25 ตุลาคม 2008
ก่อนถึงเขื่อนฯ

ต้องย้อนหลังไปถึงเรื่องก่อนหน้านี้ คือ "วันฝนพรำ ที่อัมพวา" ซึ่งเป็นการเดินทางต่อเนื่องจากคราวนั้น โดยหลังจากที่เราออกจากสมุทรสงคราม เราก็ขับตรงมาที่เขื่อนป่าสักชลสิทธิ์ ที่จังหวัดลพบุรีแบบรวดเดียวจบ จะมีพักบ้างก็แค่แวะเข้าห้องน้ำห้องท่าเท่านั้น เพราะเราออกจากดอนหอยหลอด ก็บ่ายสามโมงกว่าๆแล้ว กว่าจะถึงเขื่อนป่าสัก ก็ปาเข้าไปหกโมงเย็น แถมวกเข้าเส้นทางเล็กๆ ที่ไม่ค่อยจะมีใครใช้อีก แทนที่จะแยกเข้าตรง อ.พัฒนานิคม ทำให้เสียเวลาเข้าไปอีก เพราะยิ่งใกล้เขื่อนเราก็จะเจอชาวบ้านกำลังต้อนวัวนมเข้าคอกยามเย็นกัน ทำให้ฝูงวัวเหล่านั้นยึดถนนเราไปเกือบหมด

เรื่องผจญภัยเรายังมีต่อ เพราะเข้าไปที่เขื่อนเพื่อหาที่พัก เจ้าหน้าที่บอกว่าที่พักเต็มหมดแล้ว ถ้าจะพักก็เหลือแต่เต้นท์ เราถามเขาว่าพอจะแนะนำที่พักเป็นรีสอร์ทแถวๆนี้ได้ไหม เขาก็แนะนำเราไปที่ "ภัทร-ประภา รีสอร์ท" ซึ่งอยู่ขอบอ่างด้านบน เราจึงเลือกค้างกันที่นั่น ก่อนที่จะออกเดินทางตามหัวเรื่องที่จั่วไว้ได้บน.










ภัทร-ประภา รีสอร์ท



อันที่จริงเราไปถึงบริเวณที่พัก ที่เขื่อนป่าสักมืดไปซักหน่อย เลยทำให้มองไม่เห็นบรรยากาศรอบๆบริเวณที่พัก ซึ่งก็คล้ายๆเกาะ ปลูกต้นมะพร้าวล้อมรอบ และสวยงามมาก ผู้คนมาพักโดยการกางเต้นท์มากมาย ดูได้จากรถยนต์ที่จอดอยู่ที่ลานจอดรถ แต่อย่างที่บอกนั่นแหละครับ เรามาถึงมืดเกินไป....




บริเวณรีสอร์ท




เห็นกล้วยไม้สวยดี เลยเก็บภาพมาฝาก



ที่พัก : ออกจากสี่แยกแล้วตรงขึ้นไปทางเหนือประมาณ ซัก 1 กม. เราจะเห็นที่ป้าย.... รีสอร์อยู่ทางขวามือ เราแวะเข้าไปติดต่อ โชคดีที่ยังเลือห้องพักอยู่ห้องหนึ่ง เป็นบ้านแฝดชื่อห้อง "พาฝัน 2" ปลูกอยู่ท่ามกลางการประดับประดาด้วยไม้ดอก ไม้ใบ และตกแต่งแบบธรรมชาติ เงียบสงบ ด้านหน้าจะมองเห้นเวิ้งน้ำในเขื่อนฯ และสะพานรถไฟที่ทอดข้ามทะเลสาบ เขื่อนป่าสักฯ บริเวณที่ทำรีสอร์ท ก็ไม่กว้างนัก แต่เจ้าของเขาทำน่ารักดี





เขื่อนป่าสักชลสิทธิ์



ทะเลสาบเขื่อนป่าสักฯ (ช่วงฝนตก)



