เพชรพระอุมา ตอน ดงมรณะ : พนมเทียน
เพชรพระอุมา ตอน ดงมรณะ : พนมเทียน


ชื่อหนังสือ : เพชรพระอุมา ตอน ดงมรณะ 1
ผู้แต่ง : พนมเทียน
สำนักพิมพ์ : ณ บ้านวรรณกรรม
ราคา 200 บาท


กระซิบก่อนอ่าน

เชษฐาตลึงพรึงเพริด เย็นสยองเข้าไปถึงไขสันหลัง เพราะความกะทันหันไม่รู้เนื้อรู้ตัวมาก่อน จากสายตาที่มองผ่านความมืดออกไป เงาราง ๆ ที่นั่งเกาะไหวอยู่นั้น ทรวดทรงน่าจะเป็นมนุษย์ ! ถันเปลือยงามสล้างทั้งคู่ กระเพื่อมไหวอยู่น้อย ๆ เชษฐาจ้องโดยไม่กระพริบตา แล้วก็ผงะ กายแข็งทื่อเหมือนถูกสาปให้กลายเป็นหิน เมื่อเห็นดวงหน้าหวานแฉล้มนั้นอย่างถนัดตา มันคือดวงหน้าของ ดาริน วราฤทธิ์ น้องสาวของเขานั่นเอง ! ทั้งๆ ที่เจ้าของดวงหน้านั้นนอนหลับอยู่ในแค้มป์ ข้าง ๆ กายเขาในขณะนี้









ชื่อหนังสือ : เพชรพระอุมา ตอน ดงมรณะ 2
ผู้แต่ง : พนมเทียน
สำนักพิมพ์ : ณ บ้านวรรณกรรม
ราคา 200 บาท


กระซิบก่อนอ่าน

มันเป็นสัตว์ประเภทงู หรืออะไรก็สุดที่จะลงความเห็นได้เสียแล้ว เพราะสัณฐานลักษณะ ไม่เหมือนกับงูชนิดใดในโลกที่เคยพบเห็นมา บัดนี้ ปลายบุหรี่ของรพินทร์ จ่อสายชนวนระเบิดที่ลูกธนูติดไนโตรฯ แงซายนาวสายธนูสุดล้า วินาทีเดียวก็ปล่อยออกไป เสียงดังพรึ่บ แล้วมีเสียงขนนกครางตัดอากาศเควี้ยวก้องออกไป แล้วธนูดอกนั้น ก็ปักสวบเข้าไปติดเด่ข้างลำตัวอย่างพอดิบพอดี แล้วทั้งคนยิงและคนจุดชนวนก็ทรุดตัวลงกลั้นหายใจ ! ศึกนี้ รพินทร์ไม่สามารถบอกได้ มันจะลงเอยเอาในลักษณะใดแน่ ระหว่างอสูรดึกดำบรรพ์ผู้ปราศจากตีน กับมนุษย์ซึ่งเปรียบแล้วเท่ากับลูกเขียดตัวกระจิดริด









ชื่อหนังสือ : เพชรพระอุมา ตอน ดงมรณะ 3
ผู้แต่ง : พนมเทียน
สำนักพิมพ์ : ณ บ้านวรรณกรรม
ราคา 200 บาท


กระซิบก่อนอ่าน

ร่างที่มีลักษณะเหมือนภาพสัตว์นรกในอบายภูมิอันเกิดจากฝันร้าย แต่ละตัวกำยำดูแข็งแรง เต็มไปด้วยความประเปรียวว่องไวและมากด้วยพลัง ผิวกายเขียวคล้ำเหมือนปกคลุมไปด้วยตะไคร่น้ำ ทาหน้าขาววอก ผมยาวรุงรังเป็นกระเซิงปรกไหล่ที่กว้างหนาประหนึ่งลิงกอริลล่า มันคือ สางเขียว มนุษย์เผ่าที่ดุร้าย อำมหิตเหนือกว่ามนุษย์เผ่าใดในโลก ทั้งสี่ระดมปล่อยกระสุนจากปืนในมือของตนออกไปอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่จะสามารถ ทุกคนบัดนี้ไม่มีสติหยั่งคิดใด ๆ เหลืออยู่อีก สำนึกมีอยู่ประการเดียวเท่านั้น คือรู้สึกตนเหมือนเผชิญกับฝูงสัตว์ร้ายยิ่งกว่าโขลงไอ้แหว่ง จำต้องใช้การสังหารอย่างรวดเร็วที่สุดเพื่อรักษาตนเอง สุดชีวิต !









