บันทึกถึงเกาทัณฑ์
แม่ตั้งใจจะเขียนบันทึกถึงลูก ตั้งแต่รู้ตัวว่าตั้งท้อง แต่ลูกเชื่อไหม มันไม่เคยสำเร็จสักที เพราะแม่ขี้เกียจเกินไป แต่มีอยู่วันหนึ่ง จู่ ๆ แม่ก็อยากเขียนบันทึกถึงหนูขึ้นมา แล้วมันก็เป็นวันเดียวจริง ๆ ที่เขียนสำเร็จ เลยอยากจะเอามาลง blog เก็บไว้ให้ลูกอ่านในอนาคต (ถ้า pantip ยังอยู่นะลูก) เอาล่ะนะ แม่จะเริ่มแล้ว
วันที่ 7 มกราคม 2549
บนเก้าอี้แดง ที่บ้าน
เกาทัณฑ์ลูกรัก
เมื่อวานลูกสร้างปาฏิหารย์ให้แม่อีกแล้วนะลูก หนูทำให้นิยายของแม่ที่เขียนขึ้นมาเป็นปีแล้วขายได้ เข้าใจไหมจ๊ะ หมายถึง สำนักพิมพ์เขาเอานิยายของแม่ไปตีพิมพ์เพื่อขายแล้ว ตอนนี้แม่ก็เลยต้องมานั่งแต่งนิยายเพิ่มเติมอีกนิดหน่อย แม่ดีใจมากเลย เพราะเรื่องนี้ถือเป็นสิ่งใหม่สำหรับแม่ (แต่ก็แพ้เรื่องที่แม่มีหนูอยู่ในท้องนะ ลูกรัก)
วันนี้เกาทัณฑ์อยู่ในท้องแม่มา 37 สัปดาห์กับอีก 2 วันแล้ว วันพฤหัสหน้า (12 ม.ค.) ลุงหมอขอ ultrasound ประเมินน้ำหนักของลูกแล้วนะจ้ะ ดูซิว่าแม่จะเบ่งหนูออกมาได้รึเปล่า เรามาสู้ด้วยกันนะ อวยพรให้แม่แต่งนิยายจนจบด้วยนะจ้ะ
รักลูกมากมายก่ายกองฉลองปีใหม่
แม่
ป.ล. พ่อไม่ให้แม่เรียกลูกว่า "หนู" ล่ะ บอกว่ามันไม่เหมาะกับลูกผู้ชาย ไม่เป็นไร แม่แอบเรียกก็ได้เนอะ อย่าลืมรักพ่อมาก ๆ นะลูก พ่อน่ะรักแม่กับหนูมากเลยนะ
ผู้ติดตามบล็อก : 399 คน [
อืม...ลองมาคิดๆๆดูเรียกหนูเนี่ย มันก็ไม่ค่อยแมนเท่าไหร่เลยนะคะ แต่ว่าช๊อบ...ชอบค่ะ