บาปปาริชาต : แก้วกังไส
บาปปาริชาต : แก้วกังไส


ชื่อหนังสือ : บาปปาริชาต
เขียนโดย : แก้วกังไส
พิมพ์ครั้งแรก : มีนาคม ๒๕๕๓
สำนักพิมพ์ : ไฟน์บุ๊ค
จำนวน ๓๖๐ หน้า ราคา ๒๒๕ บาท


กระซิบก่อนอ่าน

   กลิ่นหอมนวลลอยแทรกเข้ามาในสายลมร้ายของพายุร้าย ฟุ้งขจรไปทั่ว
กลิ่นนั้นแรงจนเริ่มฉุน ก่อนกลีบดอกไม้สีแดงสะพรั่งจะร่วงหล่นลงมา
จากเบื้องบนดังฝนโปรยมาเป็นธาราดอกไม้ และเพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ
ไม่นานนักก็กลายเป็นทะเลสีแดงฉานท่วมท้นขึ้นมาถึงหัวเข่า
คราวนี้ไม่ว่าจะมองไปทางไหนหล่อนก็ไม่พบใครเลย
ไม่ว่าจะเป็นบัวซอน ฟองคำ หรืออีเป็ง และคนอื่น ๆ
จะมีแต่เพียงตนเองเท่านั้นที่เดียวดายอยู่กลางทะเลกลีบดอกปาริชาต


“ไม่ ! ! ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่ ! !”

ฝันร้ายหลอกหลอนมาแต่ยังเยาว์วัย ทำให้หญิงสาวต้องดั้นด้นมาถึงเมืองไทย
ด้วยดวงจิตที่ตกอยู่ในมนตราปาริชาต
แล้ววิถีกรรมก็ปูถนนมุ่งตรงสู่หุบนางครวญให้กับหล่อน


บอกให้รู้ว่ามีใครบางคนยังรอคอยวันที่จะชำระทุกสิ่งให้สิ้น
แม้แต่ดวงใจของหล่อนก็ตาม ! !



ขอบคุณรายละเอียดและภาพปกจาก... แก้วกังไส ... นะคะ




แวะเคาะประตูร้านหนังสือ







เขียนความรู้สึก...บันทึกหลังอ่าน

   มิสึสึ มักฝันเห็นเหตุการณ์ฆาตกรรมผู้หญิงคนหนึ่งเป็นประจำตั้งแต่เด็ก ทั้ง ๆ ที่เธอไม่เคยรู้จัก ไม่เคยเห็นผู้หญิงคนนั้นหรือกลุ่มคนที่ก่อเหตุฆาตกรรมดังกล่าวมาก่อน อีกทั้งภาษาและเครื่องแต่งกายก็ดูแปลกตา นานวันเข้า มึสึสึก็กลายเป็นโรคซึมเศร้า ต้องพึ่งพาการรักษาของจิตแพทย์ แต่ลึก ๆ จิตใต้สำนึกกลับบอกเธอว่า นั่นไม่ใช่แค่ความฝันอย่างที่ใครต่อใครพร่ำบอก มันคือเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นจริง เธอจึงพยายามค้นคว้าหาข้อมูล จนกระทั่งตัดสินใจเดินทางมายังประเทศไทย ซึ่งเธอมั่นใจว่าคือสถานที่เกิดเหตุ ทำให้เธอได้พบและรู้จักกับ เขตต์คีรี เจ้าหน้าที่อุทยานผู้ซึ่งมีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ในความฝัน เสียงเพรียกจาก นางครวญ กำลังเพรียกหา กรรมจากอดีตกำลังหมุนตาม แลนางผู้จำต้องพลัดพราก สูญเสียกำลังได้พบกับคนที่รอคอยอีกครั้ง

   เป็นนิยายเรื่องหนึ่งที่ลังเลพอสมควรกับการรีวิว ไม่ใช่ว่าผลงานไม่น่าอ่านนะคะ ทว่า... คุณแก้ว (แก้วกังไส) เป็นหนึ่งใน Friends' blogs ที่เคยพูดคุย ทักทายกันบ้างตามประสา เลยค่อนข้างเกรงใจค่ะ เพราะหวานเย็นค่อนข้างจะวิจารณ์แรงอยู่เหมือนกันกับหนังสือบางเล่มที่ได้อ่าน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องหวานเกินไป น้ำตาลท่วมหน้ากระดาษแบบไม่เกรงใจคนอ่าน ข้อมูลหลักลอย ความไม่สมจริงนานาประการ อ่านแล้วไม่ถูกใจ ยิ่งช่วงเครียด ๆ หยิบนิยายเบา ๆ มาอ่านคราใด รับรองได้ค่ะว่าสับแหลก เลยไม่กล้าหยิบมารีวิว กระทั่งหยิบมาอ่านเป็นรอบที่สองหลังได้รับการตีพิมพ์ เลยตัดสินใจหยิบมารีวิวน่ะค่ะ (ช้าไปไหมหนอ )