ชื่อหนังสือ : เพชรพระอุมา ตอน ดงมรณะ 4
ผู้แต่ง : พนมเทียน
สำนักพิมพ์ : ณ บ้านวรรณกรรม
ราคา 200 บาท


กระซิบก่อนอ่าน

ทุกคนเห็นร่างขาวเหมือนหยวกร่างหนึ่ง ในลักษณะบูชายันต์ ร่างนั้น ถูกมัดติดอยู่ตรงฐานในระหว่างขาทั้งสองของเทวรูป ใช่ ! มาเรีย ฮอฟมัน แม่สาวผมทองอย่างแน่นอน ทั้งร่างอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า ไม่มีสิ่งใดปกปิดกายแม้แต่นิดเดียว อันเป็นลักษณะเดิมกับที่หล่อนได้ถูกคร่าตัวมาจากธารน้ำ บนศีรษะถูกสวมไว้ด้วยมาลัยดอกไม้ป่า มีช่อเอื้องหลาก ๆ สี ประดับอยู่รอบ ๆ กาย และทั่วบริเวณที่หล่อนถูกมัดอยู่เต็มไปหมด แลดูประหนึ่ง หล่อนจะเป็นภาพปั้นของเทพีแห่งปวงบุพผาชาติ ฉะนั้น




ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบเรื่องจาก ณ บ้านวรรณกรรม







เขียนความรู้สึก...บันทึกหลังอ่าน

   และแล้วก็ได้ฤกษ์ผลักดัน ' เพชรพระอุมา ตอน ดงมรณะ ' ออกสู่สายตาประชาชีสักที มาถึงตอนนี้อันตรายของป่าเริ่มมากขึ้นตามลำดับ ถ้าเป็นหวานเย็นคงร้องไห้กลับบ้านไม่ปงไม่ไปมันแล้ว น่ากลัวอะ มาถึงตอนนี้ดีกรีความหมั่นไส้ ม.ร.ว.ดาริน วราฤทธิ์ ยังไม่จางไปเท่าไหร่เลยค่ะ

   เสียงลือเสียงเล่าอ้างเกี่ยวกับเสือสมิงนั้นฟังดูเลื่อนลอยไร้แก่นสาร หากไม่ประสบพบเห็นด้วยตาตนเองแล้ว คนอย่าง ม.ร.ว.เชษฐา วราฤทธิ์ มีหรือจะเชื่อตำนานอันลี้ลับนี้ แถมยังมาปรากฏให้เห็นในร่างของน้องสาวสุดที่รักอีกต่างหาก ตะลึงตาค้างไปเลยทีเดียวเชียวครับท่าน

   แต่... เสือสมิงที่ว่าร้ายยังสยองน้อยกว่าเจ้าเลื้อยสยองโลก ตัวมหึมา ขอบอกว่าบรรยายได้น่ากลัวมาก ๆ หวานเย็นแทบลืมหายใจเลยทีเดียว แอบลุ้นกับฝีมือการยิงธนูติดระเบิดของแงซาย กลัวว่าถ้าพลาดเป้าขึ้นมา ผลที่ตามมานั้นจะรุนแรงหนักกว่าเดิมหลายเท่า ตอนแรกของปฏิบัติการแอบหมั่นไส้คะหยิ่นจอมโวอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว หมอนี่มาเพื่อขโมยดีกรีความหมั่นไส้ของหวานเย็นไปจาก ม.ร.ว.ดาริน โดยแท้ แต่... ก็แค่ชั่วคราวเท่านั้นค่ะ เพราะคุณหญิงเธอช่างก่อวีรกรรมลองดีกับพรานใหญ่เสียจริง โชคดีนะว่าไม่หันไปแง่ง ! แง่ง ! ใส่แงซายน่ะ ไม่งั้นหวานเย็นจะหมั่นไส้ไปจนจบเรื่องเลยเชียว เพราะตอนนี้เริ่มเขม่นนายพรานใหญ่เสียแล้วสิคะ ไม่รู้ว่าจับผิดอะไรกันนักกันหนากับแงซาย ถ้าหากแงซายเป็นคนร้ายแฝงตัวมาแล้วล่ะก็คงปาดคอนายพรานใหญ่ทิ้งกลางป่าได้สบาย ๆ (จริงหรือเปล่าไม่รู้ แต่...หวานเย็นแอบเข้าข้างอะ)

   ครั้นปราบงูยักษ์สำเร็จ คณะเดินทางก็ต้องมาผจญกับสางเขียว มนุษย์ป่าตัวสีเขียว ๆ ผมเป็นกระเซิง พูดจาภาษามนุษย์ไม่รู้เรื่อง น่ากลัวอะ สาดกระสุนกันไม่ยั้งเลยค่ะคราวนี้น่ะ หวานเย็นชักสงสัยตงิด ๆ แล้วสิว่า ทำไมพกกระสุนมาเดินป่ากันเยอะจัง ไม่รู้จักหมดสักที แต่... เรื่องนี้ยังอีกยาวไกล ขืนกระสุนหมดตอนนี้มีหวังไม่รอดแน่

