มนุษย์กับความกลัว


  อาทิตย์ที่ผ่านมาเป็นอีก อาทิตย์ที่เหนื่อยใช้ได้เลย
ไม่ได้เหนื่อยเรื่องงาน หรอกนะ 
แต่เหนื่อยเรื่องส่วนตัวล้วนๆ

เริ่มจากต้องจัดการเรื่องซื้อขายที่ดิน เรื่องยื่นกู้

มันทำให้สัมผัสได้ว่า
มนุษย์มีความกลัว
- จากตัวเองเนี่ยแหล่ะ โคตรกลัวเลย ยิ่งเวลาที่ยังไม่เคยทำอะไรมาก่อนนะ จะยิ่งโคตรกลัวเลย สังเกตุจากใจที่เต้นแรง หัวจะมึน(ปวดหัวเพราะคิดเยอะ) แต่ก็เพราะความกลัวนี่แหล่ะ เราเลยต้องเตรียมตัวเยอะ เยอะจัดก็กลายเป็นเครียด ก็ต้องพยายามหาทางผ่อนไป

มนุษย์มีความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ(เขียนงี้เป่าว่ะ)
- ทุกคนก็คงจะเป็นนะ เวลาที่จะเสียอะไรที่เราคิดว่าเป็นของเราไป แม้ว่าเราจะไม่เคยได้ใช้ หรือไม่เคยสนใจมันเลย แต่ขึ้นชื่อว่าเป็นของเรา มันก็คงต้องแสดงอะไรสักอย่างก่อนที่จะเสียงมันไป 

ก็หาทางรับมือกับมันซะ แล้วก้าวต่อไป
ก้าวไปให้ถึงเป้าหมายที่เราวางไว้

พอมานั่งเขียนแล้วก็นึกได้ว่าทำไม เด็ก กับผู้ใหญ่ เวลาเจออะไรใหม่ๆแปลก แล้วจะต่างกันยังไง
เด็ก
 ไม่รู้ล่ะ ฉันจะเล่น ก็เล่นไป เพราะเด็กไม่คิดอะไร
ผู้ใหญ่
 จะดีหรอ เดี๋ยวเสีย เดี๋ยวพัง เดี๋ยวนู่น นี่ นั่น เพราะคิดเยอะไปมั้ย
 แต่ดีหน่อยที่เราเป็นผู้ใหญ่ที่ขี้กลัว เลยหาทางรองรับความกลัวของตัวเองให้ได้โดยการเตรียมตัวให้พร้อม หรือหาข้อมูลก่อน แต่แก่ตัวไปกว่านี้ จะเยอะกว่านี้มั้ยน้า... (ก็ค่อยว่ากัน)



Create Date : 01 ตุลาคม 2561
Last Update : 1 ตุลาคม 2561 15:11:29 น.
Counter : 203 Pageviews.

0 comments
คุณปู่ผู้อยู่นิ่งไม่เป็น สวยสุดซอย
(11 เม.ย. 2567 15:42:02 น.)
พระราชวังบ้านปืน ดาวริมทะเล
(9 เม.ย. 2567 14:46:08 น.)
"วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ เธอจะเห็นใครคนหนึ่งที่รอเธอ" คนผ่านทางมาเจอ
(10 เม.ย. 2567 23:49:39 น.)
ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.ที่ 349 "วันใดที่เธอ...." จันทราน็อคเทิร์น
(8 เม.ย. 2567 14:18:13 น.)
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Tuummeng.BlogGang.com

TuUmMeng
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]