บนเส้นทางสายพระนิพพาน 174 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 174 174/01 ผู้อดทน..จนที่สุด..หลุดวิบาก เป็นผู้จาก..ด้วยใจ..ไร้ปัญหา ต่างมีกรรม..กำหนด..กติกา ผู้เกิดมา..เจอทุกคน..ไม่พ้นเลย 174/02 ไม่พ้นเลย..กฏแห่งกรรม..ทำหน้าที่ ชำระหนี้..เวรกรรม..ทำต่อกัน ต้องรู้ตึง..รู้หย่อน..รู้ผ่อนผัน อันผู้หัน..หาธัมมะ..ละลดง่าย 174/03 ละลดง่าย..ได้จาก..การฝึกตน ไม่ดิ้นรน..ดันทุรัง..หวังรอดหลุด จะหนีได้..อย่างไรเล่า..เรามนุษย์ โดนเป็นชุด..แต่ละดอก..ออกอาการ 174/04 ออกอาการ..รู้เก็บ..แม้เจ็บช้ำ ถูกตอกย้ำ..ซ้ำเล่า..เราทนเฉย ยอมชดใช้..ไม่ทายท้า..เชิญมาเลย เพราะคุ้นเคย..ทักทาย..กับนายกรรม 174/05 ฝึกเอาดี..ที่ใจ..ไม่ใช่กาย ตามสบาย..เถิดสู..รู้ฝึกจิต ฝึกเอาดี..ประจำ..พูดทำคิด ฝึกชีวิต..ให้รู้ธรรม..นำถูกทาง 174/06 นำถูกทาง..วางพยศ..ลดมานะ รู้ชำระ..ใจจิต..ไม่ผิดศีล แรกศีลห้า..พิจารณา..เป็นอาจิณ อันเป็นศีล..ของผู้..สู่ทางธรรม 174/07 สู่ทางธรรม..กรรมชั่ว..ไม่เกี่ยวข้อง จิตยิ่งต้อง..พิจารณา..เกิดมานี้ มาเพื่อตาย..จะชั่วร้าย..ทำไมมี สร้างกรรมดี..ไปจนกว่า..ชีวาวาย 174/08 ชีวาวาย..ได้อะไร..จากการเกิด พอจิตเปิด..จึงรู้ว่า..มาเพื่อหนี เคยก่อกรรม..ซ้ำซาก..มากบัญชี จึงมากมี..นายกรรม..ตามทวงหนี้ 174/09 ตามทวงหนี้..บัญชีชั่ว..ตัวทำเอง เคยบรรเลง..บรรลัย..หลายชาติภพ ก่อทั้งบาป..หาบทั้งบุญ..วุ่นไม่จบ จะสงบ..สุขได้..อย่างไรกัน 174/10 อย่างไรกัน..ผู้ขยัน..ว่ายเวียนวน จากเป็นคน..ลงนรก..วกเป็นสัตว์ คือหนึ่งจิต..วิญญาณ..อันเห็นชัด เที่ยวเลาะลัด..ถูกรุกไล่..ชดใช้กรรม 174/11 ชดใช้กรรม..ธรรมดา..ผู้มาเกิด เมื่อกำเนิด..ไม่จำกัด..กรรมจัดสรร มีทั้งสุข..ทั้งทุกข์..คลุกเคล้ากัน จนถึงวัน..ทิ้งกาย..ตายจากกัน 174/12 ตายจากกัน..ทุกที..นี่ชีวิต อย่ามัวคิด..วาดฝัน..วิมานสวย จะต้องมี..ทุกสิ่งอย่าง..สร้างร่ำรวย เต็มไปด้วย..ความอยาก..มากตัณหา 174/13 มากตัณหา..เวลา..ยิ่งเดินไป ทำยังไง..กายนั้น..มันยิ่งล้า แต่ความชั่ว..ฮึกเหิม..เพิ่มความบ้า ก็ยิ่งกล้า..ก่อกรรม..ไม่ยำเกรง 174/14 ไม่ยำเกรง..ก็จบกัน..ยิ่งบรรลัย เมื่อจิตใจ..ถูกครอบงำ..ด้วยความชั่ว ยิ่งก่อเวร..สร้างกรรม..นำเข้าตัว กลายเป็นบัว..ใต้ตม..งมไม่เจอ 174/15 งมไม่เจอ..ดวงจิต..ที่ติดดี เมื่อกายพลี..ถูกดึงลง..ทางตรงดิ่ง สู่นรก..หมกไว้..ไม่อาจชิ่ง ออกแรงวิ่ง..หนีเท่าไร..