ยัย เจ้ สุด ฮา กับ หมอ เกย์ จอม เฟี้ยว บทที่ 14 หน้า 2
เป็นเอกของเบรคเรื่องเจ้ซูซี่แล้วหาเรื่องใหม่มาคุย


“แล้วนี่แกคิดจะไม่รับงานที่คลินิกจริงๆ เหรอ ถ้าแกไม่อยู่นี่ คลินิกเรา คนไข้ลดลงนะ”


“แกก็พูดไป ที่นี่มีหมอเก่งๆ ตั้งหลายคน ที่สำคัญ หมอปุณก็อยู่”

เขาเอ่ยยอเพื่อน


“แหม แกก็”


ปุณทำหน้าอายๆ


“ฉันอาจจะไม่ได้อัจฉริยะเหมือนแกนะ แต่รับรอง ฉันจะต้องเป็นเบอร์ 1 เหนือกว่าแกให้ได้”

เขายืดอกตอบ



“แกทำได้อยู่แล้ว”

เอกสนับสนุน


“ฉันมีเรื่องจะบอกแกนะ”


“อืม”


“แม่เขายกที่บนเกาะให้ แล้วฉันเห็นว่าตรงนั้นไม่มีโรงพยาบาล ไม่มีสาธารณสุข ฉันเลยจะสร้างโรงพยาบาลที่นั่น”


“ห๊ะ”

ปุณถึงกับอึ้ง


“แล้วแก จะไม่รับงานคลินิกเราแล้วใช่ไหม?”

เขาเอ่ย


“อาจจะเป็นแบบนั้น ช่วงนี้อาจจะช่วยแกบ้าง แค่วันละเคสหรือ 2 เคส พอโรงพยาบาลเสร็จ ฉันก็จะย้ายไปอยู่ที่โน้น ก็อาจจะวุ่นวายอีกเยอะ ทั้งงานที่มูลนิธิอีก แล้วยังงานสมาคมอีก”

เขาบอก


“ถ้าแกไปแบบนี้ งานมูลนิธิกับสมาคมล่ะ”


“ฉันกำลังวางแผนอยู่เหมือนกัน บางส่วนของเด็กที่มูลนิธิ ฉันอาจจะให้คุณแม่อธิการส่งไปที่โน้น ส่วนงานสมาคม มันก็เคสบายเคส เพราะว่าเป็นแค่กรรมการ ไม่ใช่ประธาน อาจจะมาร่วมงานประชุมตามวาระ”


“ฉันเข้าใจแก เพื่อน แต่ก็ ยินดีด้วยนะ ฉันภูมิใจในตัวแกเสมอ”

ปุณยิ้ม



“ขอบใจ”


“มีอีกเรื่องนะ ที่จะบอกแก”


“วันนี้ ทำไมแกเรื่องเยอะจริงนะ”

แอบแซวเพื่อน



เป็นเอกสบตาเพื่อนรัก ปุณมองหน้าหล่อเหลาที่มองเขาด้วยสายตาอบอุ่น และดูจริงจัง


“มีอะไร เรื่องดีหรือไม่ดีเนี่ย มองหน้าแบบนี้”

เขาคาดเดา มองสายตาที่เป็นประกายมันฟ้อง



เพื่อนบางทีไม่ได้เอ่ยอะไร แต่สามารถคาดเดาหลายสิ่งจากแววตาได้



“ฉันจะแต่งงาน”



“ห๊ะ”


ปุณลุกขึ้นยืนอย่างตกใจ


“เดี๋ยวนะ แก พูดว่า จะแต่งงานเหรอ แก จะแต่งกับใคร ผู้หญิงหรือผู้ชาย”

ปุณพยายามตั้งสติ


“ผู้หญิง”

เป็นเอกตอบ



“ห๊ะ”

คราวนี้ยิ่งช็อคไปใหญ่



“แก เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ยังไง แกจะแต่งกับผู้หญิง เพราะพ่อแม่บังคับเหรอ”

ปุณถามอย่างเป็นห่วง


เป็นเอกส่ายหน้า


“แล้ว ทำไมถึงแต่งกับผู้หญิงล่ะ”


เป็นเอกลุกขึ้นยืนเดินมาหาเพื่อนที่ทำหน้าตกใจราวเจอผี


“เพราะฉัน อยากมีครอบครัวอย่างคนปกติ และฉันก็ตกหลุมรักผู้หญิงคนหนึ่งไปแล้วน่ะสิ”