เขื่อนป่าสักชลสิทธิ์ ตั้งอยู่ ณ บ้านหนองบัว อำเภอพัฒนานิคม จังหวัดลพบุรี เป็นเขื่อนดินที่ยาวที่สุดในประเทศไทย ซึ่งแม่น้ำป่าสักมีขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 13 ในจำนวน 25 ลุ่มน้ำของประเทศไทย เป็นพื้นที่ลุ่มน้ำประมาณ 14,520 ตารางกิโลเมตร มีลักษณะของลุ่มน้ำแคบเรียวยาว แหล่งต้นน้ำอยู่จังหวัดเลย ลำน้ำมีความยาว 513 กิโลเมตร ไหลผ่านจังหวัดเพชรบูรณ์ ลพบุรี สระบุรี และมาบรรจบกับแม่น้ำเจ้าพระยาที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา มีปริมาณน้ำท่าเฉลี่ยประมาณ 2,400 ล้านลูกบาศก์เมตรต่อปี












พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ได้พระราชทานพระราชดำริเมื่อ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2532 ให้กรมชลประทานศึกษาความเหมาะสมของโครงการเขื่อนกักเก็บน้ำแม่น้ำป่าสักอย่างเร่งด่วน เพื่อแก้ปัญหาการขาดแคลนน้ำ เพื่อประโยชน์ต่อพื้นที่เพาะปลูก และ บรรเทาปัญหาอุทกภัยที่เกิดขึ้นประจำในลุ่มน้ำป่าสัก เป็นผลสืบเนื่องมายังเขตกรุงเทพมหานคร และเขตปริมณฑลด้วย ซึ่งนำความเดือนร้อนมาให้ราษฎร์เกือบทุกปี ต่อมาเมื่อวันที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2536 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้พระราชทานพระราชดำรัส เนื่องในวโรกาสวันเฉลิมพระชนพรรษา เกี่ยวกับการพัฒนาแหล่งน้ำของกรมชลประทานว่า หากเริ่มดำเนินการตั้งแต่ปัจจุบัน ก็สามารถแก้ปัญหาน้ำท่วม ภัยแล้ง และขาดแคลนน้ำให้กับประชาชนได้ จะต้องก่อสร้างเขื่อน 2 แห่ง ที่แม่น้ำป่าสัก และแม่น้ำนครนายก ซึ่งคณะรัฐมนตรีได้อนุมัติให้ดำเนินการ เมื่อวันที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2537 โครงการนี้ใช้เวลาก่อสร้าง 5 ปี ระหว่าง พ.ศ. 2537 - 2542 และพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ได้ทรงพระกรุณาพระราชทานนามเขื่อนนี้ว่า "เขื่อนป่าสักชลสิทธิ์" อันหมายถึง "เขื่อนแม่น้ำป่าสักที่เก็บกักน้ำได้อย่างมีประสิทธิภาพ" เขื่อนป่าสักชลสิทธิ์ ได้เริ่มเก็บกักน้ำครั้งแรกเมื่อวันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2541 ซึ่งสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ได้ทรงพระกรุณาเสด็จพระราชดำเนินมาทรงเป็นประธานในพิธี เขื่อนป่าสักชลสิทธิ์ มีลักษณะเป็นเขื่อนดิน แกนดินเหนียว ความยาวประมาณ 4,860 เมตร ระดับกักเก็บน้ำสูงสุดที่ +43.00 เมตร เหนือระดับน้ำทะเลปานกลาง ปริมาณกักเก็บน้ำ 960 ล้านลูกบาศก์เมตร และมีอาคารระบายน้ำ 3 แห่ง คือ


- อาคารระบายน้ำล้น ระบายน้ำได้สูงสุดวินาทีละ 3,900 ลูกบาศก์เมตร
- อาคารท่อระบายน้ำลงลำน้ำเดิม ระบายน้ำได้สูงสุดวินาทีละ 80 ลูกบาศก์เมตร
- อาคารท่อระบายน้ำฉุกเฉิน ระบายน้ำได้สูงสุดวินาทีละ 65 ลูกบาศก์เมตร
















การก่อสร้างเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์ ใช้งบประมาณรวมทั้งสิ้น 23,36 ล้านบาท เป็นค่าก่อสร้าง ด้านชลประทาน 7,831 ล้านบาท งบประมาณแก้ไขผลกระทบสิ่งแวดล้อม 15,505 ล้านบาท โครงการพัฒนาลุ่มน้ำป่าสักอันเนื่องมาจากพระราชดำริ ได้ก่อสร้างเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์ และงานอื่น ๆ ซึ่งเป็นส่วนประกอบเสร็จสมบูรณ์และ เพื่อเป็นโครงการเฉลิมพระเกียรติในวาระที่ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ เสด็จพระราชดำเนินทรงเปิดเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์ ในวันพฤหัสบดีที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2542











