กระซิบก่อนอ่าน
วาทิน... นักธุรกิจหนุ่มมาดเนี้ยบ ซ่อนความยียวนกวนประสาทไว้ภายใต้บุคลิกสุภาพเคร่งขรึมญาดา... เบ๊สารพัดประโยชน์ ทำได้ทุกตำแหน่งตั้งแต่รับส่งลูกเจ้านายยันเขียนคอลัมน์นิตยสารเจตต์... พ่อม่ายเมียหนี บ.ก. นิตยสาร เป็นคนรักครอบครัว แต่กลับถูกเข้าใจผิดว่ามากรักหลายใจกิดาการ... นักเขียนสาวผู้มีโลกส่วนตัวสูง มนุษยสัมพันธ์ติดลบ เกลียดผู้ชายเจ้าชู้สุด ๆเมื่อเจ้านายซึ่งควบตำแหน่งเพื่อนสนิทคิดจับธุรกิจรีสอร์ท แต่ดันไม่มีเวลาบวกกับนึกพิเรนทร์อยากจับคู่เพื่อนรักกับหุ้นส่วน จึงส่งญาดา มือขวาตัวเองไปให้วาทินจัดการโขกสับ เอ๊ย ! ดูแลแทนแต่ไม่มีทางเสียหรอกที่เธอจะยอมตกนรกอยู่คนเดียว ด้วยเหตุนี้กิดาการจึงถูกเรียกตัวมาให้ทำหน้าที่แทนขณะที่ตัวเองไม่อยู่ เพราะรู้ดีว่าเจตต์ขยาดเพื่อนเธอคนนี้อย่างกับอะไร เนื่องจากเคยถูกประทับฝ่าเท้าไว้กลางหลังจนเหตุการณ์นั้นฝังใจเขาถึงทุกวันนี้คู่ปรับสองคู่จึงโคจรมาพบกันในสถานการณ์พิลึกพิลั่นชวนกระอักกระอ่วน ต่างก็เริ่มต้นด้วยความไม่ชอบหน้า แต่มันตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่เกจวัดความรู้สึกดีเริ่มเอนมาทางบวก จนตอนนี้ใกล้ขีด MAX เข้าไปทุกทีแล้ว
แวะเคาะประตูร้านหนังสือ
เฮียนะเฮีย แค่เถียงกับอีตานั่นเสียงดังไปหน่อย ถึงกับต้องย้ายจิ๊บลงไปที่ห้องใต้บันไดเชียวเหรอ พี่เจตต์นะพี่เจตต์ ทะเลาะกันนิด ๆ หน่อย ๆ นาทีเว้นนาทีแค่เนี้ย ไม่เห็นต้องอัปเปหิผมลงไปที่ห้องใต้บันไดเลย ...และนั่นคือสาเหตุว่าทำไมพื้นที่ใต้บันไดบริษัทแห่งหนึ่งถึงแปรสภาพจากห้องเก็บของไปเป็นสำนักพิมพ์ชื่อเชยสะบัดว่า โชติช่วงชัชวาล ทว่าสำนักพิมพ์ก็แค่ฉากบังหน้า เพราะจุดมุ่งหมายการก่อตั้งไม่ใช่ทำหนังสือ แต่คือให้จิตตาและศุวิลได้มีสังเวียนสำหรับฟาด (ฝี) ปากกันอย่างเป็นการส่วนตัว ขจัดมลภาวะทางเสียงไปไกล ๆ บอสใหญ่ต่างหาก สงครามน้ำลายไม่มีทีท่าว่าจะยุติ กระทั่งถูกสาวอึ๋ม เกย์อวบ และหนุ่มโรคจิตตามตื๊อเข้าแทรกแซง ทั้งคู่เลยต้องพักยกไว้ก่อนแล้วหันมาแท็กทีมกำจัดเสี้ยนหนามระหว่างเราสองซะ เอ๊ะ ระหว่างเราสอง ? ทำไมมันไม่ใช่ ฉัน กับ ยัยนั่น / ตานั่น แต่กลายเป็น เรา ไปได้ล่ะเนี่ย
Cozy... ร้านกาแฟเล็กๆ ใจกลางย่านธุรกิจแห่งนี้โดดเด่นด้วยบรรยากาศและสไตล์การตกแต่ง ทว่าสิ่งที่สร้างความประทับใจให้แก่ลูกค้ามากที่สุดกลับเป็นเจ้าของร้านที่ชื่อ ปูรณ์ และนั่นคือเหตุผลว่าเพราะอะไร นวียา จึงมาร้านนี้ได้ทุกวี่วัน เธอรู้ว่ากาแฟที่เขาชงรสชาติเยี่ยม รู้ว่าขนมฝีมือเขาอร่อย และรู้ว่าเขามีรอยยิ้มอบอุ่นกว่าใคร หากนวียาก็พบว่าเพียงแค่นั้นเอง... ที่เธอรู้เกี่ยวกับตัวเขา เพราะเมื่อวันหนึ่งที่ Cozy หยุดพักกิจการอย่างไม่มีกำหนด เธอก็ไม่รู้เลยว่าช่วงเวลาดี ๆ กับคนสำคัญของเธอจะคืนกลับมาเมื่อไหร่ ทว่านวียาก็ไม่ต้องรอนาน เพราะงานออกแบบฟรีแลนซ์ของเธอทำให้ได้พบเขาอีกครั้ง แต่ปูรณ์ไม่ใช่เจ้าของร้านกาแฟคนเดิมที่เธอเคยรู้จักอีกต่อไป เมื่อเขากลายเป็นผู้บริหารของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ใหญ่ยักษ์ ระยะห่างระหว่างเธอกับเขาจึงไม่ใช่เพียงโต๊ะกาแฟกั้นดังเช่นที่ผ่านมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเก้าอี้ว่างข้างกายเขามีหญิงสาวที่เพียบพร้อมกว่าเธอจับจองอยู่...
ตั้งใจไว้ว่าอ่านครบชุดเมื่อไหร่ค่อยหยิบมาบรรยายความรู้สึกดี ๆ ที่มีต่อบรรดาผู้เกี่ยวข้องกับร้านโคซี่ไปพร้อม ๆ กันทีเดียวเลยจะได้ไม่ขาดตอน ไม่รู้ว่าจะช้าไปหรือเปล่า แต่... หวานเย็นไม่อยากพรากพวกเขาออกจากกันนี่นา เริ่มกันที่ ' ละไว้ในฐานที่รักกัน ' กับ ' วาทิน ' หนุ่มนักธุรกิจมาดเนี้ยบ หากยียวนกวนประสาทเกินจะบรรยายได้ ' ญาดา ' คอลัมนิสต์ฝีมือดี ผู้โชคดีได้รับแจ็คพ็อตจากเจ้านายที่พ่วงตำแหน่งเพื่อนสนิทเข้าไว้ด้วยกัน แม้ญาดาจะมีคุณสมบัติสารพัดประโยชน์ในการทำงานก็เถอะ แต่ไม่น่าเชื่อเลยว่าความอดทนเป็นเลิศจะเป็นอีกหนึ่งคุณสมบัติที่เธอมี ' เจตต์ ' พ่อม่ายลูกติด ที่รักลูกสาวเกินกว่าจะขัดใจได้ และ ' กิดาการ ' ผู้หญิงโลกส่วนตัวสูงจนน่ากลัวที่จะเข้าใกล้ แหม ! ชื่อเรื่องจะหวานปานน้ำตาลจะหยด แต่... เนื้อหาของเรื่องไม่ได้หวานจับจิตจับใจตามชื่อเรื่องเลยสักนิด ตรงกันข้ามกลับให้ความรู้สึกคล้าย ๆ กำลังอ่านหนังสือจิตวิทยาความสัมพันธ์ เนื่องด้วยแต่ละคนที่หวานเย็นเอ่ยนามมาในตอนต้นนั้นมีนิสัยที่สุดยอดจริง ๆ อย่างคุณวาทินก็ยียวนกวนอารมณ์เข้าขั้น ' อันตราย ' ต่อสิ่งมีชีวิตที่อยู่รอบข้างเป็นอย่างมาก ถ้าหวานเย็นเป็นญาดาล่ะก็... รับรองได้ว่าก้านคอสลบไปตั้งแต่ 20 นาทีผ่านไปแล้วล่ะค่ะ ไม่นั่งรอให้อารมณ์ได้นานขนาดนั้นหรอก นักธุรกิจบ้าอะไรไม่รู้พูดจาเข้าใจยากเป็นที่สุดเลย เกิดมาไม่เคยอ่านเจอผู้ชายแบบนี้มาก่อนเลยให้ (คนอื่น) ตายเถอะ ส่วนกิดาการ นักเขียนสาวโลกส่วนตัวสูง โอ ! ชีวิตนี้จะมีใครโลกส่วนตัวสูงได้น่ากลัวเท่าผู้หญิงคนนี้อีกมั้ยนะ น่ากลัวมาก ๆ ไม่รู้คุณเจตต์จะกลัวเธอบ้างหรือเปล่า แต่ก็นั่นล่ะนะ '...คิดจะรักก็ต้องละบางอย่างที่ไม่ดีของอีกฝ่ายไว้ ยอมรับมันให้ได้ ' ไม่อย่างนั้นเรื่องนี้คงไม่ชื่อว่า... ละไว้ในฐานที่รักกัน หรอกค่ะ ตามมาติด ๆ ด้วย ' แรกเริ่มเติมรัก ' เรื่องรักระหว่างกัดกันของ ' จิตตา ' น้องสาวของเจตต์ กับ ' ศุวิล ' น้องชายของคุณวาทิน คู่นี้ทะเลาะกันมาตั้งแต่ละไว้ในฐานที่รักกัน ไม่ถูกกันมาตั้งแต่น้องสาว บ.ก. อย่าง ' จิ๊บ' เผลอทำเสื้อลิมิเต็ดเอ็ดดิชั่นของ น้องชายนักธุรกิจอย่าง ' วินด์ ' เปื้อนกาแฟเข้าอย่างจัง เรื่องเล็ก ๆ แต่กลายเป็นปัญหาใหญ่ให้คู่นี้เกิดวางมวยกันมาตลอด เจอหน้าเมื่อไหร่เป็นมีเฮเมื่อนั้น เป็นที่สนุกสนานของเพื่อน ๆ ร่วมสำนักพิมพ์ แต่...ไม่สนุกสำหรับเจตต์ เลยอัปเปหิหนึ่งหนุ่มกับอีกหนึ่งสาวลงไปอยู่ห้องใต้บันได โดยยกสำนักพิมพ์หนังสือนิยายรักโรแมนติก แต่...ชื่อเชยสะบัดว่า ' โชติช่วงชัชวาล ' มาเป็นข้ออ้างในการไล่คู่กรณีสองคนนี้ไปให้พ้นเพื่อความสงบของคนส่วนมาก ชอบมุก ' ประชุม ' เป็นที่สุด พอพูดว่า... ประชุม... ความโกลาหลที่มีก็หายลับไปพร้อม ๆ กับบรรดาสมาชิกทั้งหลายของสำนักพิมพ์ โอ ! น่ากลัวจริง ๆ นะสำหรับประชุมเนี่ย หากไม่น่ากลัวคงไม่เกิดประโยคเด็ดของยัยจิ๊บที่ว่า ' You are my sunshine. But I am a Vampire. ' ฮาจริง ๆ ค่ะ ปิดท้ายกันที่ ' ต่างรักตรงใจ ' เรื่องราวหัวใจของหนุ่มเจ้าเสน่ห์อย่าง ' ปูรณ์ ' ผู้ชายอบอุ่น ที่ไม่ว่าใครก็คงเกลียดเจ้าของร้านกาแฟบรรยากาศน่านั่งอย่าง Cozy ไม่ลง ' นวียา ' ผู้หญิงตรงกลาง (ไปหานิยามของคำนี้ได้ในหนังสือนะคะ) ลูกค้าคนแรกของร้านและเป็นคนเดียวที่อยู่ในหัวใจของพี่ปูรณ์มาตลอด ' พิธาน ' หนุ่มหล่อ สายตาว่างเปล่า แต่...น่าค้นหาอย่างแรง หวานเย็นเทใจให้เลยค่ะคนนี้ ขโมยความนิยมในตัวพี่ปูรณ์ไปจากหวานเย็นได้เต็ม ๆ เลย ' ต้องใจ ' ผู้หญิงที่นัยน์ตาเต็มไปด้วยเรื่องราวมากเกินไป เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ยาวที่สุดในบรรดาสามเล่มเลยค่ะ แต่ก็เป็นเรื่องที่หวานเย็นชอบที่สุดด้วย ชอบพิธานมาก ๆ เลย หมาป่าจอมวายร้ายที่ไม่ได้มีเป้าหมายจะขย้ำลูกแกะ แต่... เขาต้องการความช่วยเหลือจากลูกแกะ ช่วยดึงเขาออกมาจากโลกที่มีเพียงตัวเขามาสู่โลกของความเป็นจริง เป็นอะไรที่น่าอ่านและน่าลุ้นมาก ๆ ค่ะ และคงเป็นอีกเรื่องที่อ่านแล้วอาจทำให้คุณรู้ว่า... ผู้หญิงนั้นเข้าใจยาก ปากไม่ตรงกับใจ แต่รู้ใจไม่ยากเลย ถ้าคุณต้องการที่จะรู้