รายละเอียด
เก็ดถะหวา คุณครูนาฏศิลป์สาว ตัดสินใจเป็นลูกหนี้ระยะยาวกับธนาคาร เพื่อเติมเต็มความฝันที่ปรารถนามีบ้านเป็นของตนเอง หากเพียงวันแรกที่ย้ายเข้าอยู่ทาวน์เฮาส์แสนสวย เพื่อนบ้านก็ปากเปราะว่า บ้านมีประวัติไม่ดี เจ้าของคนก่อนฆ่าตัวตายในห้องนอนบนชั้นสอง หญิงสาวพยายามคิดให้เป็นเรื่องอำกันเล่น ทว่าเงาและเสียงประหลาดที่คอยหลอนประสาทตั้งแต่คืนแรก ทำให้เธอหวาดผวา เมื่อหญิงสาวรับงานแสดงในโรงแรมเวียงล้านนา และพบกับ สุดเขต รองกรรมการผู้จัดการใหญ่ของโรงแรม เธอก็ประจักษ์ว่า เรื่องที่เพื่อนบ้านเล่ามิใช่ความเท็จ เพราะผู้หญิงที่เสียชีวิตในทาวน์เฮาส์คือ ไหมเงิน อดีตคู่หมั้นของสุดเขตนั่นเอง หล่อนกรีดข้อมือฆ่าตัวตายอย่างสยดสยอง โดยไร้เหตุจูงใจ ปราศจากพยานแวดล้อมและพยานบุคคล ทั้งๆ ที่เหลืออีกไม่กี่วันก็จะเข้าสู่พิธีวิวาห์ แม้ไม่คิดเอาชีวิตไปเสี่ยง ไม่จำเป็นต้องอนาทรร้อนใจต่อการตายของใครที่ไม่รู้จัก แต่ลางสังหรณ์บอกว่า วิญญาณของไหมเงินอาจพยายามสื่อสารและขอความช่วยเหลือจากเธอ เหนืออื่นใด เธอรักบ้านหลังนั้น มันเป็นดอกผลจากน้ำพักน้ำแรง ไม่ว่าเพราะคนหรือผี เธอไม่ยอมย้ายหนีไปไหนเด็ดขาด เหล่านี้คือเหตุผลผลักดันให้เธอตัดสินใจร่วมมือกับสุดเขต เพื่อสืบหาความจริงเบื้องหลังการตาย ทว่ายิ่งสาวลึก ยิ่งเผชิญความลับเร้นอันพรั่นพรึง และที่สำคัญ ผู้หญิงที่เกี่ยวข้องกับสุดเขตล้วนจบชีวิตอย่างปริศนาทุกราย ขณะความใกล้ชิดผูกพันเพิ่มพูน บุคคลต้องสงสัยก็เพิ่มจำนวนขึ้น ขยับใกล้ตัวเธอมากขึ้น และหนึ่งในนั้นก็คือ...สุดเขต ! เธอจะทำเช่นไร ? ระหว่างถอนตัวหรือลุยต่อตามเสียงหัวใจสั่ง แน่นอน...ถ้าเธอพลาด ย่อมหมายถึง...ชีวิต !
แรกเริ่ม... หวานเย็นไม่เคยคิดจะหยิบเล่มนี้มาอ่านเลย แบบว่า...เห็นหน้าปกไม่สวย ข้าเจ้าเลยไม่สน แต่หลังจากอ่านคำโปรยจากปกหลังแล้ว เกิดอาการสนใจขึ้นมาตงิด ๆ ' รักเร้นสีเลือด ' ชื่อเรื่องค่อนข้างสื่อให้เห็นว่าเป็นเรื่องราวความรักที่ยืนอยู่บนปมสำคัญบางอย่าง ที่สำคัญ...ปมดังกล่าวนั้นคือ การตายอย่างปริศนาของคนรักเก่าของสุดเขต เริ่มออกอาการคิดหนักฮับ ถ้าอ่าน ๆ ไปแล้วผลลัพธืคือความงี่เง่าของนางเอกอย่าง ' เก็ดถะหวา ' ที่ตั้งหน้าตั้งตาปักใจเชื่อว่าคุณพระเอกของเรื่องคือฆาตกร หวานเย็นคงหมดอารมณ์ที่จะอ่าน เพราะฉะนั้นหวานเย็นเลยตั้งใจไว้ว่า ถ้าคุณครูหวาออกอาการงี่เง่า เหมือนที่นางเอกของนิยายแนวนี้หลายต่อหลายเรื่องเป็นล่ะก็... หวานเย็นจะเลิกอ่านทันที ยอมเสียเงินฟรีดีกว่าเสียอารมณ์ แต่...ต้องขอชื่นชมว่าผู้เขียนสามารถดำเนินเรื่องได้ดีทีเดียว ปัญหาที่คาดว่าจะเกิดขึ้นจึงไม่ปรากฏให้ได้อ่าน แม้จะมีแอบสงสัยบ้าง แต่ก็มีเหตุผลพอที่จะรับฟัง ใช้เหตุผล หาข้อพิสูจน์ ไม่ใช่ปรักปรำอย่างไม่ลืมหูลืมตา ทำให้หวานเย็นไม่ผิดหวังเลยที่เลือกอ่าน ' รักเร้นสีเลือด ' สำหรับ ' สุดเขต ' พระเอกของเรื่องนี้ หวานเย็นไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่ ก็นะ...ช่างเป็นพระเอกที่ไม่มีบทบาทอะไรมากไปกว่าถูกเขียนขึ้นมาเพื่อเป็นพระเอก แต่ถึงอย่างไร ก็ถือได้ว่าผ่านค่ะ สำหรับ ' รักเร้นสีเลือด ' มีการเดินเรื่องที่น่าสนใจ มีจุดพลิกผันให้ได้ลุ้นนิด ๆ หน่อย ไม่ถึงกับน่าเบื่อจนเกินไป สำหรับใครที่ชอบแนวนี้ลองหามาอ่านดูนะคะ จบแล้ว อย่าลืมแวะมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะ
แวะเคาะประตูร้านหนังสือ
ลองอ่านเรื่องรักของ "ทัศนัย" ซีคะ เขียนได้น่ารัก ค่ะ