วัยกล้วยไม้ ก็มีสุขได้ เปิดกลุ่มบล็อกใหม่หรือเหล้าเก่าในขวดใหม่ สืบเนื่องมาจากแฟชั่นจากนางแบบแก่ๆ ไปเลือกกลุ่มผิด ไปอยู่ห้องโต๊ะเครื่องแป้ง ห้องนั้นเขามีแต่สาวๆ เราเข้าไปผิดที่ผิดทางเขา ก็เลยรู้สึกเหงาๆไม่มีเพื่อนเลย มาสังเกตุว่า ถ้ามาอยู่กลุ่มชีวิตต่างแดน จะเวิร์คกว่า เปลี่ยนกลุ่ม ถือฤกษ์ดีเอาวาระครึ่งปีมาเปิดตัวที่ชีวิตต่างแดน การอยู่ต่างประเทศ จะว่าสนุกก็สนุก จะว่าเหงาก็เหงาเป็นบางครั้ง เพราะใจหนึ่งก็คิดถึงลูกคิดถึงหลาน แต่ทำไงได้ เมื่อชีวิตเขาขีดให้เดินมาอย่างนี้ ต้องห่างญาติพี่น้อง ลูกหลาน ยามเจ็บยามไข้ก็ได้แต่สามีดูแล ยามสุขก็ไปเที่ยวเล่นกันสองคนตายาย เห็นกันอยู่แค่นี้ เพราะเป็นวัยกล้วยไม้ ที่กำลังจะร่วงโรย แต่เราจะไม่โรยไปอย่างเปล่าประโยชน์ ความสุขอะไรที่สามารถไขว่คว้ามาไว้ได้ก็จะพยายามจับมาไว้กับตัว อย่างเช่นเป็นคนชอบแต่งตัว ซึ่งก็ถือเป็นความสุขอย่างหนึ่ง บางคนก็หมั่นไส้เอาได้ว่าไม่เจียมบอดี้ แต่ช่างมันฉันไม่แคร์ ความสุขของเรา ร่างกายก็ของเรา ยังมีแรงทำอะไรได้ก็ทำไปไม่หนักหัวใคร ถ้าใครเข้ามาอ่านแล้วชอบป้าก็เม้นท์ให้กำลังใจกันได้ไม่ว่ากัน แต่ใครรู้สึกหมั่นไส้ ไม่ชอบป้าก็ผ่านไปไม่ต้องกดเข้ามาอีก ถือว่าทางใครทางมัน ....ใจคนเราคิดไม่เหมือนกัน...บางคนมองคนในแง่ดี ...บางคนเห็นใครก็ขวางไปหมด สิ่งที่ได้รับก็จะต่างกัน...คิดในทางดี....ก็ทำให้จิตใจไม่ร้อนรุ่ม...คิดในทางร้ายเห็นใครก็ขวางไปหมด เรื่องนี้เป็นกรรมใครกรรมมัน พล่ามมามากแล้ว ลงรูปแห่งความสุขเลยแล้วกัน... เมื่อวันที่ ๑ กรกฏาคม ได้ออกไปทานอาหารร่วมกับน้องๆห้องแอดแจแปน ผ่านสถานีนิโปริ เขามีต้นไผ่มาให้เขียนขอพร เพราะเดือนนี้วันที่ ๗ เดือน ๗ ทางญี่ปุ่นเขาจะมีเทศกาลทานาบาตะ เชื่อกันว่า เราเขียนขอพรในช่วงเวลานี้จะสมปรารถนา ต่อรถไฟไปสถานีอิเคบุคาโร ไปโรงแรมปรินซ์ ซันไซน์ เพื่อทานอาหารกลางวัน ก็ได้เจอน้องๆหลานๆที่ไม่ได้พบกันมาเป็นปี ดีใจก็ต้องมีรูปคู่กันตามธรรมเนียม ก่อนเข้าไปทานอาหาร พอดีน้องๆแวะซื้อของที่ร้านคิตตี้ ป้าเลยวันที่จะสนใจคิตตี้แล้ว ปล่อยเขาไปดูกัน เราก็โพสท่าอยู่หน้าร้าน นี่คือชุดที่ใส่มาเพื่อทานบุฟเฟ่ท์ เพื่อความสะดวกในการให้ท้องขยายได้เต็มที่เมื่อทานอาหารไปเยอะๆ รู้สึกตัวเองจะกลายเป็นนางแบบท้องยุ้งพุงกระสอบขนาดแท้ สามีเห็นชุดนี้ตอนเย็น เขาถามว่าทำไมใส่แบบนี้ไม่สวยเลย ขี้เกียจอธิบายว่า นี่แหละชุดสำหรับการไปทานบุฟเฟ่ท์ เพราะสามารถขยายได้ตามต้องการ เพราะเคยเอากรรไกรตัดชุดให้ขยายมาแล้ว น้ำหนักพรุ่งพรวดๆ เพราะทานมาก ทานอะไรก็อร่อยไปหมด เสียหุ่นหมดแล้ว แต่ใจยังรักการแต่งตัว ก็สวยแบบอ้วนๆนี่แหละ ไม่น่าเชื่อเมื่อปีแล้ว เดือนนี้ก็ได้ไปถ่ายรูปที่มุมนี้ ปีนี้หนึ่งปีก็ได้มาถ่ายอีกโดยไม่ได้ตั้งใจ เปลี่ยนไปเพราะอ้วนขึ้น ตุ้ยนุ้ยจริงๆเรา ...