เป็นการ์ตูนที่น่ารักดีนะครับน้องต่อ

  

อ่านซะเพลินจนอยากจะกินมังคุดแล้วล่ะค่ะ

ปกติเรากินมังคุดเวลาปอกเปลือกเราจะใช้
มือนี่ล่ะค่ะบิดเอา แต่ว่าบางทีก็ใช้มีดเหมือนกันค่ะ
เพราะว่าก็สะดวกไปอีกแบบ แต่ว่าตัวเองล่ะชอบ
บิดูอร่อยกว่า คริๆ เกี่ยวกันไม๊ไม่รู้อ่ะค่ะ แต่ว่า
แอบชอบศิลปะของการใช้มือมากกว่าใช้ของมีคม

โห .. ไม่ได้การล่ะค่ะต้องหาทาง .. ไปกินก่อนเน๊าะ

  

เหมือนมีตัวอะไรมาขึ้นอาหารเลยครับ เอายาฆ่าแมลงไหม /me โดนเตะ

เมื่อเดือนก่อนไปแวะกินมังคุดที่สวนผลไม้บ้านพี่ครับ (ที่ไประยองถ่ายปูนั่นละ) กินทุเรียนเสร็จ กินมังคุดแก้ร้อนในต่อ

  

ตามมาดูมังคุดค่ะ โอ้โหหห มาหลายลูก น่ากินจัง

ทำบล็อกอาหาร สูตรต่างๆ นี้ต้องระวังมากจริงๆ ยิ่งของทอด ผัด ต้องระวังเรื่องการถ่ายรูปสุดๆ (กลัวมือเลอะกล้องด้วยนะคะ)

ปล.ขอบคุณที่แวะไปชิมเมนูสีดำ เอาไอติมมาฝากค่ะ

  

น่ารักดีอะ ^^

  

เข้าใจทำ
นะคะ ดีและเก่งค่ะ

ไม่ได้เพิ่มรูปแต่เปลี่ยนรูป
และเพิ่มคำบรรยายค่ะ
ชอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ

  

พรุ่งนี้ไปทำบุญกันนะคะคุณต่อ

  

พูดถึงผลไม้ไทย ๆ จะชอบมังคุดที่สุดค่ะ คุณต่อเข้าใจคิด เอามาทำแอนนิเมชั่นซะเลย น่ารักดีจัง

โหวตให้คะแนนสร้างสรรค์และความสนุกของเนื้อเรื่องอย่างละครึ่งค่ะ

  

ว่าแต่หนู ๆเขากินมังคุดกันอร่อยแค่ไหนน้า,,,

ลูกนึงกินได้หลายคนเน๊อะ

เวลาปิ๊งไอเดียดีๆต้องรีบเลยนะคะไม่งั้นมันจะหมดมู๊ดไปเฉยเลย

  

  

555 น่ารักค่ะ
สุดท้าย ขอมังคุดมาอยู่ในท้องบ้านนี้ด้วยนะค่ะ

  

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ

  

เป็นเรื่องราวที่น่ารักมากค่ะ :)) ... ว่าแต่เอามังคุดจริงมาโชว์แบบนี้ทำให้ผู้ชมอยากไปด้วยนะนิ 55+ .... มีดปอกมังคุุด แหลมคมน่ากลัวมาก

  

ชอบมังคุดมากเลย นี่เอามาอวดกันให้น้ำลายหก
ไม่เห็นใจกันบ้างเลย
ก็ได้ โหวดสาขาการ์ตูนน้า

  

  

จริงๆ แล้วมังคุดหายไปอยู่ในท้องคุณต่อแล้วแน่ๆ เลย

การ์ตูนวันนี้น่ารักมากๆ ค่ะ

นำบุญมาฝากวันเข้าพรรษาให้คุณต่อและทุกคนในครอบครัวนะคะ

  

หวัดดี วันเข้า พรรษา ค่ะ ..
ชอบ ค่ะมังคุด อิอิ แต่ ตอนนี้ใกล้ จะหมดอีกแล้ว..เอามาเข้ากับการ์ตูนได้นะ..
เลยดู มีสีสรร 55
ใช่เลยค่ะ ต้องระวัง พอๆ กับทำอาหาร ..
ตอ้งมีผ้าเช็ด มือไว้ใกล้ ๆเลย.. แต่ละตัวออกจะน่ารักดี เนาะ..
นี่แหละถึงไม่ค่อยอยากทำบล็อกเกี่ยวกับอาหาร ..
ได้พักหลาย วันเลยนะ รอบนี้..