   บาปปาริชาต เป็นเรื่องราวที่เกี่ยวพันกับบ่วงกรรมและการรอคอย ถ้าถามว่าลึกลับซ่อนเงื่อนไหม ? ก็ไม่ถึงขั้นนั้นนะคะ เท่าที่อ่านและลองคิดตามไปด้วย เรื่องนี้ไม่ได้มุ่งเน้นไปในทางสืบสวนสอบสวนค่ะ เน้นชี้ให้เห็นสัจธรรมของชีวิต การปล่อยวางไม่ยึดจ่อมจมกับความทุกข์จนเสียจริตเสียมากกว่า สังเกตจากคำชี้แนะของ หลวงพ่อปุ่น ที่ว่า
   'การอดทนไม่ใช่เอาแต่ทน มันไม่ช่วยอะไรหรอก อดทนที่อาตมาหมายถึงคือการอดทนไม่ไปสานต่อความยุ่งยากทั้งปวงเพื่อไม่เพิ่มทุกข์ให้ตัวเองอีก อดทนต่อการยั่วยุถึงสิ่งที่จะทำให้เป็นทุกข์ แต่ไม่ใช่ให้ทนอยู่เฉย ๆ แล้วไม่ต้องแก้ไขอะไรเลย เราต้องพิจารณาความจริงที่เกิดขึ้นว่ามันเพราะอะไรอย่างไร แล้วหาจุดให้ได้เพื่อจะไปแก้ไขมัน แต่หากเรื่องมันผ่านไปนานแล้วย้อนความไม่ได้ เราเก็บไว้เป็นทุกข์ก็เปล่าประโยชน์ มีอย่างเดียวคือต้องปลง ต้องปล่อยวาง ต้องตั้งจิตอธิษฐานให้มั่นคงเพื่อประกาศให้คนที่ผูกกรรมจองเวรกัน เขารับรู้เจตนาของเรา รับรู้ถึงความทุกข์ของเรา แล้วระหว่างนั้นอย่าไปก่อกรรมหยาบอะไรเพิ่มเติม หมั่นสร้างบุญกุศล เอาตัวเองออกห่างจากปัญหาจากความทุกข์ด้วยการเรียนรู้คนอื่น ๆ เรียนรู้สังคม เรียนรู้สิ่งที่เราจะทำได้ ทั้งเพื่อตนเองหรือเพื่อคนรอบตัว...มันต้องเริ่มจากการให้แล้วเราจะสบายใจขึ้น จะไม่หมกมุ่นกับสิ่งที่ทำให้เกิดทุกข์
...
...
คนเราทุกคนมีความทุกข์ เกิดมาก็เป็นทุกข์กิริยาแล้ว โตขึ้นมาก็ทุกข์กาย เป็นผู้ใหญ่ก็ทุกข์ใจ ความทุกข์ทุกรูปแบบมันเข้ามาหาเราตั้งแต่เราปฏิสนธิในท้องแม่แล้ว ในโลกนี้ไม่มีใครไม่มีความทุกข์ ไม่จำเป็นต้องเป็นทุกข์เป็นทัณฑ์แต่ชาติก่อนถึงมาส่งผลให้ทุกข์ในชาตินี้หรอก ทุกข์มันเกิดขึ้นได้ทุกขณะจิต เพราะมันหาช่องทางเข้ามาในชีวิตคนเราได้ตลอด ถ้ารู้ตัวว่าทุกข์นั่นแสดงว่าไม่ได้โง่ ยิ่งมองเห็นว่าสาเหตุอยู่ที่ไหนก็คือคนฉลาด แต่รู้ไหม คนฉลาดน่ะยิ่งเป็นทุกข์เสียยิ่งกว่าคนโง่ คนโง่ไม่รู้สาเหตุอาจจะแก้ไขมันไม่ได้ แต่เมื่อไม่รู้จะทำอย่างไรก็ปล่อยวาง ก็หาสิ่งอื่นทำไปให้หายทุกข์ คนฉลาดแต่ปราศจากสติ มันก็จะเฝ้าแต่คิดวนเวียนอยุ่ในความทุกข์ ไม่สำเร็จไม่เสร็จไม่สิ้นก็ไม่ยอมเลิก แล้วก็กลายเป็นว่าทุกข์มันซ้ำเติมทั้งที่ความทุกข์มันมีน้ำหนักเท่าเดิม เรื่องเดิม ๆ ไม่ได้เพิ่มขึ้นหรือน้อยลงเลย แต่เป็นเราที่ทำให้มันเพิ่มขึ้นด้วยตัวเราเอง ถ้าถือนักมันก็หนัก ก็ต้องวาง มันอยู่ที่ใจสีกาเองไม่ยอมปล่อยวางเอง'