ประโยชน์ของเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์
- เป็นแหล่งน้ำเพื่อ อุปโภค ของชุมชนในเขตจังหวัด ลพบุรี - สระบุรี
- เป็นแหล่งน้ำเพื่อการเกษตรในพื้นที่ชลประทานที่เกิดใหม่ในเขตจังหวัดลพบุรี-สระบุรี
- ช่วยป้องกันอุทกภัยในเขตพื้นที่ริมแม่น้ำป่าสัก ในเขตจังหวัดลพบุรี-สระบุรี และ ช่วยบรรเทาอุทกภัยในพื้นที่ตอนล่างของแม่น้ำเจ้าพระยา รวมถึงกรุงเทพฯ และเขตปริมณฑลด้วย
- เป็นแหล่งเพาะพันธ์ปลา และเป็นแหล่งประมงน้ำจืดขนาดใหญ่
- เป็นแหล่งน้ำเสริม เพื่อแก้ปัญหาขาดแคลนน้ำอุปโภคบริโภคในเขตกรุงเทพฯ
- เป็นแหล่งท่องเที่ยว




บ้านพัก



ทุ่งทานตะวัน
ช่วงที่ไปปรากฏว่าดอกทานตะวันที่ อำเภอพัฒนานิคม ที่เราตั้งใจจะไปดูยังไม่บานเต็มที่ คือเพียงเริ่มบานที่แถวๆ ซอย 26 ..... ตอนเ้ช้าที่เราขับออกจากเขื่อนมา ก็เลยเสี่ยงดวงเอาว่า จะไปดูแถวๆอำเภอวังม่วง จังหวัดสระบุรี ทางที่เราจะผ่านออกไปมวกเหล็ก ซึ่งน่าจะบานให้เราเห็นบ้าง เพราะเคยอ่านเจอว่าแถวๆวังม่วงดอกทานตะวันก็บานไม่แพ้ พัฒนานิคม เพียงแต่บิริเวณเล็กกว่าเท่านั้นเอง เราเจอลุงที่ทางไปวังม่วง เลยได้ความว่าปัจจุบันชาวบ้านเปลี่ยนไปปลูกมันสำปะหลังกันมากขึ้นเลยทำให้ปริมาณไร่ทานตะวันลดลง และวันที่เราไปแวะถ่ายภาพก็ยังไม่บานอีกต่างหาก...


















ทุ่งทานตะวันที่อำเภอวังม่วง ที่รอการออกดอก




อุโมงค์ต้นไม้-ไร่องุ่น

ตั้งอยู่ในเขต อุทยานแห่งชาติน้ำตกเจ็ดสาวน้อย เป็นทิวทัศน์ที่มีความสวยงามแปลกตา อยู่บนทางหลวงจังหวัดหมายเลข 2089 เส้นทางมวกเหล็ก-วังม่วง ทางทิศตะวันตกของพื้นที่ อยู่ที่ ต.แสลงพัน อ.วังม่วง จ.สระบุรี

อุโมงค์ต้นไม้เกิดจากต้นไม้ที่อยู่ริมสองข้างทางที่มีเรือนยอดโค้งเข้าหากันจนดูคล้ายอุโมงค์ ก่อให้เกิดความสวยงามและความร่มรื่นแก่ผู้ที่ขับรถผ่านได้ตลอดวัน ยาวประมาณ 100 เมตร







มีผู้รู้บอกเราว่าตอนที่เขาสร้างทางสายนี้ เขากลัวดินพังถล่มทับทาง จึงอยากจะคลุมดินด้วยต้นกระถิน ว่ากันว่าเขาโปรยเมล็ดจากเครื่องบินเลยทีเดียว..... การเดินทางผ่านบริเวณนี้ จึงเหมือนขับรถลอดเข้าไปในอุโมงค์ที่ร่มรื่น หลายคนที่ขับผ่านอดไม่ได้ ที่จะเก็บภาพบริเวณนั้นไว้เป็นที่ระลึก..... อยู่ไม่ห่างกันนัด เขามีเนินพิศวงไว้ให้ทดสอบ แต่เราก็ไม่ได้ลองดูว่า เนินนี้จะมีอะไรน่าพิศวงบ้าง