การลดน้ำหนักเป็นเรื่องยากสำหรับคนที่ชอบทานอาหารทอด และของหวานเช่นเค็ก รู้สึกหนักก้นอย่างไรไม่รู้ อยากตัดก้นออกจัง ใครจะเชื่อว่าเมื่อสาวๆป้าพนอจันน้ำหนักแค่ ๓๘ กิโล ตอนนี้อายุ ๕๗ น้ำหนัก แปดสิบแล้ว น่าสงสารจัง Young at heart! Be yourself as long as you don't offend anyone.
โดย: Aunt Alex วันที่: 2 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:27:53 น.
อ่านชื่อบล๊อกแล้วยิ้มเลยค่ะคุณน้า
เพราะแม่ชอบเรียกตัวเองว่า หัวหน้าชมรมกล้วยไม้ วดีก็เป็นคนอ้วนเหมือนกันค่ะ ชอบขนมเค้กมากๆ ด้วย อ่านเรื่องวิธีสร้างสุขของคุณน้าแล้ว ก็รู้สึกดีค่ะ ผู้หญิงเรา ถ้าได้ชอปปิ้ง ได้สนุกคิดเรื่อง สวยๆ งามๆ นี่เป็นการคลายเครียด ที่ดีมากๆ เลยนะคะ ่วดีชอบไปเดินดูของ แต่เป็นคนแต่งตัวไม่เป็น ตอนนี้ก็เลยทั้งอ้วนทั้งโทรมแล้วก็ เชยมากค่ะ เสื้อผ้าก็มีแต่สีทึ่มๆ ไม่มีสีสันเลย โดย: วดี วันที่: 2 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:17:20 น.
เดี๋ยวจะแวะมาดูนางแบบวัยกล้วยไม้บ่อยๆเลยค่ะ
โดย: (นู๋โนริ) IP: 124.212.142.123 วันที่: 3 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:14:32 น.
แป๊ดคิดว่าพี่ต้อยเป็นคนน่ารักมากๆ เห็นแล้วก็อยากรู้จัก ตอนนี้ยังไม่มีโอกาสเจอกันก็รู้จักกันไปทางตัวอักษรไปก่อนละกันนะคะ
หวังว่าคงจะได้กินข้าวด้วยกัน (แถมเมาท์ด้วย) สักวัน โดย: PatPDX IP: 72.201.17.28 วันที่: 3 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:55:38 น.
เข้ามาดูคนสวยค่ะ อย่างคุณน้าไม่เรียกกล้วยไม้ปัจฉิมวัยหรอกค่ะ เค้าเรียกว่ากระดังงาลนไฟ ยิ่งแก่ก็ยิ่งหอมค่ะ
ห่วงอย่างเดียว เห็นช่วงนี้คุณน้าสนุกกับการทานบุฟเฟต์ คุณน้าต้องควบคุมน้ำหนักด้วยนะคะ เพราะว่าทั้งคุณแม่ฟัดจ์ แล้วก็แม่สามีอ้วนทั้งคู่ค่ะ (รักการกิน) พออ้วนจะทำให้เหนื่อยง่าย และหัวใจต้องทำงานหนักกว่าเดิม.... คุณน้าต้องรักษาสุขภาพด้วยนะคะ จะได้เรียกว่างามทั้งภายนอก(รูปกาย) และงามทั้งภายใน (สุขภาพดี) :) ตอนนี้คุณน้าได้คะแนนงามภายนอก 100 เต็มแล้วค่ะ ปล. คราวหน้าคุณน้าลองบุฟเฟต์เพื่อสุขภาพดีมั้ยคะ โดย: fudge-a-mania IP: 58.159.153.34 วันที่: 3 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:49:52 น.