ไม่เคยพ้น 174/16 ไม่เคยพ้น..ผลงาน..ประจานตัว หลักฐานชัวร์..เห็นชัด..มัดจนอยู่ เมื่อรู้ตัว..ทำชั่ว..เสียแล้วกู จงเป็นผู้..มุ่งมั่น..ไม่หวั่นไหว 174/17 ไม่หวั่นไหว..ต่อสิ่ง..วิ่งกระทบ ทำให้จบ..สงบนิ่ง..ยิ่งอดกลั้น จุดไม่ติด..จิตไม่ปรุง..ยิ่งมุ่งมั่น สิ่งล่อนั่น..ที่ฉายฉาบ..ภาพมายา 174/18 ภาพมายา..จิตยืนยัน..มันไม่จริง เมื่อเรายิ่ง..พิจารณา..หาเหตุผล จึงรู้แน่..แค่กิเลส..ตัณหาตน อิทธิพล..จึงค่อยหาย..จากใจเรา 174/19 จากใจเรา..เอาสติ..เอาปัญญา ขุดขึ้นมา..ตีลงไป..ให้ละเอียด ได้รับผล..ธรรมแห่งตน..อันละเมียด ที่ไม่เครียด..แต่ดุจน้ำ..อันฉ่ำเย็น 174/20 อันฉ่ำเย็น..เห็นกองทุกข์..จากการเกิด เห็นกำเนิด..แห่งกรรม..ในที่สุด ผู้รื่นไหล..ไปตามโลก..ไม่มีหลุด เรื่องจะหยุด..เกิดตาย..ไม่เคยมี 174/21 ไม่เคยมี..คงตน..บนโลกนี้ เปลี่ยนแปรมี..เสื่อมสลาย..เกินใครฉุด มีน้อยคน..ทนใจฝืน..จนรื่นหลุด ไม่อาจฉุด..รั้งไว้..ใจคนดี 174/22 ใจคนดี..มีศีล..บริสุทธิ์ หาทางหยุด..หลุดพ้น..วังวนได้ ผู้เข้าถึง..ธัมมะพระ..รัตนตรัย นี่ยังไง..ผู้ก้าวไป..บนเส้นทาง 174/23 บนเส้นทาง..สายนี้..พระนิพพาน ผู้จะผ่าน..มาได้..ใจสงบ ถูกเคี่ยวกร่ำ..กระหน่ำจิต..จนคิดจบ ไม่อยากคบ..กายหยาบ..ก่อบาปเวร 174/24 ก่อบาปเวร..เป็นทางเดิน..คนละทิศ เบื่อชีวิต..กฏแห่งกรรม..ตามทวงหนี้ ซ้ำมาต่อ..ก่อกรรมใหม่..ใส่บัญชี มาบัดนี้..จิตรู้ตน..ขอทนใช้ 174/25 ขอทนใช้..ไร้กังขา..ข้าฯอภัย ชาติต่อไป..จะไม่มี..สำหรับข้าฯ แค่ชาตินี้..สุดท้าย..ไม่กลับมา เมื่อจิตข้าฯ..ตั้งดี..มีที่ไป 174/26 มีที่ไป..ใจกำหนด..เส้นทางเดิน ไม่เลยเกิน..คุณความดี..ที่ดวงจิต ดวงเดียวกัน..ที่มุ่งมั่น..ถอนภัยพิษ จากดวงจิต..ที่มืดมน..จนวาวใส 174/27 จนวาวใส..ก้าวเข้าไป..ทีละด่าน ความคิดอ่าน..ยิ่งละเอียด..ยิ่งประณีต กำลังใจ..ยิ่งข้นเข้ม..เต็มสปีด เป็นผู้กรีด..ตัดทุกห่วง..บ่วงรัดตน 174/28 บ่วงรัดตน..ร่วงหล่น..ไม่ผูกพัน นั่นคือวัน..ที่จิตสู..สู่เป้าหมาย เป็นผู้ก้าว..สู่สนาม..ข้ามเกิดตาย หนักผ่อนคลาย..หายเดินต่อ..ก็มันไกล 174/29 ก็มันไกล..ค่อยปลดไป..ที่ละสิ่ง เพราะว่ายิ่ง..ก้าวเดินไป..ก็ยิ่งหนัก ต้องปลดแล้ว..ปลดเล่า..จนเบานัก จนปลดรัก..ปลดดี..ถึงที่สุด 174/30 ถึงที่สุด..จุดหมาย..ที่ตั้งจิต ไม่เคยปิด..เปิดกว้าง..อย่างเปิดเผย มีแต่คน..สิ้นคิด..ปิดทางเลย พี่น้องเอย..ไม่ใช่ทางมา..ฆราวาส 174/31 ฆราวาส..