อุโมงค์ต้นไม้




ออกจากอุโมงค์ต้นไม้ เราก็ขับต่ออกมาทางมวกเหล็ก จะเจอชื่อไร่ต่างๆ พร้อมรีสอร์ทที่พักมากมาย บรรยากาศตามเส้นทางช่วงปลายฝน-ต้นหนาวนี้ สวยงามต้นไม้ขึ้นเขียวชะอุ่ม จึงทำให้เรามองดูทิวทัศน์สองข้างทางแบบสบายตา หรือที่เขาเรียกกันว่าสวยงามตามธรรมชาตินั่นเอง

ไม่ไกลนักเราก็ถึงไร่องุ่นแม่มาลี เราแวะเพื่อเดินเข้าไปชมไร่ ซึ่งแปลงองุ่นบางแปลงถูกเก็บเกี่ยวผลองุ่นไปหมดแล้ว มีเพียงอีกแปลงที่ยังพอหลงเหลือให้เราเก็บภาพมาฝากเพื่อนๆนักเดินทาง ข้างๆทางเดินเขาเลี้ยกวางเอาไว้ เป็นพันธุ์กวางดาวจากเวียดนาม ในไร่นี้เจ้าของไร่เขาเปิดเพลงเบาๆตามสายให้เราฟังด้วยขณะเดินชมภายในบริเวณ...





องุ่นที่รอการเก็บ




น้องกวางดาวพันธุ์จากเวียดนาม




ออกจากไร่องุ่นไม่ไกลนัก จะมีป้าบบอกทางเลี้ยวซ้ายเพื่อไปน้ำตกเจ็ดสาวน้อย ขับผ่านออกไปซักพักก็จะเจอทางไปน้ำตก เราเลี้ยวซ้ายอีกครั้ง ตามทางไปเรื่อยๆ ก็จะถึงป้ายบอกน้ำตกเจ็ดสาวน้อย เลี้ยวขวาเข้าไปที่จอดรถ โดยรับบัตรจอดรถตรงทางเข้าไม่ต้องจ่ายสะตังค์แต่อย่างใด..







น้ำตกเจ็ดสาวน้อย

วนอุทยานน้ำตกเจ็ดสาวน้อยอยู่ในท้องที่อำเภอมวกเหล็ก จังหวัดสระบุรีและอำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา อยู่ในเขตป่าสงวนแห่งชาติป่าทับกวาง-มวกเหล็ก แปลง 1 และป่าสงวนแห่งชาติป่าดงพญาเย็น มีเนื้อที่ประมาณ 540 ไร่ กรมป่าไม้ได้ประกาศจัดตั้งเป็นวนอุทยาน เมื่อวันที่ 21 พฤษภาคม 2523







ลักษณะภูมิประเทศ
อุทยานแห่งชาติน้ำตกเจ็ดสาวน้อยมีพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นภูเขาสลับซับซ้อนสลับกับที่ราบ ลักษณะพื้นที่ค่อนข้างแห้งแล้งมีหน้าดินตื้น มีความสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลางอยู่ในช่วง 180-402 เมตร จุดสูงสุดของพื้นที่อยู่บริเวณโชคชัยพัฒนา มีความสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 402 เมตร รองลงมาคือเทือกเขาที่อยู่ตอนกลางของพื้นที่ และเทือกเขาบริเวณบ้านดงน้ำฉ่า มีความสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 386 และ 359 เมตร ตามลำดับ บริเวณเชิงเขาด้านทิศตะวันออกและทิศเหนือของพื้นที่ติดคลองมวกเหล็กซึ่งมีน้ำไหลผ่านตลอดปี และไหลลงสู่แม่น้ำป่าสักที่อำเภอวังม่วง ส่วนบริเวณตอนกลางของพื้นที่มีลำห้วยเล็กๆ ไหลผ่าน ได้แก่ ห้วยแล้ง ซึ่งเป็นลำห้วยที่มีน้ำไหลเฉพาะในช่วงฤดูฝนเท่านั้น