ขอบคุณที่แวะมาคุยกัน ย้ายมาที่นี่ได้ผล มีคนแวะมาคุยด้วย
กล้วยไม้ดอกนี้ เริ่มมีเรียวแรงที่จะออกเสาะแสวงหาของอร่อยมาลิ้มชิมรสอีกแล้วค้ะ วันนี้เพิ่งไปทานบุฟเฟต์มาอีกแล้วววว เดี๋ยวรอดูที่ริวิว ห้องแอดแจแปน ชักเขิน คุณฟัจด์ น้าขอบคุณมากเลยที่เป็นห่วงเรื่องสุขภาพน้า จริงๆแล้วน้านี่แย่มากเลย รู้ทุกอย่างแต่ทำไม่ค่อยได้ อย่างนี้โบราณเขาว่า ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา ตอนนี้มีปัญหาเรื่องขา เดินไม่ค่อยสะดวก มันปวดๆเมื่อยๆ ตามวัย ขอบคุณทุกคนอีกครั้ง โดย: พนอจัน (พนอจัน ) วันที่: 3 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:15:11 น.
แวะมาทักทาย และดูผลงานใหม่
ของพี่ต้อยค่ะ(รูปสวยๆข้างบน) รักษาสุขภาพและขอให้แข็งแรงตลอดไปค่ะ ปล.ไปรับลูกเพิ่งกลับมา ทั้งยุ่งทั้งเหนื่อยเลยค่ะ ตอนแยกกับพี่ต้อยแวะซื้อเค้ก ที่ห้างเซบุมา และก็มาซื้อเคนตั้กกี้ ให้พ่อ่กับลูก กินกัน ส่วนตัวเองยัง อิ่มอยู่ เลยไม่ได้ทานค่ะ โดย: khun jim IP: 116.80.90.100 วันที่: 3 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:37:40 น.
Dear khun Panorchan,
You look absolutely fantastic at your age. Take care of yourself. โดย: Preecha IP: 76.184.132.114 วันที่: 4 กรกฎาคม 2551 เวลา:2:26:10 น.
ชุดนี้ใส่แล้วดูผอมและดูสบายๆ ดีค่ะ น่ารักดี
โดย: กี้ IP: 70.95.154.171 วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:50:37 น.
อ่านบล็อกของคุณป้า แล้วกระชุ่กระชวยมากเลย นับถือคุณป้าจัง สดใสร่าเริงได้ตลอดเลย อ่านมาหลายบล็อกไม่เคยเม้นใครเลย นี่เป็นครั้งแรกที่เม้น เพราะอ่านแล้วมีความสุขจัง เข้ามาจะหาข้อมูลสถานที่กินในญี่ปุ่น แต่ได้อะไรมากกว่าที่คาดไว้ ได้รู้จักกับผู้ใหญ่คนนึงที่มีความน่ารัก ความสดใส จนทำให้เกิดอาการอยากเม้นขึ้นมาเลย
โดย: peacelili IP: 125.25.5.65 วันที่: 12 ตุลาคม 2552 เวลา:22:35:56 น.
narak
โดย: finland IP: 88.192.50.140 วันที่: 21 มีนาคม 2553 เวลา:18:21:10 น.
แวะมาให้กำลังใจค่ะ blog นี้ทำให้ได้ตามไปชิมเกือบๆจะทุกร้านแล้ว ยอดเยี่ยมมากๆค่ะ ปีนี้จะไปเที่ยวกับครอบครัวอีก แอบหวังอยากเจอคุณป้าจังค่ะ น่าร๊ากสุดๆ
โดย: Namo IP: 158.34.240.22 วันที่: 18 สิงหาคม 2553 เวลา:16:52:04 น.
|
บทความทั้งหมด
|