| | | ระหว่าง "หมา" กับ "แม่" และสำนึกของคน | | | เรื่องจริง ที่ คนบางคนคิดว่า ตัวเองรวย จะทำอะไรก็ได้ แล้วถามว่า ตัวตนที่แท้จริงของคน ๆ นั้น คืออะไร? สึกนึกของคน ๆ นั้น อยู่ไหน แล้ว ยังควรเรียกว่า เป็นคนอีกหรือไม่ ด่าแม่ เพราะเรื่อง "หมา" ซื้อหมามา ตัวละ เกือบ 5 พัน (เงินจิ๊บ ๆ ของคนมันรวย) แต่ให้เงินพ่อและแม่ เท่าไหร่????? 200 เหรอ???? ถามคนเป็นพ่อเป็นแม่ว่า เจ็บปวดมั้ย???? แล้วซื้อหมามาให้แม่ดูแลให้ ที่บ้านก็ดูแลให้อย่างดี แล้วสิ่งที่หวังดี ก็มาถึง หลังจากที่รู้สึกว่า หมาไม่สบาย ตัวร้อน ๆ ไปซื้อยาแก้ไข้เด็กอ่อนมา ให้ทานไปนิดเดียว 1ซีซี พอรู้เรื่องก็วีนแตก ไม่พอใจ แม่บอกว่า พอแล้วเดี๋ยวก็เอาหมาไปหาหมออยู่แล้วเพราะหมาเป็นผื่น แต่เธอที่ขึ้นชื่อว่าลูกคน ๆ นั้น ยังโทร. มาต่อว่าด่าแม่ 8 ครั้ง ในเวลาติดต่อกัน สิ่งนี้สิ ที่เธอไม่มองเห็นว่า เธอกำลังไม่มีสำนึก ด่าว่า บุพการี เธอทำชั่วครั้งแล้วครั้งเล่า แต่เธอก็ยังทะนงตัวว่าเธอแน่ และเธอก็รวยมากมาย อะไรก็จ่ายด้วยเงินได้ง่าย ๆ ฉันในฐานะพี่ ได้เตือนสติเธอแล้วว่า เธอมาด่าว่าแม่แบบนี้เนี่ยนะ??? สำนึกเธอมีมั้ย? และไม่อยากจะให้แม่โดนด่าอีก เลยบอกว่า ก็เอาหมาไปเลี้ยงเองเลยละกัน" เธอตอบว่า "แล้วเธอมีสิทธิ์อะไร มาตัดสินใจให้หมาของชั้นกินยาของเด็กอ่อน" แถมสั่งให้ "เอาหมาของชั้นไปฝากเลยนะ" ................. ***คนเค้ารวย เอาหมาไปฝากให้เหมือน เนิสเซอร์รี่ดูแล*** เธอตวาดเสียงดัง! ทั้ง ๆ ที่เตือนสติแล้วนะ ว่า เธอมาด่าแม่แบบนี้ เธอมีสำนึกบ้างมั้ย? แต่เธอกลับด่าฉันกลับด้วย วาจาที่ แย่มาก ๆ................. นี่สินะ ........เธอยังมองไม่เห็นบาป ที่เธอทำ ความจริง เธอพูดจาดี ๆ ให้น่าฟัง นะ มันจะดูดีมากเลยหล่ะ แต่ด้วยความที่ใจของเธอหน่ะ มันไม่ได้ ดีเหมือนหน้าตาที่เธอได้มาแต่กำเนิด เลยทำให้เธอเป็นคนแบบนี้ มันคงกู่ไม่กลับแล้วหล่ะ กับกรรมที่เธอทำมาในชีวิตนี้ ถึงแม้ชาติที่แล้วเธอจะสร้างสมกรรมดีมามากแค่ไหนก็ตาม แต่อย่าลืมว่า เดี๋ยวนี้กรรมมันติดจรวด พ่อ-แม่ แม้จะยากดีมีจน ไม่มียศฐาบรรดาศักดิ์ ท่านก็คือบุพการี แม้พ่อ-แม่ จะไม่ได้ ให้อะไรมากมายแก่ลูก แต่พ่อแม่ได้ให้ชีวิต ที่เราสามารถเลือกที่จะเป็นคนที่ดี คนที่เจริญหรือไม่ก็อยู่ที่เราเอง เค้าถึงบอกว่า สิ่งที่สอนกันไม่ได้นั้นคือ สามัญสำนึก หรือคำที่เรียกกันภาษาบ้าน ๆ ว่า "สันดาน" ขอให้เธอมองไม่เห็นหัวพ่อ-แม่ ต่อไปนะ เธอจะได้เจริญ ๆ ต่อไปในภายภาคหน้า ---------------------- เอามาแบ่งปันนะคะ เพราะอ่านกี่ที ๆ ก็รู้สึกเสียใจ สำหรับคนที่ยังแยกไม่ออก ที่ยังก้าวร้าวบุพการีหน่ะค่ะ เอาความคิดถึง มาฝากยามเช้าจ้า อืมมเป็นเรื่องที่เตือนสติได้ดีมากเลยอะ จอมแก่นชอบๆๆๆๆๆ โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 10 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:29:29 น.
ฝากเมฆฝนที่ลอยอยู่กลางฟ้า ฝากนภาพื้นใหญ่แผ่ไพรสาร ฝากไปบอกถึงเธอทุกวันวาน ว่าตัวฉันเฝ้าคิดถึง-ห่วงใย เธอ ** ขอให้มีความสุขกับวันหยุดพักผ่อนนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 12 กรกฎาคม 2551 เวลา:12:17:56 น.
เอาดอกไม้มาฝากด้วยความคิดถึง ** มีความสุขมากๆในช่วงวันหยุดพักผ่อนนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:27:43 น.
เอาดอกไม้มาฝากด้วยความคิดถึง ** มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:2:39:01 น.
เอาดอกไม้มาฝากด้วยความคิดถึง ** มีความสุขมากๆในวันหยุดพักผ่อนนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:16:25:04 น.
เอาดอกไม้มาฝากแทนใจ ด้วยสายใยแห่งความคิดถึง ที่ยังคงมีให้เธอเสมอ ไม่เสื่อมคลายจากใจ แสนซน ** มีความสุขกับคนที่คุณรักนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:12:33:59 น.
แม้วันนี้จะอยู่ไกลสักเท่าไร แต่ในใจก็ยังห่วงใยอยู่เสมอ แม้กายห่างกันไกลไม่พบเจอ ก็คิดถึงเสมอไม่เปลี่ยนเเปลง ขอให้มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงนะจ้า โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 14 สิงหาคม 2551 เวลา:2:33:43 น.
|
บทความทั้งหมด
|
จากนั้น....สิ่งที่ทำได้ก็เพียงแต่ลำลึกถึงเท่านั้น
ฝากไปยังเพื่อน ๆ ที่คุณพ่อคุณแม่ยังอยู่นะคะ ดูแลท่าน ในวันที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ เป้นสิ่งที่พึงกระทำมากที่สุดค่ะ