ลักษณะภูมิอากาศ
สภาพภูมิอากาศของอุทยานแห่งชาติได้รวบรวมข้อมูลจากการเก็บข้อมูลปริมาณน้ำฝนของสถานีตรวจวัดอากาศมวกเหล็ก ซึ่งอยู่ห่างจากพื้นที่ประมาณ 10 กิโลเมตร และจากสถานีตรวจอากาศเกษตรปากช่อง ซึ่งอยู่ห่างจากพื้นที่ประมาณ 26 กิโลเมตร ปรากฏว่า พื้นที่อุทยานแห่งชาติซึ่งอยู่บริเวณภาคกลางของประเทศไทย อยู่ภายใต้อิทธิพลของลมมรสุม ซึ่งมีระบบการพัดเวียนประจำเป็นฤดูกาล ในช่วงเดือนพฤษภาคมถึงเดือนตุลาคมได้รับอิทธิพลของลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ พัดพาเอาความชื้นจากทะเลและมหาสมุทรเข้ามา ทำให้เกิดฤดูฝน ในช่วงเดือนพฤศจิกายนถึงเดือนกุมภาพันธ์ ได้รับอิทธิพลของลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ พัดพาเอาความหนาวเย็นมาจากตอนเหนือของทวีปเอเชีย ทำให้เกิดฤดูหนาว ส่วนฤดูร้อนจะอยู่ในช่วงเดือนกลางเดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนเมษายน ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยตลอดปีได้ 1,191 มิลลิเมตร อุณหภูมิเฉลี่ยตลอดปีเท่ากับ 26 oC








พันธุ์ไม้และสัตว์ป่า
สภาพป่าโดยทั่วไปเป็นป่าปลูก เนื่องจากแต่เดิมเป็นพื้นที่ที่ถูกบุกรุกทำลายมาก่อนและได้รับการปลูกป่าฟื้นฟู พื้นที่บางส่วนอยู่ในเขตสวนป่าหลังเขา-ท่าระหัด จังหวัดสระบุรี และพื้นที่แปลงปลูกป่าตามโครงการปลูกป่าถาวรเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเนื่องในวโรกาสทรงครองราชย์ปีที่ 50 บางพื้นที่เป็นป่าที่ฟื้นตัวตามธรรมชาติ พื้นที่โดยรอบทั้งหมดเป็นพื้นที่เกษตรกรรมและที่อยู่อาศัย มีถนนล้อมรอบ จึงถูกตัดออกจากป่าอนุรักษ์แห่งอื่นๆ อย่างสิ้นเชิง ไม่มีผืนป่าธรรมชาติแห่งอื่นต่อเนื่องหรือใกล้เคียง ดังนั้นจึงไม่มีการแลกเปลี่ยนสายพันธุ์พืช และสัตว์ป่ากับป่าธรรมชาติความหลากหลายของพันธุ์พืชและสัตว์ป่าจึงมีค่อนข้างน้อย








สังคมพืชในอุทยานแห่งชาติสามารถแบ่งออกได้เป็น
ป่าดงดิบ จากการศึกษาพบว่า บริเวณที่เป็นป่าดงดิบธรรมชาติจะพบได้เฉพาะบริเวณที่อยู่ติดลำห้วยมวกเหล็ก และขึ้นกระจายเป็นหย่อมๆ ตามแนวลำน้ำ พันธุ์ไม้ที่พบได้แก่ โสกน้ำ ไคร้ย้อย มะแฟน ยางนา ตะเคียนทอง ยมหอม กระทิง สัตตบรรณ อบเชย มะเดื่อ สาธร เฉียงพร้านางแอ มะหาด ฯลฯ พันธุ์พืชที่ขึ้นในน้ำและที่ชื้นได้แก่ ไคร้น้ำ สันตะวา ดีปลีน้ำ บัวสาย เฟินก้านดำ กูดเขากวาง กกรังกา ตีนตุ๊กแก ไม้เถาได้แก่ นมตำเลีย สะบ้า กระเช้าผีมด แสลงพัน เครือออน บันไดลิง หวายชนิดต่างๆ พืชอิงอาศัย เช่น ข้าหลวงหลังลาย กระแตไต่ไม้ เอื้องกระเรกระร่อน เป็นต้น