  

ดีจ้าน้องต่อ

สรุปน้องต่ออดกินมังคุดซิเนอะ เพราะดูท่าแล้วจะโดนแย่งกินไปหมดละ ^_^

ว่าแต่ใครซื้อมังคุดมาให้หน่ะ เลือกเก่งจัง เปลือกสวย เนื้อสวย รสชาติก็น่าจะใช้ได้เลยนะ

ตอนนี้เข้าหน้าฝนแล้ว มังคุดเนื้อจะเป็นกระจกหรือบางที่เขาก็บอกว่า เป็นเนื้อแก้ว ถ้าไม่งั้นก็เนื้อสวยแต่มียางสีเหลือง ๆ ติดอยู่มากมาย เริ่มจะกินไม่อร่อยเหมือนต้นฤดูซะแล้ว

พี่ซื้อมากินวันละ 3 กิโลเลยทีเดียว ก็ใคร ๆ บอกว่าเธอเป็นราชินีผลไม้ พี่ก็กินเยอะ ๆ หน่ะซิ ส่วนทุเรียนปีนี้กินไปน้อย เพราะอากาศปีนี้ไม่นิ่ง ผลผลิตก็เลยไม่อร่อยถูกปากเท่าไหร่ ที่สำคัญอากาศร้อนกินแค่เม็ดเดียวก็ร้อนในซะแล้ว

วันนี้เข้าพรรษา พี่ยังไม่ได้ทำบุญเลย เพราะไม่ได้หยุดงาน กะไว้ว่าพรุ่งนี้อาจจะแวะไปทำบุญซะหน่อย

ว่าง ๆ จะแวะมานั่งคุยเป็นเพื่อนอีกละกัน

  

บางอย่างพี่ก๋าว่าต้องลงมือลุยเลยครับ
ยิ่งไม่รู้ ยิ่งดีนะครับ
ในบางเรื่องการไม่รู้ทำให้เรากล้าที่จะลองครับ

  

การ์ตูนญี่ปุ่นกับมังคุดไทย
น่ารักจัง..

ขอให้คุณต่อมีความสุขมากๆนะคะ

  

ตกลงไม่เกี่ยวกันใช่มั้ย

  

คุณต่อ...สุดยอด เราโหวตให้แล้วนะ ในฐานะที่ทำทุกอย่างเองหมด ปรบมืออออ

  

เนื้อเรื่องน่ารักเชียวค่ะ ส่วนตัวไม่ชอบมังคุดเลย ถ้าโมเดลแต่ละตัวมาอยู่ที่บ้านส้ม คงไม่ต้องหลบกันออกมากินเน๊าะ

  

โอ

เป็นเรื่องเป็นราวเลย

แฮ่ๆ


เห็นชื่อบล็อกคุณต่อในงานบล็อกอวอร์ด ไว้จะไปโหวตให้นะครับ

  

สวัสดีค่ะคุณต่อ โหวตแล้วค่ะ หมวดการ์ตูน หืม..เห็นมังคุดแล้วอยากกินมากๆๆเพราะกิ่งชอบมากๆๆ อิอิ ปีนี้ถูกใจมากที่มังคุดราคาถูกลง แต่ก็สงสารชาวสวนเพราะคุณตฤณเล่าว่าหล่นเกลื่อนใต้ต้นเลยขายได้ก็ไม่คุ้ม เสียดายจังที่ทางเหนือไม่มีต้นมังคุด
ชอบคุณต่อเขียนการ์ตูนจัง เขียนเก่งมากๆเลยค่ะ การ์ตูนแต่ละตัวสวยน่ารักมาก และก็มีเอกลักษณ์ของตัวเองด้วยนะ เก่งมากๆๆขอชมจากใจจริงค่ะ
ขอบคุณนะคะที่ไปร่วมครบรอบ 1 ปีค่ะ
สุขสดชื่นวันเข้าพรรษานะคะ


Beautiful Blog

  

อยากกินมังคุดขึ้นมาทันใด..

เรื่องราวน่ารักดี..

  

บล็อกอวอร์ดผมก็ไปโผล่แบบงงๆเหมือนกันครับ (ไม่เคยส่งสักปี บล็อกนานๆอัพที อายเขา) ใครส่งป๊ายยยย...
กะอีแค่ bloggang award ผมยังโหวตให้เพื่อนๆไม่ได้เลย เพราะเป็นอมยิ้มแบบเก่า

  

ผมกินมังคุด กดจากก้นลูกแล้วบิออกครับ

ฝันดีครับ

  

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ

เห็นเม้นท์ไว้ที่บล็อกพี่โอ๋ว่ากินมังคุดได้ทีละ 3 โลเลย

โห ---

ถ้าเป็นพี่ก๋าทานแบบนี้ก็พุงกลมขึ้นอีกเยอะเลยครับ 5555

  

เจอโมเดลขโมยหม่ำมังคุดเรอะคุณต่อ

ปรบมือให้ในความพยายามจ้ะ เข้าใจเลยว่ากว่าจะจัดฉากได้แถมยังต้องระมัดระวังซะขนาดนั้น กลัวน้องๆโมเดลเสียหาย


วานนี้ไปซุปเปอร์มาเจอมังคุดบ้านเราด้วยหละ ลูกละสามสิบกว่าบาทไทยเท่านั้นเอง.. ย้ำ..ลูกละ.. แถมบางลูกบีบไปยังแข็งโป๊กเป็นอันว่าข้างในเสียแน่ หุหุ ไม่ไ้ด้กินเงินดั๊นหรอกฮ่ะ เก็บความอยากไปกินบ้านเราคุ้มกว่าเยอะ..

  

มีดอกเข้าพรรษามาฝากนะคะ ^^

  

รับทราบตามนั้นครับ ปีนี้ บล็อกอวอร์ด มือที่มองไม่เห็น เยอะมาก

  

กิโลนึงก็เยอะนะครับน้องต่อ 555
ลองคิดว่ามันเป็นน้ำหนักที่เข้าไปในพุงเราก็หนักใช้ได้เลยนะครับ 5555

  

สวัสดียามเย็นค่ะคุณต่อ พรุ่งนี้ไม่ได้หยุดแล้วเตรียมงานกันต่อไปค่ะ คุณต่อคงได้หยุดอีก 1 วันนะคะ
สุขสดชื่นวันหยุดยาวค่ะ


Beautiful Blog

  

อิจฉาการ์ตูนบล๊อกนี้จังเลย มีมังคุดให้หม่ำ

ตอบที่บล๊อกนะคะ
พวกนักขับมอไซค์ที่นี่เขาไม่ค่อยชอบถ่ายรูปกันหรอกจ้ะ
แล้วเรื่องจอดถ่ายรูปนี้เสียอารมณ์ซิ่งเขาหมด
ถ้าไปทัวร์หยุดๆ จอดๆนี่ก็ไปไม่ถึงไหน
พี่เป็นคนที่ชอบถ่ายรูป อยากได้รูปมาอัพบล๊อก ก็ต้องใช้วิธีนี่แทนจ้ะ

  

โห สนุกมากเลย

มีมังคุดจริงๆ ตัวเป็นๆไปแจม ทำให้น่าดูน่าอ่านขึ้นอีก

ที่สำคัญ ทำให้อยากกินมังคุดขึ้นมาเลยทีเดียวจ้ะ

  

สวัสดีคุณต่อ จริง ๆ แล้วงานตะพาบอยากสนุกด้วยทุกครั้งแหล่ะค่ะ แต่บางทีไม่มีเวลา ตอนนี้งานยุ่งด้วย บางทีโจทย์ก็ยากคิดไม่ออกค่ะ ขอสารภาพ

  

ชอบจังเลยค่ะ ทั้งโมเดลกับมังคุดไปกันได้เหมือนกันนะค่ะ

  

โงหัวมะขึ้นแต่ก็กระเสือกกระสนแวะมาคุยกะน้องต่อ เพราะ

พี่นึกว่าน้องต่ออัพบล็อกแล้ว (มะอัพก็มะเป็นไรนิ แวะมาส่งข่าวแทนก็ได้)

จะบอกว่าตอนกินหน่ะสนุกปาก แต่พอหลังจากลงท้องไปแล้ว จะเป็นงัยเนี่ย ก็ต้องรับผลของมัน

ปกติพี่กินผลไม้เยอะมันก็มะเป็นอะไร แต่พอคิดว่ากินอาหารทะเลเยอะ ๆ น่าจะดีนะ

ผลปรากฎว่า เยอะเกินเลยแพ้จนต้องไปหาหมอฉีดยา แล้วไอ้ยาแก้แพ้หน่ะ ฉีดเข้าเส้นเข้าไปเหมือนโดนปิดสวิตซ์ มะรับรู้โลกภายนอกเลยอ่ะ หลับเป็นตายภายในสองวินาที

กว่าจะฟื้น หนึ่งวันเต็ม ๆ แล้วก็ต้องอดกินอาหารทะเลไปอีกนาน เฮ้อ เซ็งเลยอ้ะ - -"

อยากกินกุ้งงงงงงง อยากกินปลาหมึกกกกก อยากกินปลา 555 (ยังไม่เข็ด)

เพื่อนบอกว่าอาจจะแพ้พวกบอเร็ก ฟอร์มาลีนมากกว่าเนื้อจริง ๆ ของอาหารทะเล ^_^

  

วันนี้มาทักทายค่อนข้างดึกพอสมควร ด้วยภารกิจที่ยุ่งมากๆ blogอัฟไว้แต่เมื่อวานเพิ่งเข้ามาเยี่ยมเอาวันนี้55555 หลับฝันดีนะคะคุณต่อ

  

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