ที่ไหนหนอ..ขอถามหน่อย ผู้ไม่ปล่อย..ให้จิตว่าง..ออกห่างศีล พิจารณา..ทุกด้าน..แม้การกิน ไม่ดูหมิ่น..คนสัตว์..จัดเป็นพระ 174/32 จัดเป็นพระ..ชำระใจ..ห่างไกลบาป เป็นผู้สาป..สิ่งชั่ว..กลัวใจหมอง ทำเช่นนี้..พระพุทธองค์..ทรงรับรอง เป็นพระทอง..ทั้งองค์ได้..บวชใจตน 174/33 บวชใจตน..จนจิตใส..ใจสะอาด ศีลไม่ขาด..อยู่ครบ..สงบเย็น จุดมุ่งหมาย..หาสุข..ดับทุกข์เข็ญ เป็นผู้เห็น..ธัมมะ..ชำระใจ 174/34 ชำระใจ..ดับไฟ..ที่จิตตน ยอมอดทน..เผชิญทุกข์..ที่ลุกไหม้ เป็นผู้ที่..รู้เหตุผล..ทำตนใหม่ เคยยิ่งใหญ่..รู้จักค้อม..น้อมหัวลง 174/35 น้อมหัวลง..หยิ่งผยอง..สลายไป ใส่หัวใจ..นักธรรม..จิตกำหนด จึงอย๋าง..สงบได้..ไม่รันทด จิตเคยคต..กลับมั่นคง..ตรงเป็นแนว 174/36 ตรงเป็นแนว..ไม่เหลือแวว..ผู้ก่อเวร จากกากเดน..กลับยึดธรรม..เดินนำหน้า เคยวิ่งไล่..เดี๋ยวนี้ไม่..แสวงหา ปรารถนา..เป็นผู้หยุด..ไม่จุดไฟ 174/37 ไม่จุดไฟ..ใส่ใจจิต..ชีวิตงาม เป็นไปตาม..ปรารถนา..แห่งหัวใจ ไม่ลวงหลอกหลอก..ไม่มีนอก..ไม่มีใน มีแต่ใจ..สัตย์ซื่อ..ถือคุณธรรม 174/38 ถือคุณธรรม..เป็นใหญ่..ไร้มายา ใส่เมตตา..เต็มที่..ไม่มียั้ง หวังเป็นผู้..สู่เป้าหมาย..ก่อนกายพัง ชีวิตยัง..ไม่รู้ได้..เมื่อไรตาย 174/39 เมื่อไรตาย..ก็เมื่อนั้น..วันทิ้งร่าง ที่ต้องสร้าง..บุญกุศล..ขนเต็มที่ อันความดี..มีเท่าไหร่..ใส่บัญชี ชั่วไม่มี..แต่บัดนี้..จนวันตาย 174/40 หลวงพ่อบอก..ลูกจงบ้า..หาความดี เพื่อไล่หนี..บาปชั่ว..ตัวกิเลส จิตรู้ชั่ว..ระวังตัว..ปฏิเสธ นั่นแหละเหตุ..แห่งทุกข์..ปลุกตนตื่น 174/41 ปลุกตนตื่น..เตรียมใจ..ไม่ไปข้อง แค่แลจ้อง..เพียงนิด..กลัวจิตหมอง อาจเสียใจ..เสียดาย..โอกาสทอง รู้กลั่นกรอง..อดกลั้น..มั่นในธรรม 174/42 มั่นในธรรม..นำไปสู่..เป็นผู้ตื่น หนทางอื่น..ถึงเป้าหมาย..ไม่มีแน่ หนทางธรรม..ตรงประเด็น..เป็นทางแท้ ต่างพ่ายแพ้..แก่สังขาร..กันทั้งสิ้น 174/43 กันทั้งสิ้น..ทรัพย์สิน..แม้มีมาก จะฉุดลาก..ไปด้วย..หาได้ไม่ ทรัพย์ของโลก..จะฉุดลาก..ไปอย่างไร ตามติดไป..บาปกะบุญ..คุณเจ้าขา 174/44 คุณเจ้าขา..หาดูที..มีไหมบุญ หรือว่าคุณ..ก่อแต่บาป..หาบแต่ชั่ว รับรองเลย..ว่าต้องตก..นรกชัวร์ ไม่ต้องกลัว..วันทิ้งกาย..ไปแน่นอน 174/45 ไปแน่นอน..เมื่อดี..อยู่ที่จิต เป็นการปิด..ทางต่ำ..จำให้มั่น จะเป็นผู้..ไม่หวนกลับ..จับจิตนั่น โอกาสท่าน..มาถึงแน่..แค่มั่นดี 174/46 แค่มั่นดี..มีโอกาส..