สะพานนี้ ถ้าข้ามไปอีกฝั่งก็คือำเภอปากช่อง



ป่าเบญจพรรณ พบอยู่ในบริเวณตอนกลางของพื้นที่ สภาพป่าส่วนใหญ่เป็นป่าที่ฟื้นตัวเองตามธรรมชาติ มีไม้ชั้นบนที่สำคัญ คือ ประดู่ป่า สำโรง กะพี้ งิ้วป่า ตะคร้ำ หว้า แสมสาร มะเดื่อ ไม้ชั้นรองได้แก่ โมกหลวง ตีนนก แคหางค่าง ปีบ หนามคนทา หนามมะเค็ด ฯลฯ นอกจากนี้ยังพบไผ่ป่า ไผ่คาย ขึ้นทั่วพื้นที่ ส่วนพืชพื้นล่างและพืชคลุมดินประกอบด้วยกล้าไม้ของไม้ชั้นรองและไม้พุ่มเป็นส่วนใหญ่ และยังพบหญ้าคาขึ้นเป็นกลุ่มในบางพื้นที่

สัตว์ป่า ที่สำรวจพบในอุทยานแห่งชาติประกอบด้วย สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม พบจำนวน 19 ชนิด ได้แก่ เลียงผา หมาจิ้งจอก หมาไม้ ชะมดเช็ด พังพอนธรรมดา ลิ่นพันธุ์มลายู อีเห็นข้างลาย อ้น เม่นใหญ่แผงคอสั้น กระต่ายป่า กระจ้อน กระเล็นขนปลายหูสั้น พญากระรอกบินหูแดง กระรอกหลากสี หนูพุกใหญ่ และหนูท้องขาว เป็นต้น มีนกชนิดต่างๆ ทั้งหมด 78 ชนิด แยกเป็นนกประจำถิ่น 54 ชนิด นกอพยพย้ายถิ่นตามฤดูกาล 23 ชนิด และนกอพยพผ่าน 1 ชนิด ได้แก่ เหยี่ยวกิ้งก่าสีดำ นกแอ่นตาล นกเด้าดินทุ่ง นกปรอดหัวสีเขม่า นกแซงแซวหงอนขน นกกระเต้นน้อยธรรมดา นกกระปูด นกจับแมลงสีฟ้า นกกางเขนดง นกแอ่นพง นกกระแตแต้แว้ด นกตะขาบทุ่ง นกสีชมพูสวน นกอีเสือสีน้ำตาล นกจาบคาหัวสีส้ม นกกินปลีอกเหลือง ไก่บ้าน นกหกเล็กปากแดง นกกวัก นกกะรางหัวขวาน ฯลฯ สัตว์เลื้อยคลาน สำรวจพบ 17 ชนิด ได้แก่ เต่านา กิ่งก่าเขาเล็ก กิ้งก่าบิน ตะกอง ตุ๊กแกบ้าน จิ้งจกหางหนาม จิ้งจกบ้าน จิ้งเหลนบ้าน ตะกวด เหี้ย งูเหลือม และงูเขียวพระอินทร์ เป็นต้น นอกจากนี้ยังสำรวจพบ ผีเสื้อ จำนวน 48 ชนิด ได้แก่ ผีเสื้อถุงทองธรรมดา ผีเสื้อหนอนใบรักฟ้าใหญ่ ผีเสื้อปลายปีกส้มใหญ่ ผีเสื้อจิ๋วหนอนมะพร้าวธรรมดา และผีเสื้อหนอนพุทราธรรมดา ฯลฯ
(ที่มา : วนอุทยานแห่งชาติน้ำตกเจ็ดสาวน้อย)




หมดแรงแล้ว ทานส้มตำปลานิลเผาเกลือหน่อยไหม





กลางดง

ออกจากมวกเหล็ก เราเดินทางต่อไปที่ที่อำเภอกลางดง ตรงข้างทางจะมีแผงขายผลไม้ที่ส่วนมากปลูกได้จากบริเวณนั้น ถ้าจะขับขึ้นทางภาคอีสานส่วนมากจะมาจอดซื้อกันแถวๆนี้ หรืออีกทีก็ที่ปากช่อง ซึ่งมีให้เลือกน้อยกว่า








ตลาดผลไม้กลางดง





ฟาร์มโชคชัย

จากกลางดงเราขับตามถนนมิตรภาพ (หมายเลข 2) มาทางอำเภอปากช่อง ก่อนที่จะเข้าปากช่อง ทางด้านขวาของถนนมิตรภาพ (ขับเข้าโคราช) จะเห็นฟาร์มโชคชัยตั้งอยู่ริมถนนตรงทางโค้งพอดี ถ้าเรามาจากมวกเหล็กก็สามารถ ยูเทิร์นกลับไปที่ฟาร์มได้ ที่นี่ส่วนมากเด็กๆชอบมาขี่ม้า หรือทำกิจกรรมเที่ยวชมฟาร์มกัน พร้อมแวะชิมสะเต็กกันที่นี่ด้วย วันที่ไปถึงซึ่งเป็นวันหยุด ปรากฏว่าผู้คนแน่นมาก มีทั้งรถนำเที่ยว และรถส่วนบุคคล เราเลยได้แค่เดินดูโน่น ดูนี่ และแวะซื้อของติดมือไปนิดหน่อย



























เลยอำเภอปากช่องออกมาทางโคราช ทางซ้ายของถนนมิตรภาพจะเป็นเขื่อนลำตะคอง ที่ใช้เป็นเขื่อนผลิตไฟฟ้าแบบใช้ระบน้ำไหลเวียน ข้างๆถนนจะมีร้านขายอาหารประเภทปลาน้ำจืด ส้มตำ ไก่ย่าง เรียงรายกันหลายสิบร้าน ตรงนี้เหมาะสำหรับพักรถ ชมวิวริมทะเลสาบเขื่อนลำตะคอง เวลาเย็นๆจะได้ชมทิวทัศน์ที่สวยงามมาก





วิหารหลวงพ่อโต

เราขับเลยอำเภอสีคิ้วไปทางโคราช (ประมาณ 40 กม จะถึงโคราช) ทางด้านซ้ายมือก็จะเจอวิหารองค์สมเด็จพุฒจารย์ (โต พรหมรังสี) องค์ใหญ่ที่สุดในโลก ที่กำลังก่อสร้างอยู่ โดยการอำนวยการก่อสร้างโดย คุณสรพงศ์ ชาตรี และ คุณดวงเดือน จิไธสง











วันที่ไปเป็นวันเสาร์ เลยมีโอกาสเจอคุณสรพงศ์กำลังเชิญชวน และอ่านรายชื่อผู้ที่ร่วมบริจาคสร้างวิหารอยู่ เลยถือโอกาสถ่ายภาพมาให้ชม (เป็นภาพของผู้ที่มาทำบุญ) ที่ข้างๆวิหารจะมีสวนดอกทานตะวันขนาดใหญ่ ซึ่งในวันนั้นกำลังบานสะพรั่ง ลุงคนทำสวนบอกว่า เสียดายที่อีกด้านของศาลาน้ำท่วมสวนดอกทานตะวัน เลยเหลือไม่กี่ต้น...




สรพงศ์ กับผู้ร่วมทำบุญ




สวนหิน



ผู้คนจากทั่วสาระทิศได้หลั่งไหลมากราบไหว้ และทำบุญจนแทบจะหาที่จอดรถไม่ได้..... การเดินทางสะดวกมาก เพราะอยู่ติดกับถนน คาดว่าในอนาคต ที่นี่น่าจะเป็นจุดท่องเที่ยวจุดหนึ่ง บนเส้นทางสายนี้








สวนทานตะวันข้างวิหาร


บ่ายๆเราขับออกจากวิหารหลวงพ่อโต เลี้ยวซ้ายเข้านครราชสีมา เพื่อเดินทางกลับบ้าน..... การเดินทางแบบขับไปเที่ยวไป จากเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์ ถึงโคราชเที่ยวนี้ได้รับความเพลิดเพลินจากธรรมชาติข้างทางซึ่งเป็นช่วงปลายฝนต้นหนาว ที่ยังเขียวขจีเต็มไปด้วยสีสรรที่สวยงามตามธรรมชาติ แม้บางแห่งจะถูกปรับแต่งเพื่อเป็นที่พักผ่อนหลายที่ก็ตาม แต่ก็ยังรักษาสภาพที่สวยงามไว้ค่อนข้างดี.

ขอขอบคุณทุกท่านที่ตามอ่านครับ.



______ จบทริบ______