บนเส้นทางสายพระนิพพาน 235
บนเส้นทาง
สายพระนิพพาน 235
235/01
มีจดหมาย..มาเตือน..ให้รู้ตัว
อย่าเมามัว..หลงเพลิน..แล้วเมินเฉย
ผมเคยดำ..กลับหงอก..ขอบอกเลย
ถ้าเมินเฉย..คำเตือน..เพื่อนจะทุกข์
235/02
เพื่อนจะทุกข์..จริงแท้..คือแก่ลง
ไม่อาจทรง..สภาพ..ความหนุ่มสาว
มีจดหมาย..มาข่ม..ผมหงอกขาว
ยังสามหาว..อวดดี..ไม่มีทาง
235/03
ไม่มีทาง..เอาชนะ..ความแก่ตน
หนังเหี่ยวย่น..ไปดึง..ตึงพอไหว
ดูข้างนอก..ดีจัง..พังข้างใน
ดึงยังไง..ก็ตาย..กายจะพัง
235/04
กายจะพัง..พังไป...ใจรู้ดี
จดหมายมี..มาเตือน..ให้ตนตื่น
กายของโลก..ยืมเขา..จะเอาคืน
ก็ไม่ฝืน..รีบจ้ำ..ทำความดี
235/05
ทำความดี..ฝึกใจ...ใกล้ตายจาก
ก่อนคืนซาก..กายตน..ค้นทางไป
ไม่หวนกลับ..รับกรรม..ทำยังไง
ตั้งใจไป..ถึงจุด..ที่สุดธรรม
235/06
ที่สุดธรรม..นำตน..ไม่วนกลับ
เอาจิตจับ..นิพพาน..ให้มั่นไว้
ทรงความดี..ชุ่มฉ่ำ..ประจำใจ
หนทางไป..ยิ่งชัด..ปฏิบัติธรรม
235/07
ปฏิบัติธรรม..กรรมบถ..มีสิบอย่าง
หนึ่งเว้นว่าง..การฆ่า..ทรมานสัตว์
สองนั้นเล่า..ทรัพย์เขา..อย่าถือสิทธิ์
สามอย่าคิด..แย่งรักเขา..เอามาครอง
235/08
เอามาครอง..ก่อกรรม..ช้ำอุรา
สี่สุรา..เมรัย..อย่าไปดื่ม
ห้าพูดคำ..ไม่จริง..ยิ่งไม่ปลื้ม
หกจงลืม..คำหยาบ..มันอาบพิษ
235/09
มันอาบพิษ..สะเทือนจิต..คนอื่นมาก
เจ็ดมีปาก..อย่านินทา..ว่าร้ายเขา
แปดวาจา..อย่าเหลวไหล..คล้ายคนเมา
เก้าอย่าคิดเอา..ทรัพย์เขา..เป็นของตน
235/10
เป็นของตน..อย่าคิด..ผิดทั้งหมด
สิบสะกด..ข่มใจ..อภัยเสมอ
ทำสิบข้อ..นี้ได้..สบายเธอ
ยากพบเจอ..ความทุกข์..สุขสบาย
235/11
สุขสบาย..ที่จิต..ปิดทางต่ำ
เช้ายันค่ำ..ทรงสติ..มิให้ผิด
เอาความดี..ชี้นำ..พูดทำคิด
ให้ชีวิต..เราอยู่..ในอู่ดี
235/12
ในอู่ดี..ต้องมี..พรหมวิหาร
สี่ประการ..เสริมดี..ให้ปรากฏ
หนึ่งเมตตา..รักคน..สัตว์ทั้งหมด
ไม่กำหนด..ยากดี..มีหรือจน
235/13
มีหรือจน..ก็คน..เหมือนกันหมด
ถูกกำหนด..มาฝึก..สำนึกตน
โดนกิเลส..ครอบงำ..ทำเสียคน
จึงเวียนวน..แหวกว่าย..ป้ายน้ำตา
235/14
ป้ายน้ำตา..สองกรุณา..ความสงสาร
ทำบุญทาน..เผื่อแผ่..ผู้ยากไร้
จิตโอบอ้อม..อารีย์..มีน้ำใจ
อันผู้ให้..ย่อมได้..เป็นที่รัก
235/15
เป็นที่รัก..คนสัตว์..เทพเทวา
มุทิตา..ยินดี..ข้อที่สาม
เห็นผู้อื่น..ทำดี..ยินดีตาม
ใจก็งาม..เพลิดเพลิน..เจริญธรรม
235/16
เจริญธรรม..นำจิต..สูงขึ้นมา
อุเบกขา..พรหมวิหาร..ข้อที่สี่
การช่วยเหลือ..เกื้อกูลกัน..นั้นสุดดี
แต่ก็มี..กำหนด..กฏแห่งกรรม
235/17
กฏแห่งกรรม..คนอื่น..ยื่นมือให้
อาจช่วยได้..ไม่ใช่..ได้ทั้งหมด
ได้แค่ไหน..แค่นั้น..อย่ารันทด
ไม่ฝืนกฏ..นิ่งสงบ..จบโดยธรรม
235/18
จบโดยธรรม..นำจิต..พิจารณา
ปรารถนา..หลุดพ้น..ค้นถึงไหน
สังโยชน์สิบ..หยิบมา..ว่ายังไง
จงเปิดใจ..ฝึกตน..ค้นหาทาง
235/19
ค้นหาทาง..จ่อจรด..อย่าลดละ
สักกายะ..ทิฐิ..นี่ข้อแรก
อันกายนี้..ต้องตาย..สลายแหลก
แต่ก็แปลก..ยึดมั่น..จนมันตาย
235/20
จนมันตาย..ก็เห็น..ว่าเหม็นเน่า
พอเข็นเข้า..กองไฟ..อะไรเหลือ
ขี้เถ้ากอง..อนิจจา..ไม่น่าเชื่อ
ก็ในเมื่อ..เห็นชัด..ตัดกายเลย
235/21
ตัดกายเลย..ดีกว่า..อย่ารักมาก
ยามพลัดพราก..จากกัน..ใจมันฉุด
เมื่อไม่เคย..คิดตัด..สลัดหลุด
ก็ไม่หยุด..เวียนว่าย..ไกลกว่านี้
235/22
ผู้คิดตัด..ปฏิบัติ..เพื่อจะหลุด
ก็จะหยุด..ทำชั่ว..ตัวทุกสิ่ง
เห็นความต่าง..ชั่วดี..ที่เป็นจริง
เป็นผู้วิ่ง..หนีภพ..จบชาตินี้
235/23
จบชาตินี้..เลยเถิด..เกิดมากทุกข์
หาแดนสุข..เป็นนิจ..รู้คิดตัด
เห็นบาปชั่ว..กลัวเกรง..ยิ่งเร่งรัด
ปฏิบัติ..ขัดเกลา..เราให้ชิน
235/24
รู้สึกว่า..ต้องตาย..ไว้เสมอ
อย่าได้เผลอ..เพลิดเพลิน..เดินหลงผิด
เคยก่อเวร..สร้างกรรม..ทำเป็นนิจ
หยุดทำผิด..แล้วคิด..พิจารณา
235/25
พิจารณา..พระธรรม..คำสอนสั่ง
เป็นจริงดั่ง..พุทธองค์..ทรงกล่าวใหม
ว่าเกิดมา..ทุกชีวา..ต้องตายไป
ไม่มีใคร..รอดตาย..เป็นความจริง
235/26
เป็นความจริง..โดยแท้..สิ้นสงสัย
ทำไฉน..จะหลุดพ้น..ไม่วนกลับ
ต้องฝึกตน..เป็นนิจ..จิตระงับ
บีบบังคับ..เริ่มต้น..ตนที่ศีล
235/27
เริ่มจากศีล..ห้าครบ..รบกับจิต
ไม่ให้ผิด..สักครู่..สู้ให้ได้
ทำให้ชิน..แค่ครู่..สู้สบาย
ก็ขยาย..เวลา..ไม่ว่ากัน
235/28
ไม่ว่ากัน..เป็นวัน..น่ายินดี
ถึงเดือนปี..นิ่งสงบ..พบแต่สุข
ผู้เกาะศีล..ก้าวไป..ย่อมไร้ทุกข์
จะนั่งลุก..สบายใจ..เป็นไปเอง
235/29
เป็นไปเอง..โดยธรรม..ไม่จำกัด
เห็นได้ชัด..แรกสุด..ดุจแบกหิน
มีสติ..รักษา..เป็นอาจิน
เรื่องของศีล..กินใจ..เราได้เอง
235/30
เราได้เอง..ศีลครบ..สงบระงับ
ไม่บังคับ..ตามสบาย..จิตไม่เคร่ง
ทำไปมา..ศีลรักษา..เราเสียเอง
ผู้กลัวเกรง..บาปกรรม..ย่อมทำได้
235/31
ย่อมทำได้..ไม่ลังเล..ไม่สงสัย
ปัญญาไข..จนครบ..รบกับจิต
สังโยชน์ข้อ..ที่สอง..ให้ตรองคิด
เมื่อใกล้ชิด..พระธรรม..นำแต่สุข
235/32
นำแต่สุข..มาสู่..รู้ทางแก้
เห็นถ่องแท้..เสียที..ธรรมนี่ใช่
มั่นคงจิต..ไม่ติด..ใจสงสัย
ก็เรื่อยไหล..งดงาม..ไปตามธรรม
235/33
ไปตามธรรม..ลูบคลำ..ศีลไม่มี
ทำความดี..มอบกาย..ถวายชีวิต
รักษาศีล..ยอมตาย..ไม่ให้ผิด
นี่เป็นกิจ..สังโยชน์..ข้อที่สาม
235/34
ข้อที่สาม..ตามประสา..ผู้หาทาง
ไม่ละวาง..ศีลห้า..ว่าเต็มที่
มุ่งบรรลุ..โสดาบัน..กันเสียที
เพื่อไม่มี..ถอยหลัง..หวังนิพพาน
235/35
หวังนิพพาน..งานหลัก..นักปฏิบัติ
มุ่งกำจัด..กิเลสตน..วนในศีล
จากจิตหยาบ..จนละเอียด..เบียดเก็บกิน
ไม่ยลยิน..เย้ยหยัน..ก็ฉันบ้า
235/36
ก็ฉันบ้า..ไม่กล้า..ทำศีลพร่อง
ศีลนำร่อง..ไปสู่..ในอู่ดี
จิตหมดจด..งดงาม..ตามวิถี
โอกาสมี..ใสสด..น่าจดจำ
235/37
น่าจดจำ..งามศีล..ปฏิบัติ
มุ่งกำจัด..กิเลส..เฉดจากจิต
เมื่อดวงใจ..ใสสด..ก็หมดฤทธิ์
พูดทำคิด..ผ่านตลอด..สุดปลอดภัย
235/38
สุดปลอดภัย..ด้วยใจ..ไร้กิเลส
ปฏิเสธ..ทุกอย่าง..ทางชั่วบาป
ไม่ให้ไหล..ล่วงล้ำ..แม้คำหยาบ
มันน่ากราบ...ใหมเล่า..เจ้าของใจ
235/39
เจ้าของใจ..ไปตรง..มั่นคงนัก
มีใจรัก..นิพพาน..ไม่หวั่นไหว
หมั่นปัดกวาด..เช็ดถู..ดูข้างใน
ไม่ปล่อยให้..หมองมัว..ชั่วปะปน
235/40
ชั่วปะปน..ปล้นดี..ไม่มีทาง
ด้วยจัดวาง..กำลัง..ไว้แน่นหนา
ทรงชีวัน..มั่นศีล..ภาวนา
มีปัญญา..ว่องไว..ไล่กิเลส
235/41
ไล่กิเลส..ปฏิเสธ..การเข้ามา
เต็มอัตรา..กำลัง..นั่งสงบ
แค่ควบคุม..จิตใจ..ไม่ต้องรบ
ก็ได้พบ..โดยพลัน..อันสุขใจ
235/42
อันสุขใจ..ใสสว่าง..กระจ่างจิต
ไม่อาจปิด..ออร่า..หน้าแจ่มใส
คงจะไม่..ต้องบอก..ออกจากใน
มาจากใจ..งดงาม..ตามกำลัง
235/43
ตามกำลัง..ศีลธรรม..ความละเอียด
เมื่อกลัวเกลียด..เกิดกาย..มากมายทุกข์
ก็ตั้งจิต..ปรารถนา..ค้นหาสุข
ทำการปลุก..จิตตน..ก้าวพ้นผ่าน
235/44
ก้าวพ้นผ่าน..ทุกด่าน..เลยดีกว่า
น้อมขมา..นายกรรม..เคยทำผิด
เป็นไปได้..ชดใช้..ด้วยชีวิต
ถ้าหากปิด..บัญชีได้..ไม่รีรอ
235/45
ไม่รีรอ..เร่งรัด..ปฏิบัติ
เพื่อจะตัด..ทางตรง..จิตคงมั่น
ไม่ขอปัก..จิตจม..พรหมสวรรค์
เพราะจิตฉัน..มั่นคง..ตรงนิพพาน
235/46
ตรงนิพพาน..ต้องการ..ถึงที่สุด
ต้องการหลุด..จากห่วง..บ่วงร้อยรัด
ผู้ชนะ..ใช้ธัมมะ..ปฏิบัติ
หาทางตัด..ทิ้งหมด..งดการต่อ
235/47
งดการต่อ..ขอตัด..หมดทุกสิ่ง
เพื่อตรงดิ่ง..สู่จุด..หยุดสอบตก
อย่าริสร้าง..ปัญหา..ท้านรก
โอกาสวก..กลับหลัง..ยังมีมาก
235/48
ยังมีมาก..ลากลง..ผู้หลงเพลิน
จึงยับเยิน..ขาดทุน..วันบุญหมด
ดุจปลาตาย..บนฝั่ง..หลังน้ำลด
อนาคต..หมดท่า..เพราะว่าหลง
235/49
เพราะว่าหลง..ติดสุข..สนุกเพลิน
ไม่ก้าวเดิน..ไปต่อ..มันก็จบ
ทหารกล้า..แต่ว่า..ไม่พร้อมรบ
สุดท้ายพบ..พ่ายแพ้..มีแต่ถอย
235/50
มีแต่ถอย..หลังกลับ..รับผลกรรม
มาตั้งลำ..เดินใหม่..ไม่ใช่ที่
ขึ้นไปได้..ไหลลง..หลงทุกที
หรือไม่มี..จิตมั่น..เพื่อวันหลุด
235/51
เพื่อวันหลุด..สุดท้าย..ป้ายสุดทาง
ก็จงวาง..ทุกสิ่ง..ทิ้งทุกอย่าง
ไม่ให้หน่วง..เหนี่ยวเรา..ผู้ก้าวย่าง
คือไปอย่าง..เบาสบาย..ไร้กังวล
235/52
ไร้กังวล..อันคน..ทำได้ยาก
รักพลัดพราก..หน่วงเหนี่ยว..ให้เหลียวหลัง
ทำโหยไห้..ห่วงหา..ละล้าละลัง
เป็นเหมือนดัง..โซ่ทอง..คล้องใจไว้
235/53
คล้องใจไว้..ไปได้..อย่างจำกัด
เราจงตัด..ให้ขาด..ด้วยปัญญา
เป็นวิหค..หลุดบ่วง..ไร้ห่วงหา
บินถลา..จากไป..ไม่หวนคืน
235/54
ไม่หวนคืน..กลับมา..อย่างเด็ดขาด
ตายอนาถ..ทุกที..นี่เหตุผล
เจ็บป่วยไข้..ไม่สบาย..เจ้ากายคน
ยิ่งแก่ตน..ทุกข์ใหญ่..ใส่เต็มที่
235/55
ใส่เต็มที่..ไม่มี..ความสุขเลย
เหมือนคุ้นเคย..ผูกพัน..นานเป็นชาติ
เกิดเป็นคน..เหมือนถูก..ทุกข์ผูกขาด
คือไม่อาจ..หนีพ้น..ถ้าวนกลับ
235/56
ถ้าวนกลับ..ตามกฏ..ไม่หดหาย
มุ่งทำลาย..ไปมา..ไม่จบสิ้น
เพราะกิเลส..ตัณหา..มันพาดิ้น
อยากจบสิ้น..จงให้..อภัยทาน
235/57
อภัยทาน..การพูดง่าย..ทำแสนยาก
ทนฉุดลาก..ขุดลอก..ออกจากกรรม
เก่ารับไป..ใหม่ไม่ปลูก..ถูกกระทำ
ผลของกรรม..ก่อนเก่า..ที่เราเห็น
235/58
ที่เราเห็น..อยู่นี่..มีแต่ตาย
มีร่างกาย..เลือดเนื้อ..เพื่อจะแก่
มีสติ..ปัญญา..หาทางแก้
สิ่งที่แย่..เคยทำ..ก่อกรรมมา
235/59
ก่อกรรมมา..มากมาย..หลายชาติภพ
จึงประสบ..ยุ่งยาก..มากปัญหา
มีหลายครั้ง..หลายหน..จนปัญญา
จึงชินชา..รับผล..ตนเคยทำ
235/60
ตนเคยทำ..ทั้งนั้น..มีปัญหา
เขาตามมา..เอาคืนหมด..บดบรรเลง
จึงละอาย..ทำชั่ว..บาปกลัวเกรง
ให้ตัวเอง..สูงจิต..ปิดอบายฯ








 



Create Date : 14 กันยายน 2562
Last Update : 12 ตุลาคม 2562 5:18:46 น.
Counter : 522 Pageviews.

0 comments
รีวิวภาพยนตร์ "Pee Nak 4" พี่นาคภาค 4 หนังผีที่สนุกที่สุดในตอนนี้ นายแว่นขยันเที่ยว
(20 มี.ค. 2567 01:18:47 น.)
: หยดน้ำในมหาสมุทร 2 : กะว่าก๋า
(5 มี.ค. 2567 05:55:28 น.)
Till I Wake by Harry T. Burleigh ปรศุราม
(2 มี.ค. 2567 10:22:13 น.)
: แสงแห่งธรรม : กะว่าก๋า
(28 ก.พ. 2567 05:47:45 น.)
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Taojoy.BlogGang.com

เฒ่าจอย
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]

บทความทั้งหมด