    สาธุค่ะ หลวงพ่อ หวานเย็นล่ะซึ้งในสัจธรรมเลยค่ะ แต่ มิสึสึจัง นางเอกของเรื่องก็ช่างรั้นจนน่าฟาดนัก เธอฟังนะคะ ฟัง... เข้าใจ... แต่ไม่ปฏิบัติตาม หล่อนก็รนหาที่...หาเรื่องเดือดร้อนให้ตัวเองจนได้ กังวลไม่ยอมปล่อย ไม่ยอมวาง จนเกือบจะเอาชีวิตไปทิ้งที่ หุบนางครวญ เพราะความไม่รู้จักปล่อยวาง แบกทุกอย่างไว้แล้วก็ร้อนรนกระวนกระวาย จะเป็นจะตายจนเกือบได้ตายจริง ๆ เพราะไกด์ผีที่หล่อนดิ้นรนเสาะหามาเอง ฮึ่ม ! มันน่า... นักนะ แต่แอบสะใจนิด ๆ เมื่อ พี่เขตต์ (เขตต์คีรี) ไม่โอ๋จนเกิดเหตุ เอ็ดตะโรให้ลั่นว่า
   'มิสึสึ...ผมไม่ได้อยากซ้ำเติมนะ ไอ้เรื่องฝันร้ายของคุณน่ะ ผมเข้าใจและพร้อมจะฟัง แต่สิ่งที่คุณทำอยู่น่ะ มันคือการทำร้ายตัวเองชัด ๆ กฎก็มีอยู่ไม่งั้นเขาจะห้ามเข้าไปอุทยานทำไมตอนกลางคืน มันอันตรายแค่ไหนที่นี้รู้หรือยัง แล้วถ้าคุณมาตายที่หุบนางครวญนี่มันคุ้มไหม แล้วประเทศผมจะเป็นยังไง คุณคิดบ้างไหม มันจะกลายเป็นว่าเมืองไทยเป็นบ้านป่าเมืองเถื่อน มีฆาตกรวิ่งพล่านอยู่ทั่วไป ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ แล้วคุณประมาท คุณจ้างไกด์เถื่อนเอง แล้วถ้าคุณตายก็เพราะคุณไม่รักษากฎ ที่สำคัญนะมิสึสึ คุณแหกตามองหน้าไอ้พวกนั้นมั่งหรือเปล่า มันดุไว้ใจได้ที่ไหนหา...คุณสนแต่เรื่องของตัวเอง สนใจแต่ความทุกข์ตัวเอง กลายเป็นว่าใครก็ได้พาคุณไปเป็นใช้ได้งั้นเหรอ แล้วคนที่รักคุณห่วงคุณทำไมคุณไม่ปรึกษา ถ้าไม่ใจผมก็น่าจะเป็นห่วงตัวเองเสียบ้าง นี่คุณอายุเท่าไหร่แล้ว ยี่สิบเอ็ดไม่ใช่เด็กแล้วนะ คิดบ้างหรือเปล่า การศึกษาก็ไม่ใช่น้อยเรียนถึงมหาลัยก็แล้ว...ก็ยัง...นะ ถ้าผมไปช่วยไม่ทันจะทำยังไงหา ? โธ่เว้ย ! สวยซะเปล่าหัดคิดบ้างสิ !'

    เอ่อ...คือ...ที่ว่ามาทั้งหมดนั่นเข้าใจนะคะว่าหวังดี อยากให้ มิสึสึ ใช้ความคิดให้มาก ๆ แต่... พี่เขตต์ ลืมไปหรือเปล่าคะว่ากำลังจะจีบหล่อนอยู่ เดี๋ยวสาวเจ้าก็เขม่นเอาหรอก แต่ก็...ยกให้ค่ะ เทศนา เอ๊ย ! ต่อว่าได้ตรงใจหวานเย็นมาก ๆ จริงล่ะค่ะ สนแต่เรื่องตัวเอง สนใจแต่ความทุกข์ตัวเอง คร่ำครวญมากมายจน นางครวญ ตัวจริงเสียงจริงยังยอมแพ้เลยค่ะ

