลตัวเองและการฟื้นฟูหลังป่วยให้กับผู้ป่วย และการดูแลเพื่อการเสริมภูมิให้กับตัวเองของกลุ่มเสี่ยง หลังจากเริ่มปฏิบัติภาระกิจได้ไม่นาน จำนวนผู้ป่วยเพิ่มมากขึ้นแต่ละวัน และการประกาศเคอร์ฟิวที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคต ทำให้มีประชาชนตื่นตระหนกและเริ่มกักยา รวมทั้งการเข้ามารับบริการจากอาจารย์ เหล่าอาจารย์เริ่มรับไม่ไหว เลยต้องจัดตั้งทีมอาสา เป็นทีม เพื่อปฏิบัติภาระกิจแตกต่างกันออกไปตามหน้าที่ และตอนนี้ ทีมคัดกรองที่เริ่มก่อตัวขึ้นมา 2 อาทิตย์ อาจารย์เจี๊ยบ “สวัสดีค่ะ ครูเจี๊ยบนะคะ ครูดีใจมากนะคะ ที่ทุกคนได้เข้ามาช่วยงานจิตอาสา ทุกคนเป็นคนมีบุญนะคะ ที่มีจิตใจอยากจะช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน” อาจารย์ยิ่ง “สวัสดีครับ อาจารย์ยิ่งนะครับ ใช่แล้วครับ ไม่ใช่ว่าอยู่ๆ เราจะมารวมตัวกันได้แบบนี้นะครับ ถ้าไม่มีวาสนาต่อกัน แล้วไม่ใช่ว่าอยู่ๆ จะได้เป็นหมอนะครับ ถ้าไม่มีบุญ พ่อปู่เลือกมาแล้ว” อาจารย์ปาล์ม “เดี๋ยวจะให้พี่เหลิมช่วยแนะนำขั้นตอนการทำงานของกลุ่มหน่อยครับ” พี่เหลิม “สวัสดีครับทุกคน ผม เหลิม รุ่น 17 นะครับ เดี๋ยวผมจะอธิบายแผนการทำงานคราวๆ นะครับ อันดับแรกเลย ผู้ติดต่อที่แอดไลน์เราเข้ามา ไลน์ AO ก็จะมี 2 กลุ่มใหญ่ๆ ที่ทีมคัดกรองต้องซักประวัติและแยกให้ได้ กลุ่มผู้ติดเชื้อ มีหรือไม่มีอาจารย์ ก็ส่งต่อให้ทีมคุณหมอเลยครับ ที่ไลน์ห้อง 00 และกลุ่มเสี่ยงยังไม่ติดเชื้อ เราก็แจ้งส่งยาเสริมภูมิให้ครับ แต่ถ้ามีบางคน มีอาการ หรือมีโรคประจำตัว เราก็ส่งให้คุณหมอได้เช่นกันครับ โดยเราจะดูประวัติที่ข้างหลังบ้านนะครับ ผมจะส่งลิ้งค์เข้าไปในเมลล์ให้ทุกคน ส่งเมลล์มาให้ผมด้วยนะครับ เราดูข้อมูลของผู้ติดต่อซึ่งก็จะบอกรายละเอียดที่เขากรอกผ่าน Google form ก็จะมีชื่อ เบอร์โทร ที่อยู่ อาการ ระยะ อาการ โรคประจำตัว การแพ้ยา และผู้กรอกข้อมูล ครับ ถ้ารายละเอียดไม่ครบ หรือ ต้องการสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม เช่น อายุ หรืออื่นๆ เราก็ก๊อปข้อมูลจากหลังบ้านมาวางที่ไลน์ถามผู้ติดต่อได้เลยครับ” พี่เหลิมอธิบายขั้นตอนการทำงานคร่าวๆ อาจารย์ปาล์ม “ตอนนี้ทุกคนอาจจะนึกภาพไม่ออกนะครับ แต่ไม่ต้องกังวลไปครับ เพราะเราก็ค่อยๆ ทำและเรียนรู้ไปด้วยกันนะครับ มีอะไรให้สอบถามครูๆ ได้ทุกคนเลยครับ” นัชชา “ใช่ค่ะ อาจารย์นึกไม่ออกเลยค่ะ พอที่จะมี Process ให้ดูไหมคะ” อาจารย์ปาล์ม “เอางี้ ให้พี่เหลิมโชว์ที่เขียนเอาไว้ ดีไหม? เพื่อที่ทุกคนจะพอได้มองภาพออก” เอิญ “ดีค่ะอาจารย์” ท็อป “ใช่แล้วครับ อาจารย์ ตอนนี้เรากำลังงงๆ อยู่ครับ”  เมื่อทุกคนเห็นภาพรวมของการไหลของงานแล้วด้วยการสรุปเป็นลำดับภาพ ก็มีความเข้าใจมากขึ้น และขอบคุณพี่เหลิมที่ช่วยทำแผนภาพให้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น ท็อป “ถ้ายังไม่เข้าใจขออนุญาตถามอาจารย์นะครับ” อาจาย์เจี๊ยบ “ได้ค่ะยินดีค่ะ ตอนนี้เราอาจจะยังไม่รู้ว่ามีปัญหาอะไรนะคะแต่ปรึกษาอาจารย์ได้ตลอดค่ะ ระหว่างที่ทำแล้วมีปัญหาใดๆ” เชิญขวัญ “หน้าที่ของเราแค่คัดกรองและส่งต่อให้ทีมคุณหมอใช่ไหมคะ” อาจารย์เจี๊ยบ “ใช่แล้วค่ะ ถ้าผู้ป่วยต้องการคำแนะนำใดๆ ทีมคุณหมอจะให้คำแนะนำวิธีการดูแลรักษาได้ค่ะ ทุกคนไม่ต้องกังวลนะคะ” นัชชา “เราอาจจะไม่รู้วิธีที่จะแนะนำการใช้ยาเท่าไหร่” อาจารย์ยิ่ง “เอางี้นักศึกษา เราแค่คัดกรองว่าเขาติดหรือไม่ติด และแนะนำการดูแลตัวเองเบื้องต้น จะให้ทีมงานทำแฟตฟอร์มการดูแลตัวเองเบื้องต้นให้ครับ” ยังมีหลายๆ คนที่ยังกลัวไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นยังไง และจะไปยังไง แต่หางเสือที่คอยคัดท้ายเรือให้พุ่งไปข้างหน้าก็คอยเอาใจช่วยอยู่ทั้งคอยลุ้นกับความชุลมุนที่จะตามมาไม่ห่าง เพื่อให้ทุกคนทำงานอย่างราบรื่นและสบายใจมากที่สุด คนที่ไม่เคยทำมาก่อน แต่ก็แปลกที่พร้อมใจกันมาลงรับหน้าที่ด้วยจิตใจที่อยากจะช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ อาจารย์เจี๊ยบ “นักศึกษาไม่ต้องกลัวนะคะ เราค่อยๆ ทำไป คุยกับคนไข้พยายามทำความเข้าใจและซักประวัติเขาเบื้องต้น เราเป็นด่านแรก ทำหน้าที่แยกแค่ว่าควรจะส่งให้หมอหรือแค่แนะนำการดูแลตัวเองค่ะ” อาจารย์ปาล์ม “ผู้ติดต่อเข้ามา เขาต่างก็ต้องหวังที่พึ่งครับ เพราะงั้นเราก็ต้องเป็นที่พึ่งให้เขาได้” เชิญขวัญสูดหายใจเข้าปอด ใช่สินะ ตอนนี้ บ้านเมืองประชาชนแตกราวฝูงผึ้ง ต่างหาที่หลบภัย จากสงครามที่ไม่ได้ฆ่ากันด้วยกระสุนและระเบิด แต่ทำให้คนตายได้วงกว้างกว่า และเยอะกว่า และยืดเยื้อยาวนานมาเกือบ 2 ปี ก็ไม่เคยลดลงแล้วยังวิวัฒนาการ การกลายพันธุ์ ผ่าเหล่าผ่ากอไปเรื่อยๆ หลายประเทศอาจจะเข้าสู่ภาวะที่จัดการได้ แต่ตรงข้ามกับประเทศไทยในยามนี้นัก นอกจากคนติดเชื้อเพิ่มแล้ว คนตายแต่ละวันก็เพิ่มเช่นกัน มิแปลกหรอก กลุ่มหมอหัวใจแกร่งจะต้องออกมาช่วยประชาชนเท่าที่อยากจะช่วยได้ แล้วเราเป็นศิษย์ของบหมอที่หัวใจแกร่งจะอยู่เฉยได้อย่างไร เชิญขวัญ “เราจะทำอย่างเต็มที่ค่ะ” เชิญขวัญ “ขอบคุณอาจารย์มากค่ะที่ชักจูงเรามาสู่เส้นทางการเป็นแพทย์ เส้นทางแห่งการเสียสละ และช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน หนูจะพยายามเท่าที่ตัวหนูจะทำได้ค่ะ” เชิญขวัญพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าหลายคนยังหวาดกลัวและงงงัน เมื่อทุกคนได้ยินเช่นนั้นก็ค่อยๆ สงบใจลงและขานรับการเรียกออกมาต่อสู้เคียงข้างกัน ครับ/ค่ะ หลังจากเสร็จงานประชุมออนไลน์ของทีมคัดกรอง เธอก็เห็นว่าไลน์เพื่อนๆ กลุ่มเรียนรุ่นก็มีข้อความเข้ามา เชิญขวัญส่งข้อความหานัชชา เป็นรุ่นพี่เรียนเภสัชกรรม แต่เป็นรุ่นเดียวกันที่เรียนผดุงครรภ์มาด้วยกันเมื่อปีที่แล้ว เชิญขวัญส่งรูปการสกัดน้ำมันไปให้นัชชาดู เพื่อเธอจดจำได้ว่านัชชาสนอกสนใจการสกัดน้ำมัน และเธอก็เคยได้ยินเธอพูดเรื่องนี้เมื่อปีที่แล้ว เธอเห็นนัชชาอยู่ร่วมในกลุ่มคัดกรองด้วย นัชชา “ว้าว พี่ขวัญคะ นี่งานสกัดนิคะ ไปทำที่ไหน” เชิญขวัญ “แลบเพื่อนที่ค่ะ น้องชายังสนใจที่จะสกัดน้ำไหมคะ” นัชชา “สนสิคะ นี่ยังไม่รู้จะเริ่มยังไงเลย หนูไปที่แลบด้วยได้ไหม” เชิญขวัญ “เขาห้ามคนนอกเข้าสิคะ พี่จะถ่ายคลิบให้ไปดูนะคะ” นัชชา “ได้เลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ที่คิดถึงน้อง” เชิญขวัญ “มาเลยค่ะ เรามาเริ่มด้วยกันนะคะ” เชิญขวัญอาจจะไม่รู้ตัวว่าเธอมีพลังบวกมากมายที่คอยต่อเติมและสานต่อประสานฝันตัวเองและส่งต่อเชื้อไฟไปให้ผู้อื่น เป็นการกระตุ้นสิ่งที่สนใจร่วมกันได้อย่างมีพลัง ใครก็ตามที่อยู่ใกล้เธอ จะเห็นกิจกรรมมายมายที่ปรากฏบนเพจ และการนำเสนอที่น่าสนใจ รวมกระทั่งอาหารที่เธอสรรหามายั่วน้ำลายคนดู ส่วนประชาชน กลุ่มรวมตัวกันในคลาสเรียนเภสัชรุ่น18 นั้น หัวโจ๊กที่เป็นแรงบันดาลใจและเป็นเชื้อเพลิงให้คนอื่นๆ อีกคน เชิญขวัญ “ทุกคนอย่าลืมส่งการบ้านอาจารย์นะคะ” แดนเทพ “พรุ่งนี้วันหยุด มีใครอยากให้ติวอีกไหมครับ” ไลน์กลุ่มรุ่นโชว์ข้อความของแดนเทพ นี่ก็เป็นเรื่องของหัวโจกแบบเขาชอบทำ ทั้งทำข้อสอบ ชวนเพื่อนติว หรือนี่จะเป็นวิถีของอาจารย์มหาวิทยาลัยชอบทำกัน 09.00-10.00 น โมเม เรื่อง โกฐ (ต่อ) 10.00-11.00 น กฏหมาย ธนเดช 11.00-12.00 น 13.00-14.00 น พืชต้น พี่หฤทัย 14.00-15.00 น พืชชื่อเหมือน พี่เอก 15.00-16.00 น อาจารย์นก เขาส่งตารางติวมาอย่างผู้ชำนาญการจัดคิว แดนเทพ “มีใครอยากจะลงชื่อติวเพิ่มครับ” เชิญขวัญ “11.00-12.00 น ว่าน เชิญขวัญ” เธออดไม่ได้ที่จะส่งข้อความไป ไม่ได้อวดรู้ แต่มีเรื่องเดียวที่เธอพอจะติวให้ทุกคนได้ พี่วี “ว่านเรายังไม่ได้เรียนเลยนะครับ” เชิญขวัญ “ค่ะ ทุกคนอาจจะอ่านไม่ทัน เดี๋ยวจะพาทุกคนอ่านหนังสือก่อนอาจารย์นะคะ ” เธอตอบวีระภาพไป แล้วมีข้อความส่วนตัวจากแดนเทพส่งมาหาเธอ แดนเทพ “ขอแอดเข้ากลุ่มไลน์ติวเตอร์นะครับ” เชิญขวัญ “มีกลุ่มไลน์ ติวเตอร์เหรอคะ??” จะมีกลุ่มต้องเข้าอะไรมากมายขนาดนี้ ตั้งแต่เรียนมาก็มีกลุ่มนั่นกลุ่มนี้ กลุ่มรุ่น กลุ่มชมรมศิษย์เก่า กลุ่มจัดกระดูก แล้วกลุ่มงานๆ ที่บริษัทอีก แดนเทพ “ยินดีต้อนรับ ติวเตอร์คนใหม่นะครับ จากบุคคลิกแบบนี้ น่าจะเป็นคนประเภทร่าเริง สนุกสนานมากกว่าเคร่งเครียด ขี้หวาดกลัวหรือไม่ แต่คนเราก็ใช่ว่าจะตัดสินความเป็นตัวตนของเขาได้ง่ายๆ ในระยะเวลาสั้นๆ ^…..^ บิ๊ก “พี่เชิญขวัญครับ ช่วงนี้การบ้านอะไรครับ” ไลน์ของเพื่อนลึกลับมีผ้าดำคลุมหน้าไว้ ส่งข้อความหาเธอ ตั้งแต่เธอพยายามตามสืบว่าใครอยู่บางปะอิน เธอก็ทำเป็นว่าหาข้อมูลทำทำเนียบรุ่น จนได้มาเสวนากับเพื่อนยกห้อง ในทั้งหมด 80 กว่าคนนั้น รู้จักเธอแทบทุกคน ส่วนคนนี้มีชื่อว่าเจ้าบิ๊ก ดูเป็นวัยรุ่น พูดจากวนๆ วันๆ คุยแต่เรื่องต้นไม้ใบหญ้า กับเรื่องหมา พูดจาด้วยไม่กี่ครั้งแต่ก็สนิทกันรวดเร็วนัก เธอไม่รู้ว่ามีเคมีอะไรที่เข้ากันได้ หรือจะเป็นเรื่องต้นไม้ หรือ เรื่องหมา แมว บิ๊กเล่าให้ฟังว่าเขาอยู่กับป้า ดูแลมาตั้งแต่แตกเนื้อหนุ่ม ส่วนพ่อก็ไปนอนที่วัด ส่วนแม่ก็ไปมีครอบครัวใหม่ แม้ไม่เคยเจอกัน เธอสัมผัสได้ว่าหนุ่มเกเรคนนนี้แสนขี้เหงา แม้ปากจะดูจิ๊กโก๋ แต่เขาก็แค่พูดเล่นมุขกับเธอบางครั้งไม่เคยลามปาม เชิญขวัญ “ก็การบ้าน ทำ ควิซ และก็ บรรยายความในใจที่อยากเรียนแพทย์แผนไทยไงคะ” บิ๊ก “ควิซ ที่อยู่ใน เฟสบุค ใช่ไหมครับ” เชิญขวัญ “ใช่แล้วค่ะ” ดูเธอเหมือนเด็กเรียนมากขนาดที่ใครต่อใครก็ต้องมาปรึกษาเรื่องเรียนขนาดนั้น เชิญขวัญ “แล้วก็เขียนบรรยายความในใจส่งอาจารย์ด้วยนะ ต้องส่งก่อนสอบนะคะ” บิ๊ก “ความในใจอะไร จะมีได้ไงอ่ะ” เธอก็เป็นผู้หวังดีกับทุกคน คอยเตือนเพื่อนๆ ให้เข้าไปทำการบ้านและส่งควิซ ความในใจอะไรเล่า เธอไม่รู้หรอกคนอื่นจะมีความในใจอะไร แต่เธอมีชะตากรรมต้องเรียนแพทย์แผนโบราณ เชิญขวัญ “เหตุผลที่เรียนแพทย์แผนไทยไงเธอ นี่เธอไม่ได้เรียนเหรอ” บิ๊ก “เรียนสิ ถามได้” เชิญขวัญ “ถามยังกะคนโดดเรียนนิ” บิ๊ก “ขอบคุณมากนะครับ” รีบตัดบทจบก่อนอีกฝ่ายจะไล่เอาความต่อ เชิญขวัญ “จ๊ะ” นี่เธอไปอยู่แห่งหนไหนมา ถึงไม่รู้ว่ามีการบ้าน
 โดย: หอมกร
  วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:8:16:27 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [