บนเส้นทางสายพระนิพพาน 185 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 185 185/01 ชีวิตดี..เพราะมี..จิตผ่องใส ไปทางไหน..ยิ้มให้..ใจยอมรับ ได้ความรัก..เมตตา..คณานับ ผู้น้อมรับ..ความดี..ย่อมมีบุญ 185/02 ย่อมมีบุญ..หนุนส่ง..เดินตรงทาง รู้จักวาง..รู้ว่าง..รู้จักเว้น เสียสละ..สละ..ก็ละเป็น มีความเย็น..ถึงจุด..หยุดก่อกรรม 185/03 หยุดก่อกรรม..นำสู่..เป็นผู้หลุด รู้จักหยุด..มองทาง..วางเป้าหมาย ไม่ใช่เกิด..มาแค่..เพื่อแก่ตาย จิตรู้คลาย..ยึดมั่น..นั่นแหละใช่ 185/04 นั่นแหละใช่..ไม่ติด..จิตเป็นกลาง มองเห็นทาง..เห็นทิศ..เมื่อจิตนิ่ง เป็นผู้หยุด..แส่ส่าย..จิตไม่วิ่ง เห็นทุกสิ่ง..ได้ชัด..เพื่อวัดใจ 185/05 เพื่อวัดใจ..แห่งตน..คนผู้ฝึก ว่ารู้สึก..รู้สา..หนาแค่ไหน ที่มันหลั่ง..ล้นมา..จากข้างใน มาจากใจ..หรือหลอก..บอกตัวเอง 185/06 บอกตัวเอง..ทุกครั้ง..ความหวังมี ใช้ความดี..นำหน้า..อย่าใช้ชั่ว ผู้ไม่หวัง..เวียนว่าย..จึงไม่มั่ว ทั้งไม่กลัว..ทุกข์กาย..ตายช่างมัน 185/07 ตายช่างมัน..จบกัน..ชาตินี้พอ อย่ามัวรอ..ชาติใหม่..มันไม่แน่ มากมายกรรม..ไล่บี้..มีแต่แย่ จงหยุดแค่..ชาตินี้..แล้วหนีไป 185/08 แล้วหนีไป..ใช้ดี..เป็นตัวนำ โดยมีธรรม..พุทธองค์..ทรงในจิต ไม่มีชั่ว..ดีล้ำ..พูดทำคิด มีชีวิต..สุขสงบ..รอจบเกม 185/09 รอจบเกม..สิ้นสุด..จุดเป็นคน แม้กายตน..ก็ตาย..สลายร่าง เรื่องจะอยู่..ตลอดไป..ไม่มีทาง รู้จักวาง..ปลอดโปร่ง..โล่งสบาย 185/10 สุขแท้จริง..นิ่งบำเพ็ญ..จิตภาวนา ธรรมดา..ความทุกข์..รุกแค่กาย ทุกข์จริงแท้..เกิดแก่..แลเจ็บตาย แต่รู้คลาย..ได้บำเพ็ญ..เห็นสัจจธรรม 185/11 เห็นสัจจธรรม..กรรมตน..บนโลกา รู้ภาวนา..บำเพ็ญเพียร..ไม่เวียนกลับ ทิ้งโลกีย์..หนีโลกา..ขอลาลับ ทั้งยศทรัพย์..ยิ่งแล้วใหญ่..ไม่สนเลย 185/12 ไม่สนเลย..ทรัพย์ยศเอย..ไม่มั่นคง จงอย่าหลง..ไปติด..จะดีกว่า รู้แล้วปลง..เสียหน่อย..ถอยออกมา มีจิตตรา..ตัวเทียว..เทียวไปได้ 185/13 เทียวไปได้..ใช้จิต..มองทิศทาง รู้ต้องวาง..กายตน..พ้นจากนี้ สวรรค์พรหม..นิพพาน..ทานศีลมี ที่สุดดี..บำเพ็ญ..จนเห็นธรรม 185/14 จนเห็นธรรม..ความจริง..ธรรมดา วันเวลา..หายใจทิ้ง..ยิ่งสูญเปล่า ผู้บำเพ็ญ..ชัดเจน..ทุกเรื่องราว ไม่สูญเปล่า..ลมหายใจ..ใช้พุทโธ 185/15 ใช้พุทโธ..กำกับ..ทั้งหลับตื่น ทั้งนั่งยืน..นอนเดิน..