อขิทโร อุบัติมหาคุรุเทวา : วรรณวรรธน์
อขิทโร อุบัติมหาคุรุเทวา : วรรณวรรธน์


ชื่อหนังสือ : อขิทโร อุบัติมหาคุรุเทวา
เขียนโดย : วรรณวรรธน์
พิมพ์รวมเล่มครั้งแรก : มีนาคม ๒๕๕๔
สำนักพิมพ์ : ณ บ้านวรรณกรรม
จำนวน ๒๙๖ หน้า ราคา ๒๔๐ บาท


กระซิบก่อนอ่าน

   ท่ามกลางกระแสลมที่แปรปรวนหนักขึ้น สายฟ้าฟาดครืนคราน
ลูกปัดเม็ดใบหน้าแห่งอขิทโรบนสายสร้อยมาลินของเขา
หมุนรอบตัวเอง ส่งเสียงสวดบริกรรมมนตรา
ตบะของเหล่าดวงจิต แผ่ซ่าน
“ขิทารัง ขิทาโร...อขิทโร...” กระหึ่มระงม
ขณะเสียงหนึ่งกรีดร้องสาปแช่งมาจากความมืดมนอนธการ !
“เจ้าทำเช่นนั้นไม่ได้...เจ้าต่างหาก
ที่จะกลายเป็นผู้ทำลายโลกภพนี้ ทั้งหมด !!”

   ช้าเสียแล้ว ! แผ่นน้ำซัดสาวดซ่า เสียงฟ้าคำรามกึกก้อง
แล้วสาดสายผ่าเปรี้ยงเป็นลำสว่างวาบ
ดังเป็นการขานรับทั้งสวรรค์เบื้องบน จรดนรกนรกานต์เบื้องล่างว่า
ยามนี้ ศักดิ์และสิทธิ์ แห่งผู้นำอขิทโร
ผู้ควบคุมจักระ และเข้าถึงแห่งจิตวิญญาณอันเป็นอนันตกาล
ถ่ายทอดมายังผู้รับคนใหม่ โดยสมบูรณ์แล้ว
ดวงจิตบำเพ็ญอันเป็นอมตะ อุบัติ !
สูงสุดแห่งผู้ทรงบารมี ผู้อยู่เหนือกาลจักร
อุบัติ ! มหาคุรุเทวา ผู้สร้างอขิทโรเม็ดหยุด !!!


ขอบคุณรายละเอียดและภาพปกจาก... ณ บ้านวรรณกรรม ... นะคะ




แวะเคาะประตูร้านหนังสือ







เขียนความรู้สึก...บันทึกหลังอ่าน

   “ มนุษย์ปราศจากความเข้าใจเกี่ยวกับอขิทโร เล็งเห็นแต่ความสวยงามและสิ่งเหนือธรรมชาติ พอรู้เรื่องฤทธิ์เดชหรือคำเล่าลือ ได้เห็นความสวย สีสันบาดตาของอขิทโร ก็คิดแต่ลุ่มหลง ครอบครอง คนเหล่านี้จึงยอมเป็นทาสดวงจิตอขิทโร เก็บรักษามันและพยายามตามหาสะสม แต่ไม่รู้เลยว่าตัวเองไร้อำนาจ มีฤทธิ์เดชด้อยกว่าพวกมันก็จะต้องถูกดวงจิตไร้ธาตุขันธ์ดูดกลืนวิญญาณไปเป็นธาตุ ผลตอบแทนคือ พวกเขาไม่มีทางได้ใช้ชีวิตหลังความตายอย่าเป็นสุข ไม่ได้รับการนำตัวไปลงยมโลกเพื่อพิจารณาภพภูมิใหม่ของตน ตกเป็นทาสความโลภหลงของตนเองอยู่เช่นนั้น พวกคนโลภที่ยังตกอยู่กับความโลภไม่สิ้นสุดนั่นล่ะ ไม่ว่าเวลาจะผ่านมากี่หลายพันปีมันก็ยังทะยานอยากสัมผัสความยิ่งใหญ่ไม่สิ้นสุดของอขิทโร จึงก่อเกิดหายนะภัยครั้งใหญ่นี้จนได้ ” และความทะยานอยากไม่สิ้นสุดของมนุษย์เป็นเหตุให้ มหาคุรุเทวา ผู้หลับใหลตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เพียงเพราะโลหิตของ กุญแจสวรรค์ นางผู้เป็นคู่จิตวิญญาณแห่ง มหาคุรุเทวา ผู้เป็นมหาคุรุแห่งเทวาทั้งปวง ตกต้องพื้นดินอีกครา โลหิตของนางใช่เพียงปลุก มหาคุรุเทวา ให้ตื่นขึ้นมาเท่านั้น หากความทรงจำทั้งหลายที่เคยถูกสะกดให้เลือนหายก็กลับคืนมาอีกครั้ง เมื่อ “ ยามนี้ข้าจดจำได้ทุกอย่างแล้ว ข้าคือ มหาคุรุเทวา ฌัลล์ ที่ไม่อยากจดจำความเลวร้ายที่มนุษย์หยิบยื่นให้ข้า แต่เวลานี้มันเกิดขึ้นมาแล้ว ทุกอย่างที่ข้าจำมันได้กลับมาพร้อมกับหยดโลหิตของท่าน หากท่านมีอันเป็นไป ข้าจะทำตามในสิ่งที่ข้าเคยประกาศไว้ จะผลาญทุกสิ่งในโลกนี้เพื่อเป็นการบูชายัญในสิ่งที่มันได้กระทำต่อท่านของข้า ” หายนะจากความทะยานอยากจึงเริ่มส่อเค้าลางให้ได้เห็น หากลมหายใจของ ท่านหวายิน สิ้นลง กาลอวสานของโลกก็คงมาตามมา

   มหาคุรุเทวา ฌัลล์ ตื่นจากการหลับใหลแล้วใน อขิทโร อุบัติมหาคุรุเทวา ทว่าการตื่นขึ้นมาครานี้ หาใช่ ท่านฌัลล์ ผู้ใจดีของเหล่าวิญญาณทั้งหลายไม่ ท่านมหาคุรุเทวา ฌัลล์ นั้นมากด้วยอำนาจและบารมี น่าเกรงขามยิ่งนัก โดยเฉพาะความคิดที่จะทำลายมนุษย์ทุกผู้ทุกนามที่คิดร้ายต่อ ท่านหวายิน ความร้ายกาจของมนุษย์ในเล่มนี้ยังไม่มากเท่าใน อขิทโร มหาคุรุเทวา ปรัยวสาน เลยค่ะ ถ้าได้อ่านเล่มนั้นจะยิ่งเข้าใจค่ะว่าทำไม ท่านฌัลล์ จึงได้ใจร้ายนัก แต่เล่มนี้ก็ทำให้เข้าใจวิถีแห่งอขิทโรมากขึ้นล่ะค่ะว่าเป็นเช่นไรกันแน่ โดยสัมผัสได้จากถ้อยสนทนาระหว่าง มหาคุรุเทวาคนเก่า ซึ่งเป็นบิดาของ คุรุรักขส กับ ท่านฌัลล์ ก่อนที่จะก้าวเข้าสู่ตำแหน่งมหาคุรุเทวา ความว่า...
    “ ศึกษามาถึงเพียงนี้ยังไม่รู้อีกหรือท่านฌัลล์ ว่าผู้ศึกษาอขิทโรมิใช่ผู้ทรงเมตตา มันเป็นวิชาที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อควบคุมมนุษย์ภายใต้จักรวาลแห่งนี้ มันเป็นวิชาที่เกิดจากมนุษย์ เกิดจากตัณหา เพื่อควบคุมตัณหา ตราบใดที่มนุษย์ยังมีทั้งความดีและความเลวเวียนวนในวัฏแห่งตัณหา ที่สุดแห่งวิชาอขิทโรก็จะเป็นทั้งสวรรค์และนรกของมนุษย์ในศาสตร์เดียวกัน แต่อขิทโรยิ่งใหญ่เกิน เพราะแม้สวรรค์ไม่อาจยับยั้งอานุภาพของมันได้...เพราะเหตุนี้เองที่ทำให้ข้าต้องห้ามท่านมิให้ได้เรียนรู้ ”
   จากที่เคยสงสัยว่าทำไมผู้ศึกษาอขิทโรจึงประพฤติปฏิบัติเช่นที่อ่านผ่าน ๆ มา ก็ได้เข้าใจชัดเจนสักทีค่ะว่า... เพราะอะไร และทำไม ?



