เจอกันที่อุบลภัณท์ (จะบ้านนอกไปไหนเนี่ย) อ่านน่ะ ฮาดี > โมด : ฮัลโหล > ชาติ : กูชาตินะ ไอ้โมด กูจะเข้ากรุงเทพ มีธุระนิดหน่อย > โมด : เฮ้ย จริงดิ มึงจะมาเมื่อไหร่วะ > ชาติ : วันศุกร์ มึงว่างมั้ยเนี่ย > โมด : เฮ้ย มึงมา กูไม่ว่าง ก็ชาเย็น เต็มที > ชาติ : แหม ชาเย็น ไอ้สลัด > > โมด : สยามแล้วกัน มึงยังจำทางในกรุงเทพได้นะ > ชาติ : ดูถูก ไอ้เวร สามสี่ปีเอง แม่_จะเปลี่ยนอะไรนักหนา > โมด : เออ เออ สยาม นะโว้ย 5 โมงครึ่ง > ชาติ : เออ แล้วเจอกัน แค่นี่ล่ะ > โมด : แค่นี้นะ บาย > > . > . > . > > (สยามฯ - วันศุกร์ - 5 โมงสิบห้า) > > โมด : ฮัลโล มึงอยู่ไหนแล้ว > ชาต ิ : ยืนรอมึงอยู่ หน้าตึกใหญ่ๆ > โมด : ไอ้เวร หน้าร้านอะไร เดี๋ยวกูไปหามึงเอง > ชาติ : เออ อุบลภัณฑ์ > > โมด : (งง) มีด้วยเหรอวะ ร้านนี้ สยามนะโว้ย > ชาติ : เออ ป้ายเหลืองๆ คนเต็มเลย > โมด : นึกไม่ออกจริงๆ ว่ะ อุบลภัณฑ์ เนี่ยนะ > ชาติ : > โมด : มึงเห็น แมคฯ แถวนั้นมั้ย > ชาติ : เห็น กูเดินไปหามึงตรงนั้นแล้วกัน หน้าร้านนะโว้ย > โมด : เออ เออ > > . > . > . > > (หน้าร้านแมคฯ) > > โมด : เฮ้ย มีด้วยเหรอวะ อุบลภัณฑ์ กูว่ากูเชี่ยวนะ แถวนี้ > ชาติ : (ชี้ให้ดู) โน่น โน่น แหกตาดู ป้ายเหลืองๆ โน่น > โมด : > > ชาติ : อึ้งสิมึง แหมๆ เชี่ยวมาก ไอ้สลัด > โมด : ไอ้ชาติ . เอ้ย โอปองแปง โว้ย โอปองแปง (au bon pain) > ชาติ : มึงอ่านไงวะ โอปองแปง แม่_ อุบลภัณฑ์ ชัดๆ > โมด :
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [