บนเส้นทางสายพระนิพพาน 204 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 204 204/01 โมกขธรรม..เป็นธรรม..นำพ้นทุกข์ มันมีสุข..แท้ที่ไหน..ในโลกนี้ การเวียนว่าย..ตายเกิดหนอ..พอกันที สร้างบารมี..เพื่อบึ่ง..ถึงนิพพาน 204/02 ถึงนิพพาน..ผู้อยู่นาน..รู้หรือยัง นิพพานัง..ปรมัง..สูญยังหนอ เป็นธรรมว่าง..อย่างยิ่ง..ผู้นิ่งพอ นิพพานรอ..ผู้เข้าใจ..เข้าไปถึง 204/03 เข้าไปถึง..อีกบทหนึ่ง..เข้าใจยัง นิพพานัง..ปรมัง..สุขังยิ่ง แปลออกมา..ว่านิพพาน..เป็นสุขจริง ผู้ไร้สิ่ง..เจือปน..บนอารมณ์ 204/04 บนอารมณ์..นิ่งสงบ..ไม่พบทุกข์ มีความสุข..ส่วนเดียว..ไม่หนักใจ แล้วอารมณ์..จิตเรา..เล่าเป็นไง ก็เบาใจ..สงบนิ่ง..ดิ่งในสุข 204/05 ดิ่งในสุข..ส่วนเดียว..ไม่เทียวเกิด เป็นผู้เกิด..ถึงปราการ..ด่านสุดท้าย พระนิพพาน..แดนดี..ไม่มีตาย สุขสบาย..ณ.ที่นั้น..นิรันดร 204/06 แบบฉบับ..ผู้เข้าสู่..พระนิพพาน ก็คือการ..ไม่ถือตัว..ไม่อวดตน ไม่ยุ่งเกี่ยว..จริยา..สัตว์บุคคล มองแต่ตน..ค้นหาชั่ว..ของตัวเอง 204/07 ค้นหาชั่ว..ในตัว..อยู่เสมอ อย่ามัวเผลอ..จ้องชั่ว..ตัวคนอื่น ไม่มองตน..ไม่พ้น..ความขมขื่น ไม่รู้ตื่น..มองตัว..ยิ่งชั่วหนัก 204/08 ยิ่งชั่วหนัก..กาลเวลา..ยิ่งผ่านไป ทำอะไร..อยู่หนอ..ขอถามหน่อย ไร้สำนึก..ตรึกตน..จนงานกร่อย คงอร่อย..นรกรส..กลัวอดลง 204/09 มนุษย์เอย..วันเวลา..ยิ่งผ่านไป ชีวิตวัย..ไม่เคยหยุด..อยู่กับที่ มีแต่แก่..แต่เฒ่า..ลงทุกที ทรงชีวี..อยู่ได้..อีกไม่นาน 204/10 อีกไม่นาน..ความตาย..ใกล้เข้ามา นับเวลา..ถอยหลัง..ดูบ้างไหม ลองจำจด..กำหนดรู้..ลมหายใจ ตามดูไป..แค่นิดหน่อย..บ่อยยิ่งดี 204/11 บ่อยยิ่งดี..มีความเพียร..เวียนซ้ำซ้ำ เป็นประจำ..จนชินใจ..ไม่ติดขัด ไม่นานช้า..พาสู่ขั้น..ปรมัต เป็นการซัด..กิเลสร้าย..พังไปข้าง 204/12 พังไปข้าง..สร้างจิตใหม่..ให้งดงาม ไม่เดินตาม..ขอบเขต..กิเลสสั่ง มาเป็นผู้..รู้คิด..อนิจจัง มีแต่พัง..เสื่อมสลาย..ไปตามกาล 204/13 ไม่ถือตัว..ถือตน..วนโอ้อวด ไม่สำรวจ..จริยา..ของผู้อื่น แค่สะเก็ด..ความดี..จงหยัดยืน จนทางทางรื่น..เห็นชัด..ตัดกังวล 204/14 ตัดกังวล..เป็นคน..เกิดมาที ก็มากมี..ห่วงร้อยรัด..มัดเราอยู่ ทั้งพ่อแม่..ลูกผัวเมีย..ลองเคลียดู พรรคพวกสู..ญาติพี่น้อง..ก็ต้องมี 204/15 ก็ต้องมี..จิตผูกพัน..อันเป็นห่วง อันเป็นบ่วง..ร้อยรัด..เห็นชัดแจ้ง มีหน้าที่..สอดคล้อง..ต้องแสดง ผู้รู้แจ้ง..ทำหน้าที่..ไม่มีพร่อง 204/16 ไม่มีพร่อง..ต้องทำ..ตามหน้าที่ ทำอย่างดี..ด้วยใจ..ไม่เบื่อหน่าย ทำอย่างนี้..จนกว่า..ชีวาวาย จิตรู้คลาย..จากห่วง..บ่วงร้อยรัด 204/17 บ่วงร้อยรัด..ผูกมัด..จิตไม่ได้ เป็นผู้ใช้..ปัญญา..หาเหตุผล หนี้บุญกรรม..ทำผูกพัน..กันทุกคน ผู้รู้ตน..ทำหน้าที่..อย่างมีค่า 204/18 อย่างมีค่า..น่าภูมิใจ..ที่ได้เกิด ถือกำเนิด..ขึ้นมา..ปัญญาคิด ผู้ไม่หลง..ตรงประเด็น..เห็นถูกผิด จึงตั้งจิต..แสวงผล..ปลูกต้นดี 204/19 ปลูกต้นดี..ไม่มีห่วง..ตัดกังวล ทรัพย์แห่งตน..มีแต่ดี..ที่ติดไป ทรัพย์สุดดี..นี่แหละครับ..ทรัพย์ภายใน ผู้ฝึกใจ..อยู่ในดี..มีทางไป 204/20 มีทางไป..เป็นช่อง..ต้องศึกษา ด้วยปัญญา..แห่งตน..จนมองเห็น เส้นทางนี้..แหละใช่..ใจก็เย็น นี่แหละเป็น..ทางไป..ใช่แน่นอน 204/21 ใช่แน่นอน..ฝึกร้อนรุ่ม..กลุ้มดวงจิต นั่นทางผิด..กลับมานั่ง..ตั้งต้นใหม่ รู้เท่าทัน..จงอย่าดัน..ทุรังไป เส้นทางใคร..เส้นทางมัน..หากันเอง 204/22 หากันเอง..ทางที่ใช่..รู้ใฝ่หา จะเร็วช้า..อยู่ที่ตน..ค้นถูกผิด บ้างก็ว่า..มองหา..ชั่วชีวิต ไม่เคยคิด..อยู่ที่..จิตตัวเอง 204/23 จิตตัวเอง..ฝึกหาเข้า..จะเอาดี ศีลไม่มี..จะเอาดี..ได้ที่ไหน ต้องมีศีล..มีธรรม..ประจำใจ ทรัพย์ภายใน..จะโผล่หน้า..ออกมาเอง 204/24 ออกมาเอง..จุดเด่น..คือเย็นใจ ทำสิ่งใด..มีสติ..สัมปชัญ คิดรอบคอบ..ตอบคุณ..ไม่หุนหัน ไม่เพ้อฝัน..จิตกำกับ..รับความจริง 204/25 รับความจริง..ทุกสิ่ง..เสื่อมสลาย คนมีตาย..บ้านมีเก่า..เราก็เห็น ก็เคยเจอ..มาก่อน..หนาวร้อนเย็น เป็นผู้เห็น..สัจจะธรรม..ธรรมดา 204/26 ธรรมดา..ไม่แน่..จะแก่ตาย ผู้เกิดกาย..ตายแน่..แท้ที่สุด ของจริงแท้..นี่แหละใช่..กายมนุษย์ รอวันทรุด..ที่สุด..ก็ทิ้งกาย 204/27 ก็ทิ้งกาย..ไปไหนเล่า..เลือกเอาเถิด ผู้ประเสริฐ..เลิศมนุษย์..สุดนิพพาน ไปเป็นพรหหม..จงรู้..ผู้มีฌาน ทำบุญทาน..สู่สวรรค์..วิมานตน 204/28 มาเป็นคน..บุญก็ทำ..กรรมก็ก่อ ขุดหลุมบ่อ..ไว้ดักตน..จนลำบาก จึงเป็นผู้..รับกรรม..ขวากหนามมาก คอยฉุดลาก..เราไว้..ห่างไกลธรรม 204/29 ห่างไกลธรรม..นำไปสู่..ผู้ตกต่ำ ไปรับกรรม..เป็นสัตว์..เดรัจฉาน ไปเป็นเปรต..อสุรกาย..ทนทรมาน ยิ่งเนิ่นนาน..ถ้าไปตก..นรกโลก 204/30 นรกโลก..ถูกโขกสับ..กับผลกรรม ผู้ที่ทำ..กรรมชั่ว..ต้องได้รับ ถ้าชั่วหนัก..กักชดใช้..เสียหลายกัปล์ โอกาสกลับ..มาเป็นคน..ทนอีกนาน 204/31 รักษาศีล..จนศีล..รักษาตน จะยากดี..มีจน..ทนรักษา รักษาศีล..ชินใจ..ไม่ธรรมดา เป็นผู้มา..ฝึกใจ..เพื่อไปดี 204/32 เพื่อไปดี..ล้ำค่า..การมาเกิด เป็นผู้เปิด..ใจตน..จนเห็นธรรม ได้รู้เห็น..ดีชั่ว..ตัวก่อกรรม เพราะเราทำ..จึงยุ่ง..พุ่งย้อนคืน 204/33 พุ่งย้อนคืน..ตกใจ..อะไรกัน กรรมผูกพัน..นึกไม่ออก..บอกด้วยเถิด ไม่เคยก่อ..กรรมเลย..ตั้งแต่เกิด ตั้งแต่เปิด..ตาเลย..ไม่เคยทำ 204/34 ไม่เคยทำ..ชาตินี้..ไม่ผิดพลาด แต่ภพชาติ..ก่อนเก่า..เราทำไว้ มีเข้ามา..ตามช่อง..ต้องชดใช้ มีทั้งร้าย..ทั้งดี..บัญชีกรรม 204/35 บัญชีกรรม..ทำหนักเบา..ละเอียดหยาบ มีทั้งบาป..กุศล..ปนกันยุ่ง ทุกข์จากบาป..เข้าขนาบ..บุญพยุง ขอจงมุ่ง..เดินหน้า..เข้าหาธรรม 204/36 เข้าหาธรรม..คลำทาง..ออกจากทุกข์ ไม่ใช่ลุก..โวยวาย..ไม่อดกลั้น ยังเกิดตาย..ไม่เข็ด..ก็เสร็จกัน รู้เท่าทัน..อดทน..รับผลกรรม 204/37 รับผลกรรม..เคยก่อ..ชาติเก่าก่อน ค่อยค่อยผ่อน..หนักเบา..เมื่อเรารู้ ตามคำสอน..บริสุทธิ์..พุทธครู ก็เมื่อรู้..ผ่อนเอา..เบาสบาย 204/38 เบาสบาย..ในศีล..กินในธรรม ไม่ก่อกรรม..ทำเข็ญ..เห็นทุกข์ภัย ผู้มีทรัพย์..ล้ำค่า..อยู่ภายใน ย่อมสุขใจ..เป็นนิจ..คิดพูดทำ 204/39 คิดพูดทำ..นำสุข..มาสุขตน ยามทุกข์ทน..ไม่ท้อ..รอความหวัง บทสรุป..อุปสรรค..คือพลัง เป็นผู้ยัง..ชีพตน..บนศีลธรรม 204/40 บนศีลธรรม..นำปัญญา..มาสู่จิต ให้รู้คิด..รู้ทำ..แต่กรรมดี ถึงถูกเหยียบ..ถูกย่ำ..ช้ำชีวี ทรงความดี..ประจำ..ไม่ทำลาย 204/41 ไม่ทำลาย..ศีลตน..คนมีธรรม เรื่อก่อกรรม..ทุกชนิด..เลิกคิดเลย เพราะใช้ธรรม..นำหนุน..จนคุ้นเคย กาลล่วงเลย..จนชรา..ไปมาดี 204/42 ไปมาดี..มีจิต..เป็นกุศล สู้อดทน..ผจญ..ทุกปัญหา เมื่อจิตใจ..ประเสริฐ..เกิดปัญญา ช่วยนำพา..ข้ามพ้น..จากทุกข์ภัย 204/43 จากทุกข์ภัย..กระหน่ำ..จนหนำใจ แล้วเวียนไป..วนมา..อยู่อย่างนี้ เป็นผู้อยู้..ด้วยคุณงาม..มากความดี เป็นผู้มี..ปัญญา..หาทางพ้น 204/44 หาทางพ้น..ทุกข์ภัย..ไปด้วยดี โดยไม่มี..กรรมใหม่..มาไล่ล่า ทุกข์ประจำ..กรรมเก่า..เขาตามมา ปรารถนา..ใช้หนี้เก่า..เราให้หมด 204/45 เราให้หมด..ให้สิ้น..ทุกชาติภพ ให้มันจบ..ชาตินี้..เลยดีกว่า เกิดมีกาย..เราไม่..ปรารถนา ต้องการหา..ทางสู่จุด..ที่สุดธรรม 204/46 ที่สุดธรรม..สุดทาง..ไม่หวนกลับ ไม่ต้องหลับ..แล้วตื่น..ขึ้นผวา อยู่ด้วยศีล..ด้วยธรรม..พร่ำภาวนา เป็นการลา..นิรันดร์..อันชาติภพ 204/47 อันชาติภพ..จบกิจ..ปิดบัญชี โดยไม่มี..ข้อแม้..การผูกมัด คงมีแต่..ธัมมะ..ปฏิบัติ มุ่งกำจัด..ขัดเกลา..กิเลสตน 204/48 กิเลสตน..ขัดเกลา..กันเอาเอง ไม่ต้องเกรง..กิเลส..จะมัวหมอง เกิดมาแล้ว..อย่าพลาด..โอกาสทอง เป็นผู้จอง..พระนิพพาน..แต่วันนี้ 204/49 แต่วันนี้..ดีที่สุด..มนุษย์เอย อย่าละเลย..ใช้ปัญญา..หาทางพ้น มุมานะ..ธัมมะ..รู้คิดค้น ข้ามให้พ้น..วังวน..อันวุ่นวาย 204/50 อันวุ่นวาย..มากมาย..ปัญหาตน ที่เวียนวน..ไม่รู้จบ..ไม่รู้สิ้น จงรับรู้..เป็นทุกคน..อยู่บนดิน ต้องหากิน..ลำบากกาย..จนตายแล 204/51 มีทางไป..ใยไม่ค้น..เพื่อพ้นทุกข์ หรือติดสุข..ปัจจุบัน..อันลวงหลอก ท่านจึงไม่..ปรารถนา..หาทางออก ก็ขอบอก..ฉากสุดท้าย..ทุกข์ตายเลย 204/52 ทุกข์ตายเลย..มนุษย์เอย..อย่าคิดฝัน ว่าสุขอัน..มั่นคง..จะอยู่นี่ มีพลัดพราก..ตกระกำ..ช้ำชีวี แล้วก็มี..ความตาย..ใกล้เข้ามา 204/53 ใกล้เข้ามา..ทุกที..ไม่มีห่าง เรื่องจะถ่าง..ออกไป..ไม่เป็นผล มีแต่ทุกข์..ทรมาน..กายใจตน เกิดเป็นคน..เป็นเช่นนี้..ทุกทีเลย 204/54 ทุกทีเลย..เพื่อนเอย..ถ้าเราเกิด หาทางเปิด..หนีไป..ก่อนเสียท่า อยู่แดนอื่น..มิใช่..โลกโลกา เป็นเทวา..เป็นพรหม..เข้านิพพาน 204/55 เข้านิพพาน..ดีที่สุด..หยุดเกิดตาย หลังจากวาย..ชีวี..ไม่มีกลับ เป็นไปตาม..อธิษฐาน..การลาลับ ไม่ต้องกลับ..มาเริ่มต้น..วนกันใหม่ 204/56 วนกันใหม่..ทำไมหนอ..ขอถามนิด อันชีวิต..สัตว์คน..ต่างทนทุกข์ ไม่เคยเห็น..ผู้ที่..มีแต่สุข เห็นแต่ซุก..ใบหน้า..น้ำตานอง 204/57 น้ำตานอง..กองทุกข์..อันมีมาก ต้องพลัดพราก..จากรัก..จากชอบใจ ที่เคยหวัง..ผิดหวัง..มันร่ำไป อยู่ทำไม..เผ่นดีกว่า..หาทางพ้น 204/58 หาทางพ้น..มุ่งมั่นค้น..ด้วยปัญญา ที่ผ่านมา..ตามใจอยาก..มากกิเลส เอาถูกใจ..ไม่ถูกต้อง..เป็นสาเหตุ ปฏิเสธ..ความอยาก..แม้ยากเย็น 204/59 แม้ยากเย็น..เห็นทุกข์..อยู่เบื้องหน้า จิตต้องกล้า..ตัดสินใจ..ให้ถูกต้อง แม้กิเลส..ตัณหา..มาขอร้อง เอาถูกต้อง..ด้วยจิตมั่น..ฉันไม่ทำ 204/60 ฉันไม่ทำ..สิ่งผิด..ให้จิตหมอง มันเสียของ..ให้เกิดมา..หาทางพ้น เพราะรู้ว่า..ความอยาก..อันมากล้น จึงท่วมท้น..ทุกข์ยาก..คอยลากยาว
|
บทความทั้งหมด
|