เพลินกำกับ เป็นผู้มอง..เห็นทุกข์..รุกน้อมรับ ไม่บังคับ..พอชินใจ..เป็นไปเอง 185/16 เป็นไปเอง..โดยธรรม..รู้กำหนด ก็เป็นพรต..ไปโดย..อัตโนมัติ บำเพ็ญศีล..บำเพ็ญ..ธรรมปฏิบัติ ไม่จำกัด..เพศวัย..ใช้ใจจิต 185/17 ใช้ใจจิต..จนคล่อง..ช่องทางเปิด หนทางเกิด..เป็นคน..พ้นไปแน่ สวรรค์พรหม..นิพพาน..ก็แล้วแต่ ไม่พ้นแก่..เจ็บตาย..ในชาตินี้ 185/18 ในชาตินี้..หาดี..ให้จงได้ จึงต้องใช้..อดทน..จนอดกลั้น ได้พานพบ..ปัญหา..สารพัน จงฝ่าฟัน..มันไป..ตั้งใจตน 185/19 ตั้งใจตน..เท่านั้น..ผ่านไปได้ จงอย่าหมาย..พึ่งพา..ครูอาจารย์ ท่านแค่ชี้..ตนนี้..สอบให้ผ่าน แต่ละด่าน..ก้าวไป..อย่าได้ท้อ 185/20 อย่าได้ท้อ..อย่าถอย..ขอให้สู้ จงเป็นผู้..ก้าวเดิน..ทีละก้าว กำหนดรู้..ลมไป..ทีละเท้า รู้ก้าวยาว..ก้าวสั้น..เมื่อท่านเดิน 185/21 เมื่อท่านเดิน..ไปหน้า..อย่าถอยหลัง อันความหวัง..นักสู้..อยู่ข้างหน้า ถ้าเหนื่อยนัก..หยุดพัก..หายอ่อนล้า ก็เดินหน้า..ฝึกฝน..จิตตนเอง 185/22 จิตตนเอง..ตนเอง..ต้องฝึกฝน ก็จิตตน..คนอื่น..ไม่อาจรู้ มีแต่ตน..รู้ตน..ค้นหาดู ร้อยพันรู้..ไม่สู้..รู้ตนเอง 185/23 รู้ตนเอง..ตามจริง..สิ่งกระทบ เป็นผู้รบ..กับใจ..อย่างกล้าหาญ อย่าหลอกตน..จนติด..เป็นสันดาน จะเนิ่นนาน..เกินไป..ไร้ค่าคน 185/24 ไร้ค่าคน..หลอกตน..อยู่ร่ำไป อีกเมื่อไร..จะหยุด..หลุดบ่วงมาร คบกิเลส..ตัณหา..มาเสียนาน ยากจะคลาน..หลีกหลบ..จบยากเย็น 185/25 จบยากเย็น..เพราะจิต..ติดกิเลส ปฏิเสธ..ฝึกฝน..ว่าตนสุข อันกิเลส..บังไว้..ไม่เห็นทุกข์ จนไฟลุก..ท่วมใจ..จะสายเกิน 185/26 จะสายเกิน..เพลินกิเลส..เพลินตัณหา แล่นถลา..ตามใจ..ไม่รู้คิด ผู้บำเพ็ญ..ท่านรู้..สู้ฝึกจิต เปลี่ยนจากผิด..เป็นถูก..ปลูกต้นดี 185/27 ปลูกต้นดี..มีจิต..ติดบำเพ็ญ เดินทางเย็น..ถึงยาก..มากคุณค่า ผู้ค่อยเดิน..ก้าวไป..ในมรรคา ถูกเวลา..ถูกที่..มันดีเอง 185/28 มันดีเอง..ตามจิต..คิดดีงาม ผู้จิตทราม..ความเย็น..จะเห็นหรือ เพราะเร่าร้อน..คอยปลุก..ไฟลุกฮือ ผู้ฝึกปรือ..เท่านั้น..ท่านไม่ร้อน 185/29 ท่านไม่ร้อน..ไม่รุ่ม..ไม่กลุ้มใจ ยืนบนไฟ..ยังสงบ..เมื่อพบเห็น มีปัญหา..ปัญญา..สยบเย็น ร้อนก็เป็น..ความเย็น..เข้ามาแทน 185/30 เข้ามาแทน..ด้วยสติ..สัมปชัญญะ เอาชนะ..ร้อนรุ่ม..คลุมด้วยเย็น ผู้ฝึกฝน..จริงแท้..รู้แก้เป็น ผู้บำเพ็ญ..ถึงขั้น..