   โดยส่วนตัวแล้ว หวานเย็นค่อนข้างชอบเรื่องนี้นะคะ ติดอยู่นิดเดียวตรงความโศกสลดเกินเหตุของนางเอกนี่ล่ะค่ะ นอกนั้นลงตัวหมดค่ะ แนะนำนะคะ... สำหรับใครที่ยังไม่ได้อ่าน และชื่นชอบนิยายแนว ๆ นี้อยู่ล่ะก็ บาปปาริชาต เป็นอีกเรื่องที่น่าสนใจเลยล่ะค่ะ







Create Date : 19 พฤศจิกายน 2555
Last Update : 19 พฤศจิกายน 2555 0:40:43 น.
Counter : 3913 Pageviews.

9 comments
  
เล่มนี้ยังไม่ได้อ่านเลย ของคุณแก้วกังไส เคยอ่านแต่เรื่องแนวฮา
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 19 พฤศจิกายน 2555 เวลา:7:53:18 น.
  
คุณ ~:พุดน้ำบุศย์:~ :: ลองอ่านดูนะคะ หวานเย็นว่ามีสาระดีค่ะ โดยเฉพาะคำสอนของหลวงพ่อปุ่นเนี่ยเตือนใจได้ดีทีเดียวค่ะ
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 19 พฤศจิกายน 2555 เวลา:10:14:40 น.
  
อือม์ อ่านรีวิวแล้วน่าสนใจตรงบทเทศนาของพระเอกที่มีต่อนางเอกนั่นแหละค่ะ

ถ้าเจอที่ไหนจะลองหยิบมาอ่านมั่งค่ะ
โดย: แม่ไก่ วันที่: 19 พฤศจิกายน 2555 เวลา:12:13:06 น.
  
คุณหวานเย็น เช็คข้อความด้วยนะคะ^^
โดย: กล้ายางสีขาว วันที่: 19 พฤศจิกายน 2555 เวลา:14:03:48 น.
  
ได้อ่านแล้วครับ ชื่อเรื่องนี้สะดุดตา กระตุ้นความสงสัยให้ตามอ่านมากเลยครับ
โดย: สามปอยหลวง วันที่: 19 พฤศจิกายน 2555 เวลา:19:14:59 น.
  
คุณแม่ได้ :: ได้ใจไปเต็ม ๆ เลยค่ะ เทศนาได้ตรงใจหวานเย็นที่สุดอะค่ะ แบบว่า... ทนนางคร่ำครวญมานานแล้ว ไม่เห็นมีใครว่าได้ตรงใจแบบนี้เลยอะค่ะ

คุณบอล :: เช็คเรียบร้อยแล้วนะคะ

คุณสามปอยหลวง :: เห็นด้วยเลยค่ะอาจารย์ ที่สำคัญหวานเย็นชอบภาพปกน่ะค่ะ สวยถูกใจมาก ๆ เลย
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 19 พฤศจิกายน 2555 เวลา:23:58:45 น.
  
คุณแม่ได้ :: ได้ใจไปเต็ม ๆ เลยค่ะ เทศนาได้ตรงใจหวานเย็นที่สุดอะค่ะ แบบว่า... ทนนางคร่ำครวญมานานแล้ว ไม่เห็นมีใครว่าได้ตรงใจแบบนี้เลยอะค่ะ

คุณบอล :: เช็คเรียบร้อยแล้วนะคะ

คุณสามปอยหลวง :: เห็นด้วยเลยค่ะอาจารย์ ที่สำคัญหวานเย็นชอบภาพปกน่ะค่ะ สวยถูกใจมาก ๆ เลย
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 20 พฤศจิกายน 2555 เวลา:0:06:47 น.
  
ขอบคุณสำหรับคำวิจารณ์ค่ะ กว่าจะเห็นรีวิวนานเลย เลยช้าไปหน่อย
โดย: แก้วกังไส วันที่: 19 พฤษภาคม 2556 เวลา:18:37:43 น.
  
คุณแก้วกังไส :: ก็ว่าจะส่งลิงค์รีวิวนี้ไปให้เหมือนกันค่ะ แต่เกรงใจ

เรื่องนี้อ่านแล้วรำคาญนางเอกเกินบรรยายค่ะ อยากให้ 'พี่เขตต์' ดุให้มาก ๆ เลยค่ะ หมั่นไส้นาง
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 21 พฤษภาคม 2556 เวลา:22:10:37 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Sweet-ice.BlogGang.com

หวานเย็นผสมโซดา
Location :
นนทบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 34 คน [?]

บทความทั้งหมด