คำตอบแมนๆ ทำเอาปุณอ้าปากค้าง ตัวแข็งไปขณะหนึ่ง



“นี่แก คงไม่กินยาผิดไปใช่ไหม หรือไปกินยาฮอร์โมนผู้ชายมา”


เป็นเอกได้แต่ขำกับท่าทางตื่นตกใจของเพื่อน



“ไม่ใช่ มันเกิดขึ้น เพราะฉัน ไปใช้ชีวิตอยู่กับเขา พอได้อยู่ด้วยกัน แล้วมันมีความสุข เขาทำให้ฉันตื่นเต้น เขาทำให้ฉัน ยิ้ม เขาทำให้ฉันหัวเราะ เขาทำให้ฉันมองเห็นอนาคต เวลาอยู่ใกล้ๆ เขา มองหน้าเขา หัวใจฉันเต้น ตุ๊บ ตุ๊บ พอแยกจากกัน ฉันรู้สึก ทรมาน ทั้งคิดถึงเขา และอยากเจอเขาทุกวัน แบบนี้เขาเรียกว่ารักไหม?”



“นี่มันเป็นประโยคบอกเล่าหรือคำถาม?”

ปุณถามกลับ


“ทั้งสองอย่าง”


“เอ้ย ไอ้เกย์บ้า นี่แกเสียตัวให้เขาแล้วใช่ไหม พวกนี่ พอเสียตัวให้ผู้หญิงแล้วเป็นแบบนี้ทุกคนเปล่าเนี่ย”


เป็นเอกหัวเราะ


“แล้วนี่แกจะบอกเล่าหรือถามฉัน?”

เอกถามคืน


ปุณยิ้มแล้วหัวเราะ


“บ้าจริงๆ เลยแก ยังไงก็ดีใจด้วยนะ ไอ้เกย์แอ๊บแมน”


“ขอบใจ”

เป็นเอกยิ้ม


“แล้วนี่จะแต่งเมื่อไหร่?”


“ยังหากฤษ์ อยู่ คุณแม่อยากแต่งไวๆ บอกว่าอาจจะเร็วๆ นี้ แต่ว่า เจ้าสาวฉันน่ะสิ”


“ทำไม เธอไม่ยอมเหรอ”


“เธอโกรธฉัน ไม่ยอมรับโทรศัพย์ ไม่ยอมโทรหาเลย”


“อ้าว ไหนบอกว่าแกรักเขาไง?”


“ก็ใช่ แต่ฉันไม่แน่ใจน่ะสิ เขารักฉันหรือเปล่า?”


“เรื่องมันเป็นยังไงวะ ชักงง”


“เรื่องมันยาว นี่ฉันไม่รู้จะง้อเขายังไงเลย”


“สรุปแก จะแต่งงานกับคนที่โกรธแก งอนแก ตั้งแต่ยังไม่แต่งงานกันเหรอ ความสุขที่แกคิด มันอาจจะไม่ใช่เรื่องจริงก็ได้นะ”

ปุณชักเป็นห่วง


“เขาก็คงจะงอนล่ะ เขาคงเข้าใจผิด ตั้งแต่กลับมาจากเกาะด้วยกัน ฉันบอกเขาว่าฉันจะโทรหา แต่พอฉันโทรไปเขาบล็อกเบอร์โทรฉัน เขาบล็อกไลน์ฉัน เขาเลยเข้าใจว่าฉันไม่รักษาสัญญาให้เขา แล้วยิ่งตอนนี้คงจะรู้ตัวแล้ว”


“รู้ตัวอะไร?”


“รู้ตัวว่าท้อง คิดดูสิ ฮอร์โมนจะป่วนขนาดไหน”


“ห๊ะ...ท้อง แล้ว....แก นี่มัน สุดๆ เลย”


ปุณช็อคอีกรอบ



เป็นเอกมองเพื่อนอายๆ



“ฮือ ท้องแล้วน่ะสิ”


“ถ้าเขางอนอยู่ก็ไปง้อเขาซะ อย่าปล่อยไว้นานเดี๋ยวมันจะสายเกินไปนะ”

ปุณตีไหล่เขาเบาๆ



“ขอบใจเพื่อน”


เป็นเอกถอนหายใจ เสียงโทรศัพย์ก็ดังขึ้น



“สวัสดีค่ะ หมอเอก นี่ฉันน้ำฝนนะคะ”


“อ้อ ครับ ว่าไงครับ”