   มาถึงเล่มสุดท้ายของดงมรณะ มาเรีย ฮอฟมัน แม่สาวผมทองหุ่นกระชากใจวัยฉกรรจ์ ถูกจับตัวไปขณะลงเล่นน้ำกลางป่า นายพรานใหญ่และคณะออกติดตามไปจนพบร่างของเธอถูกมัดไว้บนแท่นพิธีเพื่อรอทำการบูชายัญ โอ๊ย ! โชคดีนะที่ไม่ใช่คุณหญิงดาริน แต่เปลี่ยนเป็นมาเรียแทน ไม่งั้นหัวใจหวานเย็นคงหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มเป็นแน่แท้ ถึงจะหมั่นไส้อย่างไร แต่... อย่างน้อยคุณหญิงดารินที่ก็รู้จักการวางตัวดีกว่าแหม่มมาเรียล่ะนะ ช่างน่ากลัวจริง ๆ ผู้หญิงอะไรไม่รู้ ไม่มีการสำรวมกิริยาอาการเลยให้ตายเถอะ ในดงมรณะนี่ยังน้อยนะคะ เดี๋ยวไปตอนอื่น ๆ หนักกว่านี้เอง มีการยั่วพรานใหญ่ด้วยนะ หงุดหงิดอะ เป็นคุณหญิงดารินหน่อยไม่ได้ หวานเย็นจะเตะโด่งเลยคอยดู

   ผ่านดงมรณะไปได้แล้ว ตอนต่อไปคณะเดินทางของนายพรานใหญ่ต้องพบกับความน่าสะพรึงกลัวของ ' จอมผีดิบมันตรัย ' ถ้าคุณคิดว่ามาแนวเดียวกับผีกองกอยของจีนล่ะก็... ผิดค่ะ น่ากลัวกว่านั้นเยอะเลย ไม่งั้นคงไม่ชื่อ จอมผีดิบมันตรัย หรอกค่ะ เอาเป็นว่า... แล้วค่อยมาคุยกันต่อคราวหน้านะคะว่า... น่ากลัวอย่างไร ขอหวานเย็นพักเดียวนึงนะคะ







Create Date : 11 มีนาคม 2552
Last Update : 11 มีนาคม 2552 11:17:48 น.
Counter : 2309 Pageviews.

13 comments
  
เคยอ่านนะ จบ สอง ภาค เลย แต่อยากซื้อเก็บไว้อ่าน อ่านกี่รอบก็ไม่เบื่อ อ่านแล้วสนุกน่ะ ขอบคุณนะที่เอามาลงให้หายคิดถึง
โดย: ไร้ตา IP: 61.91.238.206 วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:12:24:42 น.
  
โย่ววววว

555+

หมั่นไส้มาเรียแทนคุณหญิงเลยเหรอ

เห้นด้วยว่าตอนจอมผีดิบมันตรัยน่ากลัวมาก แค่ฉากเปิดตัวก็น่ากลัวโคตรๆ แล้วอ้ะ
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:13:43:20 น.
  
ก่อนอ่านไม่เคยคิดว่าจะอ่านได้จบ แต่อ่านจบแล้วไม่อยากให้จบเลย สนุกมากจริงๆ คอยลุ้นให้พรานรพินทร์กับคุณหญิงกัด เอ๊ย กุ๊กกิ๊กกันหน่อย ลุ้นอีกต่อ รักเพชรพระอุมาจริงๆ

ไอ้ผีดิบมันเจ้าเล่ห์จะทำตัวเป็นคู่แข่งพรานใหญ่ เหอๆ วิธีปราบผีได้ใจจริงๆ

สนุกชนิดไม่อยากวางเลยค่ะ

อ่านต่อภาคสอง รับรองคุณหวานเย็นเลิกหมั่นไส้คุณหญิงเด็ดขาด
โดย: จุฬาภินันท์ IP: 125.27.55.169 วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:16:02:40 น.
  
เห็นด้วยคะ ว่าถ้าเป็นคุณหญิงจะเตะโด่งให้ไปไกลหลุดโลกเลยทีเดียว สนุกจริงๆคะคิดแล้วก็อยากให้เขียนต่ออีก ฮ่ะๆๆ แต่จะเป็นแบบไหนดีละนี่
โดย: moony IP: 58.8.92.185 วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:21:46:47 น.
  
เรื่องนี้คนติดกันเยอะนะคะ
โดย: นู๋สุ วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:22:37:44 น.
  
ไร้ตา : ขอบคุณเช่นกันค่ะที่แวะมาอ่าน

สาวไกด์ใจซื่อ : แหม ! จริง ๆ ก็...ไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ แค่... ไม่ชอบพฤติกรรมบางอย่างที่แหม่มมาเรียแสดงออกนิด ๆ หน่อย ๆ เองค่ะ

จุฬาภินันท์ : ตอนอ่านภาคสอง ไม่หมั่นไส้คุณหญิงเท่าไหร่แล้วค่ะ แต่... อยากโดดต่อยนายพรานใหญ่แทน

moony : เย้ ! หวานเย็นมีเพื่อนร่วมอุดมการณ์แล้ว

นู๋สุ : แน่นอนค่ะ เพราะว่าสนุกน่าติดตามมาก ๆ เลย
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 18 มีนาคม 2552 เวลา:11:11:23 น.
  
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วประทับใจที่สุด ตอนแรกคิดว่าหนังสือตั้ง 48 เล่ม จะอ่านจบเหรอ แต่ในที่สุดก็อ่านจบอย่างรวดเร็ว แถมทุกวันนี้ยังอดที่จะคิดถึงรพินทร์และคุณหญิงดารินไม่ได้
โดย: เจยกกำลังสาม วันที่: 20 มีนาคม 2552 เวลา:17:34:08 น.
  
เจยกกำลังสาม : คิดเหมือนกันเลยค่ะ ตั้ง 48 เล่มแหนะ แต่... พออ่านแล้วแค่ 48 เล่มเอง
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 21 มีนาคม 2552 เวลา:15:53:59 น.
  
เพิ่งอ่านเหมือนกัน เพราะได้ยินเค้าล้ำลือว่าสนุกมาก ไปหาซื้อก้อไม่มี ต้องไปยืมที่ห้องสมุดมาอ่าน แต่ไม่ต่อเนื่องเท่าไหร่ เพราะคนอื่นเค้าก้อยืมอ่านเหมือนกัน สนุกจริงๆวางไม่ลงเลย ชอบแงซายที่สุดเลย แล้วคุณหญิงดารินก้อน่ารัก นายพรานรพินทร์ก้อกวนๆดี ชอบตัวละครทุกตัว อ่านแล้วประทับใจจริงๆ
โดย: ยุ้ย IP: 125.27.182.52 วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:15:53:43 น.
  
คุณยุ้ย : เข้าใจอารมณ์การอ่านที่ไม่ต่อเนื่องเลยล่ะค่ะ เพราะหวานเย็นก็ยืมร้านเช่าหนังสือเหมือนกันค่ะเรื่องนี้
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:16:15:53 น.
  
อ่านแรื่องนี้เมื่อหลายๆๆๆๆๆ ปีมาแล้ว ประทับใจมากๆๆๆๆ
แต่รายละเอียดของเรื่องก็ลืมๆไปบ้างแล้ว ตอนนี้อ่านใหม่จบทั้ง48เล่ม
แถมอ่านซ้ำอีก หลงนายพราน กับดารินจริงๆ
ดีใจที่มีเพื่อนคุยและชอบเหมือนเราจ๊ะ
โดย: Jungle Woman IP: 182.93.207.28 วันที่: 6 ธันวาคม 2555 เวลา:13:16:04 น.
  
ภาคแรกตอนจอมพรานติดใต้ภูเขากับมาเรียแล้วมีกุ๊กกิ๊กกัน
รับไม่ได้เลย โกรธแทนดารินด้วย
(ดารินเขาไม่รู้หรอกจบเรื่องก็ไม่รู้แค่คลางแคลงใจเท่านั้น)
แต่เราโกรธรพินทร์นะ (อินสุดๆ)
โดย: Jungle Woman IP: 182.93.207.28 วันที่: 6 ธันวาคม 2555 เวลา:13:23:30 น.
  
คุณ Jungle Woman :: เล่มนี้หวานเย็นก็อินค่ะ แต่แอบปลื้มแงซายมากกว่าอะค่ะ นายพรานใหญ่ขยันหาเรื่องแงซายจนน่าสงสาร แอบโกรธนายพรานรพินทร์บ่อยเลยอะค่ะ

ดีใจที่แวะมาคุยกันนะคะ
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 7 ธันวาคม 2555 เวลา:11:35:38 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Sweet-ice.BlogGang.com

หวานเย็นผสมโซดา
Location :
นนทบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 34 คน [?]

บทความทั้งหมด