รู้มั่นใจ 185/31 ผู้บำเพ็ญ..เจนจบ..รบกับใจ รบข้างใน..ไม่สน..ค้นข้างนอก เพราะข้างใน..จิตใจ..ตนไม่หลอก หนทางออก..ตนนี้..อยู่ที่จิต 185/32 อยู่ที่จิต..ฝึกฝน..จนดีงาม จนไร้ความ..หมองมัว..ที่ตัวจิต มันเป็นความ..งดงาม..ในชีวิต พูดทำคิด..แต่ดี..มีแต่คุณ 185/33 มีแต่คุณ..หนุนตน..ไม่วนกลับ แม้ยามหลับ..สุขสบาย..ในอู่บุญ จำทุกคน..ฝึกฝน..คือต้นทุน เพื่อให้คุณ..ก้าวผ่าน..ทุกด่านกรรม 185/34 ทุกด่านกรรม..จำไว้..ได้ใช้ชด มันเป็นกฏ..แห่งกรรม..เป็นตามนั้น แต่ยังมี..ผลกรรม..ตามไม่ทัน ก็หนีมัน..ขึ้นบน..ให้พ้นไป 185/35 ให้พ้นไป..ไม่ถาวร..ก็ทุกข์ตรม สวรรค์พรหม..หล่นกลับ..มารับกรรม ถ้าหนีถึง..นิพพาน..ที่สุดธรรม หลุดที่ทำ..ทุกกรรม..หนีพ้นหมด 185/36 หนีพ้นหมด..กฏแห่งกรรม..ตามไม่ถึง ฉะนั้นจึง..เดินหน้า..อย่าถอยหลัง สวรรค์พรหม..เดินไหว..ก็ใกล้ฝั่ง อย่ามัวนั่ง..รันทด..หมดความหวัง 185/37 หมดความหวัง..ได้ไง..เดินไปหน้า นักรบกล้า..ไม่กลัว..ความลำบาก รู้ฝึกตน..อดทน..ต่อทุกข์ยาก เป็นผู้มาก..พากเพียร..เรียนรู้กรรม 185/38 เรียนรู้กรรม..เคยทำ..ด้วยความโง่ คิดว่าโก้..ว่าดี..กิเลสตน ว่าฉลาด..ผิดคาด..กิเลสล้น จะข้ามพ้น..ได้ไง..ไม่ฝึกตน 185/39 ไม่ฝึกตน..ไม่รู้ต้น..ไม่รู้ปลาย มัวฟูมฟาย..ทุกข์นัก..รักพลัดพราก เหมือนไม่มี..สิ้นสุด..ทุกข์ฉุดลาก มันลึกมาก..เศร้าสลด..รันทดใจ 185/40 รันทดใจ..ทำไม..ใครคนก่อ ก็หลุมบ่อ..กรรมเก่า..เราทั้งนั้น เราคนปลูก..คิดถูก..ยอมรับมัน คงสักวัน..หนีพ้น..ไปจนได้ 185/41 ไปจนได้..ใช้เป็น..บำเพ็ญธรรม รู้เห็นกรรม..เคยก่อ..บ่อขวากหนาม เป็นผู้ก่อ..กรรมก็..คอยติดตาม จิตงดงาม..เท่านั้น..หนีมันพ้น 185/42 หนีมันพ้น..ค้นหา..หนทางออก พุทธองค์..ทรงชี้..ไปทางนั้น ตายจากคน..ต่อบน..แดนสวรรค์ หลังจากนั้น..ต่อพรหม..สู่นิพพาน 185/43 สู่นิพพาน..งานจิต..ปิดทางต่ำ ทุกเช้าค่ำ..บำเพ็ญ..เหม็นเบื่อทุกข์ เมื่อตั้งจิต..ปรารถนา..จะหาสุข ต้องรีบบุก..ปัจจุบัน..ให้มันชิน 185/44 ให้มันชิน..ยินดี..น้อมรับทุกข์ ในเชิงรุก..มุมกลับ..รับเต็มที่ เป็นไปตาม..กฏแห่งกรรม..ตามวิถี โอกาสหนี..อยู่ที่ตาย..ไปข้างบน 185/45 ไปข้างบน..ต่อไปจน..ถึงนิพพาน จะเนิ่นนาน..เท่าไร..อย่าไปสน อยู่ที่ใคร..อยู่ที่ใจ..ที่จิตตน รู้ฝึกฝน..จนถึงจุด..ที่สุดธรรม 185/46 ที่สุดธรรม..ไม่ใช่ทำ..ได้โดยง่าย มีแพ้พ่าย..บางเวลา..หาได้ท้อ ถึงพ่ายแพ้..แต่ไม่ลา..เดินหน้าต่อ เมื่อเริ่มก่อ..สานต่อ..อุดมการณ์ 185/47 อุดมการณ์..ทานศีล..ภาวนา ปรารถนา..พระนิพพาน..อธิษฐานจิต เกิดเป็นคน..ทุกข์เกาะกุม..ทุ่มชีวิต พูดทำคิด..แต่ดี..เพื่อหนีทุกข์ 185/48 เพื่อหนีทุกข์..ชาตินี้..หนีไม่พ้น เพราะมากล้น..นายกรรม..ตามล่าไล่ ก็น้อมรับ..ทุกข์เข็ญ..ไม่เป็นไร ต่อนี้ไป..มุ่งบำเพ็ญ..เพื่อเห็นธรรม 185/49 เพื่อเห็นธรรม..ตามรู้..ลมเข้าออก เพื่อจะบอก..ยังไม่ตาย..หายใจอยู่ หายใจยาว..หรือสั้น..หมั่นตามดู เป็นทั้งครู..ทั้งศิษย์..จิตดวงนี้ 185/50 จิตดวงนี้..ฝึกฝน..จนมันนิ่ง เมื่อไม่วิ่ง..สอดส่าย..ใช้ปัญญา ใยต้องเกิด..เป็นมนุษย์..เริ่มปุจฉา วิปัสสนา..หาเหตุผล..จนกระจ่าง 185/51 จนกระจ่าง..สว่าง..ในดวงจิต รู้ถูกผิด..เหตุผล..ถึงต้นตอ จิตรู้ทัน..ทีละขั้น..ทีละข้อ มีทั้งล่อ..ทั้งชน..วนไปมา 185/52 วนไปมา..ท้าทาย..เราให้หลง เป้าประสงค์..ปิดทาง..วางกับดัก เพื่อให้การ..บำเพ็ญ..เป็นของหนัก ผู้ตั้งหลัก..ระวังจิต..ไม่ติดใจ 185/53 ไม่ติดใจ..ในทุกข์..ที่ทับถม ผู้เพาะบ่ม..จิตดี..ไม่มีผล เพราะจิตดี..จิตใส..ใส่กมล พอไม่สน..สิ่งกระทบ..ย่อมพบทาง 185/54 ย่อมพบทาง..เดินตน..ที่ค้นหา ด้วยปัญญา..แห่งตน..คนผู้ฝึก จนรู้แจ้ง..รู้จริง..และรู้ลึก ไม่เคยนึก..เคยฝัน..มันมาเอง 185/55 มันมาเอง..จากใจ..บริสุทธิ์ พอตรงจุด..ปัญญา..ออกมาแก้ อันปัญญา..แห่งธรรม..นั่นจริงแท้ กิเลสแพ้..หลีกพ้น..ค้นหาเอา 185/56 ค้นหาเอง..ตัวเรา..มีที่ไหน อย่าเผลอไป..เกาะติด..ผิดมหันต์ กายตัวนี้..ถ้าหงายผึ่ง..ถึงทางตัน เพราะว่ามัน..ไม่ใช่เรา..ยืมเขามา 185/57 ยืมเขามา..จากต้นทุน..บุญกุศล พอเป็นคน..เวรกรรมเก่า..เราก็ไล่ ผู้เริงหลง..กอดรัด..ไม่ตัดใจ เอาอะไร..ไปได้เล่า..เจ้าคิดดู 185/58 เจ้าคิดดู..ผู้ตาย..เอาไปเผา เหลือขี้เถ้า..หนึ่งกอง..มองเห็นไหม แค่ธาตุสี่..ดินน้ำ..ลมและไฟ เอาอะไร..จากกายนี้..ไม่มีเลย 185/59 ไม่มีเลย..เอาไปได้..กายทรัพย์ยศ เมียผัวสด..ไม่นานปี..มีคนใหม่ นี่แหละคือ..ชีวิต..เมื่อคิดไป เกิดทำไม..คิดดู..รู้ด้วยตน 185/60 รู้ด้วยตน..คนเกิดมา..เพื่อใช้กรรม แล้วก็ทำ..พระนิพพาน..ให้มันแจ้ง มากมายธรรม..พุทธองค์..ทรงแสดง ยังไม่แรง..รู้ฝึกตน..ก้าวพ้นไป
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [