หลวงพระบางที่กลางใจ (1) ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////  ** ปลายปีที่แล้ว 9-12 ธันวาคม 2554 เราออกเดินทางไปเที่ยวประเทศลาว บ้านพี่เมืองน้องของไทยเรา จุดหมายปลายทางคือ หลวงพระบาง วังเวียง และเวียงจันทน์ ไฮไลต์ของทริปนี้ (สำหรับเรา) คือเมืองมรดกโลกอย่างหลวงพระบาง   เช้าวันที่ 9 ธันวา ฟ้าใส แดดดี อากาศปรอดโปร่ง เริ่มต้นเดินทาง และไปถึงที่สนามบินสุวรรณภูมิในเวลา 8.30 น เดินทางโดยสายการบินลาว เวลา 10.30 น ถึงสนามบินหลวงพระบาง 12.20 น ใช้เวลาเดินทางเกือบๆสองชั่วโมง     ถึงหลวงพระบางตอนเที่ยงกว่าๆ ฟ้าครึ้ม ลูกทัวร์ของเราเริ่มถ่ายรูปกันทันที นึกถึงทริปเมืองจีน ไกด์บอกว่า ลูกทัวร์ไทยทำอยู่สามอย่าง คือช็อป แช๊ะ และฉี่ ตามความหมาย คือ ช็อปปิ้ง ถ่ายรูปและหาที่ฉี่ เรานึกขึ้นได้อีกอย่างว่าน่าจะรวม ชิม เข้าไปอีกหนึ่งรายการ   รถทัวร์พาลูกทัวร์มาใกล้ร้านอาหาร แต่ต้องเปลี่ยนรถ จากรถทัวร์ไปสู่รถตุ๊กตุ๊ก เนื่องจากหลวงพระบางเป็นเมืองมรดกโลก จึงไม่อนุญาติให้รถใหญ่เข้าไปกลางเมือง ต้องเปลี่ยนรถด้วยเหตุนี้ ตุ๊กตุ๊กพาลมเย็นๆ บรรยากาศสองข้างทาง และความคึกคักมาสู่ลูกทัวร์ถ้วนหน้า ไม่นานทุกคนก็นั่งล้อมวงเพื่อลิ้มรสอาหารมื้อแรกที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ลูกทัวร์ไม่ค่อยบ่นเรื่องอาหาร เพราะรสชาติใกล้เคียงกับรสที่เคยชิน เรียกได้ว่า อร่อย และสอบผ่านแบบฉลุย  เก็บรูป บขส. ของที่ลาวมาให้ดู เล็กๆ กะทัดรัด ให้อารมณ์แบบต่างจังหวัดบ้านเรา    อิ่มจากน้ำพริกกันดีแล้วบรรดาลูกทัวร์ต่างก็พร้อมมุ่งหน้าสู่น้ำตกตาดกวางสี น้ำตกที่ได้ชื่อว่าสวยที่สุดของหลวงพระบาง ในใบรายการเที่ยวบอกเราไว้อย่างนั้น มาถึงที่หมายปุ๊บ เราออกเดินสำรวจและถ่ายรูปปั๊บ ที่เตะตามากสุดคือของฝากในขวด มีงูแช่อยู่ในนั้น เดาว่าเป็นเหล้าหรือไม่ก็ยาโด๊ป อะเมซซิ่งดี   ก่อนออกสตาร์ทเดินไปสู่น้ำตก มีป้ายบอกกฎ กติกา มารยาท ในการเล่นน้ำตกด้วย ส่วนรูปหมี บอกให้รู้ว่า ข้างในมีกรงหมีให้ชมหมีด้วย   บรรยากาศสองข้างทาง เย็น และร่มครึ้ม ต้นไม้ใหญ่เต็มไปหมด สูดหายใจเข้าเต็มปอดจะรู้เลยว่า อากาศดีๆเป็นแบบนี้นี่เอง    น้ำตกตาดกวางสี เป็นน้ำตกที่ไหลลดหลั่นลงมาเป็นชั้นๆ ที่เด่นสุด คือ สีของน้ำตก สีเขียวสวยสบายตา น่าลงไปแช่เล่น มีพืชพรรณรอบๆบริเวณให้ได้ถ่ายรูปเล่นเรื่อยเปื่อย ฝรั่งมาโหนเชือกโยนตัวลงน้ำตกกันสนุกสนาน      ที่ชอบคือมีม้านั่งให้นั่งเล่นในบรรยากาศเย็นสบาย นั่งดูบรรยากาศเพลินๆ แมลงตัวเล็กตัวน้อยเต็มไปหมด ตากล้องมือสมัครเล่นอย่างเราก็ไม่พลาดเก็บภาพมาฝาก ตั๊กแตนตัวนึงเกาะกระจกรถทัวร์เข้าเมืองมาด้วย   เริ่มวันแรกในหลวงพระบางแบบเย็นๆ เบาๆ รถทัวร์พาลูกทัวร์มาสู่ที่พัก เพื่อเก็บของ อาบน้ำ และเตรียมออกไปกินอาหารค่ำและช็อปปิ้งยามค่ำกันต่อ     กว่าจะถึงเวลานัด ลูกทัวร์มีเวลามากโข ลูกทัวร์หลายคนเดินดิ่งตรงไปร้านโจมา ร้านกาแฟ เค้กและขนม เป็นร้านขึ้นชื่อ ปรากฏอยู่ในสื่อแนะนำที่เที่ยวในหลวงพระบาง อยู่ห่างจากโรงแรมไม่กี่ก้าวเดิน เราเลยไปแช่ตัวในร้าน กินกาแฟ กินเค้ก อร่อยลิ้น สมกับที่เป็นร้านดัง ราคากาแฟและเค้กก็พอๆกับร้านในไทย รายการที่แนะนำคือ เค้กมะพร้าว เนื้อเค้กนุ่ม อร่อย ไม่หวานเกิน     ได้เวลานัดไปกินอาหารที่ร้านอาหาร อาหารถูกปาก อย่างน้อยๆ ลาบ ก็ถูกปากเราแน่นอน จานอื่นๆนอกนั้นก็ไม่ผิดหวัง อิ่มดีแล้วไกด์ประจำทริปเดินพาลูกทัวร์ไปปล่อยที่ถนนคนเดิน Night Market บนถนนศรีสว่างวงศ์ มีของให้ช็อปปิ้งเพียบ โดยเฉพาะข้าวของผลิตภัณฑ์ที่ทำจากผ้า มีให้เลือกละลานตา ใครใคร่เดินนานขนาดไหน ไม่มีปัญหา เพราะโรงแรมอยู่ไม่ไกล เดินช็อปให้หนำ อยากกลับกี่โมงก็ได้ แล้วแต่เรี่ยวแรงของแต่ละบุคคล วันแรกของการเที่ยวหมดลงแบบเบาๆ ยังเหลือวันเที่ยวอีกสามวัน อย่าลืมติดตามตอนต่อไป ** ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
คุณ SevenDaffodils
ขอบคุณนะคร้าบที่ติดตามอ่านบล็อก เรายึดบล็อกแก็งค์นี่แหละ เป็นฐานที่มั่นในการเขียนนู่นนี่นั่นเรื่อยๆ เราจำคุณได้นะ (จำจากชื่อ)  โดย: ถ่านหินจำศีล
 วันที่: 31 สิงหาคม 2555 เวลา:23:10:05 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 63 คน [
แวะมาบอกว่าเป็นขาประจำบล็อก
แต่ไม่ได้ทักเลยค่ะ
ขอบคุณที่ทำบล็อกสวยๆให้ได้ติดตามอย่างสม่ำเสมอนะคะ