   เช่นเคยค่ะ... ขอฝากไว้นิดหนึ่งนะคะสำหรับข้อผิดพลาดด้านการเขียนข้อมูลทางบรรณานุกรมของหอสมุดแห่งชาติ ในฉบับพิมพ์รวมเล่มครั้งแรกอ้างอิงจำนวนเลขหน้าผิดนะคะ ไม่ทราบเหมือนกันว่าฉบับตีพิมพ์ครั้งต่อไปแก้ไขแล้วหรือยังอะค่ะ ถ้ายัง... หวานเย็นขอฝากจุดนี้ไว้ด้วยนะคะ







Create Date : 06 มิถุนายน 2555
Last Update : 6 มิถุนายน 2555 15:57:41 น.
Counter : 1990 Pageviews.

6 comments
  
อ่านครบชุดแล้วครับ แต่ต้องย้อนกลับไปอ่านเล่มแรกก่อน เพราะทิ้งช่วงห่างนานไปหน่อยครับ ประหลาดใจกับ "บทหักมุม"หรือ "เฉลยปม" ตอนท้ายไม่น้อยเลยครับ
โดย: สามปอยหลวง วันที่: 7 มิถุนายน 2555 เวลา:8:40:02 น.
  
แวะมาอ่านนะจ๊ะ
โดย: normalization วันที่: 7 มิถุนายน 2555 เวลา:10:28:53 น.
  
จะว่าไป อ่านงานของ วรรณวรรธน์ น้อยมาก เมื่อเทียบกับความดังของผู้เขียน ในฐานะมือใหม่ที่ฝีมือเข้าขั้น(ตามคำชื่นชมของผู้อ่าน)
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 7 มิถุนายน 2555 เวลา:10:50:33 น.
  
ได้ยิน...เสียงลือเสียงเล่าอ้าง ถึงหนังสือชุดนี้มานานพอสมควร
ผัดผ่อนอยู่ว่าจะหามาอ่าน ๆ แต่ก็ยังไม่มีโอกาสเสียที

นามปากกานี้เคยอ่านเล่มเดียวเองค่ะ จำได้แต่ว่าหวานมาก...ทำเอาเกร็ง ๆ กับเล่มอื่น ๆ ไปเลย

แต่ชุดนี้อ่านชื่อเรื่องกับรีวิวแล้ว...น่าสนใจค่ะ
โดย: แม่ไก่ วันที่: 7 มิถุนายน 2555 เวลา:20:42:21 น.
  
ต้องซื้อครบชุดอ่านรวดเดียวไปเลย
โดย: ผมยาวตัวเล็ก วันที่: 8 มิถุนายน 2555 เวลา:17:30:59 น.
  
คุณสามปอยหลวง : หวานเย็นยังไม่ได้อ่าน 'มหาคุรุเทวา ปรัยวสาน ๒' น่ะค่ะ ยังหาซื้อไม่ได้เลยค่ะ

คุณ normalization : ขอบคุณค่ะ

คุณ ~:พุดน้ำบุศย์:~ : หวานเย็นก็ได้อ่านอยู่ไม่กี่เรื่องเองค่ะ

คุณแม่ไก่ : ชุดนี้ก็ค่อนข้างหวานนะคะคุณแม่ไก่ แต่ก็น่าติดตามมาก ๆ เลยล่ะค่ะ

คุณผมยาวตัวเล็ก : เห็นด้วยค่ะ เพื่อความต่อเนื่องในการอ่าน
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 11 มิถุนายน 2555 เวลา:14:55:59 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Sweet-ice.BlogGang.com

หวานเย็นผสมโซดา
Location :
นนทบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 34 คน [?]

บทความทั้งหมด