“วันเสาร์นี้ ฉันจะไปขอคำแนะนำเรื่องทำศัลยกรรมค่ะ”


“ได้ครับ ยินดีมากครับมาที่คลินิกได้เลยครับ มีน้องๆ แอดมิน จะช่วยดูแล ให้คำแนะนำทุกเคสเลยครับ สนใจทำอะไรครับ”


“ฉันยังคิดไม่ออกค่ะ ว่าหน้าฉันตอนนี้ควรต้องแต่งเติมอะไร แต่ฉันไม่อยากพลาด  gift voucher ลด 25% น่ะค่ะ”

เสียงอีกฝ่ายหัวเราะอายๆ



“ยินดีครับ น้องๆ แอดมินจะให้คำปรึกษาที่ดีให้กับคุณน้ำฝนเลยนะครับ”

เอกตอบ


“ฉันชวนยัยปิ่นด้วยนะ”

น้ำฝนบอกเขา



ทำเอาเป็นเอกหูผึ่ง


“ครับ ดีมากเลยครับ”

เขาตอบน้ำเสียงดีใจ


“คือ ฉันไม่รู้จะบอกคุณดีหรือเปล่าค่ะ”


“เรื่องอะไรครับ”


ตอนนี้เป็นเอกหัวใจลิงโลดจนไม่รู้จะพูดออกมาได้ยังไง


“คือ เหมือนยัยปิ่นเขาจะเกลียดคุณนะคะ ฉันเห็นเขาเอาป้ายรูปคุณขึ้นไปติดหน้าประตูสาธารณสุข ห้ามเข้า ยังกะคนโกรธกันสุดๆ เลยค่ะ แล้วฉันก็หลอกเธอว่าให้ไปเผาพริกเผาเกลือที่หน้าคลินิกคุณค่ะ”



“อ้อ มันคงเป็นเรื่องเข้าใจผิดครับ ให้เขามาเลยครับ จะเผาพริกเกลือเป็นตัน ผมก็ไม่ว่า ถ้าคุณฝนพาเธอมา ผมก็จะให้คำปรีกษา และลดให้อีก 15% เลยครับ”



“ค่ะ รับรอง ฉันจะพายัยปิ่นไป ไม่ต้องห่วงค่ะ”


น้ำฝนดีใจสุดขีดที่เธอได้ทำสวยในราคาลดถึง 40%


“ขอบคุณมากครับ”

เป็นเอกวางสายไป ยิ้มให้หมอปุณ


เขายังไม่ได้ไปหาปิ่นที่บ้านเลย แต่ปิ่นมาหาเขาที่นี่ก็ดีเหมือนกัน


“มีอะไรเหรอ? แล้วนี่ลดอะไร ลดแล้วลดอีก”

มองหน้าหล่อเหลางงๆ



“ไปกินข้าวกันไหม”

เป็นเอกถามยิ้มๆ


“เอ๊ะ เที่ยงแล้วเหรอ”

ปุณมองนาฬิกา
133133133



“หมอเอกนิ ใจดีสุดๆ เลย ทั้งหล่อ ทั้งใจดี ยัยปิ่นจะไปโกรธเขาทำไม นี่ถ้าฉันยังจะได้ราคาลด 40% แล้วด้วยสิ โชคดีอะไรอย่างนี้ น่ามีแฟนเป็นหมอศัลยกรรมจริงๆ อิอิอิ” 


น้ำฝนหัวเราะชอบใจอยู่คนเดียว

 
 



Create Date : 08 มิถุนายน 2564
Last Update : 8 มิถุนายน 2564 7:12:32 น.
Counter : 745 Pageviews.

1 comments
봄 처녀(Virgin spring) by 홍난파(NanPa Hong) ปรศุราม
(17 เม.ย. 2567 10:09:12 น.)
เรื่อง รัก ลึก อุ่น (Omega Verse) - บทที่ 43 วัลยา
(16 เม.ย. 2567 16:34:37 น.)
: รูปแบบของการค้นพบตนเอง : กะว่าก๋า
(16 เม.ย. 2567 06:05:58 น.)
: หยดน้ำในมหาสมุทร 35 : กะว่าก๋า
(13 เม.ย. 2567 05:51:40 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณหอมกร

  
กำลังสนุกเชียวค่ะ

โดย: หอมกร วันที่: 8 มิถุนายน 2564 เวลา:7:58:49 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Unitan.BlogGang.com

unitan
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]

บทความทั้งหมด