อย่าพลาดผิด สงบจิต..ตรวจตรา..อย่าเปิดช่อง อันกิเลส..ตัณหานั้น..มันช่ำชอง เผลอเปิดช่อง..รับรอง..ถึงบรรลัย 174/47 ถึงบรรลัย..จงจำจด..กำหนดจิต ทางจบกิจ..มีอยู่..ผู้ค้นหา คือเดินตาม..รอยบาท..พระศาสดา ใช้ปัญญา..คุมอารมณ์..รู้ข่มใจ 174/48 รู้ข่มใจ..สงบนิ่ง..สิ่งกระทบ รู้ทวนทบ..การกระทำ..นำขาดทุน จงใช้ธรรม..นำทางไป..ใฝ่ทางบุญ ย่อมเป็นคุณ..แก่เราได้..ใช้ทำทาง 174/49 ใช้ทำทาง..เดินหน้า..หาเป้าหมาย ซึ่งต้องใช้..ทุกบุญ..คุณทำไว้ เสบียงบุญ..ทุนบำเพ็ญ..จำเป็นใช้ ต่อไปได้..จะสั้นยาว..เพียงก้าวเดิน 174/50 เพียงก้าวเดิน..ไปหน้า..อย่าถอยหลัง มีความหวัง..มีเป้าหมาย..อย่าได้ท้อ ถ้าเหนื่อยนัก..แค่หยุดพัก..หายไปต่อ จงถักทอ..เททุ่ม..กลบหลุมดำ 174/51 กลบหลุมดำ..ทำทาง..ให้โล่งเตียน ด้วยพากเพียร..เดินหน้า..หาจุดหมาย เมื่อเป็นผู้..ไม่ปรารถนา..กลับมาตาย ต้องกลัวอาย..เวรกรรม..การทำชั่ว 174/52 การทำชั่ว..มัวหมอง..ไปถึงจิต เมื่อทำผิด..ติดเป็นผัง..ติดฝังแน่น จงทำดี..หยัดยืน..เป็นผืนแผ่น ค้นหาแก่น..แห่งธรรม..นำเราไป 174/53 นำเราไป..ทางตรง..ไม่หลงทิศ พูดทำคิด..แต่ดี..มีผลมาก เป็นคนดี..ไม่ใช่ดี..แต่ที่ปาก ต้องดีจาก..จิตใจ..ข้างในมา 174/54 ข้างในมา..นำพา..เราหลุดพ้น รู้ขุดค้น..บาปชั่ว..ในตัวทิ้ง กรรมไม่ก่อ..ขอสิ้นสุด..หยุดทุกสิ่ง สงบนิ่ง..พิจารณาตน..ค้นหาธรรม 174/55 ค้นหาธรรม..นำใจ..ไปขัดเกลา ให้เป็นเงา..วาววับใส..ชั่วไปจับ เห็นบาปชั่ว..เช่นศัตรู..รู้ระงับ จิตดักจับ..ไล่สะกัด..กำจัดไป 174/56 กำจัดไป..บาปชั่ว..ตัวทำป่น ไม่แค่บ่น..ปฏิบัติ..เพื่อตัดขาด ได้เรียนรู้..ทางชีวิต..ที่ผิดพลาด เพราะอนุญาติ..ให้บาปชั่ว..ครองหัวใจ 174/57 ครองหัวใจ..ไม่ยอมจาก..ลำบากขับ เป็นผู้หลับ..แล้วฝัน..ตื่นพลันทุกข์ เพราะว่าถูก..นายกรรม..ตามมาปลุก จะหาสุข..จากไหนเล่า..เขาทวงคืน 174/58 เขาทวงคืน..ตื่นขึ้นมา..หาความจริง เห็นทุกสิ่ง..รู้ทุกอย่าง..สว่างตา ถูกครอบงำ..ด้วยกิเลส..ด้วยตัณหา สุขที่หา..มองไม่เห็น..เป็นแค่ฝัน 174/59 เป็นแค่ฝัน..เท่านั้น..มันหลอกเอา ให้มัวเมา..มืดมน..จนเดินหลง บอกทางนี้..ไปสวรรค์..ดันเดินลง ส่วนทางตรง..ปิดไว้หมด..กฏแห่งกรรม 174/60 กฏแห่งกรรม..ทำหน้าที่..อย่างสัตย์ซื่อ เพราะเราคือ..ผู้กระทำ..กรรมไว้ก่อน ถูกกระทำ..เข้าให้..ไม่ตัดตอน ดันผ่าย้อน..จองเวรกรรม..ย้ำไปมา
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [